Ngumiti ito saka kinuha sa paanan niya ang mahabang itim na bag ng sniper saka pasimpleng bumaba ng BMW para maghanap ng magandang lugar kung saan niya madaling mahanap ang sniper. Napangisi si Luisa Mission nang makita niya ito sa taas ng maliit na gusali. Naghanap siya ng madaling ruta patungo sa taas nang ‘di niya namamalayan. Patuloy lang ito sa pagbaril sa mga kasamahan niya kaya abala ito at malaya siyang nakakagalaw na lingid sa kaalaman ng sniper. Dumaan siya sa fire exist hanggang makarating sa itaas ng gusali na mahinahon para ‘di maagaw ang atensyon nito.
Nang makalapit ito sa isang lalaking nakasuot ng itim at may hawak na sniper na nakatitig sa telescope, napangisi si Luisa at kinuha ang manipis na tansi na ginagamit sa pangingisda at mabilis na nilagay sa leeg ng lalaki at sinakal niya ito nang napakahigpit.
Kaito and Kenzo went to a private room to discuss the plan and what will happen later as well as what happened on Kenzo’s trip . There are also guards scattered throughout the hotel floor."So, what happened?" Kaito asked while sitting on a chocolate-colored leather sofa as he rested his elbow on the armrest in his chair.“Just as what you expected, he ordered his men to stop you from going here since the investors from Korea, Japan, and Thailand will attend tonight and other candidates that are running for politics will come also; even the minister of South America. He must be furious of you succeeding the deals.”“Sono jāku. ( That jerk.)” He gnashed and clenched his fist that's resting on the hand rest of the lea
She's My Wife Sinandal ko ang mga siko sa barandilya dito sa dulo sa labas ng Penthouse kung saan matatanaw mo ang buong syudad ng kamaynilaan kasama si Luisa, ang nagbabantay sa akin na ngayon ay nakapalit na ng karaniwang uniporme na suot ng mga men in black ni Kaito. Mas pinili ko na lang na ‘wag makihalubilo sa mga tao, umiiwas sa maaaring makakilala sa akin sa pagtitipon na ito. Mas mabuti ng maging sigurado kaysa maging dehado. Wala rin akong balak malaman o alamin kung anong binabalak na gawin sa akin ni tanda, sapat na ang narinig ko kanina sa kanya sa pag-uusap nilang dalawa ni kulugo. I don’t care if he will use me to be a scapegoat. My father also used me as his weapon to secure his business and wealth and for some reasons, we lost everything i
Si Kaito ang humarap sa kanila at tumingin sa bawat kamerang nakatutok sa aming dalawa saka matipid itong ngumiti. “I don’t know what questions to answer but—we met in unexpected event and I fell in love with her. I’m also the one who asked her to marry me and this is not connected to my position as a CEO of Tsukasa Corp. I really married her because I really love her. I hope I answered all your questions.” Napatingin ako sa kanya sa gulat at napanganga. Sobrang natural niya lang sinagot ang mga tanong nang hindi man lang kinabahan o nag-isip, at kung isa rin akong reporter ay mapapaniwala niya ako sa mga sinabi nito.My heart skipped a bit while staring at him intently. His eyes are just focused on the reporters and media with a smug smile. How could he look so dead gorgeous in front of me, now? His smile is making my knees weak and my heartbeat unst
“I am expecting you to marry a remarkable woman who deserves our name, not just a random girl who just picked up out of nowhere, Kaito! Did you see their reactions when you introduced her to the press as your damn wife?! They are damn disappointed and they ask not to continue to sign with us!—and the Minister of South America wanted to pull out his investment to us because of your foolishness! You disappointed me so much and you are making your brother win today!” The chairman outraged.Lumapit ako sa pinto at sumilip doon at nakita ko ang malamig na ekspresyon ni Kaito habang nakatayo ito, gano’n din ang ama nito na nakahawak sa baywang niya dahil sa konsumisyon sa anak.“You wanted me to marry again so I—” I heard a loud slap that landed on his face, making him unabl
