Hello, loves! Please, if you love this book, leaving gems is a great way to show your support to me. Reviews and comments really help to motivate me to keep writing. I love each of you, my amazing readers! Thank you so much and keep safe always!
Kabanata 6Agad na napuno ng katahimikan ang buong silid pagkatapos kong sabihin ang mga katagang iyon. Lalo akong kinabahan ng mabingi ako sa biglang katahimikan.Ramdam ko ang titig ni Doña Amanda sa akin mula sa kinauupuan ko habang ang sarili kong tingin ay nasa kanyang tasa ng tsaa sa mesang nakaposisyon sa kanyang harapan at habang nilalaro ko ang aking mga daliri na nakapatong din sa mesa.Ang tanong na iyon na ngayon ko lang itinanong sa kanya ay tumatakbo na sa isip ko pagkagising ko ulit kanina pa.God knows how thankful and grateful I am because of their kindness to me but . . . Ayokong maging pabigat sa kanila. Pakiramdam ko anytime, magiging malas na lang ako sa buhay nila gaya ng laging sinasabi sa akin nina Auntie Cecille at Madam Baby."Andra." She was calling my attention pero nanatili lang ang mata ko sa cup dahil kinakabahan pa rin ako. "Look at me, Andra, please," matamis niyang sabi kaya unti-unti kong ibinalik ang tingin ko sa kanya.Nakangiti siya at bakas din s
Kabanata 7After that crying session with them, nagsimula na rin kaming magluto at maghanda ng mga kakainin namin mamaya habang nanunuod na kami ng movie.Mayroon nang anim na medium sizes ng stainless trays sa marble countertop na gagamitin namin pagkatapos naming magluto at maghanda ng popcorn, french fries, nachos, besuto prawn crackers, at homemade pork siomai at pizza.May iisang gawain na nakatalaga sa bawat isa sa amin dito sa kusina. Si Marie ang bahala sa popcorn, si Anne na ang bahala sa french fries, si Mary na ang bahala sa nachos, si Grace na ang bahala sa homemade pizza, si Anna ang bahala sa besuto prawn crackers, habang ako at si Angel ang kukuha. pag-aalaga ng homemade pork siomai.Napakalaki ng kusinang ito at marami pang glass built-in hobs kaya naman sabay kaming nagluluto ngayon para lang matapos ang pagluluto ng mabilis.Pareho kaming gumagawa at nagbabalot ng siomai ni Angel. Siya ang gumagabay sa akin kung ano ang kailangan kong gawin. Marami kaming trabaho dito
Kabanata 8 Iyak ako ng iyak habang naglalakad palayo sa Mansion ni Del Mundo habang bitbit ko ang sa tingin ko ay isang mamahaling bag na ang loob nito ay ang mga damit na dala ko lang noong umalis ako sa bahay ni Auntie Cecille. Bago ako umalis, alam ko lang na ang naglaba ng damit ko ay si Angel at ang grupo niya at nagpasalamat na ako sa kanilang lahat dahil doon. Sa totoo lang, hindi ko alam kung saan ako pupunta ngayon. Wala akong planong balikan si Auntie Cecille dahil baka masaktan na naman niya ako physically and with her words, or worse, baka mapatay niya ako dahil sa tindi ng galit niya sa akin. Habang naglalakad ako palabas ng kalye, hinahanap ko ang maliit kong pink na wallet sa bag at nang makita ko na ito ay agad ko itong binuksan at mabilis akong nalungkot nang makita ko na kung ano ang nasa loob nito. Eksaktong limang daang piso na lang ang nasa loob ng wallet ko at hindi ko alam kung paano pigilin ang paggastos hanggang sa makahanap na ako ng trabaho dito. Ramdam
