( Vincenzo's POV ) "Hindi mo ako type Señorito? Pasensiya na po pero huwag po kayong mag assume dahil hindi ko rin po kayo type, so it's a tie lang po. Aanhin naman po ang kagwapuhan ninyo kung maraming mga babae na ang nakatikim? Parang wala rin pong pinagkaiba sa babaeng pariwara kahit pa napaka
"Goodmorning Señorito Vincenzo! Nakauwi po pala kayo?" Ang nasorpresang tinig na ito ni Manang Martha ang bumungad sa akin. Pasimple akong tumango saka dumiritso sa fridge para uminom ng malamig na tubig. Nag iisa lang si Manang Martha rito kaya mas lalo akong nagtaka kung bakit wala rin dito ang
( Luciana's POV ) "Ang sipag mo talaga Ms. Lucy ah! Tulungan ko na po kayo." Puri ng isang gwardiya nang pagbuksan ako nito ng gate. "Sigurado ka kuya? Sige po! Maraming salamat." Masayang sagot ko kaya kinuha na rin nito ang dalawang ecobag na bitbit ko. Tatlong malalaking ecobag kasi ang bit
"Because you are coming with me!" Hindi na nakasagot pa sa akin si Manang Sonya dahil sa sumagot na isang baritonong boses na walang iba kundi ang aroganteng Señorito. Para akong biglang natulig sa sinabi nito. Coming with him? A--- anong ibig niyang sabihin? Ngumuso si Manang Sonya. "Andiyan
( Vincenzo's POV ) Panay ang tingin ko sa suot na wristwatch. Damn! I gave her three minutes only pero four minutes na at wala pa rin ang pangit na yon. Ako ang boss pero bakit hindi ako sinusunod ng Luciana na yon? Hindi ba talaga siya natatakot sa akin? At kanina, bakit parang hindi man lang n
Bwisit! Napakaimposible kasi na biglang mangamoy ang loob ng sasakyan ko gayung palagi ko itong pinapacarwash! And I also have air freshener inside. Unang beses palang akong may naamoy na ganoon kabaho at dahil sumakay ang pangit na Luciana. Di kaya'y!??? At nang may naisip akong posibleng dahil
( Luciana's POV ) Wala na akong pakialam pa kung ano ang iisipin ng aroganteng ito. Basta kakain ako ng kakain dahil gutom na gutom na talaga ako. Tsaka bakit pa ako mahihiya eh hindi niya naman ito libre! Ibabawas naman ito sa sweldo ko kaya ayos lang na isipin nitong patay gutom ako. Pakialam ba
"Ofcourse baby! Bakit ka pa nakakapag isip ng ganyan? You know that you are the most beautiful in the universe. You have a title with that kayang walang papantay sa ganda mo lalong lalo na sa mga mata ko." Puno ng emosyon at papuri na wika nito kaya lihim akong napangiwi. "I know right baby. I am
All eyes on me! Talagang makikita mo ang iba't-ibang reaksyon ng kasiyahan ng mga taong saksi ngayon sa pag-iisang dibdib namin ni Vincenzo. Mga taong naging bahagi ng buhay namin na kahit hindi ganoon karami ay sigurado naman kaming totoong nagmamahal sa amin. May naiiyak, nakangiti at nagagala
Napakabilis na dumating ng araw na katangi tangi naming hinihintay ni Vincenzo. Yun nga lang ay para kaming lantang gulay dahil za sexcapade na ginawa namin simula pa ng madaling araw. Kapwa na lamang kamit natawa dahil nag usap na kami na dapat hindi kami magpapakapagod dahil araw ng kasal namin
The intensity of the heat arises even more. Parang gusto ko ng sumabog sa sarap na di mapigilan. "Sweety, I can't hold it any longer. Hindi ko na kaya, malalabasan na ako." Hiyaw ko. "Uhmmm go on sweety! I want to taste your juices so so bad sweetheart. I want to taste every inch of you." Aniya na
"Talaga coming from you? Kasi pakiramdam ko ay bagay sa akin ang litanyang iyan eh. What I have done to deserve a perfect man like you? Para akong nasa isang fairytale sa layo ng agwat ng estado natin. Hindi ko inaasahan na mangyayari ito lahat. Fairytales really do come true." Emosyonal na salaysay
[ WARNING: SPG AHEAD. EROTIC AND INTIMATE SCENE AHEAD NOT INTENDED FOR YOUNG, MINOR AND SENSITIVE READERS. PLEASE BE GUIDED. ] "Mahal na mahal kita Luciana Bitangcol. Uhmmmm!" He said in between our kisses sabay yuko ng ulo nito para amuyin ang leeg ko kaya napapangisi ako dahil sa kiliting hatid
Naglalakad akong nakaluhod sa isang simbahan sa ospital habang taimtim na nanalangin para sa kaligtasan ng lalaking pinakamamahal ko. Tulala ako at hindi ko malaman ang gagawin matapos kong makita kanina na duguan si Vincenzo at nakahandusay sa lupa. Mabilis naman siyang nairescue at nadala sa osp
( Luciana's POV ) Simula ng nanawagan si Vincenzo sa telebisyon ay mas dumami pa ang mga taong dumarayo rito. Kahapon pa nga lang iyon pero ngayon binabaha na kami sa pagdagsa ng mga customer at karamihan pa sa mga ito ay nagpapa- autograph na animo ba'y para akong isang artista. Ngayon lang ako
( Allyson's POV ) "Putang ina! Ahhhhh!" Hindi ko na napigilan ang pagwawala ko nang mapanood ang naging panawagan ni Vincenzo sa publiko. Sa labis na kabiguan at selos ay binato ko ng vase ang telebisyon dahilan ng pagkakabasag nito saka ako napaluhod at napahagulhol ng iyak. No! Hindi maaari
( Luciana's POV ) "Ang ganda ganda naman talaga nitong tindera ni Myrna. Blessing talaga ang ganyan kagandang mukha sa negosyo eh." Puri ng suking customer namin ni Tiyang Myrna kaya matamis akong napangiti. "Naku! Si Aling Basya talaga. Pinapalaki niyo na naman po ang puso ko eh." Turan ko sa m