LOGINShare
Chapter 43
Last Updated:
2024-10-29 19:42:56Chapter 43
I broke down. Hindi ko na kaya ang sakit. Wala na akong lakas pa para tumayo. Masyado ng marami ang nangyari ngayon at nahihirapan na akong i digest lahat.
Gumalaw ang mga balikat ko dahil sa matinding paghagolgol. Buong buhay ko nasanay akong umiiyak ng mag-isa sa madilim kong kuwarto. Palagi kong sinasarili ang mga problema ko. Nasanay akong tanging ang sarili ko lang ang nakakakita kung gaano ako ka miserable.
At higit sa lahat kilala ko ang sarili ko. Kaya kong magtimpi at magpigil ng emosyon kahit pa gaano ito kabigat. Pero ngayon... hindi ko maintindihan kung bakit hinayaan kong bumagsak ang sarili. Kung bakit hinayaan kong may ibang makakita kung gaano ako nasasaktan.
Siguro masyado na talagang mabigat ang lahat na hindi na nakayanan ng puso ko.
"I'm sorry... I t-tried... I'm trying... I'm so—"
Hindi ko na natapos ang sasabihin ng may isang mainit na mga braso ang kumabig sa akin at niyakap ako ng mahigpit
Related chapters
Love and Expectation Chapter 44
Chapter 44Totoo nga ang kasabihan nila na sa buhay ng tao ay may nawawala at may dumarating. Dahil ang buhay natin ay hindi lang puro kasiyahan. Dapat at kailangan mo ring masaktan para malaman mo kung hanggang saan lang ba ang kakayahan mo at kung saan ka dadalhin ng paninindigan mo.Na realize ko lang ang bagay na 'yan matapos ang naging pag-uusap namin ni Kaizer. Hindi ko akalain na matapos ang araw na 'yon ay marami akong marerealize sa buhay.Kung may magandang dulot man ang pag uusap naming dalawa iyon ay pahalagahan ko ang aking sarili. Realizing some things that could make me a better person.And speaking of him, it's been two weeks since I got the news he went to New York. Pagkatapos ng pag uusap naming dalawa hindi ko inaasahan na mababalitaan ko agad na umalis na siya ng bansa.Nasaktan ako roon lalo na't tuluyan na talagang natapos ang ugnayan naming dalawa. Nasaktan ako sa isiping pagkatapos ng masasayang samahan at ala-ala nami
Love and Expectation Chapter 45
Chapter 45"About what?" Hindi ko napigilan ang sungitan siya.Kakaiba ang nararamdaman ko ngayon sa Krezha na kaharap ko. Hindi ko matukoy kung ano ang nag iba sa kaniya pero isa lang ang masasabi ko hindi na siya 'yong masungit at bully na kilala ko.Kasi kung siya iyon dapat kanina pa ako napahiya rito sa kinatatayuan ko.Dapat ay pupunta ako ngayon ng classroom dahil hinihintay ako ni Irish doon pero hindi ko na nagawa dahil bigla na lang sumulpot si Krezha sa harapan ko.Muli ko siyang tinignan sa mata. Her eyes was soft walang bakas ng kasungitan. Namumungay rin ito senyales na mukhang pagod."T-teka, ayos ka lang ba?" hindi ko na naiwasan ang mag-alala sa kaniya. "You look pale,"Ano bang nangyayari sa kaniya? Ako 'yong kinakabahan eh."Kre—""I'm fine, Trixie. I'm fine..." she cut me off and sighed deeply.Nakita ko kung paano siya nahirapan huminga kaya mas lalo akong kinabah
Love and Expectation Chapter 46
Chapter 46"Tanga ka ba o sadyang manhid ka lang?"Natigilan ako nang marinig ang galit sa boses ni Krezha. Napatayo ako ng tuwid at hinarap siya. Nang magtama ang mata naming dalawa halos mapaatras ako sa gulat nang makita ang nanlilisik niyang tingin. Parang sa isang iglap bumalik siya sa dating sarili na ginawang impyerno ang buhay ko."Kung ganiyan ka lang naman pala ka manhid at katanga edi sana hindi ko na lang isinuko si Kairo. Sana pinaglaban ko na lang siya kahit alam kong wala na akong pag-asa kaysa sa mapunta siya sa isang katulad mong makasarili!" sigaw niya tuluyan ng naputol ang kaniyang pasensiya.Napakurap ako."Wala kang puso Trixie. Hindi mo nakita 'yong sinakripisyo ni Kairo para sa'yo. Lumayo siya at kahit masakit sa kaniyang iwan ka rito at mag-aral siya sa ibang bansa ginawa niya pa rin kasi mahal ka niya!""Mahal? Kung talagang mahal niya 'ko hindi niya dapat ako sinasaktan. Kung talagang mahal niya '
