...Ah, it's morning already.
Kung hindi dahil sa sikat ng araw na nakatakas mula sa maliit ng gap ng bintana, hindi ako magigising. I'm not a morning person. I always make sure that my room is covered in curtains before sleeping. That way, when morning comes, I won't be bothered by any form of sunlight.
It's not that I forgot about doing it. Hindi ako yung taong basta-basta nakakalimot sa routine ko. However, this time it's different.
It's Tuesday morning.
Something is changed.
Yeah, I see now. It's because he's not here.
Sa mga ganitong oras nagluluto na yun ng breakfast namin at gumagawa ng iba pang chores. He's that kind of dependable brother.
...Where are you?
It's only been just a night and I already miss him. No, it's wrong. I can't say it like that because people mi
I'm happy! Thank you for reading this far. I hope you are enjoying your stay! ^_^ So, what do you guys think about the story? Feel free to comment on anything!
Madilim parin simula nang nagkamalay ako. Medyo nahihilo ako pero I think I can manage. I'm barely keeping my composure. If not, kanina pa ako nagsisigaw-sigaw dito na parang baliw. ...How long will this continue? Where are they taking me?" Gusto kong itulog na lang para makalimutan ang mga pangyayari pero I have this feeling na kapag natulog ako, nakapiring parin ako ako paggising ko and I don't like that. Don't get me wrong. I like darkness. It's comforting and I dare say it's rejuvinating but this darkness is quite different. ...Because I'm a freaking captive right now. Hindi ko rin ma-enjoy ang feeling ng mga hita ng babae na hinihigaan ko kahit gustuhin ko man dahil sa sitwasyon kong ito. Hindi na rin ako nagsubok na pumiglas pa dahil who knows, baka kalampagin nila ulit ang likod ng ulo ko para mawalan na na
Hanggang ngayon hawak-hawak ko pa rin kaliwang pulso ko. Hindi ko rin maitago ang panginginig nito. Nakaupo akong tulala sa kawalan habang pinagmamasdan ang lalaking may dahilan ng pagkakaganito ko. Nakahiga na siya at walang malay pero nandito pa rin ang kaba sa dibdib ko. ...That scared the lights out in me. If not for Yula, baka kung ano na nangyari sa akin. Wait, anong mangyayari sa akin kapag nagpatuloy yun? Anong gagawin niya? I have no idea. I have researched his background and I know he's not the type of person that will go off like that. Hindi ko inaakala na magagawa niya yun. Wala naman akong ginagawang mali. Teka, mali? Wala nga ba talaga? Narinig niya kaming pinag-uusapan ang tungkol sa kapatid niya kaya ganun na lang ang galit niya sa akin. I'm a Frey
I should've stayed asleep, for all I care. Sana hindi ko na narinig ang lahat ng 'yon. Hindi din sana ganito ang nararamdaman ko. If not for those words, I won't be sympathizing with her like this. But here I am listening to her. ...What a drastic turn of events. Maybe I should've stayed last night and at the very least listen to what she had to say. That way, this wouldn't have happened. Tinanggal na niya ang mga tali na nakapulupot sa mga kamay ko. Still that girl, Yula was it? That maid sure is strong. I kept on taking hits from her at the back of my head ever since we've met. Bigla tuloy akong nag-alala sa kondisyon ng katawan ko, lalo na sa ulo ko. Anyway, that rope work is amazing! I don't know what's happening but I feel like something weird awaken within me. It's like I'm beginning to understand why masochi
...What the heck is going on?! Bakit andami atang bulaklak sa paligid? May namatay ba? Where is this place? This is not the afterlife, right? Napansin kong hindi ako nag-iisa dahil sa ingay ng paligid ng mga sama-samang boses ng tao na unti-unting dumadami na para bang may napakalaking okasyong na magaganap ngayon. Akala ko nasa Valhalla na ako dahil sa mga suot ng mga tao dito na parang bang Medieval Times ang theme. Almost all of the people around are wearing expensive looking robes. ...Is this some kind of a fairytale of some sort? Agad pumukaw ng atensyon ko ay ang mga sundalo sa bawat pillar ng gusali na nakasuot ng animo'y bakal na baluti. I was amazed how realistic they look even from afar. Makikita mo rin na bawat isa sa kanila ay armado ng mga bakal na sibat.
