LOGINShare
Chapter 25
Last Updated:
2024-10-29 19:42:56Chapter 25
Pagkatapos ng ilang araw na pagkukulong at pagmukmok ko sa kuwarto, ang mga araw na nag-iisa akong umiiyak at mga araw na walang kain ay may isang bagay akong napagtanto.
Sa mundong ito hindi talaga maiiwasan na hindi ka apihin at masaktan. You cannot please people to like you. Na kahit ano pang gawin mo ay may masasabi at masasabi pa rin talaga sila sa'yo.
Hindi mo man ito maiiwasan pero kaya mo naman itong labanan. Hindi sa lahat ng oras ay kailangan mong manahimik kahit pa inaapi at sinasaktan ka na ng mga tao. May karapatan kang lumaban at may karapatan ka ring magsalita.
Kaya sa mga nakalipas na mga araw na realize ko lang na hindi ko na dapat hayaan ang mga taong saktan at durugin ako. Hindi ko na dapat sila bigyan nang rason para apihin ako. Kailangan maging palaban ako para maipagtanggol ko ang aking sarili.
At ngayon handa na akong harapin silang lahat. Ang mga taong nanakit at ginawang impyerno ang buhay
Related chapters
Love and Expectation Chapter 25.1
Chapter 25.1Pagkarating ko sa room ay mabilis agad akong nakita ni Irish. Bahagya pa siyang nagulat nang makita ako pero kalaunan din ay napakurap siya bago siya tumayo sa pagkakaupo at salubungin ako."T-trixie…" Puno ng pag-aalala ang boses niya at nakita ko kung paano niya pinigilan ang mga luhang namumuo sa kaniyang mga mata habang nakatitig sa akin.Ngumiti ako sa kaniya."Hi…""Oh my God! Trixie!"Hindi na napigilan ni Irish ang kaniyang emosyon dahil mabilis niya 'kong niyakap nang mahigpit at mahina siyang napahikbi."I'm so… sorry, Trixie. Sorry wala akong nagawa para hindi ka n-nila saktan…" basag ang boses niyang aniya.Mapakla akong napangiti at hindi na rin napigilan ang mapaluha katulad niya.Napatingin sa gawi namin ang classmates namin at katulad kay Irish ay bakas din sa mga mukha nila ang awa sa akin. Nakaupo ang iba sa kanila at 'yung iba naman ay na
Love and Expectation Chapter 26
Chapter 26Naging ganoon ang takbo nang mga araw ko. Naging malungkot at naging masaya. Kung hindi dahil kina Irish at Kaizer hindi ko alam kung paano pa ba ako magpapatuloy sa buhay ko pagkatapos nang nangyari.Mabilis lang lumipas ang bawat araw sa akin. At hindi ko alam kung paano ko nakayanan tiisin ang sakit kasabay nang paglipas ng oras.Dahil sa bawat araw ay mas lalo lamang akong nadudurog lalo na't palagi kong nakikita sina Kairo at Krezha sa campus na magkasama. Kalat na rin sa school ang totoong intensyon ni Kairo sa akin at kung bakit niya 'yun ginawa. Kalat na rin sa buong school ang namamagitan sa kanilang dalawa ni Krezha dahilan para bumalik na naman sa dati ang buhay ko.Nang malaman ko ang tunay na estado ng relasyon nilang dalawa roon ko lang napagtagpi-tagpi ang lahat. Doon ko lang na realize na lahat pala talaga ng nangyari ay planado ni Krezha.Naalala ko 'yung araw na sinaktan ko dahil sinaktan niya si Irish i
Love and Expectation Chapter 26.1
Chapter 26.1Sa huli ay wala na ring nagawa ang baklang kausap ni Irish kundi ang ayusan ako. Iginaya niya ako paupo sa upuan saka sinimulan na akong ayusan.Si Irish naman ay nagpa ayos din ng kaniyang buhok. Tahimik lang siyang nagbabasa nang diyaryo habang abala naman ang isang bakla sa pag-aayos nang kaniyang buhok."Ano bang gusto mong hair style?" Napatingin ako sa baklang nag-aassist sa akin.Nag-aalangan ko siyang nginitian. Hindi kasi ako komportable sa kaniya parang anytime susungitan niya 'ko."U-uh... k-kahit ano na lang. W-wala kasi akong masyadong alam sa mga ganiyan," sabi ko."Oh... sige ako ng bahala sa'yo," aniya saka ako nginitian. Hindi na 'ko tumugon at hinayaan na lang siyang gawin ang gusto niyang gawin sa'kin.Sa totoo lang kanina pa 'ko kinakabahan sa pinasok ko. Paano kung wala pa ring pagbabago ang maganap sa sarili ko pagkatapos nito?Paano kapag pangit pa rin ako? Oo nga't in
