Home / All / Luckily Blinded / Chapter 3

Share

Chapter 3

Author: Gabsuson
last update Last Updated: 2021-09-07 16:34:06

Nasa kuwarto ako nang kinatok ako ni Bryle. Tumayo ako at pinagbuksan siya ng pinto. Tiningnan ko siya mula ulo hanggang paa nang mapansing nakabihis siya. Saan naman siya pupunta? Aalis siya?

"I have an interview this afternoon. You want to come with me?"

Interview... Hindi naman ako kailangan doon kaya hindi na lang siguro.

"Hindi na, Bryle. I'm fine here. Ikaw na lang."

"Oh... 'kay. Just call me if you need anything. Huwag ka ring aalis dito, Chelle. Nasa labas ang mga body guard.

"Okay..."

Lumapit siya sa akin para halikan ako sa noo. Pumikit naman ako at dinama ito.

"Thank you. Alis na ako."

"Drive safely." I reminded him.

What am I going to do now? Tutunganga lang ba ako rito mag hapon?

It's already four in the afternoon. Nag-tungo na lang ako sa banyo para maligo. I want to go to the mall. Siguro naman may pinaka malapit na mall dito?

Halos kalahating oras yata ang tinagal ko sa banyo. I am now fixing my clothes. I am wearing a black cropped halter top with a black bodycon mini skirt and a stilleto. Hinayaan kong nakalugay ang buhok ko. Nagsuot din ako ng aviators para hindi gaanong makilala ng mga tao.

Tapos na akong mag-ayos nang marinig ko ang pangalan ni Bryle sa tv. Kanina pa bukas 'yan kahit hindi naman ako nanonood. Masyado kasing tahimik eh, kaya binuksan ko.

"Is that really true, Bryle? That you're in a relationship with international model, Richelle Valdez?"

Ipinakita si Bryle sa screen.

"Yes. I'm her boyfriend."

"Kung ganoon, gaano katagal na kayong may relasyon?"

Bakit ba ang dami nilang tanong? Tsk!

"Eleven months. And our anniversary is tomorrow."

Really, huh? I turned the tv off. Totoo naman 'yong sinabi niya. Eleven months na kaming magkasama. Mag-kaibigan. Damn.

"Saan po kayo ma'am?" Bungad ng isang body guard ni daddy nang lumabas ako sa condo ni Bryle.

"I'm just going to the nearest mall. I need to shop for myself."

"Puwede po nating iutos na lang iyan, ma'am. Sabi ni sir kapag may kailangan kayo ay magsabi ka lang at siya na ang bahala."

Napairap ako sa sinabi niya. So, what now? Babalik ulit ako sa loob? Eh nakabihis na ako? Tss...

"I can do it by myself. Please, let me go for now. Ako na ang bahala kay daddy."

Nagkatinginan ang dalawang guard.

"Pero ma'am iyon po ang bilin sa amin."

"Fine! You can just follow me if you want! Basta aalis ako ngayon, okay? Tss..." Sabi ko at nagsimula nang mag-lakad. Sumunod naman sila.

Habang nasa elevator ay tinext ko na lang si daddy. Sinabi ko sa kaniya kanina na may interview ngayon si Bryle. Alam niyang mag-isa ako sa Condo kaya sana naman ay pumayag siyang umalis ako.

Ako:

    Dad, I'm going to the nearest mall now. Don't worry too much, kasama ko ang mga body guard ko.

Mabilis naman ang reply niya.

Dad:

    Take care my daughter. Huwag ka masyadong lalayo.

Mabuti naman at iyon lang ang sinabi niya.

Nang nass kotse na ako ay nakatanggap din ako ng text galing kay Bryle

Bryle:

    You're going out?

I typed my message to him

Ako:

    Yeah. Sa malapit na mall lang. I need to shop for myself. Konti lang ang dala kong gamit.

He replied immediately. Tapos na ba ang interview niya?

Bryle:

     Sana ay hinintay mo na lang ako. Nasamahan sana kita.

Ako:

    Hindi na, Bryle. It's fine. Kasama ko naman ang mga body guard.

Bryle:

     Hindi mo kabisado ang mga lugar dito, Chelle. Baka mapano ka.