Good day! How are you guys holding up during this pandemic? It's my first time using this free chapter option. It says here that you can comment here about everything and ask me whether regarding the story or regarding me as a writer. I'll be happy to read them here. Anyway, putting those things aside. Allow me to introduce myself. I'm Yunero Molaza, an aspiring writer in GoodNovel. I'm grateful for this opportunity that I get to participate in this contest which goes by the theme "Marriage before love". I've always dreamed of becoming a renowned novelist and becoming an author that can publish my own book. I hope that this opportunity will lead to my success. I know that I'm still a rookie when it comes to writing and I've bee
Nakakunot ang noo ko habang tinatahak ang daan ng november avenue. Birds are chirping above the trees as if singing their praises while basking in the ray of sunlight from the almighty sun. And if you try to focus a little, you can hear the distant rustling of leaves from the trees. You can also see fellow students are walking side by side, chatting about their daily lives. When you look around, your eyes will see and you'll surely say, everything looks so bright and colorful. Sweepers greet us with cheerful smiles as we walk idly in the streets while they do their sweeping business. I exhaled in satisfaction. This day is great! It's great but something is bothering me. It was supposed to be a happy morning but now, not anymore.
...Ah, what a wonderful day this is. Nag-uumapaw ang excitements sa puso ko habang papalabas ako ng classroom nang may isang kaklaseng lumapit sa akin at tinawag ang pangalan ko. "Yo, Joseph?" Sabi nito. "Sa itsura mo ngayon, mukhang gagawin mo na talaga ah?" Dagdag niya habang tinitingnan ang expression ko. "Yeah, this time for sure. I'm going to have a taste of it again."Sabi ko. "How many tries does that make since your last?" Tanong niya. Tinaas ko ang kamay ko para ipakita ang figures. "Your fifty-sixth try?" Sa gulat niya ay muntik na niyang mahulog ang dala niyang wallet. "Yeah, believe me, once you have tried a taste of it, you'll get addicted to it. Dalawang beses pa lang akong nakakakain nito. I swear, man. It's a taste of heaven and hell." I explained while gesturing with my h
...It still hurts Sabi ko sa isip ko habang na nakahandusay ang mukha ko sa desk ko. Panay pa rin ang pagmasahe ko sa tiyan ko para kahit papaano maibsan ko ang sakit. ...That girl spells trouble. From now on, I'll make sure to stay out of her business. I don't want to meet the same fate again. My name is Joseph for some reason ako muna ang naka-assign sa narration. Why? Simply, it's because I'm interesting! I know you guys are wanting to know everything around me from my perspective because I'm that irresistible. Nagsimula na ang klase pero kumikirot pa rin ang tiyan ko. "I didn't know a respectable high and mighty Frey can do that?" I imagine her to be more of a frail girl that usually needs a hundred guards surrounding her to protect her. ...But damn, does she really needs protection? Bak
...What the heck is happening! Ano to Anastasia? What is the meaning of this? Parang paulit-ulit na sirang plaka na umaandar sa isip ko habang tinitingnan ang babaeng nasa harap ko. I'm in topless pajamas while she's in her night lingerie. Bakit ako nakatopless? Well, ang salarin lang naman ay ang babaeing nasa harap ko, ang nagngangalang Anastasia Frey. Ang babaeng ito ang nagblackmail sa akin para pirmahan ang kontrata na ito, ang magpanggap na husaband niya at maging CEO ng kumpanya ng pamilya nila. Kakatapos lang ng kasal namin at ngayon naman ay supposedly magiging honeymoon namin. Honeymoon dapat ito pero ano ito? Bakit ang daming tao sa labas ng pinto ng kwarto namin? Anong nangyayari? Naririnig ko ang boses ng bawat employees ng mansion na ito na nag-uusap tungkol sa amin. ...What is happening?Alam ba nilang naririnig namin ang bawat ingay nila ni Anastasia? "Please, just do what I want and don't ask why I'm begging you." Sabi ni Anastasia sa akin.Kamuntikan ko ng hind
