JILLIAN'S POINT OF VIEW.Aaminin ko, medyo nadismaya ako nang malaman kong driver ang trabaho ni sir Jared. Akala ko ay galing siya sa mayaman na pamilya o may magandang posisyon sa kompanya. I felt guilty to that. Naguguilty ako kasi feeling ko ay mali na gastusan niya ako ng malaki. para maglabas siya ng daan libo para lang maikama ako at isa lamang siyang driver feeling ko ay pang aabuso na ang ginagawa ko. Okay lang sana kung mayaman siya pero hindi, e. pinaghihirapan niya ang perang ibinabayad sa akin. Ganoon niya na talaga ako kagusto?Aaminin ko na unti-unti nang nahuhulog ang loob ko sa kaniya. Ang bilis kong na-inlove lalo pa at may nangyari sa amin. Siya ang maswerteng lalaki na pinag-alayan ko ng aking pinaka iingat-ingatan na pagkababae. Hindi ko pinagsisisihan yon sa ngayon. Sa ngayon ay masaya ako kapag kasama ko siya. kapag may nangyayari sa amin. kinikilig ako sa lahat ng salita niya. kaya lang ay ayoko siyang abusuhin o lamangan. Kagaya ngayon, itong pera na ibinayad
JARED PEREZ POINT OF VIEW"JILLIAN? JILLIAN?"Napabangon kaagad ako matapos kong makita na wala na akong katabi dito sa kama. Dali-dali akong nagtungo sa banyo to check Jillian pero wala rin siya dito. Umalis siya?Pagtingin ko sa orasan ay pasado alas dos na ng madaling araw at napahilamos ako ng mukha. Nasaan kaya su Jillian? kailangan na namin na umuwi. Dali-dali akong nagbihis at kinuha ang cellphone at idinial ang kaniyang numero. I try to call her several times but she was not answering my call. it was obvious that she left. Wala na ang mga gamit niya rito.Agad akong bumaba at nagtungo sa info desk to confirm kung umalis na nga ba ang babaeng kasama kong nag-check in. They said yes kaya Dali-dali na akong nag-check out.Hindi ko iniintindi ang pag-uwi ko ng Late. Ang iniisip ko ay bakit umalis si Jillian ng hindi nagpapaalam. Paano na lang kung may mangyaring masama sa kaniya?Pagdating ko sa bahay ay muli akong nagsubok na tawagan si Jillian. Still, hindi ko pa rin siya na-k
JILLIAN'S POINT OF VIEW Napasugod ako sa ospital dahil sinugod daw ang tatay dahil sa hirap na paghinga. Pagdating ko roon ay naroon pa rin ang tatay sa may hall at hindi pa binibigyan ng atensyon na pang medikal gawa nga ng isa itong pampublikong ospital. Masyadong maraming pasyente ang naririto kaya kawawa ang mga kagaya naming mahihirap na nagtitiyaga na dito magpagamot. Naawa ako sa kalagayan ng tatay at hindi ko naman masikmura na nakikita ko siya na nahihirapan kaya naman nagdesisyon na ako na dalhin siya sa Private hospital. Mabuti at may pera pa naman ako. Ito ang pera na kinita ko kay Jared. Pinauwi ko na muna ang dalawa kong nakababatang kapatid dahil walang bantay ang dalawa ko pang maliit na kapatid. Nang maisakay ko sila sa taxi ay saka naman ako tumawag ng panibagong taxi para dalhin na ang tatay sa ibang ospital."itay, kapit lang, ha. Ayan, gagamutin ka na nila." bulong ko sa tatay nang makarating na kami sa private hospital. "H-hindi ko na kaya. Sabihin mo sa kani
JILLIAN'S POINT OF VIEW Sinama ko ang aking kapatid na si Nene patungong ospital. Dala na namin ang mga gamit na kailangan ng itay. Ayon sa mga nurse ay naoperahan na ang tatay at nasa recovery room lang ngayon. Nakahinga na ako ng maluwag dahil sa wakas ay naipagamot na nang maayos ang itay. Iyon nga lang ay hindi dito natatapos ang problema. Kailangan ko pang humanap ng malaking pera para pambayad dito."Nene, ikaw muna ang magbatay sa itay, ha. Hindi ako pwedeng umabsent sa trabaho. wala tayong ibabayad rito. Nene, alagaan mong mabuti ang itay," mahigpit na bilin ko kay Nene. Alas singko na kasi at hindi pa rin nadadala ang tatay. Kailangan ko nang umalis para magtrabaho.Pagdating ko sa bahay ay hinarap ko naman si duday. Masaya akong makita na masaya ang mga kapatid ko sa bagong tv nila na pinanonooran. Sa malambot na kama na kanilang hinihigaan ngayon at sa napakaraming pagkain na kanilang kinakain ngayon.Gusto ko silang kagalitan kung bakit basta nila tinanggap ang mga ito