You're concern? Of course, Richelle you're his bestfriend! Just a fucking bestfriend!

Pinaandar ko na lang ang sasakyan ko at hindi na siya nireplyan pa. Baka mag-away lang kami. Wala ako sa mood.

Una akong pumunta sa mga damit. Konti lang dala ko kaya kailangan kong bumili. Naka buntot sa akin ang dalawang body guard kaya wala namang lumalapit sa akin. Wala rin naman masyadong tao kaya ayos lang talaga na dito ako nag-punta. Siguro ay konti lang ang pumupunta rito.

Namili rin ako ng ilang accessories for myself. Apat na paper bag ang bitbit ko nang kinuha ito sa akin ng isang body guard.

"Ako na n'yan, ma'am."

Hinayaan ko siyang ilagay iyon sa  likod ng aking sasakyan.

"Mauna na kayo."

Nagulat naman sila sa aking sinabi.

"Saan pa kayo pupunta, ma'am? Sasamahan po namin kayo."

Gosh! Hindi ba talaga ako puwedeng umalis mag-isa? Minsan na rin naman kaming nag-punta rito sa Pinas kaya hindi naman siguro ako maliligaw! At isa pa, hindi na ako bata!

"Pupunta lang ako saglit sa Bar. Hindi naman ako magtatagal."

"Bar po? Naku, ma'am! Malalagot kami n'yan sa daddy mo at kay sir Bryle!"

"Pumayag na si daddy, okay? At si Bryle, ako na ang bahala sa kaniya. I'll call him."

"Hindi puwede, ma'am–"

Hindi ko na siya pinatapos. Pumasok na ako sa loob ng kotse ko. Binuksan ko ang bintana.

"Don't follow me, okay? Bumalik na kayo at ako na ang bahala kay Bryle. I just want to relax." I said and closed the window of my car.

Mabilis kong pinaandar ang sasakyan. Ayokong umuwi nang hindi maganda ang mood. Magre-relax na lang muna ako sa Bar.

Sa isang high end Bar sa BGC ako pumunta. Konti lang ang tao, siguro dahil weekdays ngayon.

"One cocktail please,"

Binigay naman ng bartender ang gusto ko.

Bakit ba kasi na-in love pa ako kay Bryle? Mag kaibigan lang dapat kami eh! Hindi ko siya puwedeng mahalin ng higit pa doon dahil may mahal na siyang iba! Damn!

Pagkatapos ng pagpapanggap na 'to, saan ako pupulutin? I'm an international model but here I am! Making myself stupid for loving him. Kung mapatawad na siya ni Monica, kung magkabalikan nga sila... Saan na ako lulugar nito? Magiging balewala na lang ba ako sa kaniya kung sakali? Itatakwil na ba niya ako dahil hindi na niya ako kailangan kapag dumating ang araw na 'yon? Fuck. Hindi ko kaya! Mahal na mahal ko siya...

"Hey, miss... You're alone?"

I turned to the guy who's now sitting beside me.

"Yeah." Walang gana kong sagot.

"You look like an international model. Richelle Valdez, I guess? You look like her,"

I chuckled at what he say.

"My name is Richelle Valdez,"

"Woah! Really?"

Hindi ko alam kung totoong hindi niya ako nakilala o nagpapanggap lang siya. Kadalasan kasi sa mga nakilala ko sa Bar ay kagaya niya. Lalapit tapos magpapa cute. Kunwari hindi ako kilala, pero malalaman ko sa huli na kilala naman pala ako. May iba kasi silang kaibigan na lalapit din at iyon ang nagbubuking sa kanila.

"I thought you're just look like her! Ikaw pala talaga 'yan!"

Ngumisi ako at umiling.

"Anyway, do you want to dance?"

Hmm... I'm here to have fun so why not, right?

I nodded at him. Iginiya niya naman ako patungo sa dance floor.

Para akong baliw na nagsasayaw nang inilapit sa akin nung lalaki ang mukha niya. Itutulak ko na sana siya ngunit may binulong siya sa aking tainga. Hinayaan ko na lang dahil malakas ang music dito at baka nga naman hindi ko siya marinig.

"Nakikita ko 'yong mga pose mo sa magazine. You are really hot, Richelle."