Binuksan ko ang bintana ko para makalanghap ng sariwang hangin. Medyo nakakasawa din kasi na palaging amoy ng aircon na lang lagi ang naaamoy ko. At isa pa, hindi ko rin trip ang ginagamit nilang pabango sa sasakyan na ito....Ugh, kung amoy pangmayaman ang tawag nila dito, mas gugustuhin ko pang maging mahirap.Sabi ko sa isip ko habang inaaliw ang sarili kong diwa sa mga nakikita kong view sa labas.Mag-iisa't kalahating oras na kaming nasa biyahe at hindi pa rin kami nakakarating sa destinasyon namin. Sabi ni Yula aabutin ito ng dalawang oras kung magkakaroon ng traffic.Sa hinabahaba ng oras ko dito kakatingin sa labas ng bintana ay sa tingin ko naman ay walang magiging problema. Mabilis ang takbo namin, sign na walang aberyang nagaganap. Onti lang din ang sasakyan na nakakasabay namin. Everything so far is going smooth, Siguro ang iniisip mo, what could possibly go wrong on a perfect day like this? Iba ako. I know something is up. Hindi ko lang alam kung ano ito. I bet it's som
Nordi Mansion, isa sa pinakamagagadang bahay sa mundo. Ang nag disenyo lang naman ng luxurious mansion na ito ay ang tinanghal na the Pritzker Architecture Prize awardee two years ago. The one who made it will inevitably get all the attention pero hindi nila alam na sa likod ng malaking tagumpay ng arkitekto na gumawa nito ay ang malaking pangalan ng mga Frey. Sila lang naman ang sumuporta sa genuis architect na ito habang walang ibang pumapansin sa kanya.Pinagkaloob ang Nordi Mansion sa pangangalaga ng mga Frey bilang simbolo ng pasasalamat ng genuis architect sa kanila nang manalo ito ng Pritzker Architecture Price."Nakita ko rin ito sa wakas, nakita rin kita!" Sigaw ng isang tao nang makita nito ang napakalaking Nordi Mansion sa harap niya"This place sure is big," He commented as he saw the big @ss mansion right in front of him. Nakatayo siya sa harapan ng isang napakalaking mansion habang nakapamulsa at dala-dala ang mga ngiti sa labi niya. Binungad siya ng napakalaking pint
...It is as soft as cotton candy.Yun lang ang unang tumakbo sa isip ko. Nang dumampi ang labi niya sa labi ko ay ito agad ang naging misyon ng utak ko, ang maghanap ng kahit anong katulad nito o kung wala man ay maghanap ng malapit na katulad ng labi niya to further elaborate my thougths on the matter.Kung pamilyar ka sa pagkain na cotton candy ay maiintidihan mo ang tinutukoy ko. Madali mong maihahalintulad mo ang labi niya dito.It easily melts in your mouth without disappearing. Naalala ko bigla ang unang beses na hinalikan niya ako. Nangyari yun nung nasa fitting room kami kahapon lang. That was my first kiss. I had my guard up but she stole it anyway. Alam ba niyang hindi ako nakatulog ng maayos kagabi dahil doon? Teka? Alam ba niya ang nangyari? Ang pagkakaalam ko ay lasing siya ng mga oras na iyon dahil sa nakahalong alchohol content sa pagkain na kinain namin. Nalaman ko na lang ito kagabi dahil naamoy ko ang sarili ko habang nagsisipilyo. I can't believe how vulnerable
...What a lovely smell this is. I thought to myself as I relish the fragrance surrounding me. Out of all the different fragrant flowers surrounding me, I managed to pick up the scent of the flower freesia. Ang freesia ay nakalista sa isa sa pinakamababangong bulaklak sa mundo kaya hindi na nakakagulat kung maamoy ko ito dito. Ang puti ng paligid ko pero hindi ito naging hadlang para hindi mamukadkad ang halimuyak ng iba't-ibang bulaklak na nakapaligid sa akin. Pagkarating ko pa lang kanina sa lugar na ito ay ito agad ang bumungad at una kong napansin. ...This is a hell of a lot of flowers. Kahit siguro kumuha ako ng truck at ipasok ang lahat ng flowers na naka-design dito ay kulang pa. I wonder how did they manage to put these tons of flowers up? Dumating ako 7:00 o'clock am sharp and they are already been here like its the most normal thing to see. I heard from one of the organizers who I manage to ask earlier that Anastasia specifically order to design the church this way