Love and Expectation Chapter 47
Chapter 47Everything makes sense to me now.Lahat ng nangyayari sa buhay ko ay may rason. Lahat ng kamalasang naranasan ko ay may dahilan pala talaga.Akala ko noon pinaparusahan lang ako ng mundo pero ngayon nauunawan ko na ang lahat. At kahit gustohin ko man magalit kay Krezha dahil sa mga nalaman at ginawa niya sa akin may parte pa rin sa puso ko na naiintindihan siya.Kung ako man siguro ang nasa posisyon niya ay baka higit pa roon ang kaya kong gawin. Baka higit pa sa ginawa niya ang gagawin ko para kay Kairo.Maraming nasasaktan at nabubulag ng pag-ibig. Pareho lang kami ni Krezha ang nabiktima no'n at nagkataon na iisang tao lang din ang minahal naming dalawa.Hindi ko alam kung paano ako nakauwi pagkatapos nang pag-uusap naming dalawa. Tinext ko na lang si Irish na biglang sumama ang pakiramdam ko kaya hindi ko na siya napuntahan sa classroom.Pagdating ko sa bahay ay sobrang bigat ng ulo ko. Par
Love and Expectation Chapter 47.1
Chapter 47.1Maraming katanungan ang namumuo sa isip ko ngayon at tanging si Papa lang ang may kakayahang bigyan iyon ng kasagutan. Gusto kong tumayo mula sa pagkakaupo ko at pumasok sa kuwarto nila pero hindi ko kaya, wala akong lakas para gawin iyon.Pero hindi ko akalain na bibigyan ako ng tadhana ng pagkakataon na kausapin si Papa ng biglang bumukas ang pinto ng kuwarto nila.Napaangat ako ng ulo at doon iniluwa sina Mama at Papa. Nakita ko ang panlalaki ng kanilang mga mata nang matagpuan nila akong nakaupo sa sahig at umiiyak."T-trixie..." si Mama at bakas sa boses niya ang pag-aalala.Saglit ko siyang tinapunan ng tingin bago binalingan si Papa. After all these years, mula sa malamig niyang ekspresyon ay ngayon ko lang ulit siya nakitaan ng emosyon. Para siyang tinakasan ng dugo dahil sa pamumutla habang nakatitig sa akin.Dahan-dahan akong tumayo gamit ang nanghihina kong mga tuhod. Pinunasan ko ang mga luha kong walang
Love and Expectation Chapter 48
Chapter 48Siguro nga pinanganak talaga ako sa mundo para maghatid ng kamalasan sa mga tao. Siguro ang dahilan ng presensiya ko ay magbigay sakit sa ulo sa mga magulang ko.Kaya hindi ako sumasaya kasi wala akong kwenta. Kaya ang bilis bawiin ng ngiti sa akin kasi hindi ko deserve ang sumaya.Looks like my life was meant to be this way. Walang kahit na sino ang mananatili sa tabi ko dahil hindi naman ako kamahal mahal. Kahit sariling pamilya ko nga nagawa akong saktan ng hindi ko nalalaman."Bakit ba walang katapusan ang mga luha ko? Nakakainis!" sabi ko sa sarili.Pagkapasok ko sa kuwarto ko ay umiyak agad ako sa unan ko. Doon ko binuhos lahat ng sakit at puot na naramdaman ko pagkatapos malaman ang lahat. Akala ko masakit na iyong mga pinagdaanan ko sa ibang tao. Iyong pangbubully at pang aapi nilang lahat sa akin pero hindi pala.Kasi walang kasing sakit kapag nalaman mo na mismong magulang mo pala ang puno't dulo ng lah
Love and Expectation Chapter 49