"Of course, I am. I need to be hot because I'm a model." I answered playfully.

"You're really good at modeling, huh? Galing mag-pose, talagang nakakaakit." He said the last word and went near me again.

This time, napahinto na ako sa pagsasayaw. Naramdaman ko rin ang kamay niyang hinahaplos na ang baywang ko ngayon. Sinubukan ko itong alisin ngunit hinapit niya na lang akong bigla!

"Ano ba! Don't touch me!" Usal ko.

Busy ang lahat sa pagsasayaw at maingay ang music kaya siguradong walang nakakarinig sa akin!

"Ang arte mo naman. I just want to feel your sexy body. Anong masama roon?"

"You pervert!" Sigaw ko at sinubukan ulit alisin ang kamay niya ngunit mabilis niyang nahawakan ang kamay ko! He even try to kiss me! Mabuti at naiwas ko agad ang aking mukha!

"Damn you! Don't touch me! You pervert!"

"Huwag ka ng pakipot, miss. Magugustuhan mo naman ang gagawin ko sa 'yo–"

"Fuck you! Bastos!" Sigaw ko at sinubukang makawala sa hawak niya. Hinigpitan niya lang lalo ang hawak sa akin at mas idiniin niya ako sa katawan niya.

"Fuck! Help!" Muli kong sigaw at umaasang may lalapit para tulungan man lang ako!

"I said shut up–"

Hindi niya natuloy ang sasabihin dahil may bigla na lang humablot sa kaniyang kwelyo.  Someone punched him on his face and the next thing I knew, nakabulagta na siya sa sahig. Ang ibang sumasayaw ay nakatingin na ngayon sa amin.

Hindi tumitigil sa pag-suntok iyong lalaki kaya nilapitan ko na. Hinawakan ko siya sa braso at pilit na hinila.

"Are you going to kill him?! Stop that!"

Namumungay ang mga mata niya nang bumaling sa akin.

"Okay ka lang? Sinaktan ka ba niya?" He said ignoring what I said earlier.

"I-I'm fine. He didn't hurt me."

Damn. Bakit ganito nararamdaman ko? Para akong kinakabahan na ewan.

"Tawagin n'yo yung bouncers! Ipadampot n'yo yan!" may narinig akong nagsabi no'n.

Napatingin tuloy ako sa paligid. Doon ko lang rin natanto na may kumukuha ng video sa amin! Agad namang itinago nung babae ang kaniyang cellphone nang makita akong nakatingin sa kaniya. Damn! Paniguradong makakarating 'to kila daddy!

Maya-maya pa ay may dumating ngang mga bouncers at kinuha iyong manyak na lalaki. Masama ang tingin nito at duguan ang mukha. I turned to the guy who saved me. May sugat din sa gilid ng labi niya. Siguro ay nasuntok din siya kanina.

"Yung camera mo, bro." Isang lalaki ang lumapit sa kaniya at inilihad nito ang isang camera. Kinuha naman niya iyon saka muling bumaling sa akin.

"T-thank you for saving me. M-may sugat ka."

Why am I stuttering? Fuck!

Pinalis niya ang kaunting dugo sa gilid ng kaniyang labi.

"Daplis lang 'to. Ayos ka lang ba talaga?"

"Y-yeah, I'm fine. M-may first aid kit ba rito? Gamutin natin ang sugat mo."

Iyon lang ang paraan para makabawi ako sa kaniya! Nakuha niya iyong sugat niya dahil sa'kin!

I saw the shocked on his face when I said that. Pati ang katabi niyang lalaki ay nagulat din sa sinabi ko.

"S-sige, bro. Balik muna ako sa table natin," sabi nung katabi niya.

Tumango lamang siya rito. Ang mga tumitingin sa amin kanina ay bumalik na ulit sa pagsasayaw. He then looked at me intently. Para bang inoobserbahan ang katawan ko. Medyo naasiwa tuloy ako dahil sa tingin niya.

"May kasama ka ba?" Tanong niyang bigla.

"W-wala. I'm alone."

He nodded. "Where's your boyfriend, then? Hinayaan ka niyang pumunta mag-isa rito?"

"He didn't know that I came here."

Kumunot naman ang kaniyang noo.

"Nag-away kayo?"