Love and Expectation Chapter 26.2
Chapter 26.2"WOW! Trixie ang ganda-ganda mo!" Puno ng pagkamangha na saad ni Irish.Abala ako sa pagsuri sa sarili ko sa salamin nang magsalita si Irish sa gilid ko. Hindi ko man lang namalayan na gising na pala siya.Kitang-kita ko ang pag-awang nang kaniyang labi at ang ilang ulit niyang pagkurap habang nakatitig sa akin. Tulad ko ay hindi rin siya makapaniwala sa nakikita."You changed a lot," aniya pa saka tinignan ako mula ulo hanggang paa.Hindi ako nakaimik dahil hindi ko alam kung ano ang sasabihin. Totoong binago talaga ako ng todo sa make-over na 'to. Hindi ko akalain na sa simpleng pag-ayos lamang ng buhok ko at paglalagay nang kolorete sa mukha ko ay magiging ganito na kaayos ang itsura ko."I told yah girl, your beauty is like a goddess." Hindi ko na pinansin ang sinabi ni ate Vicky dahil hindi ko na maalis ang aking atensyon sa 'king sarili.Ayoko man aminin pero sobrang laki talaga ng pina
Love and Expectation Chapter 26.3
Chapter 26.3Inalalayan ako ni Kaizer pababa nang kaniyang sasakyang nang makarating kami sa parking lot ng school. Hindi pa masyado madilim ang paligid kaya kitang-kita namin ang mga magagarang kotse na nakaparada rito."Your hand is cold," komento ni Kaizer nang mahawakan ang kamay ko saka marahang natawa.Napanguso naman ako."K-kinakabahan kasi ako,"Totoo 'yon. Kanina habang nasa biyahe kami parang maiihi ako sa sobrang kaba at parang gusto ko na lang 'wag pumunta sa party na 'to. Hindi ko alam kung bakit ako kinakabahan ng husto.Kanina pa rin nanlalamig ang mga kamay ko at kulang na lang ay lumabas na 'yong puso ko sa dibdib sa sobrang lakas nang pagkalabog nito."Just relax, Trixie. Breath," aniya. Doon ko lang napagtanto na kanina pa pala ako hindi humihinga.Napabuga ako ng malalim na hangin sa kawalan at kinalma ang sarili. I shouldn't feel nervous dahil nakamaskara naman ako
Love and Expectation Chapter 26.4
Chapter 26.4Krezha is wearing the Red Tube Cocktail Dress with Open Split sa harap. Litaw na litaw ang cleavage niya na mas lalong nagpadagdag sa ganda niya. She has a pearl necklace paired with her earrings and bracelet.Ang buhok niya ay naka half pony at kinulot ang dulo nito. Nakaladlad din ang bangs niya sa gilid ng kaniyang pisngi and she's wearing a light make-up. And I won't deny the fact that she's freaking beautiful even in a simple make up. Her beauty is like a goddess lalo na dahil sobrang puti at kinis ng kaniyang balat.Nakasuot din siya ng maskara katulad ng kulay sa damit niya at tanging ang kaniyang noo at mga mata lang din ang natatakpan. On the left side of her mask there's little feather.Napatingin ako kay Kairo na nasa kaniyang tabi who's wearing a black mask. He's wearing a black tuxedo with white shirt underneath. Nakabukas ang dalawang butones do'n. Ang kaniyang buhok na clean cut ngayon ay medyo mahaba na kaya mas la
Love and Expectation Chapter 27
CHAPTER 27 “OMG! WHO IS SHE?” “Dito siya nag-aaral? Bakit hindi ko siya kilala?” “Ako rin ngayon ko lang siya nakita,” “Grabi ang ganda niya. Bakit hindi ko man lang siya napansin dito sa campus?” “Ackk!! Ang ganda niya talaga. Ano kaya ang pangalan niya?” “Hala wait bakit parang may kamukha siya rito?” Iyon agad ang bungad sa akin kinabukasan pagpasok ko sa Xavier. Kaliwa’t kanan ang bulongan ng mga estudyante habang naglalakad ako sa hallway papunta sa room ko. Ang mga mata nila ay halos lumuwa na sa kakatingin sa akin. May nagtangka ring harangan ang daraanan ko para titigan ako ng maigi at saka tanungin kung ano ang pangalan ko. Hindi ko alam kung paano sasagutin ang mga tanong nila lalo pa’t nahihiya ako ngayon. Ayoko sanang pumasok ngayon kasi natatakot ako sa magiging reaksyon ng lahat kapag nakita at makilala nila ako. Ngunit ayoko rin naman bumagsak lalo na’t malapit na ang examination day.