Chapter 49Bakit ba hindi umaayon sa akin ang panahon? Bakit hindi ako pinagbibigyan ng tadhana? Bakit kung sino pa 'yong mahalaga sa akin ay siya pa 'yong nawawala?Gusto ko lang naman makausap si Kairo, gusto ko lang malinawan sa lahat ng gulo pero bakit napakahirap naman yatang gawin iyon? Bakit kung kailan ko siya gustong kausapin, kung kailan handa na 'kong pakinggan kung ano man ang dahilan niya, kung kailan binubuksan ko na ang puso ko sa mga sasabihin niya saka pa siya aalis.Noong una si Kaizer 'yong umalis tapos ngayon naman siya. Huli na ba talaga ako? Huli na ba ako para humingi ng tawad sa kanilang lahat?Gusto ko lang naman sumaya pero bakit hindi ko magawa?Simula ng sinabi ni Irish sa akin na umalis na si Kairo ng bansa at nagtungo sa New York hindi ko na alam kung paano pa nagpatuloy ang buhay ko. Pumupunta ako sa Xavier para sa practice ng graduation at umuuwi rin pagkatapos. Pagdating ko naman sa bahay ay hindi ko pa rin pi
Love and Expectation Chapter 50
Chapter 50"Congratulations, baby!"Masayang pagbati ni Mama sa akin nang makababa ako sa hagdan namin. Naroon na silang dalawa ni Papa at naghihintay sa akin.Mabilis akong niyakap ni Mama kaya niyakap ko rin siya pabalik."We're so proud of you, baby. You really did your best on your studies!" aniya ng kumawala sa yakap namin."Thank you, Ma. This is for you and Papa," sabi ko at tinignan si Papa. Ngumiti siya sa akin at lumapit."Saludo ako sa'yo, anak,"Kusang naluha ang mga mata ko ng marinig ang salitang 'yon mula sa bibig ni Papa. Niyakap niya 'ko kaya niyakap ko rin siya pabalik.Ngayong araw ang moving up namin at walang paglagyan ang tuwa sa puso ko nang makita ang kasiyahan na nakaguhit sa mukha ng mga magulang ko. Lalo pa silang naging masaya ng malaman nila na ako ang highest honor sa batch namin.I can't believe this is happening right now. Kahit ang pagiging highest hono
Latest chapter
Love and Expectation Author's Note
Hello, Jhines! Thank you for reaching this far and finishing this book. I finished it within two months! Despite of the busy schedules of mine, the school works, and revising my other stories I still made it to an end. I am beyond proud to myself for reaching this. Actually this is my first time writing a story on GoodNovel and now I was able to complete my first ever novel. I hope that despite of my mistakes as I write this novel I still make you smile. I hope you will continue to support my next stories. To all who read my first story, from the buttom of my heart thank you so much. May this story will serve as a lesson for you to still fight all the problems will comes in your life. That no matter how hard it is you won't give up and even if the person you love doesn't choose you, you will always choose yourself. Kairo Ace De Guzman and Zialla Trixie Alcantara is now signing off. Hanggang sa muli, jhi
Love and Expectation EPILOGUE 1
Epilogue 1Ang mga luha ko ay nagsunod sunod na ang paglandas ng makompirma kong si Kairo ang yumayakap sa akin. Nagkahalo halo na ang nararamdaman ko ngayon, inis, saya at galit kaya naman hindi ko napigilan ang kumawalang hikbi sa bibig ko.Nanigas si Kairo sa likod ko at maya maya lang ay pinihit niya na 'ko paharap sa kaniya."What's wrong?" he cupped my face and looked at me worriedly.I shook my head and bit my lower lip. Napayuko ako at hindi napigilan ang suntukin siya sa dibdib kaya napabitaw siya sa yakap sa beywang ko."It's your fault, you jerk! Sabi mo hindi ka pupunta tapos nandito ka ngayon sa harap ko!" singhal ko at sinamaan siya ng tingin.Pinunasan ko ang mga luha sa aking pisngi habang hindi siya nilulubayan ng masamang tingin.Saglit na napaawang ang kaniyang labi bago marahang natawa."Oh. I was just kidding earlier," aniya. Inirapan ko naman siya."Kidding your ass." Tumalikod ako sa ka
