I was busy dreaming of something beautiful, when my phone suddenly rung. Pupungas-pungas akong umupo at kinuha ang cellphone para sana saguting ang tawag pero bigla naman tumigil sa pag ring yun. Hindi ko na lang ito pinansin at inilapag na muli sa bed side table, umunat-unat muna ako bago tumayo, nakakaisang hakbang pa lang ako nang muli na namang mag ring ang cellphone ko, yumuko ako at nakitang unknown number ang tumatawag, pagkatapos ng pangatlong ring ay namatay yon kaya tumuloy na ako sa pag hakbang.
Ikalawang hakbang, nagring na naman ang cellphone ko at same number pa rin ang tumatawag, kukunin ko na sana para sagutin pero namatay na naman yun.
Pangatlong hakbang, nagring na naman at same number pa rin, i-uunat ko pa lang sana ang kamay ko ng mamatay na naman yon. nag sisimula na akong mainis. Tinalikuran ko na lamang Ito.
Pang-apat na hakbang nag ring na naman pero hindi ko na nilingon dahil namatay agad iyon.
Panglimang hakbang, nag ring na naman, at namatay agad.
Pang anim na hakbang, nag ring na naman pero this time mas matagal na kaya sa sobrang inis ko ay dali-dali ko itong sinagot kahit hindi ko pa nakikita ang caller ID sigurado akong yung unknown number to.
"Ano bang kailangan mo kanina ka pa tawag ng tawag tapos pinapatay mo naman? Ang aga-aga pinapainit mo ang ulo ko." Pagalit kong sigaw dito dahil sa sobrang inis. Ilang sedundong katahimikan, akmang bubulyawan ko ulit ito pero bigla itong tumikhim sabay banggit ng pangalan ko."Ehem! Nicca Anderson." Sobrang gulat ko. Tiningnan ko ang caller ID saka ko lang nakumpirma na si dad nga ang tumawag."D-dad, d-daddy." tawag ko sa kinakabahang boses. Nalintikan na, kinakabahan ako ng sobra-sobra, si daddy, sinigawan ko? O to the M to the G. patay na talaga, katapusan ko na. Katapusan ko na.
"What a very warm greetings for your old man here, Ms. Anderson." Mahihimigan ang pagka-sarkatiko sa boses nya. Patay na talaga. Napapikit pa ako sa sobrang kaba."I'm sorry Dad, i thought it was the unknown number calling me again." Mababang tono na ngayong ang gamit ko.
"Oh really?" Sarkastikong tanong nito."Didn't i told you when you were still young not to talk to strangers? An unknown number means stranger, young lady." Napa-upo na ako sa sobrang kaba, making my father angry is the last thing I would do. "I'm sorry." Tanging nasabi ko na lang.Narinig ko syang huminga ng malalim bago nagsalitang muli. "Anyway, the reason why i call you early in this morning, which you answer with a goddamn shout." He stated, which makes me shut my eyes again, because i can sense the irritation in his voice.
"is to tell you that your presence is highly needed here, first week of the month, next month. I will be expecting you here Nicca." Napatango naman ako kahit na hindi nya ako nakikita. "I'll be there dad, don't worry." Tugon ko."Good. And please, fix that attitude of yours, learn to read the caller ID first before answering a call." Yun lang at pinatay na nya ang tawag. Nagpakawala naman ako ng buntong hininga. Kasalanan talaga 'to ng may-ari ng number na yun eh. Inis kong i-blinock ang number na yun bago simulan ang araw ko, na nasira na ng kung sinong poncho pilato.
Katulad kahapon, ibinuhos ko ulit sa sparing ang lahat ng sama ng loob ko.