Kabanata 9 Nagising ako bigla nang makarinig ako ng maliit na boses na tila nagsasalita sa kabilang side ng kinaroroonan ko ngayon. Dahan-dahan kong iminulat ang mga mata ko at nang magawa ko iyon ng buo ay narinig ko na rin ang mga boses na malabo ko lang narinig kanina. "Kamusta po siya, Doc?" Tanong ng boses na nanggaling sa isang babae "She is doing good but she still need a lot rest right now, Doña Amanda. If ever na hindi pa rin bumaba ang lagnat niya mamayang gabi, I advise you na dalhin mo siya kaagad sa ospital." Narinig ko ang mga salitang iyon mula sa boses ng isang lalaki. "Okay, Doc. Maraming salamat." Ito ay mula sa boses ni Doña Amanda! Ano ang! Naku! Nandito na naman ako sa Mansion ni Del Mundo?! Pero paano?! "No problem, Doña Amanda. Tawagan mo lang ako kung may kailangan ka pa o kung may nangyari na." Sumagot ulit ang lalaki at ilang sandali pa ay narinig ko na lang ang biglang pagsara ng pinto at may narinig din akong yabag na sa tingin ko ay papunta sa direksy
Kabanata 10 Nabato lang ako sa kinauupuan kong kama habang nakatitig pa rin sa gwapong lalaki. Kahit naka side view siya kung saan ko siya nakikita, masasabi ko pa rin na ang gwapo niya talaga. Nanatili lang akong nakatitig sa kanya at hindi agad ako babalik sa aking katinuan kung hindi pa nagsalita si Doña Amanda na nagpagising sa akin mula sa pagkatulala sa kagwapuhan ng lalaki. "Franco, ang gwapo kong apo, dito ka muna, please. May gustong makakita at makausap ka," masayang sabi ni Doña Amanda na halos marinig ko na ang paghagikgik niya. Tila narinig kaagad ng lalaking tinawag ni Doña Amanda na "Franco" ang sinabi ni Doña Amanda dahil agad itong umusog sa kanyang upuan sa dahan-dahang pagsasara ng librong binabasa at hawak niya kanina. Nang tuluyang maisara ng lalaki ang libro ay dali-dali niya itong nilagay sa ibabaw ng sofa at sabay dahan-dahang tumayo sa kinauupuan niya, at ngayon ko lang namalayan dahil natulala pa rin ako na ang gwapo niya ngayon ay naglalakad patungo sa d
Kabanata 11"Saan ka pupunta, binibini?" Seryosong tanong niya habang nakatingin pa rin sa akin ng blanko at habang hawak ko pa rin ang door handle.binibini? Oo, bata pa ako pero hindi ko iyon pangalan. Bakit niya ako tinatawag na binibini kung alam niya lang ang pangalan ko kanina? Nakalimutan niya agad? Mabilis akong nalungkot at hindi ko alam kung bakit.Nakasuot siya ngayon ng branded na navy blue na t-shirt with gray sweat shorts na ipinares sa kanyang itim na tsinelas na may nakakabit na salitang "Balenciaga".Mukhang kakaligo lang niya kasi mula sa kinatatayuan ko ay napapansin ko agad na medyo basa pa ang buhok niya. At ang mabangong pabango niya ay mabilis na nanunuot sa aking ilong.Kahit simpleng damit lang ang suot niya, hindi ko maitatanggi na napakagwapong lalaki pa rin niya.Hindi muna ako nakapagsalita at nanatili lang akong nakatingin sa kanya, hindi pa rin makapaniwala na nandito talaga siya ngayon sa harapan ko at hindi ko alam ang dahilan kung bakit siya nandito.
