Magandang araw po sainyo. Ako nga pala si Dianne, isang kolehiyala sa isang sikat na unibersidad sa aming probinsya.
Marami na ang nagsabi na ang pangit ko raw at kung anu-ano pa.
Ako yung tipo ng isang anak na masunurin sa gusto ng magulang, kinaiingitan ng mga pinsan ko dahil sa karangyaan na natatamasa ko, lahat ng gusto ko nasusunod, lahat ng kapricho ko nakukuha ko pero ang hindi alam ng marami ay napapagod na ako sa buhay na lagi na lang puro bawal, kahit ang mag-boyfriend at makipagbarkada sa lalaki ay pinagbabawalan nila ako.
Noong ako'y bata pa ay lagi kong naririnig sa magulang ko na magkumbento na lang daw ako para sa ikakabuti ko. Ngunit sa awa ng diyos, hindi yun natuloy, dahil kung natuloy yun ay baka madre na sana ako.
Ngayon ay graduating na ako sa kursong pinili ng mga magulang ko para sa akin. Matatapos ko na yung gusto nila at pangarap nila sa akin. Subalit hindi alam ng magulang ko na hindi ko sila sinunod sa isang bagay na alam kong ikakagalit nila. Yun ay yung pakikipagboyfriend..
Hindi naman nila ako masisisi kung ma-in-love ako sa isang lalaki. Normal lang sa isang babae at dalaga ang ma-inlove sa isang lalaki..ngunit ang hindi ko lang lubos maisipan ang mga sinasabi ng mga magulang ko at mga tita ko na "pag nagboyfriend ka, titigil ka sa pag-aaral at magpakasal na kayo at doon kayo manirahan sa lupa na ipapamana sa iyo ng lola mo".
Ang hindi ko lang maintindihan ay kapag nagboyfriend ka mag-a-asawa agad? Hindi ba pwedeng inspirasyon lang muna? Iyan ang linyang gusto kong banggitin sa kanila, ngunit dahil mahal ko sila ay naitatago ko na lang sa sarili ko ang inis at pagkadismaya sa kanila...
Minsan nga ay naisip ko na sana ang mga magulang ko katulad ng sa iba na kahit ano gawin ng anak nila ay sinusuportahan siya...
Hindi ko rin maiwasan maingit sa mga kaibigan at kakilala ko na pinapayagan na sila magkarelasyon sa ganitong edad pero ako? Kelan ko ba mararanasan yun?kung kelan matanda na ako at wala na sa akin ang taong pinakamamahal ko?
"Ayoko nga niyan! Bakit pinagpipilitan mo iyon sa akin?!" Ang pabulyaw na sabi ni Jb sa kanyang mga magulang."Jb anak, para sa ikakabuti mo ito, ito kunin mong kurso sa kolehiyo." Ang mahinahong tugon ng kanyang ulirang ina."Ayoko nga diba? Ang gusto ko two-year course lang!" Ang sabi naman ni Jb."O siya sige, pagbibigyan ka namin anak basta magaral ka ng mabuti." Ang sabi ng mabuti niyang ama."Hay salamat naman at pagbibigyan niyo naman ako" Ang mahinang sabi niya sa sarili pagkaalis ng knyang mga magulang.Si Jb ay isang anak katamtaman lang ng mabuting mag-asawa na sina Carmelita at Julio, mga nagtratrabaho sa isang munisipyo sa isang probinsya. Sila ay nabiyayaan ng dalawang supling, iyon nga si Jb at si Joyce.Nang pasukang iyon ay nag-aral nga ng 2 year course si Jb sa
"Dianne, minnie ko, break na tayo" ang mahinang sabi ng isang lalaki sa phone. "hindi ako papayag sa gusto mo" ang utal utal na sabi ni dianne sa kanyang minamahal."Hindi tayo bagay dianne, mayaman ka, mahirap ako, langit at lupa tayo." ang paliwanag ng lalaki sa kabilang linya."Bakit yan nalang lagi ang rason niyo kung bakit niyo ako iiwan..ang babaw naman..mas matatanggap ko pa kung sabihin mong may ia ka na o sawa ka na sa pagiging immature ko basta huwag lang yang dahilan mo." ang humihikbing usal ni dianne."Ayoko masaktan kita,may mas karapat dapat sa pagmamahal mo, at yung lalaking iyon ay hindi ako.""Ngunit, paano na ang pangrap na binuo naten dalawa?""Kalimutan mo na iyon, hindi na iyon mangyayari..""Pero..huling tanong na lang, nang naging tayo ba, ni isang beses na magkasama tayo, minahal mo ba ako?""Oo minahal kita pero