"Kahapon pa ata mainit ang ulo mo Nicca?" Sebastian, my sparing partner ask. "May mga tao lang talaga sa mundo na gustong gusto makakita ng mga maganda kahit galit, at isa na ako sa mga maganda kahit galit na 'yon, kaya ganon na lang sila ka pursigidong galitin ako." Sagot ko sa kanya, alam kong medyo mahangin ang dating ko pero wala akong pake, eh kung sa gusto kong mag loko ngayon eh, 'bat ba?Natawa naman sya sa sinabi ko kaya sinamaan ko sya ng tingin sabay suntok sa mukha nya na hindi na naiwasan. Ako naman ngayon ang napangisi. "Ang pinagkaiba ko lang talaga sa kanila ay mas nagiging hot at lalong lumalakas ang sex appeal ko kapag nagalit, kaya madalas ay lalaki ang gumagamit sakin." Nakangisi ko pang dagdag. "Kamag-anak mo ba si Amihan? Ha Nicca? O baka naman nasobrahan sa hangin ang utak mo kaya masyado kang mahangin magsalita?" Nawala naman ang ngisi ko sa sinabi nya, ngayon ay sya na ang naka ngisi sa'ming dalawa. Alam nyo yung nakakainis? Yung pag mumukha nya, nakakainis, masyadong pangit. Sa sobrang pangit nasipa ko pa sya sa mukha, kaya ayun, ang dating pangit, mas pumangit pa. Napatawa naman ako nang makita kong pumutok ang labi nya dahil sa pag sipa ko. "May sinasabi ka Seb?" Pilyang tanong ko. Bigla-bigla naman nya akong iniwan dito sa ring kaya mas lumakas pa lalo ang tawa ko. Umuwi ako pagkatapos kong pagtripan so Sebastian. Ang epic talaga ng mukha nya.Actually, hindi naman talaga pangit si Seb. Pero hindi din naman pogi, sakto lang ganon. Nainis lang talaga ako ng sobra kaya bigla syang pumangit sa paningin ko. Time flies fast, lumipas ang oras, araw, gabi, linggo at ngayon na ang araw nang pag alis ko papunta sa bahay ng parents ko. Ngayon daw kailangang kailangan ang presensya ko. Nakikinig lang naman ako ng music habang nasa biyahe papuntang Laguna, 'di ko na din dinala ang sasakyan ko since ipinadala naman ni daddy ang isa sa mga driver namin para sunduin at ihatid ako papunta sa bahay nila, yes bahay nila. Hindi ko kino-consider yon as bahay ko dahil ang bahay ko lang ay ang pinaghirapan kong bilhin. Simulan nung kumikita na ako ng sarili kong pero, naging independent na ako, hindi na ako nanghihingi ng pera sa parents ko para mabili ang mga luho ko, pinaghihirapan ko na yon, pero hindi naman pumapalya si daddy sa paglalagay ng pera sa bank account ko, hindi ko lang talaga ginagamit ang binibigay nila. But soon magiging bahay ko din yon dahil ako lang naman ang nag-iisang tagapagmana ng lahat ng kayamanan nila.Pagkarating ko dun ay pinagbuksan pa ako ng pintuan ng driver namin. Sinalubong naman ako agad nila Mommy at Daddy sa bungad ng bahay, sa may pintuan. Sabay nila akong iginiya papunta sa sala at doon nag-usap. Hindi naman ako napagod sa byahe dahil ilang minuto lang naman yun, hindi naman inabot ng oras. Pagkatapos ng ilang saglit lang, pinakawalan na ako nila mommy dahil may iba pa silang gagawin. Ako naman, dumiretso lang sa ikalawang palapag ng bahay kung nasaan ang kuwarto ko. Humiga lang ako at nakipagtitigan sa ceiling. Ilang sandili pa ay nakatulog ako sa sobrang pagkabagot. Nagising ako sa katok sa pintuan ko. Tumayo ako at pinagbuksan ang kung sino man ang kumatok doon. Nadatnan ko naman ang kasambahay namin sa labas. "Ma'am pinapatawag na po kayo sa dining area." Magalang nitong saad, tinanguan ko na lang Ito at umalis naman ito sa harap ko. Sinara ko na ang pinto