Love and Expectation EPILOGUE
EpilogueLIFE IS FULL OF CHALLENGES.Hindi mo makakamit ang tunay na kasiyahan kung hindi mo mapagdadaanan ang mga problema at masasakit na pangyayari sa buhay mo.Sabi nga nila ang buhay ng tao ay hindi lang puro saya at kailangan din nating maramdaman ang sinasabi nilang lungkot at sakit. Dahil pagkatapos daw nito ay roon mo lang makikita o mararamdaman ang isang kasiyahan na hindi mo pa naramdaman sa buong buhay mo.Iyon ang natutunan ko sa mga pinagdaanan ko. Maraming pagsubok ang dumating pero lahat ng iyon ay nalampasan ko kasi hindi ako sumuko. Hindi ako nagpadala sa takot at pangamba sa halip ay mas lalo ko pang pinatapang ang sarili.Kung hindi ko ginawa iyon siguro wala ako ngayon sa kung nasaan man ako. Hindi ko makakamit ang tagumpay kung hinayaan ko ang takot at pangamba na manaig.It's been a month since our moving up. Pagkatapos ng pangyayaring 'yon ay marami ng nagbago. Naging mas close kami ng pamilya
Love and Expectation Chapter 50.2
Chapter 50.2Hindi ko inaasahan na makikita ko siya ngayon kasi ang totoo ay hindi na talaga ako umasa na makakapunta pa siya ngayon.Pero nandito na siya at hindi na dapat ako mag aksaya ng oras. Kailangan ko siyang makausap at kung kinakailangan kong takbuhin ang distansiya namin ngayon ay gagawin ko makausap ko lang siya.Nakita kong sinuotan ng medalya si Kairo ng Mommy niya—Mabilis akong napalingon kay Papa ng maalala ang tungkol sa nalaman kong ugnayan niya sa Mommy ni Kairo. Bahagya akong nagulat nang makitang nakatitig na siya sa akin."Papa..." usal ko.Pakiramdam ko nabasa niya ang laman ng isip ko dahil mabilis niyang hinawakan ang kamay ko at ngumiti sa akin."It was all in the past now, Princess. What we had before was just an infatuation. You don't need to worry anything, hm?" aniya.Tumango naman ako at sinulyapan ang pwesto ni Mama. Nagsalubong agad ang mga mata namin at binigyan n
Love and Expectation Chapter 50.1
Chapter 50.1Nang matapos lahat ng boys ay kinabahan ako dahil girls na sa section namin ang tinawag. Kaya naman isa-isa na kaming tumayo at pumila sa hagdan ng stage."Alcantara, Zialla Trixie, M. With highest honor," ani ng emcee.Pumaibabaw naman ang malakas na palakpakan sa buong gym ng makaakyat ako sa stage. Nilibot ko ang paningin sa paligid at hindi ko maiwasan ang maluha lalo na't nakikita ko ngayon ang mga taong naging dahilan kung ba't naging miserable ang buhay ko sa school na ito na nakangiti sa akin ngayon.Kitang-kita ko ang paghanga sa mga mukha nilang lahat at ang mga ngiti sa kanilang mga labi ay mas lalong nagpapalambot sa puso ko.Sino ang mag aakala na ang binubully nila noon ay narito ngayon sa harap nilang lahat at may pinakamataas pa na award? Oh God, this is beyond my imagination."Congratulations, anak. I am so proud of you,"Nawala ang atensyon ko sa paligid nang magsalita si Papa sa tabi k
Love and Expectation Chapter 50