Ilang buwan ng nakakalipas ng maghiwalay sila ng kanyang mahal na si lhem..ang kanyang mickey mouse sa buhay niya."bess,nagmumugto nanaman yang mga mata mo..umiyak ka nanaman ba kagabi?"ang biglang sabi ni nicka sa kanyang bestfriend na mukhang ng layo pa din ng iniisip."hindi ako umiyak bess..may sipon lang ako..yun lang"ang mahinang sabi ni dianne."weh?sipon?ni hindi naman tayo nagpaulan kagabi ah tapos sasabihin mong may sipon ka?bess, kilala kita..at ramdam ko na masakit at hindi mo pa din nakakalimutan si lhem. huwag mo naman iyakan ang lalaking di nagpahalaga sa pagmamahal mo"ang pagpapagaan ng loob sa kaibigan."bess..matanong kita..bakit ganun ang love?ang UNFAIR!sobrang unfair talga!"ang walang katigilang pagiyak ni dianne."bakit naman UNFAIR bess?""kasi, kung sino pang minamahal mo ng sobra sobra..eh sila pa ang nangiiwan..bess nagkulang ba ako
dianne's POV"sure ka ba bess na kung anu man yun,kelangan mo ng magdecide."wika ni nickaEwan ko ba kung bakit ganito nararamdaman ko..parang ang bigat..kakayanin ko ba kung ano yun o hindi..pero kung anu man yun kelangan ko na magdecide."bess?anjan ka pa ba?"-nicka"you're spacing out"-anthony na parang nagdadalawang isip sa sasabihin sa akin."uhh me?spacing out?no way!"-sabi ko"bess i know you for quite a long time, i know everything about you--the way you act,talk and think and feel"-nicka"i know bess kaya nga bff kita eh,"-ako"so as we are saying ni anthony,ready and sure ka na ba?"-nicka
“she deserves to know!”sabi ko sabay tulak sa kanya. “she deserves to know kasi naaawa na ako sa kanya and she’s a good friend..it’s almost 6 months na after ng breakup niyo. She still hoped and waited for you to come back. Pero kelan?kelan mo balak sabihin sa kanya yung totoo?yung totoo na may kalive in ka na at magkakaanak kayo? Kung mahal mo siya lhem eh di sana kahit nagbreak kayo dahil sa isang maliit na rason eh di sana pwede mo pa siya pakiusapan..handa ka nman niya balikan..pero sa sitwasyon ngayon hindi na..”sambit ko sa kanya habang inaayos ko ang damit ko at umalis na sa harapan niya. Nang makailang hakbang ako nariing ko nalang na may nabasag ng baso. At ng titingnan ko siya nakita ko ang duguan niyang kamay. Pero imbes na lapitan ko siya, umalis pa in ako dahil alam kong di naman ako makakatulong sa kanya. Lhem’s pov Nakaalis na nga si Anthony pero hindi ko pa rin maiwasan
Dianne’s pov Nagising ako at agad kong hinanap ang cellphone ko para tingnan kung may mga text or tawag. 20 missed calls 100 text messages ‘wow’ sabi ko mung mkita ko kung gaano natambak lahat ng mga nakamiss sa akin. ‘sabagay sino ba naman ang hindi matatambakan ng ganito karaming missed calls and messages kung hindi maikakaila na sikat ako at mayaman. Sikat sa paraan na isa akong magaling na singer/model.’ I whispered to myself and chose to read all those messages. After kong mabasa lahat ng text. Ay umupo ako sa kama ko at nag-isip na ito na lang pagtuunan ko ng focus kesa umiyak sa isang lalaki na di naman deserve ng pagmamahal ko. Kaya heto kahit masakit kelangan mag move-on.’ Pumasok na ako sa loob ng CR at nagsimula na ako ng daily routine ko. Inisip ko na rin ang dapat kong unahin sa mga ‘to do lists’ ko para masettled na schedule ko.