Hindi naman kami nag-away ni Bryle, pero...

"Nevermind," aniya sabay iwas ng tingin. "Sa susunod, 'wag kang pupunta rito ng walang kasama. Lalo na't ganyan ang suot mo."

Napatingin tuloy ako sa damit ko. What's wrong with my clothes? Ganito naman madalas ang sinusuot ko!

"Umuwi ka na. Baka hinahanap ka na ng boyfriend mo."

Wala akong boyfriend! Sasabihin ko sana ngunit hindi nga pala puwede! Nagpapanggap nga pala kami ni Bryle!

"H-hindi mo gagamutin 'yang sugat mo?" I asked again.

"Daplis lang naman 'to, malayo sa bituka."

Paano ako makakabawi sa kaniya kung ganoon?

"Aalis na ako. Umuwi ka na rin, mag-iingat ka." He said and then walked away.

Hahabulin ko pa sana siya ngunit ang bilis niyang mag lakad! Nagmamadali ba siya? Ni hindi ako muling nakapag-pasalamat sa kaniya!

Napahawak ako sa pouch ko nang maramdamang may nag-vibrate dito. I'm sure it was my phone. Kinuha ko ito at tiningnan. 65 missed calls?! Damn, Chelle! You're dead!

Continue to read this book for free
Scan code to download App

Related chapters

  • Luckily Blinded   Chapter 4

    "Where have you been? Alam mo bang kanina pa ako tumatawag sa iyo? Bakit hindi mo sinasagot?!" Singhal ni Bryle nang makarating ako sa Condo.Mabilis akong umalis doon sa Bar dahil expected ko na 'to. Magagalit siya. Magagalit si daddy."I just want to relax, Bryle. Kaya pumunta ako saglit sa Bar–""And what happened?! Nakapag-relax ka naman ba? Kahit may hindi magandang nangyari sa 'yo doon?"Kumunot ang noo ko. Alam na ba niya? Kung alam na niya malamang ay alam na rin ni daddy! Sesermunan na naman ako no'n!"May video'ng kumakalat ngayon sa social media tungkol sa nangyari kanina. Nabastos ka, hindi ba?""H-hindi naman natuloy, Bryle, kasi may nag ligtas sa akin–""At paano kung wala?" He said. "Kung wala anong mangyayari sa 'yo? Tuluyan kang mababastos nung gagong 'yon? Huh, Chelle?"I bit my lower lip. He's right. Paano kung hindi ako tinulungan nung lalaki kanina? Paano kung wala siya?Pero ano ba

    Last Updated : 2021-09-07
  • Luckily Blinded   Chapter 5

    It's been months simula nung umuwi kami rito ni Bryle sa Pilipinas. We are still pretending. Hanggang ngayon naniniwala ang mga tao na may relasyon kami. Hindi ko alam, pero habang lumilipas ang panahon? Parang lalong lumalalim 'yong nararamdaman ko para sa kaniya. And I don't like that. I don't want to be more in love with him. I'm just going to hurt myself. And I don't want to be hurt. Kung pupuwede nga lang ay tapusin na namin ang pagpapanggap na 'to. Kasi hindi ko na kaya. Baka kapag tumagal pa 'to, masabi ko pa sa kaniya ang nararamdaman kong hindi dapat.Paminsan-minsan ay may offer sa akin dito na photo shoot, kaya naman kahit papano ay hindi ako laging narito lang sa Condo ni Bryle. Dahil rin sa mga offer sa akin ay hindi kami gaanong nakakapag-usap. Mabuti na rin 'yon."Hey... You alright? Kanina ka pa tulala riyan ah?" Sambit ko kay Bryle na nasa harapan ko.Napakurapkurap naman siya at madilim na tumitig sa akin.We are eating our dinner

