BRIELLE cold stare flew to Simon's face. A mocking smile spread in his lips. Lalong nahamon ang ego ni Simon nang makita ang reaksyon ni Brielle.
He heaved a sharp breath and said, "A thief will always remain a thief. Hayaan mo maghintay ka lang at may malaking surpresa akong hinanda para sayo," bigla niyang tinapunan ng tingin si Hendric na kanina pa nakatingin sa kanila.
Biglang nitong nakita ang galit na dumaan sa mga mata ni Brielle. Pansamantala siyang nakaramdam ng kaba dahil alam niyang hindi magpapatalo si Santillian.
"Then prove your theory that I stole something?" A proud smile drew in Simon's lips.
"Kahit anuman ang plano mo hindi ka magtatagumpay Simon. Whoa, what a good start of our quarterly meeting. Shall we proceed now?" iminuwestr
TUMABI sa kanya si Carol at inakbayan siya."Masaya ka ba sa naging resulta?" tanong nito."Yeah! Kahit kinamumuhian ko ang mukhang ito pero mas natatanggap ko na ngayon dahil alam kong ito ang magdadala sa atin ng swerte. Hindi man tayo agad makakabalik ng Beijing sigurado naman ako na makakapaghanda tayo para sa mga plano natin," aniya."Tama. Simula ngayon sasanayin mo na ang sarili mo na kopyahin ang pananalita at kilos ni Ivana. Halos lahat naman ng nakahiligan niya ay alam mo dahil ilang taon din kayong halos sabay na nagdalaga," muling tugon ni Carol."Mommy, paano si Dad, kapag nagtatanong siya kung bakit di pa tayo bumalik ng Beijing?" aniya."Ako na ang bahalang mag dahilan sa kanya. Sa
AFTER her inspirational speech, everyone stood up and gave their warm applause for her. Damang-dama niya ang labis na kasiyahan dahil sa mainit na pagtanggap ng kanilang mga empleyado. Hindi niya inaasahan na ganun ka lalim ang respeto at pagmamahal ng lahat ng tao sa HOUSE OF FANTANER sa Lola niya na siya ring binigay ng mga ito sa kanya.Pagbaba niya ng stage sinalubong siya ng mga executives at members of the board. Kinamayan at binati siya ng mga ito. Araw ng Sabado isinagawa ang formal announcement ng kanyang pag-upo bilang bagong CEO ng kompanya ngunit mas pinili nilang wag isapubliko ito para hindi malaman ni Brielle na nasa London siya.“Congratulations, Miss Ivana!” bati ng bawat isa.“Thank you so much, guys!” hindi magkamayaw niyang tugon. Bakas sa maganda niyang
NILINGON ni Brent si Carl na naglalakad kasabay niya. Napakabait na bata nito at nagmana ang ugali sa matalik niyang kaibigan na si Erick. Parang kelan lang, natatandaan pa niya kung gaano kalapit si Carl at Brielle noong nasa Pilipinas pa lamang sila. Kung gaano kalalim ang pagiging magkaibigan nila ni Erick ganun din kalalim ang samahan nitong dalawa.“Uncle Brent, what’s wrong? Are you tired?” Biglang tanong ni Carl ng maramdaman nito ang titig niya.“No. I’m okay, Carl. Naalala ko lang ang kabataan ninyo ni Brielle noong nasa Pilipinas pa kami. Parang kailan lang kasi, naglalaro pa kayong dalawa sa tuwing hinahatid ko sa bahay ninyo si Brielle, ngayon may kanya-kanya na kayong karera sa buhay,” tinapik ni Brent ang balikat ng binata.“Oo nga po eh. Para