Nickas’s pov My classmates started to turn their heads to the direction where the loud noise came from. As I follow their gaze, something caught my attention, it was where my bess supposed to sit but a girl was comfortably sitting in that chair. ‘Who is she and why the heck is she sitting comfortably there?’ I asked myself in disbelief. It has been 5 minutes since I stared at the girl sitting comfortably in my best friend’s seat in my dismay, she did not even dare to scan where she is. Meanwhile, I saw prof. lim got something from the floor. I tried to see it from afar and to my shock, it was Dianne’s I.D. I recognized it because of the pink lanyard and her cute printout of her picture. It took me minutes to realize that why on earth her id is here lying in our classroom knowing that she is not around. Prof. Lim read aloud the name written on the face of the I.D. “PRINCESS DIANNE CAMPBRIDGE”-
Lhemuel’s POV Hello guys! I would like to introduce myself first. My name is Lhemuel Martini. The ex-boyfriend of Princess Dianne Campbridge. I honestly admit that I’m such a jerk for letting her go because of some pathetic and childish reasons. I loved her so much but I have to set her free. It’s not only because of the reason; it’s also because it has complications. If you have read the previous chapters where I admit the reason for dumping her, you would understand what I’m blabbering here. I know that it is not possible for me to earn her trust again. Trust given by friends. I know I had made her life miserable, but I want to apologize for being such an asshole. If given the opportunity to have a communication with her, I would likely grab it. Enough of this blah blah. How could I possibly talk to her with this kind of the current condition we are in. I know she’s mad at me and I can’t bear to hate me. I know that all this time I’m giving her hea
Nicka's POV:Tangina naman mga reporters ngayon. Sobra naman ang issue nila. Sino nanaman ba may pakana nito at ginawan na buntis si beshie.Nakakairita. For sure nakita na ito ni Di. Gagawin ko sana ang mga dapat ko gawin ng may biglang breaking news sa ibang station naman.Ano nanaman ba yang breaking news.Di ko na sana papansinin kaya lang may staff akong natataranta na sabihin sakin na manood ng breaking news.Tiningnan ko yung news and I am dumbfounded. What the hell?!I asked my staff to reach my phone and I hurriedly called Di.Dianne's POV:"HELLO BES NAKITA MO NA ANG NASA NEWS?!" pabulyaw na tono si Nicka."Oo bes. nakita ko nga. Parang tanga mga gumwa ng issue." sambit ko."I mean yung presscon ng sa isa pang station nakita mo na ba yun?" tanong niya."Presscon? Nino?" tanong ko."Basta tingnan mo dali!""O siya sige. kalma ka na nga muna. umagang umaga e." aniya ko."Paano ako kakalma kung ganyan kalala issue na binabato nila sayo." usal ni Nicka.Di na ako umimik at i-o
Lhemuel's POV Biglang nag-iba ang ihip ng hangin matapos namin marinig ang balita sa TV. Tiningnan ko ang reaksyon ni Dianne. Nakita ko ang kanyang pamumutla at panginginig. Nabasag na rin ang mga plato na dati ay hawak niya at nabitawan dahil sa kanyang narinig. "Di--" sambit ko pero di ko natuloy dahil bigla nalang napaupo siya sa sahig. "I will look up to this. Kung sino ang nagpapakalat ng maling impormasyon." sambit ko. Tiningnan lang ako niya. She shrugged. "Hayaan na. Let them think kung ano gusto nila. Time will be the ultimate truth teller." Aniya niya. "Sigurado ka ba diyan?" tanong ko. tumango lang ito bago nagsalita. "Dahil may nangyari naman na satin, papanindigan ko na buntis nga ako. Pero, I will make a statement na hindi ako naglasing dahil alam ko na makakasama yun sa sinapupunan ko." i just stared at her."Sure ka ba talaga dyan sa gagawin mo?" tanong ko sa kanya.She looked at me and said oo."Sige" sambit ko.Dianne's POVI just looked at Lhemuel. Tbh,