    Last Updated : 2021-09-07
  • Luckily Blinded   Chapter 6

    Nasa kitchen kami ni Bryle at kumakain ng lunch. Nagkukwento siya tungkol sa bagong movie niya. Ako naman ay wala sa sariling nakikinig sa kaniya.Binitiwan ko ang mga hawak kong kubyertos."Let's stop this..." I said without looking at him.Buong gabi kong pinag-isipan ito. I am tired of being his pretend girlfriend. I am tired of loving him. I am really tired of everything. Can we stop now? Hindi ko na kaya kung ipagpapatuloy pa namin ito.Napahinto siya sa pagkukwento saka tumitig sa akin."What are you talking about? Stop what?"I bit my lower lip and looked at him. Nakatingin lang rin siya sa akin, madilim ang kaniyang mga mata."I want this to stop, Bryle. I don't want to be your pretend girlfriend anymore.""What?"Humugot ako ng malalim na hininga bago muling nag salita."Hindi ba malinaw 'yong sinabi ko? I said I want us to stop pretending! Ayoko nang mag-kunwaring girlfriend mo, Bryle!""I t

    Last Updated : 2021-09-07
  • Luckily Blinded   Chapter 7

    “What? A-alam na niya?” Salubong ko kay Bryle nang tumawag siya.Kakatapos lang ng photo shoot ko at ang bungad niya sa akin ay bumisita raw ang tita niya sa Condo. Mabuti pala at wala ako roon! Hindi ko alam kung paano haharapin ang kaniyang tita. But, wait! How did she know? Wala namang kumakalat na issue about Bryle and Monica!“She’s mad, Chelle…” his voice was husky.“Damn! Heto na nga ba sinasabi ko!”“This all my fault, okay? Baka sisihin mo na naman ang sarili mo,”Huminga ako ng malalim at kumalma.Bumaling ako kay Louzel bago pinatunog ang sasakyan ko.“Paki sabi na lang kay Mrs. Vera na nauna na ako,”“Okay, Miss Richelle.”Tumango ako sa kaniya saka pumasok sa kotse.“Pauwi ka na?” Tanong ni Bryle sa kabilang linya.“Oo. Just wait for me there, okay?”“Okay, Chelle. Drive safely, please.”“Yes…”Palaisipan pa rin sa akin kung paano nalaman ng tita niya. Imposibleng may kumalat na pictures noong nasa Bar sila dahil sinigurado raw ni Bryle na walang nakakita sa kanila no’n! A

    Last Updated : 2021-09-07
  • Luckily Blinded   Chapter 8

    "Chelle? What are you doing?"Lumingon ako kay Bryle na ngayon ay nakatayo sa pinto ng aking kwarto."Gising ka na pala," I said, ignoring what he say.Nagpatuloy ako sa pag-iimpake ng mga gamit."I'm asking you, Chelle. What are you doing? Bakit ka nag-iimpake ng gamit?" ulit niyang tanong nang nakalapit na sa akin.I turned to him. He then sat on my bed."I'm leaving now," I simply answered."Why are you leaving then? Do we have a problem, Chelle?"I sighed deeply and look at him again."Wala naman ng rason para mag-stay ako dito, Bryle. We are done pretending so, I'm leaving now.""Even so, Richelle! Pumunta tayo ng magkasama rito kaya dapat lang na dito ka tumira! Oo nga't tapos na tayo sa pagpapanggap, pero hindi mo kailangan umalis. Stay, Chelle...""I have to do this, okay? Anong iisipin ni Monica kapag nakikita niyang magkasama tayo sa iisang bahay? Hindi pwedeng gan–""I'll talk

    Last Updated : 2021-09-07
  • Luckily Blinded   Chapter 9

    "Wait, what? Brain tumor?!" Mrs. Vera was shocked at what Elly said.Ako naman ay tulala lang habang nakikinig sa usapan nila."Iyon po ang sabi ng Doctor noong sinugod ulit namin si kuya sa hospital. At 'yon rin daw po ang reason kung bakit nabulag siya," she explained."Brain tumor is not a joke, darling! Malalang sakit iyan!""A-alam ko po, ma'am. Kaya nga po n-nag-aalala ako k-kay kuya..." Nabasag ang kaniyang boses sa pagsabi no'n.Namumula na rin ang mga mata ni Elly, tila ba pinipigilan niya lang ang maiyak sa harap namin."H-how is he then? Is he fine? Hindi ba dapat ay sa hospital na muna siya ngayon?" tanong ni Mrs. Vera"Sa ngayon po medyo ayos na raw po ang pakiramdam ni kuya. Ayaw niya pong manatili sa hospital, ma'am..."Humugot ng malalim na hininga si Mrs. Vera."Pasaway talaga 'yan si Jian," aniya. "Don't worry, if I have time bibisitahin ko kamo siya."Elly nodded her head. May pinahid rin

