“Hindi pa ba tayo aalis? Medyo dumilim na,” tanong ni Ivana kay Brielle ng maramdaman inyang lumalim na ang hininga nito.
Brielle answered her in a low voice. “Mamaya na mga 6pm, idlip na muna tayo. Inaantok ako eh!”
“Nagugutom na ako!” biglang tugon nya rito.
“Get some chocolates and have it, to suppress your hunger. Maya na tayo aalis, gusto ko munang matulog saglit,” naka pikit na ang mata ni Brielle ng tumugon ito sa kanya.
“Maliligo ka pa anong oras na tayo makakaalis kung iidlip ka pa?” pangungulit nya rito.
“Bibilisan ko ang pagligo mamaya paggising ko, promise iyan. Saka on vacation pa naman ako, kaya kahit late na tayong umuwi ng bahay ay okay lang nam
Bawat salitang lumalabas sa bibig ni Brielle ay tila patalim na bumabaon sa puso ni Ivana. She felt humiliated again and again. Kahit gustuhin man niyang magpaliwanag alam niyang hindi ito makikinig sa kanya at lalo lamang sisiklab ang galit nito.Massive tears stream down her cheeks and her shoulder is trembling. Galit si Brielle sa mga sandaling ito sanhi ng sobrang selos. Ayaw tanggapin ng ego niya ang nadatnang eksena sa loob ng restaurant kanina. Galit na galit siya kay Ivana dahil pakiramdam niya nakikipaglandian ito sa mahigpit niyang kalaban sa negosyo.Gusto nyang parusahan si Ivana para maramdaman nito ang hinanakit nya.“Iiyak ka? Kasalanan mo iyan,” Brielle grip her jaw tightly. “Kulang pa ito. Iiyak ka nalang ba? Stupid woman, you never respected me as your husband. H
Napapailing na lamang si Harold ng matapos ang tawag ni Brielle. Alam niyang demanding at mainitin ang ulo nito. Naaawa siya kay Ivana dahil alam nyang ginagamit lamang ito ni Brielle para sa pansariling kapakanan.“Ano na naman kaya ang pinag aawayan ng dalawang iyon. Gabing-gabi na nadadamay pa ako sa init ng ulo nitong sira ulo kong boss. Pag nga naman minalas ka at nagkaroon ka ng ganitong klaseng boss, di ka lang malaki magpasahod iniwanan na kita eh!” nanggigigil na bulong ni Harold sa sarili.Mabilis niyang tinawagan ang head ng research team nila. “Timmy, gising ka pa ba?” bungad nya rito.“Sir Harold, nakahiga na po ako. Bakit?”“Paki-track down mo nga ang location ni Miss Ivana Huo, asap iyan. Na
Pagod na si Brielle sa pagda-drive. Halos mag-uumaga na at halos naikot na niya ang buong city proper ngunit di pa rin niya mahanap si Ivana. Nag-aalala na siya kung saan na ito nagpunta at ilang beses na rin niyang tinawagan ang cellphone nito ngunit paulit-ulit na automated voice message lamang ang nagsasabing naka off ang cellphone nito.He decided to return home. Habang nasa garahe siya kaagad na tinawagan si Harold.“Hello!” A deep voice of Harold came in, halatang tulog pa ito.“Harold, can you ask our security team to find Ivana today?” nanghihinang tugon nya.Biglang nahimasmasan si Harold ng marinig ang pagod na boses ni Brielle sa kabilang linya. He quickly jumped out of bed and glance the wall clock in his room,
“Mr. Huo, alalahanin mo meron tayong napagkasunduan na gagawin, yung laboratory project sa lupa mo, but before that you should help me to get in, at HUO Group,” paalala nito kay Hendric.“Yes, of course, I didn’t forget my promises to you,” anito“Mr. Huo, aside from your promise of HUO Group shares, I told you last time, I want to marry your niece, Ivana. Ikaw ang tumatayong legal guardian niya pero di mo nagawa ang responsibility mo. Hinayaan mo siyang paalisin ng asawa at anak mo sa sarili niyang tahanan,” sita niya rito.“Nong pinaalis siya ng asawa at anak ko wala ako sa bahay, may inaasikaso akong business trip sa Europe. Don’t worry I will help you to pursue your plan. Marrying my niece is a great opportunity of a business alliance between our family,&rdqu