saka dali-daling nag-ayos, ayoko silang paghintayin ng matagal.Nang makontento sa hitsura ay lumabas na ako at tinahak ang daan patungong dining area. Nadatnan ko naman sila mom and dad na nagtatawanan. Napangiti naman ako, hanggang ngayon talaga, kahit matatanda na sila ay sweet pa rin sila sa isa't-isa. Nung naramdaman nila ang prisensya ko ay lumingon sila sa kinaroroonan ko, nanatili naman ang ngiti sa labi ko at ganon din sila. "Come here honey, take your sit na para makapagsimula na tayo." Mas lumawak pa ang ngiti ko bago ko sya sinunod. Tahimik lang kami kumain pero hindi naman awkward ang atmosphere. Maya-maya pa ay nag salita na si daddy."You know Nicca, i'm not getting any younger, so your mother is." Panimula nito. Tiningnan ko nnaman sya. "Kahit ikaw, hindi ka na bumabata, kung tutuusin ay pwede ka nang mag-asawa." Dugtong pa nito at tumawa. I cringe at the thought of me, getting married. Hindi naman sa ayokong mag-asawa at mag karoon ng sariling pamilya, gusto ko, pero hindi pa ako handa doon. Pakiramdam ko masyado pa akong bata para doon. Though i'm already 25 years old, but i'm still young to get married, so, no. No no. Maghintay ka lang muna future husband, hindi pa ready ang future wife mo.
Sana naman hindi maisipan ni dad na i-arrange marriage ako. Dahil sa uri ng buhay namin, hindi imposible yon. So para maka siguro ay nag tanong na ako. I don't want to jump into conclusions."Dad, please tell me that you're not going to arrange a marriage for me." I said flatly. "Oh no, no, no honey, i'm not gonna do that, it's not my thing you know, i want you to find your own king, like how i find my very own queen." Saad nito sabay tingin sa mommy ko. Minsan talaga naiinggit ako sa kanilang dalawa. Iniisip ko nga kung magiging katulad din ba ng love story nila ang akin, dahil kung ako ang tanungin, gusto ko.
"Then what?" I ask bluntly. Nagtinginan muna sila bago sumagot..."Then what?" I ask bluntly. Nagtinginan muna sila bago sumagot...Si daddy ang sumagot sa tanong ko."You know Nicca, honey. Me and your mom are thinking of this for the past few weeks." Panimula nya."Don't you think it's already time to go back to school? I mean, it's been 5 years already, and like what i said, you are not getting any younger, we are not getting any younger too. Any time soon ay kailangan na naming mag-resign sa trabaho, and we need someone para pumalit sa pwesto namin, you, as our only daughter and child, makes you as our only heir. Kailangan mong i-take over ang kumpanya pagdating ng panahon." Mahabang paliwanag nito."And you can't manage our company if you're lack of knowledge. Kaya kailangan mo bumalik na sa pag-aaral at tapusin ang kurso mo para maging maayos ang pagpapatakbo mo ng kumpanya." Dugtong pa ni mommy.Napabuntong hininga naman ako dahil naiintindihan ko sila, kahit ako, mataga
I am looking for a good dress to wear, when someone knock on my door. Dumungaw mula sa labas ng pinto si mommy, ngumiti ito nang makita ako at naglakad papunta sa gawi ko."Do you need something mom?" I ask. "Nope, i just want to check on you." She said."I am fine mom, i'm actually getting ready to go to mall to buy everything i need for school." Sabi ko. Ngumiti siya at yumakap sakin."Thank you honey!" Malambing niyang saad. I frown. "Thanks for what?" I ask confused.Nakaupo kami sa kama ko at nakayakap siya mula sa likod ko, ipinatong nya ang baba niya sa balikat ko. "Thank you for agreeing, you don't know how happy we are when you said that you'll finally go back to school. It means a lot to us. This is not just for us honey, this is actually all for you. We want you to have all the best things in this world." Mahabang latinya niya."I understand mom. Really. And i also wan