    Last Updated : 2021-09-07
  • Luckily Blinded   Chapter 10

    Kumuha lang ako ng jacket sa closet at at sinuot iyon bago kinuha ang purse ko saka muling lumabas sa kwarto."Saan ka ba pupunta? Ihahatid na kita–" offer ni Ron na agad pinutol ni Bryle."Ako na. Sabay na tayong umalis, Chelle,"I turned to him."Hindi na, Bryle. Magpapasama na lang ako sa body guard ko. Hindi mo ako kailangang samahan,""C'mmon, Chelle! Don't be hard headed! Sasamahan na kita!"Huminga ako ng malalim bago tumango."Okay. Let's go then...""Huh? Pero, Chelle ni hindi ka pa nagbe-breakfast!""I'm fine, Ron. I'm sorry I need to go now. Mag-usap na lang tayo mamaya, okay?"Magsasalita pa sana siya pero naglakad na ako palabas. Sumunod naman sa akin si Bryle."May pupuntahan lang ako. Sasamahan ako ni Bryle kaya hindi n'yo na ako kailangang samahan. Dito na lang

    Last Updated : 2021-09-07
  • Luckily Blinded   Chapter 11

    "Umalis ka raw kaninang umaga? Saan ka naman nanggaling?" Si Brynn nang pumunta siya sa Condo ko.Gabi na at kakaligo ko lang. Naghahanda na sana sa pagtulog nang kumatok si Brynn sa pintuan. Hindi ko na sana pagbubuksan dahil pagod na ako kaya lang baka magtampo."May emergency lang," simple kong sagot at kinuha ang kumot saka umupo sa kama.Si Brynn ay nakatayo sa harap ko.Tumaas ang isang kilay niya sa naging sagot ko."Anong klaseng emergency naman 'yan?" She asked. "Sabi ni Ron kanina nagmamadali ka raw. Sinamahan ka pa nga raw ni Bryle," tunog pagdududa ang boses niya ng binanggit ang pangalan ni Bryle."Don't tell me.. nag-date kayo?"Humalakhak ako sa sinabi niya. "Seriously, Brynn? May girlfriend 'yong tao!" Totoo naman. "At isa pa, bakit kami magde-date?" Umirap ako."I don't know with you both. Malay ko ba kung niyaya mo siyang lumabas?""Hell no! I'm not that desperate to be with him!" Iritado kong sinabi. "

    Last Updated : 2021-09-07

Latest chapter

  • Luckily Blinded   Epilogue

    Its been two years when he left me. Its been two years since he's gone. Its been two years... But I am still into him. I put the frame to his grave gently. It was our first picture together. Siya mismo ang kumuha ng picture na iyon. I'm wearing a black halter top while he's wearing his hospital gown. Nakaakbay siya sa akin habang ang isa niyang kamay ay nakahawak sa kamay ko. Simple lang ang litrato na iyon ngunit napaka espesyal nito para sa aming dalawa. Para sa akin... "Hey... Its been two years, Jian. But I'm here again. I miss you." Para akong pinagbagsakan ng langit at lupa noong araw ng pagkamatay niya. Nanlalambot ang mga tuhod ko at talagang sobrang bigat ng pakiramdam ko. Alam mo 'yon? Minsan ka na nga lang magmahal, minsan ka na nga lang makatagpo ng taong tanggap kung ano o sino ka man. Tapos... mawawala pa. "Jian... Please, wake up... Please... 'Wag mo akong iiwan.