Chapter 50"Congratulations, baby!"Masayang pagbati ni Mama sa akin nang makababa ako sa hagdan namin. Naroon na silang dalawa ni Papa at naghihintay sa akin.Mabilis akong niyakap ni Mama kaya niyakap ko rin siya pabalik."We're so proud of you, baby. You really did your best on your studies!" aniya ng kumawala sa yakap namin."Thank you, Ma. This is for you and Papa," sabi ko at tinignan si Papa. Ngumiti siya sa akin at lumapit."Saludo ako sa'yo, anak,"Kusang naluha ang mga mata ko ng marinig ang salitang 'yon mula sa bibig ni Papa. Niyakap niya 'ko kaya niyakap ko rin siya pabalik.Ngayong araw ang moving up namin at walang paglagyan ang tuwa sa puso ko nang makita ang kasiyahan na nakaguhit sa mukha ng mga magulang ko. Lalo pa silang naging masaya ng malaman nila na ako ang highest honor sa batch namin.I can't believe this is happening right now. Kahit ang pagiging highest hono
Love and Expectation Chapter 49
Chapter 49Bakit ba hindi umaayon sa akin ang panahon? Bakit hindi ako pinagbibigyan ng tadhana? Bakit kung sino pa 'yong mahalaga sa akin ay siya pa 'yong nawawala?Gusto ko lang naman makausap si Kairo, gusto ko lang malinawan sa lahat ng gulo pero bakit napakahirap naman yatang gawin iyon? Bakit kung kailan ko siya gustong kausapin, kung kailan handa na 'kong pakinggan kung ano man ang dahilan niya, kung kailan binubuksan ko na ang puso ko sa mga sasabihin niya saka pa siya aalis.Noong una si Kaizer 'yong umalis tapos ngayon naman siya. Huli na ba talaga ako? Huli na ba ako para humingi ng tawad sa kanilang lahat?Gusto ko lang naman sumaya pero bakit hindi ko magawa?Simula ng sinabi ni Irish sa akin na umalis na si Kairo ng bansa at nagtungo sa New York hindi ko na alam kung paano pa nagpatuloy ang buhay ko. Pumupunta ako sa Xavier para sa practice ng graduation at umuuwi rin pagkatapos. Pagdating ko naman sa bahay ay hindi ko pa rin pi
Love and Expectation Chapter 48
Chapter 48Siguro nga pinanganak talaga ako sa mundo para maghatid ng kamalasan sa mga tao. Siguro ang dahilan ng presensiya ko ay magbigay sakit sa ulo sa mga magulang ko.Kaya hindi ako sumasaya kasi wala akong kwenta. Kaya ang bilis bawiin ng ngiti sa akin kasi hindi ko deserve ang sumaya.Looks like my life was meant to be this way. Walang kahit na sino ang mananatili sa tabi ko dahil hindi naman ako kamahal mahal. Kahit sariling pamilya ko nga nagawa akong saktan ng hindi ko nalalaman."Bakit ba walang katapusan ang mga luha ko? Nakakainis!" sabi ko sa sarili.Pagkapasok ko sa kuwarto ko ay umiyak agad ako sa unan ko. Doon ko binuhos lahat ng sakit at puot na naramdaman ko pagkatapos malaman ang lahat. Akala ko masakit na iyong mga pinagdaanan ko sa ibang tao. Iyong pangbubully at pang aapi nilang lahat sa akin pero hindi pala.Kasi walang kasing sakit kapag nalaman mo na mismong magulang mo pala ang puno't dulo ng lah
Love and Expectation Chapter 47.1
Chapter 47.1Maraming katanungan ang namumuo sa isip ko ngayon at tanging si Papa lang ang may kakayahang bigyan iyon ng kasagutan. Gusto kong tumayo mula sa pagkakaupo ko at pumasok sa kuwarto nila pero hindi ko kaya, wala akong lakas para gawin iyon.Pero hindi ko akalain na bibigyan ako ng tadhana ng pagkakataon na kausapin si Papa ng biglang bumukas ang pinto ng kuwarto nila.Napaangat ako ng ulo at doon iniluwa sina Mama at Papa. Nakita ko ang panlalaki ng kanilang mga mata nang matagpuan nila akong nakaupo sa sahig at umiiyak."T-trixie..." si Mama at bakas sa boses niya ang pag-aalala.Saglit ko siyang tinapunan ng tingin bago binalingan si Papa. After all these years, mula sa malamig niyang ekspresyon ay ngayon ko lang ulit siya nakitaan ng emosyon. Para siyang tinakasan ng dugo dahil sa pamumutla habang nakatitig sa akin.Dahan-dahan akong tumayo gamit ang nanghihina kong mga tuhod. Pinunasan ko ang mga luha kong walang