4 Y E A R S A G O B A R C E L O N A The Spanish man around his 30s was busy kissing the neck of the young woman inside the limousine on the way to his safehouse, travelling his hands on the woman’s body and before he could reach the young woman's breast, the car stopped which means they already arrived. However, this sex maniac man still continued what he was doing. Mabilis na hinawakan ni Anna ang kamay ng lalaking Espanyol na ito bago pa tuluyang mahawakan ang kanyang dibdib at malambing na bumulong dito habang patuloy lang sa paghalik ng leeg niya. “Sr. Hernández, ya llegamos. (Sr. Hernández, we already arrived.)” Kagat-kagat ang ibabang labi nito, pinipigilan ang sarili na huwag gumawa ng kahit ano dahil may mas mahalaga pa siyang dapat makuha rito at wala
At the age of eighteen, she began to work and be exposed to these kinds of works even though she might lost her life and dignity, it’s not really that important for her. Her father is the one who matters and how she makes him proud of her, because once she fails, her father will never look up to her and that will make her useless for him.Since her father made her to be a shield to their business, in every training she does, she needs to excel or else she will lose everything, including them. Making a sacrifice is just a piece of cake owning the fact that she was the reason why her mother died and that’s her punishment, which is to be their shield, and mistake is not allowed.Nagsimula nang maglakbay ang kamay ng hayop sa kanya mula puwetan patungo sa kanyang maliit na baywang, likod, hanggang sa kanyang dibdi
Kinuha ni Anna ang baril at dahil may nakalagay na silencer dito ay ilang beses niyang binaril ito, mula sa ulo, puso, katawan, at sa ari nito. Tumalsik ang mga dugo sa mukha niya ngunit nakangiti lang itong parang demonyo. Bago lumabas ng kwarto ay pinunasan niya ang mukha nito na may dugo gamit ang likod niya.Nang makita siya ng mga bantay ay mabilis niyang tinutok ito sa kanila, mula gilid, likod, sulok, sa baba ng palabag at sa tuwing binabaril siya ay iniilagan niya lang ang mga ito, minsan ay yumuyuko at nagtatago ito sa pader at nagtatambling bago pinupulot ang mga baril na gamit ng mga napatay niya kapag nagkakaroon ito ng pagkakataon.Tumigil siya at nagtago sa gilid ng pasilyo nang makita niyang isang katutak ang mga nakasuot na men in black na patungo sa kanya patungo sa basement kung saan nakalaga
Dancing in the sky.A man in midst of 30s walked out from the gate at the exit of NAIA (Ninoy Aquino International Airport), he had just landed from Spain. He was dressed in a summer casual outfit that included a Navy blue blazer with a square tiny pocket on the upper chest, a breathable solo shirt inside, Navy blue pants on his button, a brown leather belt, and loafers shoes.Two staff from the airport also assisted him in lugging his two suitcases while he was carrying a black bostanten leather briefcase bag in which he hid all of his critical business paperwork. Since he's here for an important event, he never lets this grip or separate on his hands. A lot of people in the airport can't take their eyes away from him since he has a strong aura of a powerful man surrounding him, and this has made him more popular d
P R E S E N T T I M E. "That’s how my life became. It’s because of me. That’s why I don’t blame Dad and Davina for leaving me behind. And I won’t blame you either if you use me against them." I spoke with warmth when I recalled the past while staring at the blue ocean. The place is already quiet since our yacht is turned off, the waves have calmed, and the air is so refreshing. I could stay here all day admiring the scenery. "How did you overcome all that kind of suffering? It must be hard for you to endure all of that. I don't understand why the child always pays for the parent's wrongdoings. I thought I was the only one who was having a hard time growing up, but no. It was actually okay since I'm a man, but you... do you want to live with me instead?" Mabilis akong napatingin sa kanya ng biglang niyang itanong yun sa akin. Ito lang napakahabang sinabi at sa tuwing magsasalita ito ay lagi akong iniiwanan ng surpresa sa mga binibitawan niyang mga salita. "Hindi ba nakatira na ako
