“NATUTULOG si Brielle? Sa ganitong oras?” Tanong niya sa anak.
“He had a trauma attack this morning,” maikling sagot ni Harold.
“Trauma?---Trauma attack?!.....”gulat at takot na tanong ni Ryan sa anak.
Hinablot niya ang braso nito. “Paano nangyari? Alam mong ibinilin sayo si Brielle,” galit na tanong niya sa anak.
“Dad, hindi ko kasalanan. Kahit naman magalit kayo sa akin, wala akong alam paano siya nagkaganito ulit,” takot na tugon ni Harold.
“Harold, ilang beses kitang binilinan. Hangga't maaari babantayan mo si Brielle. Hindi mo ba alam kung ano ang magiging resulta ng kapabayaan mong ito?” galit na sigaw ni Ryan.
WALANG salitang namutawi sa bibig ni Hendric ng ilang minuto. Tiningnan niya ng seryoso sa mukha si Simon.“What?! Are you surprised by what I’ve told you? Nasa sayo naman iyan eh, kung ayaw mo hindi kita pipilitin,” hamon ni Simon sa kanya.“Ibig mong sabihin ikaw ang lalabas na may-ari ng private villa na itatayo ko?” paninigurado niya.“Exactly! But of course, I will put up at least ten percent of it to make you feel at ease that I will not deceive you. Alam ko ang tumatakbo sa utak mo, negosyante rin ako at hindi pa ako nandaya ng business partner ko,” pangungumbinsi niya rito.“Okay, kung iyan ang mas makabubuti at para lang matuloy ang proyektong iyon papayag ako. I will inform my lawyer the next day
TUMANGO si Graciela ng marinig ang sinabi niya. “Kung mas komportable ka na mag-order na lang sa mobile apps mo, okay lang sa akin. Tapos na akong nag-hapunan kanina pa. Pasado alas-dyes na ng gabi, sa haba ng kwentuhan natin nakalimutan kong hindi ka pa kumain,”“Hindi pa naman po ako nagugutom. Kunin ko lang po sa bag ang cellphone ko,” akma siyang baba sa kama ng pinigilan siya nito.“Ako na ang kukuha sa bag kung okay lang sayo na bubuksan ko ang gamit mo,” anito.“Sige po, okay lang!” nakangiting tugon ni Ivana.Tumayo si Graciela at kinuha ang cellphone ni Ivana. Bumalik at inabot sa apo.Ivana opened her phone quickly, but she suddenly froze
THE call has ended. Pumanhik muli si Harold sa master’s bedroom ngunit di pa rin nagigising si, Brielle. Habang tulog pa si Brielle nagpasya siyang humiram ng damit nito para makaligo at makapagpalit siya. Makalipas ang halos isang oras nakabihis na siya ng maayos.Ilang saglit lang nag-vibrate ang cellphone niya. Dinukot ito sa bulsa at sinagot.“Hello! James!”“Sir Harold, galing na doon ang tao natin, pero ang sabi sa hotel lobby receptionist wala raw doon Ivana Huo na naka-check-in,” anito.“Paano nangyari iyon? Di ba sabi mo may signal na binabato sa monitoring natin kagabi?” naguguluhang tanong ni Harold.“Baka po umalis na si Miss Huo doon at
SABAY na nagkatinginan si Ryan at Harold. Ayaw nilang sirain ang araw ni Brielle kaya naunang nagsalita si Ryan para ibaling sa iba ang atensyon nito.“Sir Brielle, kumain muna kayo para makabawi kayo ng lakas. Saka na ninyo tawagan si Miss Huo kapag nakakain na kayo at nakabihis ng maayos. I’m pretty sure you are hungry,” Ryan tried to encourage him to eat.Coldly Brielle stares back at Ryan. “I said, I wanted to call my wife. I will eat later if I feel hungry. Harold, get my phone!”“Yeah!” tumalima si Harold. Dinampot ang cellphone ni Brielle sabay abot dito. Nag-aalangan siya sa maaaring maging reaksyon nito kapag hindi matawagan ang cellphone ng asawa. Ilang beses ng sinubukan ni Harold na tawagan ang cellphone ni Ivana ngunit voice prompt ang su
“Brielle, you looked pale and exhausted. You might have overworked. Anak, pwede namang magpahinga eh, total naman nandyan si Ryan para tulungan ka,” Shantal worriedly replied.“Mommy, okay lang talaga ako. Kaya ko po ang sarili ko. I am old enough to carry things out. Hindi mo kailangang mag-alala sa akin, malungkot na tugon ni Brielle.“Exactly. Ito kasing Daddy mo hindi ko maintindihan bakit di mapakali,” nilingon nito sa Brent sa tabi niya.“Wala naman akong sinabing may nangyari kay Brielle, nag-aalala lang ako dahil hindi nga sumasagot si Ryan sa mga tawag at mensahe ko,” tugon ng Daddy niya.“Mom, Dad, it’s late at night, let’s all sleep. Bye for now!” Hindi na inantay ni Brie
“Hey, Denise, we'll head another way. See you again tomorrow,” Denise's friend called her attention.“Y--Yeah, sure! See you guys tomorrow!” She waved her hand to her friends, who immediately left her.Nakatingin pa rin siya sa kabilang kalsada at nakita niyang sumakay na sa kotse ang matandang babae. Kalalabas lang niya mag barkada mula sa isang shopping mall. Nakapag paalam na sa kanya ang mga kaibigan ngunit di niya ito gaanong pinansin dahil inagaw ang atensyon niya ng maramdaman niyang may nakatingin sa kanya.RING! RING! RING! Sunud-sunod na tunog ng cellphone niya.“Hello!” she answered her phone quickly.“Denise where are you?” boses ni Carl
HINDI makaimik si Brielle ng marinig niya ang sinabi ng Assistant niya. Puno ng hinanakit ang puso niya at pag-aalala para kay Ivana ngunit naisip niya rin na may punto ang bawat sinasabi ni Harold."Harold, masama nga siguro ako dahil sinaktan ko siya ng labis," Painful words came out from Brielle's mouth."Puno lang kayo ng galit sa puso ninyo na matagal na ninyong kinimkim laban sa asawa ninyo. If Miss Huo is meant for you, she'd come back and give her explanation or maybe turn against you. Kaya dapat po ngayon pa lang ihanda na ninyo ang sarili niyo sa maaaring pagbabalik ni Miss Huo. Pakiramdam ko kasi nasa paligid lang po siya at sinikap na bumangon. Alam niyo po mas nakakatakot harapin ang isang agila na natuto ng lumipad," makahulugang tugon ni Harold.Nag-angat ng tingin si Brielle at sery
"Ivana, try to breathe normally. Relax your mind," sinimulan nitong pakiramdaman ang tiyan niya.Sunud-sunod na sipa ng mumunting paa ang naramdaman ni Doctor Emerine habang hindi naman maipinta ang mukha ni Ivana sa sobrang sakit."Did you think of someone that makes your emotions sad today?" tanong ng Doctor."Wala po. Katatapos ko lang kumain ng hapunan at iinom na sana ako ng tubig. Bigla kong nabitawan ang baso kasabay ng malakas na paggalaw ng kambal ko," mangiyak- ngiyak niyang tugon.“A broken glass?” tanong nito.“Yeah, a glass slipped in her hand, and it brokes,” anang Lola niya.“I can sense that your twi