Tumila na ang ulan pero maririnig mo pa rin ang kakaunting mga patak ng ulan sa labas ng bintana na pilit ginugustong magsabay-sabay. Kakalabas ko lang bathroom matapos magbabad sa maligamgam na tubig sa bath tub. Pagkatapos kong magbihis ay nagpaalam ako kay Alice na lalabas muna ako para magpahangin sa labas. Hindi ko rin kasi alam kung makakatulog ako habang gumugulo sa isip ko ang mga bagay na nalaman ko. Nang makalabas ako ng pintuan ng apartment ay napagdisisyunan kong ikutin ang buong neighborhood. Hindi naman ganun kalaki ang village kaya kayang kayang kong ikutin ito. At isa pa, kung maswerte ako, baka may makasalubong pa akong nagtitinda ng streetfoods. Hindi alam ni Alice ito, pero malaki ang hilig ko sa mga fishball, kikiam, kwek-kwek, at iba pang exotic snacks na madalas nabibili sa kalye. Basa pa ang kalye dahil sa ulan kaya nakasapatos ako ngayon. Simple lang din na outdoor clothes ang sinuot ko. Ayokong kasing maka-attract ng mga tao sa paligid. Kahit gabi na kasi
"Congratulations on being accepted in the Starhunt. A message from your greatest friend and rival, Leon."Pagbasa ko pa lang sa mga salitang 'yun ay gusto ko ng itapon ang phone ko....How did that guy even have my number?"Kapag nakita ko talaga yung taong yun, hindi lang sapak ang aabutin nun." Bulong ko habang binubulsa ang phone ko."Sino yun?" Tanong ni Anastasia."Nothing..."Nang napansin niya ang sagot ko at ang mukha ko ay agad niyang tinaas ang kwelyo ko para ipakita ang pagbabanta niya."It's just an old friend of mine. Lalake siya." Agad kong tinaas ang dalawa kong palad para ipakita na sincere ako sa mga sinasabi ko....Why am I even telling her this? Hindi ko naman dapat i-emphasize ang gender niya para sa kanya."Hmp... Okay, let's continue.
After kumain ay agad na kaming dumiretso sa clothing area ng mall para mamili ng mga gagamitin naming damit bukas.Bago pala yun ay nasabi na sa akin ni Yula na nakapili na ng wedding gown si Anastasia for tomorrow at nakahanda na rin pala ang susuotin ko.Nagulat ako pero ano ba naman ang magagawa ko. Hindi ko na tinanong kung paano nila nakuha ang size ng damit ko. Baka may bagay pa akong hindi gustong marinig. Mas lalo akong mahihiya....They must've gotten my sizes in that time.Ang tinutukoy kong time ay yung time na nagising na lang ako na iba na ang suot-suot kong mga damit. Yung time na nagising ako na kaharap ang lola ni Anastasia, si Glenda Frey.Paano ko ba siya napapayag pakasalan ang apo niya? Parang andali naman niya atang pinayagan ang mga bagay, hindi ba? Nalaman niya lang na nagshare kami ng apo niya ng iisang kwarto ng isang gabi, puma
Hindi ko alam pati sa oras ng pagkain susubukin ako ng babaeng ito.Bumalik na ang waiter para kunin ang orders namin. Kitang kita sa mukha nito ang saya dahil syempre customers kami. Alam niyang kikita na naman siya ng pera. I'm just kidding. I like this guy. He's always smiling and always putting his best foot forward.Inuna niyang kunin ang orders ni Anastasia dahil siya ang host at ako naman ang susunod dahil ako ang guest. Basta may ganun ganun sa ganitong fancy restaurant. Hindi ko nga alam bakit mag ganun ganun pa. Nakakatawa.Sinabi ni Anastasia ang mga order niya with confidence at tila nakatingin pa sakin habang binibigkas ang mga salitang dishes na order niya.Kitang-kita mo sa mga mata niya ang confidence at sa labi niya ang ngiti na tila nagsasabing hindi ko makakaya ang mga ginagawa niya.Nang matapos siya ay pumunta na sa akin ang waiter para sa mga order ko.