THE BEGINNING OF ROMANCE: Be My Real Wife. Tahimik kong pinagmamasdan ang karagatan at maya-maya lang ay doon na nagsimulang lumabas ang mga dolphin at parang isdang tumatalon sa tubig. Hindi ko na malayan na tinabihan pala ako ni Kaito dahil masyadong lang ako nakatutok sa panonood ng mga dolphin. Nandito kami sa labas ng yate nakaupo sa lapag sa pinakadulo ng nguso ng yate. A glass of orange juice was offered while a glass of wine was held in his hand. I was about to reach for the wine glass when he stretched his hand away from me. “Be good. Drink this now, and later you'll take vitamins after we eat." On rare occasions, his voice is as tranquil as the ocean. Wala na akong nagawa kung ‘di tanggapin na lang ito at binalik ang atensyon sa dagat. Wala nang mga dolphin ang tumatalon at tahimik na ang karagatan wala rin gaanong alon kaya payapa, nakapatay din ang makina ng yateng sinasakyan namin at sa ‘di kalayuan mga speedboat ng taohan niya ang nakabantay sa amin sa malayo. Nasa gi
VACATION. Naalingpungatan ako ng gising at marahan kong binuksan ang aking mga mata at bumungad sa akin ang puting kesame. Napahawak ako sa aking ulo ng maramdam kong kumirot ito pero sumalubong ang aking kilay nang may makitang dextrose na nakakabit sa likod ng aking kanang palad. “You’re awake now?” malamig ang boses nito habang nakadekwatrong nakaupo sa may biranda na humihigop ng kape. Nakasuot pa rin ito ng kanyang karaniwang sinusuot sa trabaho ang tinanggal niya lang ay ang blazer at kurbata. Seryoso ang mukha niyang humihigop ng kape na nakatingin sa akin samantala ako ay tinitigan ko lamang siya babalik. Iniisip kung paano ko nga ba ipapaliwanag sa kanya ang lahat? At kung paano ako makakatakas sa kanya? "Did you plan to shoot yourself just for the sake of the deal?" "Yes," I answered directly. There’s no use lying to him. In the end, the truth will reveal itself, and knowing him, he has many ways to find the truth, whether I’m telling the truth or not. I know I have a lo
I’m done dressing up. My belongings are also present, as is my makeup kit, which contains everything I require. It seems like the old man planned it beforehand after I looked around where we were staying. I also put on light makeup to make me appear normal because I look like a corpse with my pale face since I got shot. Kaya habang hinihintay si Tanda na dumating ay nagpasya muna ako na lumabas ng kwartong tinutuluyan namin at halos magulat ako na private villa pala ang lugar na ito. May mga trabahente akong nadaanan at lahat sila'y pare-pareho ang tawag sa akin ay Mrs. Tsukasa. Nang magtanong ako sa isang lalaking nagbabawas sa may garden kanina kung saan lugar ito sabi Boracay daw. Napangiwi ako. Ano kaya ang binabalak ng matandang ‘yon? Bigla akong napatakip sa bibig at nanlaki ang mga mata nang maalala ang sinabi niga. “Huwag mong sabihin na totohanin niya ang sinabi niya?!” kausap ko sarili ko. “Hindi naman sana! Ang pangit mag-aral na malaki ang tiyan!” napatampal ako sa noo
MABIBIGAT ANG TALUKAP NG MATA KO, subalit nagawa ko pa ring magising sa kabila ng tama ng bala sa aking tiyan. Ramdam ko ang bilis ng patakbo ng ambulansyang sinasakyan namin. “Stay with us, Anna,” I heard Lazaro calmed me while holding where I got shot. Nanghihina na ang pandinig ko, maski buong sistema ko ay malapit nang sumuko na kapag bumigay ako ay baka hindi na ako magising pa. Halos wala na akong maintindihan sa nangyayari pero rinig ko pa rin ang mga kapulisan, marahil pinalilibutan ang buong Cebu ng mga pulis para lang mahuli kami. Akala ko no'ng tumigil ang sasakyan ay nakarating na kami sa destinasyon namin ngunit mali ako dahil pinara kami para sa inspeksyon at maski ambulansya ay ‘di nila pinalampas. “Anong mero'n, boss? May malubha kaming pasyente na kailangan ng agarang operasyon,” paliwanag ng drayber ng ambulansya. “Inspeksyon lang sir, pakibuksan lang ang pinto sa likod. Makipag-cooperate muna tayo, sir,” tugon ng pulis. Marahan akong tinapik ni Lazaro kaya tin
