Adam...
"KAILANGAN ba talaga na sumunod ka?" malungkot na tanong ko kay Sanya, three weeks na kami dito tapos saka tumawag sila Alexa sa kanya na tuloy ang outing.
"Z, I have to, akala ko rin kasi hindi na tuloy eh," ngumiti siya at lumapit sa akin. "Magkikita pa naman tayo bago ako pumuntang Europe 'di ba?"
Mas lalo akong nalungkot, sa Dubai ako magi-intern, magkakalayo kami.
"Hey Z, 'wag ka na malungkot," hinaplos niya yung mukha ko at ngumiti na ako.
Yumakap ako nang mahigpit sa kanya at hinalikan siya sa labi. "Oh, baka saan pa mapunta."
"Bakit?" nagsimula ng maglakbay yu
Lena...NAKATITIGlang ako kay Sanya habang tinutungga niya yung pang limang shot glass ng vodka."Ano ba Sanya tama na yan!""Shut up Tora!" lalagok pa sana siya ng pang-anim nang pigilan ko na siya. "Huwag mo akong pigilan, I'll get drunk when I want to."Napairap ako. "Sanya bakit ka ba nagkaganyan?""It's because of that stupid Adam!" tumayo siya at natumba, mabuti na lang nasalo ko siya.Tinawagan ko na sila Kyra at Alexa para sunduin at tulungan kami, habang hinihintay ko sila sa labas nang bar ay nakatitig lang ako kay Sanya. "Z."
Lena...2 years ago.Ireally hate that Andy Zedleer!Pinahiya niya ako sa maraming tao, tinalo niya ako sa competition tapos nagpadala siya ng bulaklak, nung kumprontahin ko siya itatanggi din ulit niya? Huh! Gusto niya talaga akong paulit-ulit na pinapahiya.Ganito kasi yun, we had a secret deal, kung sinong mananalo sa mga competition, mas mataas ang grade sa quiz, long test at exams, isama niyo na ang project, magkakaroon ng superiority kaysa sa isa, ibig sabihin isang pagkatalo, isang utos na kailangan sundin.Dadalawang beses pa lang akong nananalo sa kanya at dahil yun sa noong una nahuhuli siya sa
Lena...NAGPUNTAako sa library kung saan tahimik, nagulat ako ng mabunggo ko ang isang pamilyar na lalaki. "Hi there Lena!"Preskong sumandal siya roon sa harapan ko, nakakainis! Nandun yung librong kukunin ko eh!"Umalis ka riyan," utos ko."Na-ah!" itinaas niya yung isang daliri sa harap ng mukha ko. "Not until you kiss me."Nanlaki yung mata ko. Ano raw?! Kiss?"Ulitin mo ngang sinabi mo," pinipigilan ko na lumakas yung boses dahil nasa library kami."You heard me, kiss me," inilapit niya yung ulo niya sa akin pero l
Lena...ANONG nangyari? Hindi dapat!Naiiyak na ako sa sobrang gulong-gulo, halos isang linggo na akong lutang."Alam ko na! Ginawa lang iyon nung Zedleer na yun dahil gusto niya akong maguluhan, para hindi na ako maka-focus," tama, tama ako nang naiisip.Gusto niya laging talunin ako kaya ginulo niya yung utak ko. . .pero kasi pag natalo ulit ako pwedeng mangyari ulit yun.Napapikit na ako. "Ahhh! Ano ba naman kasi?! Ano bang dahilan mo? Bakit mo ginagawa sakin ito?!" humagulhol na ako na parang bata, "God! Lena kung nababaliw ka na 'wag kang mag-eskandalo dito.""Sanya?!" napati
Lena...Present time.HE is driving me nuts!Lee and he's eccentricity, he is also so much of a control freak, he wants everything to go as planned and I am included to the ones he wants to control. Hindi pwede yun, hindi ako ulirang asawa para ganunin niya, isa pa hindi asawa ang tingin ko sa kanya."Why did I even fucking lose that bet? 'Di sana ngayon hindi ako kasal sa bwisit na yun!" maiyak-iyak na sabi ko kay Sanya.Nasa bar na naman kami, pagkatapos akong sunduin kaninang madaling-araw ni Lee at banta-bantaan sa kotse niya ay tumakas agad ako bago pa siya may magawa sa akin.