“Hello.” Tugon ko matapos sagutin ang tawag. “Hi Nicca, it’s me, Mortha.” Napangiti naman ako. “Mortha.” I exclaimed. “What’s up? How did you get my number?” I ask. “I use your phone yesterday to call my number, that’s why.” Napatango naman ako kahit hindi niya nakikita. “Anyway, tumawag ako kasi gusto kong sabihin na sabay na lang tayo pumasok. We’ll use my car, is it okay?” “Hmm.” Wala ang family driver namin kasi nagpahatid sila dad sa company, wala din akong gana mag drive, ayoko din naman mag commute kasi ayoko gumastos. “Okay, I’ll send you my address.” “Okay.” Pinatay ko na ang tawag at sinend sa kanya ang address namin. Ilang minuto lang ay narinig ko na ang busina ng sasakyan ni Mortha. Bumaba naman agad ako at sumakay sa front seat. “There you are, good m
Maingay. Kabi-kabilaang hiyawan ng mga tao. Isinisigaw ang kani-kanilang pambato. Siksikan. Meron pang mga nagkakaapakan ng paa. Alam kong bawal na pero bumalik na naman ako dito. Hindi madaling iwan ang mga nakasanayan na, hindi tulad ng akala ko. Desidido na ako dati na kapag nag-aaral na ako, hindi na ulit ako babalik dito at itutuon na lang ang buong atensyon ko sa pag-aaral. Akala ko kasi madali eh. Akala ko lang pala yun. Alam ko dapat ay nasa meeting ako ng group namin dahil sabado ngayon. Pero mas pinili kong magpunta dito at magdahilan na lang sa kanila para lang matugunan ang kagustuhan ko. Sinabi ko sa parents ko na may meeting kami, samantalang ang idinahilan ko naman kay Jerimiah ay masama ang pakiramdam ko kaya di ako makakapunta. “Go Alpha, talunin mo yan. Hoooo!” Pagchi-cheer ko sa pambato ko. Sa t
“Hey Nicca, what’s up?” Bungad na tanong sakin ni Monique nung sinagot niya ang tawag ko.“Not good.” Matamlay kong sagot dito. “Why? What happened?” Nag-aalalang tanong nya. “Nothing much.” Parang balewalang sagot ko lang sa kanya.“Ahuh!” Nagdududang tugon niya. “It doesn’t sound like nothing much.” Dagdag pa niya.“Well, me and dad. Uh! We have a little argument last night. Just a little.” Sagot ko na lang.“It doesn’t sound like just a little argument to me.” Pinagdiinan niya pa talaga yung just a little part. Napabuntong hininga na lang ako.“Let’s not talk about me. Ikaw, what&rs
Tumambay lang ako sa bench sa ilalim ng puno sa tapat ng building namin. Not so long ay sumunod sakin si Mortha na nakanguso na naman. Hindi ko na lang siya pinansin at tumingin na lang sa mga estudyante na dumadaan sa harap namin. “Psst!” Mortha. Hindi ko siya pinansin. “Uy!” Kinalabit din niya ako pero hindi ko pa rin siya pinapansin. Narinig ko siyang bumuntong hininga kaya sinilip ko siya saglit, pero ibinalik ko din agad ang tingin ko sa harapan. “Are you mad Nicca?” She asked carefully. Hindi ko siya sinagot. “Look, I’m sorry okay? I was just overwhelmed and jealous that’s why I manage to say all those things to you. But the truth is, I’m not really falling for him.” She chuckled. “It’s just pure jealousy.” She added. I still refufed to look at her and acted like she not her