  • Luckily Blinded   Chapter 40

    I don't want to push her away. It's hard to push her away. But what can I do if that's the only way for her to be happy again? Her mom was right... She can't be happy with me. She can't live peacefully with me. Masakit man pero iyon ang totoo. May mga bagay na kailangan nating isakripisyo para sa mga taong mahal natin. Kahit na mahirap ito para sa atin. Kahit gaano pa ito kasakit.Sobrang nahirapan ako noong itinaboy ko siya. Ayokong gawin 'yon, pero iyon ang tamang gawin. Masakit para sa akin na makita siyang umiiyak sa harapan ko. Nasasaktan ako kapag nasasaktan siya. Pero dahil iyon ang dapat gawin, kahit mahirap ay ginawa ko."E-Elly..." Marahan kong sambit sa pangalan ni Elly nang sa wakas ay nagkaroon akong muli ng malay. She's talking to Chelle. I know."Jian, malapit na ako. Please... 'wag ka na munang magsalita."Parang tumalon sa galak ang puso ko nang sa wakas ay muli kong na

  • Luckily Blinded   Chapter 39

    Habang tumatagal ay mas nanghihina ang katawan ko. Kahit pagtayo ay nahihirapan akong gawin. Hindi ko na rin gaanong nagagalaw ang mga kamay ko. Dahil sa nangyayari ay halos araw-araw nasa loob lamang ako ng aking kuwarto. Nakahiga at parang lantang gulay na bagsak ang katawan. Ayaw ko na ganito lamang ako ngunit ako mismo ay hindi alam ang gagawin sa sitwasyon ko ngayon.Ilang linggo ang lumipas at ibinalita sa tv na hiwalay na raw si Richelle at ang artistang si Bryle. Masama na na akong tao kung sasabihin kong natuwa ako sa balitang iyon? Damn! Kahit alam kong imposibleng maging akin siya lalo na sa sitwasyon ko ngayon, ay umaasa pa rin ako! I'm really out of my mind!Ang sabi ay maayos raw silang naghiwalay ni Bryle at magkaibigan pa rin naman daw sila hanggang ngayon. Kung maayos silang naghiwalay, ano naman kaya ang maaaring dahilan ng paghihiwalay nila? Sabi ay hindi raw third party, wala rin daw nagl

  • Luckily Blinded   Chapter 38

    May mga bagay na hindi natin inaasahan na mangyayari. May mga bagay na ayaw nating maranasan natin. Pero mapipigilan mo ba ang mga bagay na ito? Kung ang mismong tadhana na ang gumagawa ng paraan para maranasan mo ang mga bagay na ito?Halos dalawang linggo na ang lumipas simula nung mawalan ako ng paningin. Nagpunta kami sa ospital ni Elly at sinabi ng doctor na isa raw sa mga sintomas ng sakit ko ay ang pagkalabo ng mata. Pero yung sa akin malala na yata. Hindi lang lumabo ang paningin ko, kundi tuluyan na siyang nawala...Hindi na ako makalakad ng maayos. Hindi na ako makakalakad ng mag-isa. Kakailanganin ko pang gumamit ng tungkod. Hindi na rin ako makakapagtrabaho dahil wala na nga akong paningin. Bulag na ako... Hindi ko na makikita ang mga bagay sa paligid na nais kong kuhanan ng litrato. Hindi ko na magagawa ang mga nais kong gawin... gaya ng dati...Gustuhin ko man magalit sa Panginoon dahil

  • Luckily Blinded   Chapter 37

    Halos buong gabi akong hindi nakatulog sa kakaisip sa kaniya. The way she looks at me... The way she touch me... Damn. Ang lambot ng kamay niya nang hinawakan niya ako kahapon. Am I lucky, isn't it? Sa wakas ay nakaharap ko siya ng harapan kahapon. Dati ay inaabangan ko lang siya sa Airport kapag nababalitaan kong magpupunta siya rito. Tinatanaw sa malayo. Pero kahapon ay nakita ko siya ng mas malapit at nakausap pa.Dahil sikat si Richelle ay kumalat ang balita na niligtas ko siya. Iba't-ibang larawan sa Bar ang kumalat sa social media noong araw din na 'yon. Ininterview pa ang kaniyang mga magulang at nagsabi na nagpapasalamat raw sila ng lubos sa taong nagligtas sa kanilang anak. It's my pleasure, though. I really want to protect their daughter. I really want to save her. Always."Kuya, papasok ka sa trabaho?" Si Elly habang inaayos ko ang camera ko."Oo." Simple