Love and Expectation Chapter 28
Chapter 28Mabilis na lumipas ang mga araw at natapos na rin ang pinagkaka-abalahan naming lahat. Ang dahilan kung bakit kami busy palagi sa pagre-review. Ang first quarter examination. The day after the exam ay chineck din namin agad ang mga papers kaya mabilis naming nalaman ang mga scores. Good thing is lahat ng test ko ay puro perfect na siyang ipinagpasalamat ko talaga. Kasi kapag nagkataon na mababa ang mga nakuha kong resulta baka mas lalo lang magalit sina Mama at Papa sa akin.And speaking of them mukhang wala pa talaga sila planong umuwi ng bahay. I sighed. Ahindi pa rin ba humuhupa ang galit nila sa akin? Ba’t parang ayaw na nilang umuwi rito?“Uy malapit na pala ang intrams, excited na ‘ko!” sabi ni Irish.Narito kami ngayon sa cafeteria at kumakain kasama sina Kaizer at Brent. Naging mas close ulit kami ni Brent at nalaman ko rin na matagal niya na pala akong nakilala pero hindi lang siya nagsasalita.
Latest chapter
Love and Expectation Author's Note
Hello, Jhines! Thank you for reaching this far and finishing this book. I finished it within two months! Despite of the busy schedules of mine, the school works, and revising my other stories I still made it to an end. I am beyond proud to myself for reaching this. Actually this is my first time writing a story on GoodNovel and now I was able to complete my first ever novel. I hope that despite of my mistakes as I write this novel I still make you smile. I hope you will continue to support my next stories. To all who read my first story, from the buttom of my heart thank you so much. May this story will serve as a lesson for you to still fight all the problems will comes in your life. That no matter how hard it is you won't give up and even if the person you love doesn't choose you, you will always choose yourself. Kairo Ace De Guzman and Zialla Trixie Alcantara is now signing off. Hanggang sa muli, jhi
Love and Expectation EPILOGUE 1
Epilogue 1Ang mga luha ko ay nagsunod sunod na ang paglandas ng makompirma kong si Kairo ang yumayakap sa akin. Nagkahalo halo na ang nararamdaman ko ngayon, inis, saya at galit kaya naman hindi ko napigilan ang kumawalang hikbi sa bibig ko.Nanigas si Kairo sa likod ko at maya maya lang ay pinihit niya na 'ko paharap sa kaniya."What's wrong?" he cupped my face and looked at me worriedly.I shook my head and bit my lower lip. Napayuko ako at hindi napigilan ang suntukin siya sa dibdib kaya napabitaw siya sa yakap sa beywang ko."It's your fault, you jerk! Sabi mo hindi ka pupunta tapos nandito ka ngayon sa harap ko!" singhal ko at sinamaan siya ng tingin.Pinunasan ko ang mga luha sa aking pisngi habang hindi siya nilulubayan ng masamang tingin.Saglit na napaawang ang kaniyang labi bago marahang natawa."Oh. I was just kidding earlier," aniya. Inirapan ko naman siya."Kidding your ass." Tumalikod ako sa ka
Love and Expectation EPILOGUE