MAKALIPAS NG MGA ILANG MINUTO ay nakarating na rin kami sa wakas sa kaya naman nagsihandaan na ang mga tao para sa pagbaba at pagkuha ng kanilang mga kagamitan, at dahil ang bagahe naman ay nasa baba ng barko ay halos bag lang namin ang dala-dala naming tatlo. [ Anna, the white van is already there to pick you up. They are one of my men so you don’t have to worry—] Hindi niya naituloy ang sasabihin nito nang magulantang ang lahat ng nandirito sa barkong sinasakyan namin nang marinig ang lakas ng ingay ng serena na ang ibig sabihin lang no’n ay maraming pulis ang nandito na nagroronda.[ Kasu! I knew it. This is going to happen but why in Hades they knew about this transaction?! Rodriguez! Immediately investigate this matter, faster!] I heard Kaito cursed. “Shit! What will we do?” I heard Mickey uttered nervously. “Putangina! Mukhang natunugan tayo, kapatid,” bulong din ni Ethan. Halos hindi lang sila ang kinakabahan sa mga kapulisan na pumapaligid ng buong lugar. “Check niyo lahat
PINAGMAMASDAN ko ang malawak na karagatan dito sa barkong aming sinasakyan, malakas ang hampas ng hangin sa akin kaya naman nililipad ang buhok ko maski ang suot kong paldang uniporme habang sa pangtaas naman ay pinatungan ko rin ng itim na jacket upang maibsan ang lamig. Nang biglang may kamay ang lumapat sa balikat ko. “The information you gave me, was it true?” mababa ang tono ng boses nito kumpara sa sigla niya tuwing kausap ako. Tumango lang ako sa kaniya nang ‘di inaalis ang paningin sa magandang tanawin dito sa barko kung saan papuntang Cebu. Narinig ko ang malalim nitong hininga at tinanggal ang kamay sa balikat ko saka sinandal din nito ang mga siko sa rehas ng barko na nagsisilbing panangga upang hindi kami mahulog. “You really are something, Anna. From the day you save me on that night and up to now, for knowing my real father. It never came across my mind that I would know my father someday since my mom told me that I never had a father. The only thing she told me is th
Cebu. NAKAUPO akong nakatingin kay Gutierrez at masinsinan niya akong tinitingnan habang salubong ang mga kilay nito. Nandito kami sa isang pribadong kwarto at malaya mong makikita ang kaganapan sa okasyon kung saan naghihintay si Kaito kasama ang buong pamilya niya sa mangyayari sa pag-uusapan namin, kung mapapayag ko ba siya o hindi. Komportable itong nakaupo sa katad na sopa habang nakedekwatrong upo, nakapatong ang isang kamay sa mahabang mesa na pumapagitan sa amin habang ang isa naman niyang kamay ay may hawak na alak. “If you are here to make a deal with me to be your husband's business partner, my answer will never change. And ask your husband, where did he get the thickness of his face after threatening my wife to kill me?” he snorted. My forehead knitted. “Kaito threatened your wife just only to kill?” I asked back as I laughed at him. “Of what grounds? Business? Don’t make me laugh. Kaito never threatened anyone, it was a lame tactic. Do you think Kaito will be the CEO
Nakita ni Anna na kompleto rin ang pamilya ni Kaito subalit ni minsan ay hindi siya tinuunan ng atensyon ng mga ito. Wala rin itong narinig sa kanila nang maging matagumpay ang kaniyang nakaraang transaksyon. Sa pag-uugali pa lang, mukhang hindi masiyadong magkalapit ang loob ni Kaito sa pamilya niya. Kaya naisip ni Anna na hindi na nakakapagtaka kung bakit napakasungit at seryoso nito lalo na sa negosyo. Nakikita rin ni Anna kung gaano rin siya kalamig dati, kung hindi niya lang nakilala itong si Kaito ay malamang hanggang ngayon ay walang magbabago sa ugali niya. Napasinghap si Anna nang maramdaman niyang pinalupot ng kaniyang asa-asawahan ang kamay nito sa kaniyang bisig kaya muntik pa itong mabikaukan dahil nagkataon pang umiinom ito ng tubig sa isang glass wine, habang siya'y alak ang tinitira. Nagpaalam din kasi ito kanina na pupuntahan niya ang ama nito para makisosyo sa mga nandito kaya halos hindi inaasahan ni Anna ang paglagay ng kamay niya sa bewang nito.“He’s here, let’