Dianne's POV:Shet! Ano gagawin ko? akala ko panaginip lang yun? akala ko di totoo? paano nangyare yun?Dahan-dahan akong bumangon at dumiretso sa cr.Naghilamos ako.Napatingin ako sa salamin.Wala ako maalala. sobra ba nainom ko or may hinalo sa inumin ko?Lhemuel's POV:Nagising ako sa tunog ng naka on na gripo sa CR.I was about to get up ng biglang nag flashback ang nangyare kagabi.I smiled nung nagreplay ulit yun.Mahal ko pa rin talaga siya. Handa naman ako sa pwedeng maging resulta ng nangyare kagabi.Problema ko lang ay ang magiging reaksyon niya.I decided to get up and go downstairs para dun nalang ako maghilamos and prepare breakfast for us.--Kitchen--I rummaged through my stocks ng pagkain. I remeber how her appetite is. Di mabusog busog and di naman nataba.Then I decided to cook ng kung ano available.Dianne's POV:Ilang minuto rin akong nakatulala sa banyo when I decided to take a bath nalang. I convinced myself na wala naman maidudulot ang pagiging tulala ko. I hav
Dianne's POV:Nagising ako na medyo naaalimpungatan pa.Ano ba yan, ang ewan naman ng panaginip koPinilit ko gumising para naman bumangon na dahil ang tirik na ng liwanag sa kwarto.Binuksan nanaman ni Nicka ang kurtina. Mukhang tinanghali nanaman ako ng gising.Kinapa ko ang bedside table ko upang kunin ang cellphone ko at para tignan kung anong oras na ba.Nakapikit pa isa kong mata habang tiningnan ang oras sa cellphone na hawak ko.Napabalikwas ako ng makita ko ang oras at ang wallpaper ng hawak kong cellphone.Shit. Hindi ito sakin na phone. Kanino ito? Nasaan ako? Ano nangyare sakin kagabi?Pilit ko inaalala ang nagyare kagabi.FlashbackNaalimpungatan ako. At nakita ko si Lhemuel na nakatitig saakin. Tinignan ko ang kanyang mapupulang labi. Natetempt akong halikan ang mga iyon. Pumikit ako at tila ba pagkapikit ng aking mga mata ay may malambot na kung ano man ang dumampi sa aking mga labi. Lord sabi ko sa sarili ko. Kung panaginip ito wag niyo muna ako gisingin.Hinalikan n
Chapter 35 Dianne's POV Nangingilid ang mga mata ko sa sinabi ng Bestfriend ko sa akin. May point naman siya talaga. Natatakot lang ako sa mga pwedeng mangyare kapag nagkataon na maging kami ulit. Oo, mahal ko pa si Lhemuel. Ayoko lang na maraming tumutol sa relasyon namin. Alam niyo naman ang buhay ng isang artista. Niyakap nalang ako ng bestfriend ko dahil alam niyang iiyak nanaman ako ng di oras. Sebastian's POV 'Doc, kaya mo ba ang pinapagawa ko sayo? Kahit ilan hingen mo na bayad, ibibigay ko basta lang masiguro mo na magagawa mo inuutos ko sayo." "Sige. aasaham ko yan." saad ko. Binaba ko na ang cellphone ko at ngumiti. Mapapasakin rin siya. Wala siyang magagawa sa naiisip kong plano sa kanya. Dra. Farrida's POV: Nanginginig ang buong katawan ko. Hindi ko maiwasan na babalik saakin ang kinakatakot ko. "Shit!" Singhal ko. Magagawa ko ba ang inuutos niya sa akin? Sa taong napakabait at inosente pa? "Langyang buhay ito nga naman." Dianne's POV:Ilang buwan na r