TINAPUNAN ng mapang-usig na tingin ni Brendon si Shantal at Denise. Bakas sa supladong anyo nito ang inis sa inabutang eksena. Nang nasa harapan na nila ito mabilis na hinila si Brianna.“What took you so long? I’ve been waiting outside, but you didn’t come out immediately,” He scolded his little sister.“Umm...I talk to these two aunties,” sabay tingin nito kay Shantal at Denise.“Stupid bunny, did you forget Mom taught us not to talk to any stranger?” muling tugon nito at hinila nang tuluyan ang kamay ni Brianna.Saka lamang nakabawi si Shantal at nagsalita.“Baby boy, I’m sorry if we dare to hug your little sister. She is so adorable and cu
TININGNAN ni Denise si Carl at bigla siyang huminto. Nagulat ito sa biglang paghinto niya. Nilingon siya nito.“Are you okay?” Carl asked immediately. His voice was filled with concern.Nagpakawala siya ng malalim na buntong hininga at sumagot. “I just thought about us. Paano kung isang araw magising na lang tayo na nawawala na ang affection natin sa isa’t-isa at nagkakasakitan na tayo ng damdamin,”Hindi agad nakasagot si Carl. Binalikan siya nito at hinawakan ang kamay. “Are you saying, you like me too?”“Ugh! Doctor Carl Cruz, what a naive man you are,” She rolled her eyes immediately.“Ano nga? Ayaw mong sagutin ang tanong ko,”
TUMANGO-tango si Graciela at muling pinunasan ang mga luha sa mga mata niya."Kung iyan ang desisyon mo susuportahan kita at babalik tayo ng Beijing. Bago tayo bumalik doon kailangan mong planuhin maigi ang lahat. Iiwanan na lang muna natin ang HOUSE OF FONTANER sa mga directors, sanay naman silang lagi akong umaalis noon," tugon ng Graciela."Thank you so much, Grandma! I promise I will win this battle, and we will take our revenge to Hendric Huo also. Hindi natin siya palalampasin sa mga kasalanang ginawa niya rin sa tatay ko," may halong galit sa boses niya."Yeah. Isa rin siya sa gusto kong balikan sa Beijing. Basta magmula ngayon huwag kanang umiyak ulit. Magpakita ka ng katatagan sa harapan ng mga anak mo, lalo na kay Brendon dahil matalinong bata iyon,"
GUSTO pa sanang magsalita ulit ni Shantal ngunit bigla na lang naputol ang video call nila dahil nagpaalam na si Brielle.“Kita mo, bigla nalang tayong binabaan ni Brielle. Ikaw may kasalanan nito pinaparinig mo sa kanya na kumakampi kana kay Ivana,” inis na baling nito kay Brent.“Love, pagtatalunan ba natin ito? Aawayin mo ako dahil lang sa pagsabi ko ng totoo? Minsan nga ibaba mo naman ang pride mo, hindi na maganda eh. Baka sa kakaganyan mo pagsisisihan mo balang araw. Hindi na tayo bumabata pero madalas ang haba ng tantrums mo. Di na nga lang ako pumapatol kasi alam ko ang ugali mo,” Brent said.“Teka nga Santillian, parang pinapalabas mo na masama ako,” naningkit ang mga mata niya sa inis kay Brent.&ldquo
HALOS madurog ang puso niya ng mga sandaling ito at labis na pinagsisisihan ang mga pananakit na ginawa niya kay Ivana. Gusto niyang sumigaw at suntukin ang sarili dahil sa maling desisyon na nagawa niya.His phone suddenly vibrated. It was a call from Harold.“Yes?”“Sir, may papipirmahan ako sayo na importanteng dokumento. Nandito na ako sa HUO GROUP pero wala pa pala kayo,” anito.Napabalikwas ng bangon si Brielle at napatingin siya sa orasan na nakasabit sa kwarto niya. Pasado alas-nuwebe na pala ng umaga. Hindi na niya namalayan ang oras dahil sa haba ng usapan nilang magkapatid.“Harold dito mo na dalhin sa bahay iyan. Wala ako sa mood na pumasok ngayon. May importan