  • Luckily Blinded   Chapter 36

    "Bro, may maganda akong balita sa 'yo!"Iyon ang bungad ni Aurel sa akin nang isang gabi ay sinagot ko ang kaniyang tawag."Tungkol saan?" Tanong ko habang hinihilot ang aking sentido."Nandito sa Bar si Richelle! At mag-isa lang siya!"Kumunot ang noo ko sa sinabi niya. Mag-isa? Bakit siya pupunta roon ng mag-isa?"Sinong Richelle?" Tanong kong muli kahit na alam ko naman kung sino ang tinutukoy niya. Pero malay ko ba kung ibang tao pala 'di ba?Halakhak agad ni Aurel ang narinig ko sa kabilang linya."Come on, bro! May iba ka pa bang kilalang Richelle? Hindi ba wala naman na?" Halakhak niyang muli. "Richelle Valdez, of course... Your ultimate crush." He still said even though I already knew who he's talking about.Damn."Bilis na. Pumunta ka na rito kung gusto mo siyang makita. Wal

  • Luckily Blinded   Chapter 35

    "A-ate... Nariyan po s-sa labas ang parents mo..." Nauutal na sambit ni Elly nang pumasok siya sa loob.Nanlaki ang mga mata ko at hindi ko alam kung tatayo ba ako para labasin sila o mananatili lang dito sa tabi ni Jian. Ayokong iwan siya. Hanggang ngayon ay hindi pa rin siya nagigising. Halos pangatlong araw niya na itong walang malay.Bumukas muli ang pinto at iniluwa naman nito si Aurel na madilim ang tingin sa akin."Lumabas ka na muna. Hinahanap ka nila, Chelle." Seryoso niyang utas."A-ayokong umalis sa tabi ni Jian–""Kung hindi mo sila haharapin ngayon ay sila mismo ang papasok rito."Napahinto ako sa sinabi niya.Damn. Hindi ko akalain na ganito kabilis darating sila mommy! And worst, nagpunta pa talaga sila rito!"Sige na..." Si Aurel. "Bumalik ka na lang rito kapag nakausap mo na sila.

  • Luckily Blinded   Chapter 34

    Lumipas ang dalawang araw na hindi ako bumibisita kay Jian. I really want to visit him. I already miss him. I badly want to see him. Kahapon ay sinubukan kong pumunta sa ospital. Naroon na ako actually, pero umaatras ako sa tuwing naiisip ko yung mga sinabi niya sa akin. I love him... I really do. Masakit man sa akin ang ginagawa niyang pagtulak sa akin palayo, mahal ko pa rin siya. Hindi ko kayang iwan siya, gaya ng gusto niya. "Chelle, stop it. You're already drunk." Saway sa akin ni Brynn nang muli akong kumuha ng bote ng beer para sana inumin iyon. Kanina pa kami nandito sa Bar. Niyaya ko sila dahil gusto kong makalimot kahit na saglit lang. I want to forget the pain kahit na sa sandaling panahon lamang... Binalewala ko ang sinabi ni Brynn at ininom na ang panibagong beer na kinuha ko. "Gosh, Chelle!" I heard Quinn sounded irritated. Binalewala ko iyon. "Kanina ka p

  • Luckily Blinded   Chapter 33

    Pagkatapos kong sabihin iyon ay tumayo na ako. Sumusunod pa rin ang mga reporters kahit na noong papunta na ako sa opisina ni Mrs. Vera.Nang makapasok sa opisina niya ay agad ko siyang hinarap para muling makausap."Thank you for everything, ma'am. Ikaw ang naging gabay ko noong pumunta ako rito sa pilipinas. Salamat po." I said, genuinely.Sa mga oras na kasama ko si Mrs. Vera sa trabaho, talagang naging masaya ako. She treated me so special. She always makes me feel that I am belong here in her Agency. She always says compliment to me too."No problem, hija." She said. "Basta kung gusto mong bumalik sa pagmomodelo, tawagan mo lamang ako. You are great, Chelle. Sayang ang ipinagkaloob sa iyo na talento kung hindi mo na gagamitin ito."Ramdam na ramdam ko ang panghihinayang sa kaniyang tono. Ngunit sa palagay ko ay kahit ano pang sabihin niya o ng ibang tao, talaga

Explore and read good novels for free
Free access to a vast number of good novels on GoodNovel app. Download the books you like and read anywhere & anytime.
Read books for free on the app
SCAN CODE TO READ ON APP
DMCA.com Protection Status