Lena...TRUEto what he said, walang ginawa si Lee sa akin pero hindi rin niya ako kinausap.Itong lalaking ito may saltik na yata sa ulo dala ng sobrang talino, siguro kung natalo ko siya noon sa mga school competition, quiz at exams eh mas baliw ako. Paano naman kasi napaka-bipolar niya, isang minuto mabait, susunod makulit, mapang-asar, mapanukso, pikunin at malungkutin. He's just so weird, mas weird pa siya sa definition ng weird."Nangyari sayo?" usisa ko kay Lee, nakasimangot kasi siya umagang-umaga tapos hindi man lang ako binati ng good morning na usual niyang ginagawa.At ang loko talaga! Dinaanan lang ako."Hoy!"
Lee...Iknow you've been waiting for my side of the story. My point of view, my opinion and my emotions.You've waited long enough, so let me tell you a secret.A secret that is not so secret.I've been in love with Lena ever since I laid my eyes on her. I was just a transfer student that time, I had no friends, no seatmates – 'cause I guess they all think I'm weird, like some kind of an emo nerd; whatever you may call that – she was the nicest girl in the whole campus, she would always smile to everyone and cheerfully share her perspective in life, everything about her just screams positivity.But I never understood
Lena...SOMETHINGisoff with Lee's actions towards me, iba eh, may nag-iba, parang umiiwas na siya sa akin. Siguro ayaw niya lang pag-usapan yung tungkol sa parents niya.Nang maayos ko na yung lahat sa kitchen ay umakyat na ako.Papasok na sana ako sa kwarto ko ng makita ko na bahagyang nakabukas yung pintuan ng kwarto ni Lee, wala naman sana talaga akong planong pumasok isasara ko lang dapat kaso na-curious ako sa itsura ng kwarto niya.Pagkapasok ko ay puros white at black ang nakita ko, malungkot, mas dominante ang itim na kulay sa kwarto.Tinignan ko yung picture frame na nasa table sa tabi ng kama ni Lee, it was a pict
Adam...NAKATITIGako kay Sanya habang mahimbing siyang natutulog sa tabi ko.I like it when she's asleep because she looks so peaceful. She's beautiful with her eyes close and especially when she opens it and looks at me like I'm blessed to have her in my life. I could just stare at her like this for a lifetime, admiring everything about her while she is unaware of it.This is my Sanya. My C. The woman I love and the woman I'd spend my whole life with."Stop staring at me."Napangiti ako, "How did you know?""I can feel it."Hinapit ko siya sa beywang at yumakap ako ng
Adam..."Iknow where Sanya is." Was the first thing Alexa told me over the phone when the plane where I boarded landed in Paris."You sure about that?""Sinundoko siya kanina sa airport at nandito na kami sa isang hotel. I'll text you where, ang alam ko magpapahinga siya, iniwan ko na muna siya at sinabi kong may trabaho ako. I'll wait for you here."When I got to the hotel lobby I saw her waiting for me."She had been crying since this morning. Anong nangyari? Anong ginawa mo sa kaibigan ko? Alam mo namang buntis siya hindi ba? At isa pa, anak niyo yung&nbs
Sanya..."C.Hey, wake up." Nagising ako sa masarap na amoy ng mainit na tinapay at sa boses ni Adam, naramdaman ko ang pagdampi ng labi niya sa akin, "God! I missed your lips. Wake up."Bumangon ako at agad na nagsalubong ang kilay ko pagkakita sa kanya."Bakit umagang-umaga nakasimangot ka?"Lalapit sana siya sakin ng bigla akong umalis sa kama. Nakita ko ang cellphone ko sa bedside table kaya agad kong kinuha iyon kasama ng susi ng kotse.Naayos ko na ang lahat kagabi pa lang. Umiiyak akong nag-empake ng mga gamit ko kaya naisip ko na ipagpabukas na lang ang pag-alis. I need to go back to France, dun ko na lang din siguro isisi