Chapter 34Sebastian’s POVKailangan kong makalapit sa aking reyna! Dapat saakin lang mapunta siya!Ano kaya ang pwede kong gawin para makalapit sa kanya ng walang makakakilala sakin.Nag-isip ako ng malalim.Alam ko na.Dali dali akong umalis ng mansion.“hello doc, may ipapagawa ako.”Lhemuel’s POVKailangan ko siya maproktektaham kahit anong mangyare. Ayokong maulit yung mga pamahong wala akong magawa para maprotektahan siya.Tangina naman! Wala ako maisip.Dami naman niya na bodyguard eBodyguard? Pwede naman kaso maiissue kami baka may kumalat na issue na di totoo. Ayoko masira pangalan niyaNicka’s POV“Hoy beshie! Haba ng hair mo! Naloloko si ex mo!” sabay siko kay Dianne.“Bakit naman maloloko yun? Matagal na kaming wala at tsaka mas mabuting magkaibigan lang kami.” Aniya niya.“Sus, kunwari ka pa. kung alam mo lang itsura nun nung nabalitaan ang nangyayare sayo, di ko maipinta ang mukha niya. Para siyang galit na ewan.” Sabi ko.Natahimik si Dianne.Ano kaya naman pumasok sa
Nicka’s POVNako! Wrong timing naman yung balita e. Sasabihin ko naman kay Lhemuel na e, bakit pinangunahan niyo ako. Malalagot ako nito kay Lhemuel. Saad ko sa sarili ko.Kitang kita ko ang pagtiim ng mga bagang ni Lhem. Alam kong nasa seryosong mood na siya at sobrang nagaalala para kay Dianne.Bakit kasi ang ganda mo beshie? Ang daming nahuhumaling sa kagandahan mo.Napaiktad ako ng biglang nagsalita si Lhem.“Nicka, nasaan si Dianne? Anong nangyare sa kanya? Bakit mukhang ang daming bodyguard niya? Sino yung Adrian? Sino din yung sinasabing may stalker na bumabalik para guluhin si Dianne?” Sunod sunod na tanong ni Lhem saakin.Sinasabi ko na nga ba at hindi titigil si Lhem pag nalaman ang nangyare kay Dianne. Naalala ko pa noon nung minsang naaksidenteng naslide si Dianne habang may concert siya. Panay email, chat at tawag ni Lhem para iupdate siya kung kumusta na kalagayan ni besh
Sebastian’s POVHow dare he touch and carry my queen! Galit na sabi ko sa sarili ko habang nakatingin sa monitor ko.*ding* notification galling sa isang laptop ko.Mukhang madami ng nakabantay nanaman sa aking mahal. Bilis naman makagets nitong Adrian na ito kung ano nangyayare.Sige. Maglaro tayo.May the best man win.Nicka’s POVI was sipping my cup of tea when Adrian messaged me.What! Buhay pa pala yung demonyong yun?! Akala ko natahimik na siya last time. Mukhang hindi pa din siya makaget over sa bestfriend ko. Aniya ko.I replied kay Adrian. Sinabihan ko siya na huwag iiwan si Dianne kahit ano mangyare and magdagdag sila security.I emailed our agency din to inform kung ano nangyayare.Bakit nangyare ito kung kelan pabalik na siya sa Pinas?Ano ba yan!Nakakastress!Makapunta nga sa kung saan.I drove down sa
HI Everyone! Sorry for being on Hiatus for these past months. I have been struggling with my problems in real life. I was also mentally blocked on the proceeding chapters. I am currently preparing the next chapters and will eventually upload them chapter by chapter. I have many things to fulfill first on real life and will be slowly updating this book so i can proceed with making more stories about different aspects of life. Hoping for ypur full support on my story. I would do my best not to disappoint each and everyone. Thank You and Happy Holidays Everyone!