Chapter 27

Naputol ang sasabihin ko nung dumating na ang waiter na dala ang orders namin. Tumahimik ako kasi baka kung anong isipin mg mga tao dito. Kilala pa naman ang pamilya naming. Sigurado madaragdagan ang mga problema ko kapag nangyari yun.

            Hinintay kong matapos ng waiter ang paglalagay niya ng mga orders namin. Halos kulang pa ang mesang kinauupuan namin. Kung titingnan kasi kami para kaming patay gutpm sa dami ng nakahanda sa mesa. Kaya nga nagtataka ang mga co-models namin kung bakit ang slim ng katawan namin kahit halos isang pistahan ang kinakain namin.

            Napaiktad ako ng bigla akong sipain ni Nicka. Aba! Gusto ko akong magkapasa. Tinaasan ko siya ng kilay kaya nakita kong nagmouth siya ng ‘sorry’. Takot din naman yan kasi saakin e. pero mas natatakot ako sa kanya.

“Princess, layo nanaman nilipad ng utak mo.”