"Hindi na p'wede boss. Hindi na pwede at ako naman ang mapapahamak. At talagang ngayon mo pa gusto umabsent, ha? May mga darating na investors. They want to see you tapos sasabayan mo ng absent. Hindi p'wede. Hindi p'wede. sorry," pagtanggi ni Adrian sa pakiusap ko. gusto ko kasing umabsent ngayong araw para samahan si Jillian sa ospital. Alam kong kailangan niya ako at kailangan niya ng tulong pinansyal. Halata ko kagabi na parang wala siya sa mood. Naintindihan ko iyon dahil alam ko ang nangyaring pagkaka ospital ng kaniyang ama. Naiintindihan ko rin naman kaya hindi ako magawang payagan ni Adrian. I am aware na may darating nga'ng malalaking Investor at hindi ko p'wedeng ipagpaliban dahil mga busy ns tao din ang mga iyon kaya kailangan kong tanggapin na hindi ko masasamahan si Jillian ngayon.Samantala, hindi na rin nagtagal at umalis na si Adrian. Ako naman ay ginampanan ng maayos ang aking tungkulin as acting CEO at kinita ang mga investors na nais akong makilala.Naging maayos
Si Mr. Oman, siya ang isa sa nga guest dito na galante mag-tip lalo na sa akin. kapag siya ang nagiging guest ko ay na-sesecure ko ang panggastos namin sa isang buwan. Pambayad ng bills, pagkain, at baon naming ng mga kapatid ko. sa lahat ng guest ko rin ay siya ang inaantay ko. Biruin mo, sasamahan mo lang uminom magkakapera ka na. Hindi gaya ng iniisip ng iba na kapag nagbigay ng malaking tip ang guest ay may hinihinging kapalit. Siya, masaya ba siya na may kakwentuhan kapag umiinom. Oo, may paghaplos sa kamay ko at paghalik sa pisngi pero hanggang doon lang yon. Kaya nga tinanggap ko ang raket na ito dahil alam kong makakatulong siya sa akin, e. Hindi dumating kanina di Jared sa Ospital gaya ng ipinangako niya. Sinabi niyang sasamahan niya ako at tutulungan ng pinansiyal. Hindi ko naman inaasahan na darating talaga siya dahil alam kong nay trabaho siya. Ayoko rin naman na iasa sa kaniya ang tungkol sa bayarin dahil sobra-sobra na ang naibigay niya sa akin. Samantala, Habang ka-t
"Sorry, sir. Hindi ko rin po alam ang problema ng anak niyo. Bigla na lang po siyang umuwi nang mainit ang ulo. Hindi ko po alam ang dahilan ng kaniyang pagwawala. Hindi po namin siya kayang pigilan." wika ni Adrian sa kabilang linya habang kausap ang ama ni Jared na si Yvann. Si Jared kasi ay bigla bigla na lamang na nagwala pagkauwi ng bahay. Lahat ng mahawakan nitong gamit ay binabalibag. lasing na lasing ito kaya naman walang tauhan sa mansyon ang nagtangkang umawat. Even Adrian ay nanibago sa ganitong asta ni Jarer. Kaya naman minabuti niyang tawagan ang ama nito."Paniguradong babae na naman ang dahilan. Umamin ka nga, Adrian. May alam ka ba rito? si o na namang babae ang kinalolokohan ng anak ko? My God, halos isang linggo pa lang siya sa Pilipinas at nagkakaganyan na kaagad siya?" dismayado rin si Yvann sa nabalitaan. Alam niyang hindi instant ay magbabago ang anak niya. Alam niyang hindi nito kayang alisin ang pambabae. Ang ipinagtataka lang ni Yvann ay kung bakit ito nagwaw
Nagmamadaling sumadya si Adrian sa opisina ni Yvann dahil sa isang mahalagang balita. Lakad takbo pa ang ginawa niya para kang makarating agad sa opisina ni Jared at makausap ito.Si Yvann kasi ay nagsabi kay Adrian na uuwi ng Pilipinas. Hindi na kasi nito kayang magsawalang bahala dahil lumalaon ay palala nang palala na ang anak. Bilang kilala niyang mabait naman at maaasahan si Yvann pagdating sa mga responsibilidad nito bilang anak ay ayaw niyang mapahamak ito. Hindi normal kay Yvann ang pag gastos ni Jared sa isang babae bilang alam niya na ang mga nagiging babae nito ang gumagastos dito.Himihingal pa mg makarating si Adrian sa may pintuan. Nagtaka siya dahil wala si Maria sa upuan nito. Sinubukan niya ring buksan ang opisina ni Jared ngunit naka-lock ito. "Naloko na!" wika ni Adrian sa may pintuan dahil parang alam na niya ang nangyayari sa loob. Imbes na gamitin ang susi na mayroon siya ay ifinikit ni Adrian ang kaniyang tenga sa pintuan para siguraduhin na tama ang hinala ni