Sanya...DAYSpassed at hindi ko na kinausap si Adam simula ng araw na iyon, but he doesn't seem to care. Pakiramdam ko okay lang sa kanya ang lahat at dahil dun ay nasasaktan ako.Hindi niya ako sinuyo o kung ano man lang, ni sorry wala akong narinig sa kanya.Bakit parang bigla siyang nag-iba sakin?Was it because of that woman?"Sanya, the first thing you have to do is to be honest with him, hindi naman siya manghuhula hindi ba?"Napabuntong-hininga ako habang hawak ang cellphone sa tenga ko, "But Tora--""Ano? Nahihi
Sanya...SINAMAHANako ni Adam sa check-up at naging maayos naman ang lahat. The Doctor said everything is normal. Niresetahan na lang niya ako ng mga vitamins na dapat kong i-take, sinabihan din ako na dapat ay mag-gatas ako palagi para mas maging healthy ang paglaki ng baby namin ni Adam sa loob ng tiyan ko.Pumapasok pa rin ako sa opisina, sabi nga ni Adam, hanggang sa matapos lang ang ZEN, naipakita ko na naman lahat ng designs sa kanya at pagpipilian na lang iyon, malapit na rin ang released date ng gadget nila kaya mas lalong naging busy ang mga tao."Who's the girl who came into Mr. Z's office this morning?" Narinig kong usap-usapan ng mga tsismosang employee.N
Sanya..."MAAYOSbang naging pagtulog niyo?" Ngumiti ako at napatango ng magtanong si Aling Lydia sa amin, inilapag niya ang almusal sa harapan namin.Mayroong itlog, sinangag at gulay na lumpia."Gelo, tumulong ka nga dun mamaya." Narinig kong utos ni Angel kay Adam mula sa labas ng bahay.Napalingon kami ng pumasok si Angel, "Saan?""Magbuhat ng buko doon sa may malapit sa paanan ng bundok.""Gelai, ano ka ba? Nagbabakasyon dito ang kapatid mo."Tumingin si Angel sa Mama "Ma, magpapatulong lang naman, hindi ko naman aa
Sanya...INALALAYANako ni Adam pagkalabas ng kotse. Tumingin ako sa paligid at napahingang malalim. All I breathed was fresh air kaya't napangiti na ako."Ma!" Napatingin ako sa direksyon kung saan nakatingin si Angel, "Nandito na kami!"Lumapit siya sa amin at magiliw na ngumiti, "Kanina ko pa kayo hinihintay. Kamusta ang naging byahe niyo? Kamusta ka Sanya? Hindi ka ba napagod sa byahe? Maselan pa man din ang kundisyon mo.""A-ayos lang po ako." Ngumiti na rin ako sa kanya.Tumingin siya kay Adam, "Gelo, anak? Ayos lang ba talaga sa iyo ang dumito ng ilang araw?"
Adam..."C."Tawag ko kay Sanya na nakapatong sa likod ko. Humigpit ang yakap niya at mas isiniksik pa ang hubad na katawan sa akin, "C, wake up, papa-check up ka pa.""Z, mamaya na lang please." Humalik-halik siya sa likod ko, paakyat sa batok at pisngi ko, "I still want to sleep."Humarap na ako sa kanya at yumakap. Pumatong naman siya sakin at inilagay ang dalawang kamay sa ulo ko.Tumitig ako sa kanya, "Sige na, asikaso ka na.""But I don't want to. I'm lazy to move, mamaya na." Reklamo niya."But C--""Mamaya na or
Adam..."WHATare you doing here?!" Napataas ang boses ko ng makita ko ang isang taong hindi ko inaasahan sa loob pa mismo ng pamamahay ko."Adam--""Lumabas ka na. Umalis ka na Zadeim." Napatingin ako kay Sanya ng pisilin niya ang kamay ko. Tinitigan niya ako na parang sinasabing tumigil ako."Anak, I just want to talk to you.""Sinong nagpapasok sayo dito? Si Angel ba? Si Lydia?" Ang Lydia na sinasabi ko ay ang nanay ni Angel na siyang tumatayong caretaker dito sa bahay, "Simula ngayon wala na sa kanilang makakatapak sa pamamahay ko.""Anak, hindi. It was my decision, hinintay ko na makaalis sila bago ako pumasok dito, nalaman ko kasi na dito ka na ulit nakatira. Matapos kasi nung araw na mailipat ko sa pangalan mo ang kumpanya ay hindi ka na nagpakita pa. Gusto ko lang kamustahin ka.""Kamustahin? Maayos na ako. Now, could you please leave?""Z, kausapin mo ng maayos ang Daddy m--""He's