Babaha ng updates ngayon kaya gustong gusto kong makabasa ng komento mula sa inyo pampagana man lang!!!
( Alas POV ) Nagising ako kinabukasan na hindi lang ang ulo ko ang mabigat gawa ng naparami ang inom ng alak kagabi kundi maging ang aking puso na hanggang ngayon ay damang dama ko pa ang sakit dahil sa mga sinabi ni Natalie. I was maybe drunk last night pero tumatak at naaalala pa ng aking isip
Hanggang sa tuluyan akong makalapit at saka pa lamang nito inalis ang suot niyang salamin. Fuck! It's really him! The devilish Maximus Villaroman. Tamang tama ang hinala ko kaya hindi na ako nagulat. Nagngingitngit ang mga ngipin ko sa galit at parang sinisilaban ang dibdib sa nararamdamang
Nakahiga ako sa lupa at hindi na mainda ang sobrang sakit sa katawan dahil parang namanhid na ang buo kong katawan sa natamong sugat at pasa gawa ng malalang pagkakabugbog na salitang ginagawa sa akin ng mga hayop na tauhan ni Maximus Hindi ko na halos maibuka ang mga mata ko dahil malala na rin a
Hindi ko man dala ang cellphone ko, nagpasalamat nalang ako na nakabisado ko ang numero ni Tita Gorya. Agad ko itong binigay sa nurse saka naman mabilisan siyang nagtipa. At ilang segundo lang ay natawagan na nga nito si Tita Gorya at siya na rin ang kusang nagpaliwanag ng mabilisan. "Jusko! A
( Natalie's POV ) Di ako makapagconcentrate sa ginagawa kaya naupo na lamang ako sa swivel chair ko habang nakatulalang nagpalibot libot ang mga mata sa kabuuang sulok ng store. Isang araw pa lang ang lumipas ngunit hindi na ako mapakali. Ang isipan ko ay lumilipad kay Alas na magpahanggang ngay
"Saan daw ba ito nangyari? May CCTV pa sa pinangyarihan? How about doon sa apartment niya tita...." Di mapakaling bulalas ko ngunit kapwa kami napatigagal ni tita nang marinig namin ang baritonong boses ni Alas. "There's no need. Huwag mo nalang aksayahin pa ang panahon mo." Wika nito na hindi ko
Lumabas ako ng ospital na tuliro at parang wala sa sarili. Pumasok ako sa sasakyan ko at dito ko nilabas lahat ng luhang parang baha. "Ahhhhhhhh!!!" Puno ng hinanakit na sigaw ko dahil alam kong wala namang makakarinig sa akin dahil tinted ang sasakyan ko. All I want is to shout and cry. Hindi k
******** Pagkarating ko ng condo unit ko ay agad kong tinawagan si Tanya. Keysa magwala, magmukmok at umiyak ay bakit hindi ko nalang subukang uminom at magpakalasing nang sa gayun ay panandaliang mawaglit ang nakakamatay na sakit na nararamdaman ko ngayon. "Hindi ba at may kakilala kang nagbebe
"Nasa conference room pa si Boss Vincenzo pero ibinilin niya na sa akin kanina na pagdating na pagdating mo ay huwag ka munang paaalisin dahil nga palilinisan niya pa sayo ang opisina niya." Salaysay ng sekretarya ni aroganteng Vincenzo na nagpakilala kanina na si Ms. Sheena Go. Oo, Ms. pa dahil s
"Baka naman manlilimos ito o manghihingi ng donasyon. Naku! Modus na naman! Mabuti pa umalis ka nalang bago ka pa namin ipadakip sa mga pulis." Mariing turan ng mga ito na halatang nakatingin sa akin mula ulo hanggang paa. At kahit pa may mga suot itong salamin, alam na alam ko ang pangungutya sa
"A--- ako po Manang Martha? Ba-- bakit naman po ako?" Di magkandaugagang tanong ko sa nauutal na boses habang nakaturo ang isang daliri sa aking sarili para makasigurado. Makailang beses na tumango si Manang Martha kaya mas lalo akong tinambol ng kaba. "Ikaw na ikaw nga Lucy! At kung bakit ikaw
Matapos akong pagsabihan ng ganoon ng aroganteng Señorito ay tuluyan na talaga itong umalis at hindi na muli pang bumalik. Dahil nga wala naman akong pagpipilian ay tinapos ko nalang ang sinabi ng doktor na manatili na muna rito ng tatlong araw. Bayad na rin naman lahat kaya sulitin ko nalang lalo
Pagkalabas nito ay hindi na ito ulit bumalik. Para bang pumasok lang iyon sa kwarto hindi para kumustahin ako kundi para paalalahanan ako na hindi libre itong pagdala niya sa akin dito at para ipaalala na rin na bawal ang lampa at tanga sa mansyon nila! Na sa kabila ng lahat na nangyari na muntikan
"Ouch!" Marahan akong napadaing nang maramdaman ang pagkirot ng aking ulo. Hindi ko pa man lang tuluyang naibuka ang aking mga mata ay ramdam na ramdam ko pa rin ang parang pag ikot ng aking paningin. At nang tuluyan at buo kong naibuka ang aking mga mata ay saka ko pa lang napansin ang buong pa
Agad akong nag iwas ng tingin at walang pasabing tumalikod para kunin ang mop. Sa tipo ng tingin ng aroganteng Señorito ay ramdam kong may masama na naman itong interpretasyon sa akin. "Mukha ba akong may nakakahawang sakit para madapuan ang kaibigan niya na nakikipag usap lang naman sana sa akin
Saktong natapos kami ni Claire sa pag iihaw at nagsimula na rin ang kasiyahan nina aroganteng Vincenzo. "Pwede bang samahan mo na rin akong ihatid ito kina Señorito?" Tanong ni Claire na marahan ko lang na tinanguan kahit na nag aalangan ako dahil sa pangungutya sa akin ng lalaking iyon kanina. An
Napahagikhik naman ng tawa si Claire. "Gusto mo ng palayasin kaagad? Ayaw mo bang makakita ng libre ng isang gwapong nilalang?" Tunog panunudyo na tanong nito na siyang ikinasimangot ko. "Kung ganoon naman ka arogante at mapanglait at huwag nalang." Walang prenong sagot ko kaya mas lalo itong na