“Ahh Doctor Zhao, I am just kidding! How could my boss become married? Wala naman po siyang girlfriend at halos lahat ng oras niya nilalaan lang sa office,” pagsisinungaling ni Harold.“Kaya nga nagtaka ako sa sinabi mo. I know this child, he is like my own son. Naalala ko pa noong dinala siya ni Brent at Shantal sa hospital ko noon sa Europe branch, hindi nakakapagsalita. He suffered a rare type of a mute autism,” pahayag ng Doctor na may halong lungkot sa mukha.“His parents love him so much. Mula po ng kabataan namin, ilang beses ko na siyang nakikita noon sa event ng company nila sa Singapore. Sabi ng father ko, I will be working on him. I was being trained to be his personal Assistant. Kaya po kahit papaano kilala ko na siya, minsan lang sa dami ng trabaho napapabayaan ko pong bantayan lahat ng ginagawa niya,&rdquo
“Sinabihan na kitang umuwi na kayo, ang tigas ng ulo mo,” hila-hila ni Simon si Nathalie pababa.“Let me go, Simon! Bakit mo ba ako pinapauwi? Hindi naman ikaw ang pinuntahan ko ah!” mataray na tugon ni Nathalie.“Nathalie for faith sake, nanggugulo ka tapos tatanungin mo ako bakit kita pinapauwi? Sobra na ang ugali mong iyan? Walang ginawa sayong masama si Ivana. Yung insecurities mo sa kanya ang di mo na halos mapigil,” Simon scolded her.“Simon! Hindi ako insecure sa kanya. And there is no reason to feel insecure about someone who doesn't have her own identity and wealth!”“I don’t want to argue with you, right now! You should go home. Karylle sumabay ka na kay Nathalie, hindi na kita ihahat
She felt sad for him and the loneliness was visible on his face. Tulog na tulog si Brielle ngunit bakas sa suplado at gwapong mukha nito ang lungkot na hindi kayang ipaliwanag ng sinumang tititig dito. Gustong magtampo ni Ivana kay Brielle pero ng madatnan niya ang kalagayan nito bumalik sa isipan niya ang sinabi nito sa kanya na dumanas ito ng rare type of mute autism.Makalipas ang ilang minuto nagpasya siyang maligo. Gumaan ang pakiramdam niya ng nagbabad na siya sa maaligamgam na tubig sa loob ng bathtub. Hinayaan niya munang ma relax ang buong katawan sa ilalim ng tubig. Nang matapos maligo, mabilis siyang nagbihis at bumaba sa kitchen.She saw the porridge Harold had been prepared earlier for Brielle. Nagluto siya ulit ng dagdag na pagkain at mabilis na sumubo ng ilang kutsara. Matapos kumain umakyat siya ulit sa master’s bedroom bitbit
Lumipas ang ilang sandali at hindi umiimik si Brielle. Nabigla siya sa naging reaksyon niya at nasaktan niya ulit si Ivana. Dala ng labis na selos at galit, muli na namang humulagpos ang damdamin niya. Tumayo si Ivana at hindi siya tinitingnan, naglakad siya patungo sa banyo at doon ibinuhos lahat ng sama ng loob niya hanggang sa mapagod siya. Hinayaan lamang siya ni Brielle sa loob ng banyo dahil nagi-guilty ito sa muling pananakit kay Ivana. Nagkalat pa sa sahig ang ilang damit na kinuha ni Ivana kanina mula sa closet. Samot-saring alalahanin ang pumasok sa isipan ni Brielle ng mga sandaling ito. Hindi niya alam papaano humingi ng sorry kay Ivana.Takot siyang mawala ito ng tuluyan. Ilang taon siyang nagdusa noon ng bigla itong umalis, ngayong naging mag-asawa na sila hindi niya alam bakit nahihirapan siyang magtiwala rito. Pakiramdam niya hindi sapat ang paghingi nito ng sorry sa pag-alis ng walan