"Maureen! Wah! Ayoko nang lumabas pa ng room natin!"
Kanina ko pa niyuyugyog ang balikat niya and I think she's feeling dizzy right now. Pinaghahampas ko nga siya dahil hindi ko na talaga kaya. It's already recess time but I don't feel like eating snacks. Ewan ko kung hindi ba ako nagugutom dahil busog pa ako o dahil kinakabahan ako na baka magkita kami ni ano... Ayoko munang i-mention ang name niya!
"S-Sinasakal mo na ako, Shara! What's your problem?!" inis niyang tanong sa'kin kaya binitawan ko siya at umub-ob na lang sa desk ko.
"H-He did it, Mau. He confessed to me last night," I answered in a lower voice but I'm sure that she heard it loud and clear.
"Wah! Omg! Paano niya sinabi?! Paano?! Tell me!" Ako naman ngayon ang inaalog niya kaya napaangat ang tingin ko sa kanya.
I bit my lower lip in excitement."T-Through video call."
"Oh my goodness! Nag-video call kayo kagab
"Ano girls, game? Just say yes please? Hindi ba kayo naaawa sa'kin?"I was hesitating if I'll go with Ate Casyn or not. Maureen looks like a puppy na sumusunod sa amo niya. Kung anong sasabihin ni ate ay game naman siya palagi. It's just that, I'm not sure if I could go with them because I had to buy some groceries."Uh... Kailangan kong bumili ng groceries, Ate Casyn. Palagi kase kaming nag-iimbak every week para dire-diretso na," I sadly explained.Inakbayan naman kaagad ako ni Mau."Girls bonding muna tayo. If you want we can call Caseth to accom---""Maureen! Don't ever do that. I can do it by myself. Mauna na lang kayo ni Ate Casyn sa Mall and after buying some groceries, susunod ako. Okay ba?"Nasa park kami ngayon dahil dito nila naisipang mag-meet up. They were planning to hangout in the Mall but I had something to do kaya sila na lang ang mauuna. Though, I told them na sus
"Oh my god! Caseth, they're here!"Nagmamadali akong sinubo ang blueberry cheesecake at halos maubo ako nang sunod-sunod ko itong sinubo. Si Caseth naman ay nakatingin sa likuran niya kung saan nando'n ang mga kaibigan niyang sina Ziro at Hades."Bakit ka ba nagmamadali? Just take it slowly. They're not going to bite you," he said calmly and eat his food carefully.Agad ko naman hinampas ang kamay niya kaya hindi niya natuloy ang pagsubo ng cake niya."What if they will tease us that we're dating. Nakakahiya kaya!""They're my friends, there's nothing to worry about it."Nang lumingon ako ulit sa likuran niya ay nasa counter na sila at nag-oorder ng pagkain. Hinawakan ko ang magkabilang pisngi niya dahilan para matigilan siya. Pinandilatan ko siya ng mata para sensyasan siya na 'wag gumalaw."They're finding a place to sit. Kailangan hindi nila tayo makita, Caseth. Harangan mo'ko," I whispered to him, lowering down my head.&
"Akyat lang po ako saglit. Babalik din ako kaagad."Pinunasan ko sagkit ang kamay ko at tumakbo sa taas ng kwarto ko. I immediately opened my drawer to find my medicine. Hindi pa nga ako tapos kumain tapos kinakapos naman ako sa paghinga.Is this the result of spending my whole day roaming around the Mall? Damn this medicine! Argh! Nasa'n na ba 'yon?!Some of my things were falling in the floor because of rushing to find my freaking medicine. I need to take it now kase kung matatagalan pa, baka mas lumala na ang nararamdaman ko. Ininom ko agad ang natitirang isa kong gamot at naghahabol ng hininga ko.Gosh! Muntik na!"Anak, okay ka lang ba?" Biglang bumukas ang pinto at iniluwa no'n si Mama at Papa kasunod silang lahat.Kumunot ang noo nila nang makita ang iba kong mga gamit na nagkalat sa sahig. I gave them a small smile and stoopd up from my bed to get them, putti