Kabanata 12"Magpalit tayo ng upuan, Ruel," seryoso niyang sabi sabay lakad papunta sa pwesto namin ni Ruel habang nandoon pa rin ang masamang tingin niya kay Ruel."Y-Yes, S-Sir." nauutal na sabi agad ni Ruel.Mabilis na kumilos si Ruel at mabilis na bumangon mula sa kinauupuan niya sa tabi ko at muntik na siyang matumba para lang makatayo ng mabilis sa kinauupuan niya kanina.Dala-dala na ni Ruel ang kanyang plato na may pagkain habang naglalakad patungo sa upuan ni Sir Franco na inuupuan lang ni Sir Franco kanina. At kita ko sa mukha ni Ruel ang kaba at maging ang namumutla na niyang mukha ngayon.Habang si Sir Franco naman ay mabilis na umupo sa katabi kong upuan na parang walang nangyari. At nandoon pa rin ang maitim niyang aura pati na rin ang nagngangalit niyang mga ngipin habang nakaupo.Nakatingin lang kaming lahat sa mga galaw niya habang natulala kaming lahat sa ginawa niya. Maging sina Nanay Nineth at Doña Amanda ay bigla ding napatigil sa pagkain dahil sa gulat. Mukhang h
Kabanata 13Mabilis na binalot ng katahimikan ang buong living area matapos sabihin sa akin ni Doña Amanda ang mga katagang iyon.Nanatili akong nagulat at nabato sa kinauupuan ko habang kami ni Doña Amanda ay nagkatitigan ngayon.Hindi ako makagalaw at makapagsalita at hindi ko rin alam ang sasabihin.S-Gusto niya akong ampunin? Pero bakit?“Andra, alam kong mali ang timing ng mga tanong ko sa iyo ngayon dahil hindi ka pa maayos ang pakiramdam mo pero hindi ko na kayang tumagal pa ng isang araw sa pag-iisip na baka pagkatapos mong gumaling ang lagnat mo, baka umalis ka na naman at baka. Baka may mangyaring masama na naman sa iyo," nag-aalalang sabi niya. “Namiss ka na naming lahat dito Andra kaya hindi namin mapigilan ang sarili namin na hindi maabala sa oras na umalis ka ulit at minsan hinayaan ka na lang namin na tumira sa labas ng mag-isa."Ayokong makita kang nahihirapan to the point na kapag nakita ka na naman namin na basang-basa ng ulan at nakahiga sa gitna ng kalsada, huli na
Espesyal na Kabanata"Mommy!" Awtomatikong lumawak ang ngiti sa labi ko, nang makita ko kung sino ang kakapasok lang mula sa pintuan ng kwartong kinaroroonan ko.Ibinaba ko agad ang bag na hawak ko at mabilis na lumuhod sa sahig at ibinuka ng husto ang mga kamay ko para tanggapin ang yakap niya. At nang maramdaman ko na ang yakap niya ay biglang nawala na parang bula ang pagod ko sa buong araw na pagtuturo."Kamusta ang araw mo, baby ko?" Marahan at nakangiting tanong ko sa kanya nang maghiwalay na kami sa aming mahigpit at mainit na yakap."It was very fine, Mommy! I enjoyed everything that happened today!" Pa-cute at masaya niyang sagot at humagikgik pa siya na medyo na-curious ako dahil parang may kakaiba sa kanya, lalo na ang pagngiti niya ngayon sa harapan ko pati na rin ang kakaibang kislap ng mga mata niya."Why do you look so extra happy right now, baby? What happened, hmm? Can you tell it to Mommy?" matamis na tanong ko habang tinatanggal ko na ang ilang hibla ng buhok niya n
Wakas"Congratulations again, Franco, apo ko. Hindi pa rin talaga ako makapaniwala na kasal na kayo... na sa wakas ay kasal na kayo ni Deandra. I am so happy for the both of you..." emosyonal na sabi ni Lola Amanda habang tumutulo ang luha. to pool in her eyes and right after she said those words, nagsimula na namang tumulo ang luha sa gilid ng mata ko dahil tulad ni Lola, hindi pa rin ako makapaniwala na kasal na kami ni Deandra... that Deandra finally have my last pangalan na sisiguraduhin kong dadalhin niya magpakailanman.Hindi ko alam kung bakit naging emosyonal ako buong araw, lalo na kanina sa simbahan habang nagaganap ang seremonya.Si Andra ang buntis at hindi ako pero ako ang mas emosyonal sa aming dalawa siguro dahil hindi ko na akalain na mapapatawad ako ni Andra at bibigyan ako ng pagkakataon mula sa mga panahong hindi kami magkasama pagkatapos kong magdesisyon na. umalis ng mansyon dahil sa sinabi niya, na ayaw niya akong makasama o makita man lang.Aaminin ko muntik na