EpilogueLIFE IS FULL OF CHALLENGES.Hindi mo makakamit ang tunay na kasiyahan kung hindi mo mapagdadaanan ang mga problema at masasakit na pangyayari sa buhay mo.Sabi nga nila ang buhay ng tao ay hindi lang puro saya at kailangan din nating maramdaman ang sinasabi nilang lungkot at sakit. Dahil pagkatapos daw nito ay roon mo lang makikita o mararamdaman ang isang kasiyahan na hindi mo pa naramdaman sa buong buhay mo.Iyon ang natutunan ko sa mga pinagdaanan ko. Maraming pagsubok ang dumating pero lahat ng iyon ay nalampasan ko kasi hindi ako sumuko. Hindi ako nagpadala sa takot at pangamba sa halip ay mas lalo ko pang pinatapang ang sarili.Kung hindi ko ginawa iyon siguro wala ako ngayon sa kung nasaan man ako. Hindi ko makakamit ang tagumpay kung hinayaan ko ang takot at pangamba na manaig.It's been a month since our moving up. Pagkatapos ng pangyayaring 'yon ay marami ng nagbago. Naging mas close kami ng pamilya
Love and Expectation Chapter 50.2
Chapter 50.2Hindi ko inaasahan na makikita ko siya ngayon kasi ang totoo ay hindi na talaga ako umasa na makakapunta pa siya ngayon.Pero nandito na siya at hindi na dapat ako mag aksaya ng oras. Kailangan ko siyang makausap at kung kinakailangan kong takbuhin ang distansiya namin ngayon ay gagawin ko makausap ko lang siya.Nakita kong sinuotan ng medalya si Kairo ng Mommy niya—Mabilis akong napalingon kay Papa ng maalala ang tungkol sa nalaman kong ugnayan niya sa Mommy ni Kairo. Bahagya akong nagulat nang makitang nakatitig na siya sa akin."Papa..." usal ko.Pakiramdam ko nabasa niya ang laman ng isip ko dahil mabilis niyang hinawakan ang kamay ko at ngumiti sa akin."It was all in the past now, Princess. What we had before was just an infatuation. You don't need to worry anything, hm?" aniya.Tumango naman ako at sinulyapan ang pwesto ni Mama. Nagsalubong agad ang mga mata namin at binigyan n
Love and Expectation Chapter 50.1
Chapter 50.1Nang matapos lahat ng boys ay kinabahan ako dahil girls na sa section namin ang tinawag. Kaya naman isa-isa na kaming tumayo at pumila sa hagdan ng stage."Alcantara, Zialla Trixie, M. With highest honor," ani ng emcee.Pumaibabaw naman ang malakas na palakpakan sa buong gym ng makaakyat ako sa stage. Nilibot ko ang paningin sa paligid at hindi ko maiwasan ang maluha lalo na't nakikita ko ngayon ang mga taong naging dahilan kung ba't naging miserable ang buhay ko sa school na ito na nakangiti sa akin ngayon.Kitang-kita ko ang paghanga sa mga mukha nilang lahat at ang mga ngiti sa kanilang mga labi ay mas lalong nagpapalambot sa puso ko.Sino ang mag aakala na ang binubully nila noon ay narito ngayon sa harap nilang lahat at may pinakamataas pa na award? Oh God, this is beyond my imagination."Congratulations, anak. I am so proud of you,"Nawala ang atensyon ko sa paligid nang magsalita si Papa sa tabi k
Love and Expectation Chapter 50
Chapter 50"Congratulations, baby!"Masayang pagbati ni Mama sa akin nang makababa ako sa hagdan namin. Naroon na silang dalawa ni Papa at naghihintay sa akin.Mabilis akong niyakap ni Mama kaya niyakap ko rin siya pabalik."We're so proud of you, baby. You really did your best on your studies!" aniya ng kumawala sa yakap namin."Thank you, Ma. This is for you and Papa," sabi ko at tinignan si Papa. Ngumiti siya sa akin at lumapit."Saludo ako sa'yo, anak,"Kusang naluha ang mga mata ko ng marinig ang salitang 'yon mula sa bibig ni Papa. Niyakap niya 'ko kaya niyakap ko rin siya pabalik.Ngayong araw ang moving up namin at walang paglagyan ang tuwa sa puso ko nang makita ang kasiyahan na nakaguhit sa mukha ng mga magulang ko. Lalo pa silang naging masaya ng malaman nila na ako ang highest honor sa batch namin.I can't believe this is happening right now. Kahit ang pagiging highest hono