"Hey, are you alright? Kanina ka pa tahimik. Did I do something wrong?"Napabalik ako sa ulirat at ngumiti sa kanya. I gave him a pinch on his nose and sat on the swing. We're here in the park like what he said na surprise niya raw. He wants me to feel like a kid again. 'Yon bang naglalaro ng seesaw, nagduduyan sa swing, umaakyat sa monkey bars, at kumakain ng ice-cream."Okay lang ako. May iniisip lang."Tumaas naman ang kilay niya."Sino? Ako na naman ba? Don't ever tell me that it's Racer.""Bakit ba? Mabait naman siya, ah? He's so gentleman, kind, sweet. Ano pa ba?"Humalakhak ako nang umigting ang panga niya. He's mad at me, for sure. I-mention ko ba naman ang pinakaiinisan niyang lalaki habang siya ang kasama ko."You really like teasing me, huh? Do you want me to shut your lips using mine?" he asked me seriously that made me pursed my lips.Umiling n
"Racer, please don't get mad. Friends pa rin tayo kahit anong mangyari, ah?"Pinaglalaruan ko ang mga daliri ko habang kaharap ko siya. We're here in front of the music room. I'm now ready to tell him that Caseth was already courting me. At natatakot ako sa posibleng mangyari. Baka layuan niya ako at ayokong mangyari 'yon."Oo naman. Shara, hindi ako kailanman magagalit sa'yo kaya 'wag kang kabahan kung ano man 'yan," mahinahon niyang sagot.Nagdadalawang isip tuloy ako kung sasabihin ko ba sa kanya o hindi na lang."Caseth was already courting me," I said in a lower tone.I'm waiting for his reaction to change but he just smiled at me."Good for you, Shara. Napansin ko nga nitong mga nakaraang araw na masyado na siyang focus sa klase. He's not sleeping and sometimes participating in class. Ikaw pala siguro 'yong rason kung bakit may biglaang pagbabago siya."Alam ko namang
"Bess, usap-usapan na sa buong school ang tungkol sa model na si Ashley. Sikat daw kase siya at ang balita ay bumalik dahil sa ex niya."I want to avoid that topic pero kahit na si Mau ang kasama ko ay 'yon din ang palaging bumabibig niya. I know that Ashley is popular wherever she goes but seems like my best friend idolizes her too. And I hate it!"Mau, I know. Halos siya ang pinag-uusapan ng lahat kaya bakit hindi ko malalaman?" inis kong sagot habang nagliligpit ng mga gamit ko dahil uwian na namin."Sabihin mo nga, naiinis ka ba sa kanya kase bumalik siya?"Matapang ko naman siyang hinarap."At bakit naman? Who cares if she's back?""Marami. I think thousands of people likes her or even millions. What if the rumors were right? Na bumalik siya para kay Caseth?" tanong niya sa'kin.Dinampot ko ang bag ko at naunang lumabas ng room."I don't hella care kahit na ang buong mu
"Baby? Are you sure that you're okay? I told you, take a rest for a while."Palagi siyang nagtatanong sa'kin ng ganyan. I always tell him that I'm okay but he doesn't believe me. Kailangan ko raw nang sapat na pahinga araw-araw para hindi na raw ako sumpungin ng asthma ko. Simula kase pagkalabas ko ng hospital, palagi na siyang nakabuntot sa'kin. Minsan lang kami magkahiwalay kapag classes time namin."Hmmm, okay na ako. Ang ganda nga ng tulog ko eh." Nag-inat inat pa ako nang makapasok ako sa kotse niya."Kasing ganda mo. Pengeng kiss." Ngumuso pa siya pero tinulak ko ang mukha niya.Natatawa naman akong umiling sa kanya."Hindi pwede. Baka mahawa ka sa sakit ko. Mag-drive ka na lang d'yan.""Mas gusto ko pa ngang mahawaan para magkasama na tayo eh," pabiro niyang sagot.Napaisip naman ako sa sinabi niya. Kung totoo nga na nakakahawa ang sakit ko, hindi ako lalapit pa sa k
"Bilisan mo, Shara. We need to gave them our good luck support before the game will start."Minamadali ako ni Mau na magbihis dahil baka raw wala na kaming upuan kahit na may naka-reserve naman para sa'min sabi ni Caseth. It's the finals of their basketball tournament kaya hindi kami pwedeng um-absent. First is because they represents our school and second is that I want to cheer Caseth in his game. He's the MVP of the team, of course!"Mau, baka mainis na naman si Caseth sa suot ko. There are many students that were going to watch the tournament. He doesn't want me to wear something like this."Pinasadahan niya ang kabuuan ko. It's her decision to let me wear this black skirt above the knees and a t-shirt that has a printed name at the back. Caseth's second name, Seth. Pwede kase kaming magsuot ng kahit ano dahil wash day ngayon."Maganda naman, Shara. Besides, don't you want to surprise him abou