Kabanata 90Gusto ko ring ipagsigawan na ayaw kong sumama sa kanya dahil baka mabulnerable lang ako sa kanya dahil aminin ko man o hindi, alam ko sa sarili ko na mahal ko pa rin siya ng buong puso, sa kabila ng lahat ng ginawa niya. ako na nanakit sa akin.Hindi ibig sabihin na kahit mahal ko pa siya at kahit magkaanak na kami, babalikan ko siya agad. Hindi naman sa ganun, lalo na't gusto ko nang protektahan ang puso ko sa kanya.Nakatitig lang ako sa mga mata ni Franco habang nakakunot ang noo ko at nagngangalit din ang ngipin ko.Sisigawan ko na sana ulit siya nang bigla na lang akong nabato mula sa kinauupuan ko nang kitang-kita ko ang pagpatak ng luha sa mga mata ni Franco pababa sa pisngi niya pagkatapos kong sabihin ang mga katagang iyon.Sinubukan niyang mabilis na punasan ang mga iyon gamit ang kanyang mga daliri ngunit patuloy lang ito sa pag-agos pababa.Duguan na ang mga mata niya at habang pinagmamasdan ko siya ngayon, kitang-kita ko ang sakit sa puso ko pati na rin ang bu
Kabanata 89Akala ko babagsak na ako sa hagdan ng madulas ako pero hindi pala ito nangyari dahil bigla ko na lang naramdaman na may kamay na mabilis na pumulupot sa bewang ko para pigilan akong mahulog at kahit nakaharap ang nagmamay-ari ng kamay na iyon. sa likod ko, alam na alam kong si Franco iyon, lalo na't mabilis ko ring narinig ang sunod-sunod niyang pagmumura mula sa likuran."Fuck! Fuck! Fuck!" bulalas niya habang marahang iginiya ako paupo sa hagdan habang ang kanang kamay niya ay mahigpit na nakahawak sa akin na para bang wala na siyang balak na pakawalan pa ako dahil baka may mangyaring masama sa akin.Sobrang bilis ng tibok ng puso ko na para bang gustong lumabas ng puso ko sa dibdib ko habang dahan-dahan at mahina akong napaupo. Halos manginig ang buong katawan ko sa pinaghalong takot at kaba habang patuloy pa rin ang tunog ng putok ng baril sa ibaba."Are you okay, baby? May masakit ba? May nararamdaman ka bang sakit sa tiyan mo?" Nag-aalalang tanong ni Franco habang na
Kabanata 88Anong kalokohan ang sinabi niya?!Nakatitig na kami ngayon sa mata ng isa't isa. Kahit nanlaki ang mata ko sa harapan niya, sinigurado ko pa rin na makikita niya rin ang galit sa mga mata ko habang kitang kita ko ang kaba at takot sa mga mata niya. Nakita ko pa siyang sunod-sunod na napalunok bago ako tumawa ng sarcasm, hindi makapaniwala sa sinabi niya."At sinong nagsabi sayo na papakasalan kita, ha?! Pagkatapos mo akong gawing tanga, iniisip mo pa rin ba na pakakasalan kita? Mangarap ka, Franco! Mangarap ka! At huwag kang mag-alala dahil hindi ka Kailangan mo akong pakasalan dahil nabuntis mo ako!" Inis na sabi ko habang umaakyat-baba na ang dibdib ko. Nakakunot na ang noo ko habang nakatingin din sa kanya ng masama.Alam kong pinaglalaruan lang ako ng mga mata ko nang makita ko na lang ang sakit sa mga mata niya pagkatapos kong sabihin ang mga katagang iyon."Okay, baby... Calm down now. Let's just talk about this some other time. I'm sorry..." kinakabahan at natatakot