Love and Expectation Chapter 49
Chapter 49Bakit ba hindi umaayon sa akin ang panahon? Bakit hindi ako pinagbibigyan ng tadhana? Bakit kung sino pa 'yong mahalaga sa akin ay siya pa 'yong nawawala?Gusto ko lang naman makausap si Kairo, gusto ko lang malinawan sa lahat ng gulo pero bakit napakahirap naman yatang gawin iyon? Bakit kung kailan ko siya gustong kausapin, kung kailan handa na 'kong pakinggan kung ano man ang dahilan niya, kung kailan binubuksan ko na ang puso ko sa mga sasabihin niya saka pa siya aalis.Noong una si Kaizer 'yong umalis tapos ngayon naman siya. Huli na ba talaga ako? Huli na ba ako para humingi ng tawad sa kanilang lahat?Gusto ko lang naman sumaya pero bakit hindi ko magawa?Simula ng sinabi ni Irish sa akin na umalis na si Kairo ng bansa at nagtungo sa New York hindi ko na alam kung paano pa nagpatuloy ang buhay ko. Pumupunta ako sa Xavier para sa practice ng graduation at umuuwi rin pagkatapos. Pagdating ko naman sa bahay ay hindi ko pa rin pi
Love and Expectation Chapter 48
Chapter 48Siguro nga pinanganak talaga ako sa mundo para maghatid ng kamalasan sa mga tao. Siguro ang dahilan ng presensiya ko ay magbigay sakit sa ulo sa mga magulang ko.Kaya hindi ako sumasaya kasi wala akong kwenta. Kaya ang bilis bawiin ng ngiti sa akin kasi hindi ko deserve ang sumaya.Looks like my life was meant to be this way. Walang kahit na sino ang mananatili sa tabi ko dahil hindi naman ako kamahal mahal. Kahit sariling pamilya ko nga nagawa akong saktan ng hindi ko nalalaman."Bakit ba walang katapusan ang mga luha ko? Nakakainis!" sabi ko sa sarili.Pagkapasok ko sa kuwarto ko ay umiyak agad ako sa unan ko. Doon ko binuhos lahat ng sakit at puot na naramdaman ko pagkatapos malaman ang lahat. Akala ko masakit na iyong mga pinagdaanan ko sa ibang tao. Iyong pangbubully at pang aapi nilang lahat sa akin pero hindi pala.Kasi walang kasing sakit kapag nalaman mo na mismong magulang mo pala ang puno't dulo ng lah
Love and Expectation Chapter 47.1
Chapter 47.1Maraming katanungan ang namumuo sa isip ko ngayon at tanging si Papa lang ang may kakayahang bigyan iyon ng kasagutan. Gusto kong tumayo mula sa pagkakaupo ko at pumasok sa kuwarto nila pero hindi ko kaya, wala akong lakas para gawin iyon.Pero hindi ko akalain na bibigyan ako ng tadhana ng pagkakataon na kausapin si Papa ng biglang bumukas ang pinto ng kuwarto nila.Napaangat ako ng ulo at doon iniluwa sina Mama at Papa. Nakita ko ang panlalaki ng kanilang mga mata nang matagpuan nila akong nakaupo sa sahig at umiiyak."T-trixie..." si Mama at bakas sa boses niya ang pag-aalala.Saglit ko siyang tinapunan ng tingin bago binalingan si Papa. After all these years, mula sa malamig niyang ekspresyon ay ngayon ko lang ulit siya nakitaan ng emosyon. Para siyang tinakasan ng dugo dahil sa pamumutla habang nakatitig sa akin.Dahan-dahan akong tumayo gamit ang nanghihina kong mga tuhod. Pinunasan ko ang mga luha kong walang