“What’s with you and Jerimiah?” My father broke the silence between us by asking that. Naiilang akong tumingin sa kanya dahil simula nung nag away kami ay ngayon lang niya ako kinausap ulit. Hindi nga lang siya nakatingin sakin, unlike dati. But that’s okay, at least may progress.“We are just classmates dad. Nothing more.” Kaswal kong sagot sa kaniya. Napatango lang siya tapos ay hindi na ulit nagsalita sa buong hapunan.Kakalabas ko lang ng C.R ng kuwarto ko nang nadatnan ko si mommy na nakaupo sa kama ko. Napatingin agad siya sakin at nginitian ako.“How is your day hija?” Umupo ako sa harap ng vanity table ko, kinuha ang blower tapos ay nagsimula ng patuyuin ang buhok ko. “It went fine mom!” Tumayo siya sa pagkakaupo sa kama ko tapos ay pumuwesto sa likuran ko. Kinuha niya ang
Nakarating ako sa bahay ng mapayapa. Pagdating ko ay naka patay na lahat ng ilaw, indikasyon na tulog na lahat. Pumasok ako at dumiretso na sa kuwarto ko at naghanda na sa pagtulog.Bakit ganyan sila makatingin sakin? Naitanong ko sa sarili ko dahil mula pagpasok ko sa school hanggang ngayon na naglalakad ako papunta sa classroom ko, ay sinusundan nila ako ng tingin tapos ay magbubulungan. May iba pa na masama ang tingin sa akin at tatarayan ako. Weird!Hindi ko na lang sila pinansin kahit na may iba na nanadya na kapag nakakasalubong ako kunyari, ay binubunggo ang balikat ko. Ang lakas pa ng pag bunggo. Mabuti na lang talaga at mahaba-haba ang pasensiya koPagpasok ko sa room ay ganon pa rin ang bungad sa akin ng mga kaklase ko. Habang naglalakad papunta sa upuan ko sa dulo, ay nakasalubong ko ang nakakalokong ngisi at tingin ni Mortha. Kinunutan ko siya ng noo. Hinigit niya ako paupo nung makarating ako sa tabi niya.“People are so weird today.&rd
Mabilis na lumipas ang panahon, second semester na namin ngayon at nagre- review na para sa pre-test namin. Ewan ko ba, pre-test lang naman pero ang expectation ng professors namin ay parang post-test na.Sa nakalipas na mga buwan din ay lalong gumulo sa bahay. Minsan parang ayoko na ngang umuwi eh, dahil pareho lang naman ang madadatnan ko. Yung kinalakihan kong masayang pamilya ay unti-unti ng nawawasak. Nakakalungkot. Pero ano bang magagawa ko? Kahit may ginagawa ako para naman matuwa si dad sakin ay parang nababalewala lang. Balewala na lang ako sa kaniya. Ang sakit, kasi sanay akong nasa akin ang attention nilang dalawa, pero ngayon ay balewala na ako sa kanila. “Nicca!” Narinig kong tawag sakin ni Mortha. Tiningnan ko siya sa tabi ko at tinaasan ng kilay. “Why? De dede ka?”“Eww, no way. Tingnan mo si Ezrha, ke-bago-bago eh pakitang kati agad.” Tinuro niya yung bagong transfer sa class namin. Kalagitnaan ng last semester sya nagtransfer sa school namin. Nung una okay naman s
Ilang sandali pa kaming nagkuwentuhan nina Mortha at Monique bago tuluyang magpaalam kay Monique. “Time to sleep Mortha. Wag ka sanang masyadong maghilik.” Parinig ko dito. “Hoy! Hindi ako naghihilik ah. Tahimik lang ako matulog.” Nakangusong aniya. “Wag ka din sanang mag iwan ng laway sa unan ko. At please lang, ayoko ng malikot.” Inirapan ko siya. “FYI madam Nicca, hindi ako malikot at lalong hindi ako tulo laway.” Iritang tugon niya. “Eh ano lang? Umiihi sa higaan? Like, eww! Mortha wag na wag.” Ipinaypay ko pa ang palad ko sa may bandang ilong ko para lalo siyang asarin. Mas lalo namang nalukot ang mukha niya. "Kadiri ka naman Nicca, sabihin mo lang kung ayaw mo akong makatabi dahil kasyang kasya ka naman sa couch.” “Ako pa ang mahihiga sa couch ngayon?”“Kung gusto mo lang naman, walang problema sakin.” Gano kasarap lamukusin ang mukha ng isang Mortha Lockwood? Mga eleven over ten lang naman. Ganon lang. “Matulog ka na nga lang, baka sakali bumait ka pa.” asik ko sa kanya. “Man