Kabanata 87Nabato ako sa kinauupuan ko habang nakatitig sa daliri ko na may bahid ng sarili kong dugo. Bahagyang nakabuka ang bibig ko habang iniisip kung saan galing ang dugong iyon.Bumalik na lang ako sa katinuan ko ng maramdaman ko ang panibagong hapdi mula sa kanang balakang ko at aabot na sana ako sa parteng iyon para haplusin ito, umaasang makakatulong ito para mabawasan ang sakit nang bigla na lang, naunahan ako ng isang malakas na kamay. ginagawa iyon at nang dumilat ako para tingnan kung sino iyon, nakita ko si Franco na may pag-aalala at galit sa mukha.May kaba at takot parin sa puso ko kahit nandito na siya ngayon sa harapan ko para tulungan ako kaya naman kahit hindi pa kami okay, hindi ko na napigilan ang sarili ko na sabihin sa kanya ang tumatakbo sa isip ko. at ang nararamdaman ko ngayon dulot ng ginawa sa akin ng aking katrabaho."M-Masakit, F-Franco. Masakit ang kanang balakang ko s-sobra a-at may bahid ng b-dugo f-mula sa d-baba ko doon at hindi ko alam kung saan
Kabanata 86Napakabilis ng mga pangyayari dahil ngayon ko lang napagtanto na pareho na pala kaming nakahubad ni Franco habang ang mga paa ko ay nakapatong na sa magkabilang balikat niya dahil sa sobrang bilis at lakas ng pagkakatulak niya sa akin.Kinakain lang niya ako kanina sa baba, pero ngayon, nakapatong na siya sa akin habang nasa loob ko na ang naninigas niyang pagkalalaki, lalong lumalala ang pagnanasang nararamdaman ko.Nagkalat na ang mga damit namin sa iba't ibang sulok ng unit ko. Hindi ko inaasahan na mangyayari ulit ito ngayon sa aming dalawa. Akala ko gagamutin at linisin ko lang yung mga sugat niya tapos aalis na siya agad pero hindi yun ang nangyari. Nandito kami ngayon sa loob ng unit ko habang ninanamnam ang katawan at init ng isa't isa."You are still so damn tight, baby! Ugh! It feels so fucking hot inside of you! Ohhhhh, fuck, yeah!" aniya sa pagitan ng kanyang mga ungol habang hinahabol ang kanyang hininga habang pinagmamasdan din ang kanyang baras na papasok-la
Kabanata 85Dahan-dahang umalis ang ulo ko sa balikat niya kasabay ng mga kamay ko na nakapulupot sa leeg niya nang matapos na ang sarap na nararamdaman ko dulot ng sobrang orgasm ko.Napatingin ako sa mukha niya at kinakagat niya ang pang-ibabang labi niya na para bang apektadong-apektado siya sa itsura ko ngayon pagkatapos ng matinding sensasyon na iyon habang nasa loob ko pa rin ang dalawang daliri niya, nagpapahinga doon.Magulo na ang buhok ko at pareho kaming pawisan ni Franco kahit nakatutok na ang electric fan sa direksyon namin. Mas matindi pa rin ang init sa aming mga katawan kaya naman hindi gumagana ang hangin na nagmula sa electric fan para kahit papaano ay kumalma ang apoy sa aming mga katawan.Ramdam na ramdam ko ang pagkabasa ko doon pati na rin ang lalong pagtigas ng kanyang pagkalalaki na kitang-kita ko mula sa aking pwetan, tinutusok ako doon.Pareho kaming naghahabol ng hininga habang may pagnanasa na nakatingin sa mata ng isa't isa at ibubuka ko na sana ang bibig
Kabanata 84"A-Anong ginagawa mo? S-Stop..." mahinang sabi ko habang hawak ko na siya sa mga pulso niya para pigilan ang paghaplos niya sa mga hita ko pero dahil mas malakas siya sa akin at nanghihina na ako sa init niya. touch, hindi ko napigilan ang kamay niya na huminto na sa pag-akyat malapit sa sensitive area ko."F-Franco..." Tawag ko ulit sa kanya habang palapit ng palapit ang mga kamay niya sa gitnang parte ng katawan ko habang dumadaan ang bawat segundo. Hindi ko alam kung bakit bigla na lang uminit ang buong katawan ko dahil lang sa mainit niyang mga haplos.Nakahawak na ngayon ang mga kamay ko sa magkabilang pulso niya habang hindi ko na siya pinigilan na ipagpatuloy ang ginagawa niya. Bahagyang nakabuka na rin ang bibig ko habang pinagmamasdan ang pagtaas-baba ng mga kamay niya sa mga hita ko. Kitang kita ko na ang itim kong pagbibisikleta at mula sa gitnang bahagi ng aking katawan ay unti-unti na akong nakaramdam ng init at basa na mabilis na namula ang magkabilang pisngi