“Anong balita?” tanong ko kay Mortha na busy sa pagpapatuyo ng buhok niya.“Ewan, buksan mo na lang T.V” Kaswal niyang sagot. Inis kong hinagis sa kanya ang unan ko. “Baliw! Ibig kong sabihin, anong balita dun sa pinagmamalaki mong imbestigasyon.” Kunot noo at inis kong paglilinaw sa kanya.“Ahh!” Parang tanga na naintindihan niya.Slow!“Oo nga pala, yun pala ang pinunta ko dito.” Parang nagliwanag ang mukha niya. Tumayo siya at may kung anong hinalungkat sa bag niya. Lumapit siya sa akin habang may hawak na maliit na bagay.“Nasan laptop mo?” Tanong niya. Kinuha ko ang hinahanap niya sa bedside table ko at inabot sa kaniya.“Oh!” Nilagay niya ang USB. Yun pala hawak niya. Saka may kung anong kinalikot. Tiningnan ko kung anong ginagawa niya pero wala akong maintindihan. “Ano ba yan?” Nalilito kong tanong sa kanya.“Basta hindi mo toh
Nanatili akong nasa ganoong posisyon hanggang sa hindi ko namalayan na nakatulog na pala ako. Kinabukasan ay nagising akong mugtong mugto ang mata. Hindi ko alam kung pano ko sila haharapin, lalo na si mommy, ng ganito ang mata ko. Isang tingin lang at mahahalata na agad na umiyak ako magdamag.Inantay ko na lang na umalis sila mommy bago ako unalis. Hindi ko alam kung ipagpapasalamat ko ba o ikakatampo na hindi man lang sila sumilip sakin gayong hindi ako sumabay sa kanila kumqin ng agahan. Lagi-lagi sumasagi sa isip ko ang narinig ko kagabi. Naguguluhan ako. May babae ba si dad? Pero bakit? The last time I check okay naman sila si mommy. At hindi rin naman aakto ng ganon si mommy kung may babae nga si dad.Malamang na magsasabi sakin yun. At sa buong pagsasama nila, wala akong nabalitaan na nambabae si dad.Kung ganon, sino yung babaeng tinutukoy ni mommy? Sino yung pinag-aawayan nila? Sino yung pinoprotektahan ni dad laban sa masasakit na salita ni mommy? At
This is unbelievable! Who would dare do such a thing to me? What have I done to that or those person for him or her or them to do this thing to me? So scandalous! It’s kind a Lewd. I swear we didn’t do it. I think this was the time when I talk to Jerimiah at the parking lot. There is a lot of pictures of us, but I swear in my grandparents grave, this picture is edited. What’s with the picture? It’s none other than me and Jerimiah in a very intimate scene, kissing. That’s the first picture, the other picture? Well, they are not lewd, okay, but still intimate. There’s this picture where ‘we’ are on a dancing stance. But this never happened I swear! Dali dali kong tinawagan si Mortha. “I swear in my whole clan’s grave, this is edited.” I said firmly. “I know Nicca, you will never betray me kahit na bago lang tayong magkakilala. Anyway, do want me to help you find who ever made this lewd thing?” Maarte niyang tanong? “Do you have the ability
Napaayos ng tayo si Stephanie at nanlalaki ang matang napatingin sa gawi ni Jerimiah na ngayon nga ay wala ng kasing sama ang expression ng mukha. “No one owns me! You hear me?” Hindi naman maipaliwanag ang ekspresyon sa mukha ni Stephanie. “S-silly you! H-haha!” Kanda utal utal niyang turan. “Your mother likes me a lot, clearly, she wants me to be your girlfriend, and, don’t tell me you don’t find me attractive? As far as i remember, you always ask me to be your date in every party you’re invited. Isn’t that a proof that you like me too?” Napasampal sa mukha ang ilan sa mga kasama ni Jerimiah. “Second hand embarrassment.” Rinig ko pang bulong ni Mortha. Indeed, a second hand embarrassment. Napa hawak si Jerimiah sa sintido niya, marahil dahil sa inis. Ramdam ko siya. “You know what? I don’t want to embarrass you more but it’s you who’s embarrassing yourself more. Can’t you hear yourself? You sound so desperate!” Napangiwi ako dahil sa sinabi ni Jerim
“Ready everyone?” Nagsitanguan kami ng mga ka grupo ko nang tanungin kami ni Jerimiah.Inayos namin ni Jerimiah ang mga gagamiting gadgets such as laptops etc…Dalawang laptop ang gamit namin, isa sa mga ka grupo namin na mag-su-swipe para malipat sa next page. Isa naman sa amin ni Jerimiah para sa guide namin.Hindi ito tulad ng high school reporting na sa harap mismo ng klase mag-re-report. Dahil tanging mga leader ng ibang grupo, subject teacher namin, at tatlo pang professor mula sa ibang section ang nandito para mag score ng reports namin. Kasama din namin sa loob ng room na ito ang iba pang members ng group namin.Minadali na namin ang pag-aayos dahil kailangan pagpasok ng mga professor ay magsisimula na agad kami.Saktong natapos kami nang pumasok ang mga classmates namin na mga leader.“Hi Jerimiah!” Malanding turan ng group 1 leader. Nagkatinginan kami na nandoon sa loob dahil tuloy tuloy siyang pumunt
Nakarating ako sa bahay ng mapayapa. Pagdating ko ay naka patay na lahat ng ilaw, indikasyon na tulog na lahat. Pumasok ako at dumiretso na sa kuwarto ko at naghanda na sa pagtulog.Bakit ganyan sila makatingin sakin? Naitanong ko sa sarili ko dahil mula pagpasok ko sa school hanggang ngayon na naglalakad ako papunta sa classroom ko, ay sinusundan nila ako ng tingin tapos ay magbubulungan. May iba pa na masama ang tingin sa akin at tatarayan ako. Weird!Hindi ko na lang sila pinansin kahit na may iba na nanadya na kapag nakakasalubong ako kunyari, ay binubunggo ang balikat ko. Ang lakas pa ng pag bunggo. Mabuti na lang talaga at mahaba-haba ang pasensiya koPagpasok ko sa room ay ganon pa rin ang bungad sa akin ng mga kaklase ko. Habang naglalakad papunta sa upuan ko sa dulo, ay nakasalubong ko ang nakakalokong ngisi at tingin ni Mortha. Kinunutan ko siya ng noo. Hinigit niya ako paupo nung makarating ako sa tabi niya.“People are so weird today.&rd
“What’s with you and Jerimiah?” My father broke the silence between us by asking that. Naiilang akong tumingin sa kanya dahil simula nung nag away kami ay ngayon lang niya ako kinausap ulit. Hindi nga lang siya nakatingin sakin, unlike dati. But that’s okay, at least may progress.“We are just classmates dad. Nothing more.” Kaswal kong sagot sa kaniya. Napatango lang siya tapos ay hindi na ulit nagsalita sa buong hapunan.Kakalabas ko lang ng C.R ng kuwarto ko nang nadatnan ko si mommy na nakaupo sa kama ko. Napatingin agad siya sakin at nginitian ako.“How is your day hija?” Umupo ako sa harap ng vanity table ko, kinuha ang blower tapos ay nagsimula ng patuyuin ang buhok ko. “It went fine mom!” Tumayo siya sa pagkakaupo sa kama ko tapos ay pumuwesto sa likuran ko. Kinuha niya ang