"Oh, bakit nakasimangot ka diyan? Masakit pa rin ba ang ulo mo?" tanong ni John, na hindi niya napansing nakalapit na pala sa kanya."Ahm, hindi na," sagot niya, pilit na itinatago ang inis."Hey, Bevs, I have a dress that suits you. Try this one!" sabi ni Stella, dala ang isang pulang gown.Its a dazzling spaghetti strap red long gown, its a figure-hugging that will highlight her curves. Napangisi siya, agad na na-inlove sa damit. Mukhang may ambag din pala si Stella sa kanya, akala niya’y pasakit lang ito."Bagay sa’yo ‘to, Bevs. You should try it!" masayang sabi ni John. Agad siyang tumayo, kinuha ang damit, at pumunta sa fitting room. Na-excite siya... siguradong siya ang magiging pinakamaganda mamaya sa okasyon. She will slay the nigh!Pagkatapos niyang isuot ang gown, napangiti siya sa salamin. Tama ang hinala niya... bagay na bagay ito sa kanya. Pilit niyang isara ang zipper sa likod para mas makita ang kurba nito sa kanyang katawan, pero hindi niya magawang maabot.Narinig nya
Maingay ang magkakapatid habang nasa biyahe sila pauwi. Nagtatawanan at nagkukuwentuhan sila ng kung anu-ano. Halata talagang malapit ang samahan nila at sabik na sabik dahil sa matagal na hindi pagkikita.Siya naman ay tahimik na nakaupo sa likod, nakatingin sa labas ng bintana. Binuksan niya ang bintana para makalanghap ng sariwang hangin. Napapikit siya habang ninanamnam ang dampi ng hangin sa kanyang pisngi. Ginugulo ng hangin ang kanyang buhok na lagpas-balikat ang haba, at napapangiti siya dahil ang sarap ng pakiramdam nito.... parang dinadala rin ng hangin ang kanyang mga alalahanin, palayo sa kanya.Pinikit niya ang kanyang mga mata, pilit na iwaksi ang mga gumugulo sa isip niya na tungkol sa kanila ni James. Oo, masaya siya dahil nagkita silang muli. Miss na miss niya si James. Masaya ang puso niya dahil binibigyan ulit siya nito ng atensyon, kahit alam niyang hindi naman talaga siya mahal nito. Masaya siya kahit pa alam niyang ang habol lang nito ay ang katawan nya. Masaya c
"Hey, Bevs!" Masayang sinalubong siya ni Tita Evelyn at binigyan ng beso."I'm glad dumating na kayo. Nababagot na ako dito kakahintay. Kung alam ko lang na magsho-shopping kayo, sana sumama na ako!""Sorry po, Tita. Biglaan lang din po ang alok ni John kanina. Don’t worry, mag-shopping na lang tayo next time, tayo lang dalawa," nakangiti niyang sagot."Yes, we’ll do that, iha. Na-miss ko na rin mag-shopping na iba ang kasama. Ang mga boys kasi, laging nagmamadali kapag namimili... nakakainis!" biro ng ginang sabay tawa. Kahit papaano, gumaan ang pakiramdam niya. Ang pagiging magiliw ni Tita Evelyn ay nakatulong para maibsan ang mga gumugulo sa isip niya tungkol kay James."What about me? Hindi niyo ba ako isasama sa shopping, Tita?" sabat ni Amber habang lumapit sa kanila, na sinundan naman ni James."O-of course, Amber. You can join us," alanganing sagot ni Tita Evelyn, pero halata ang kawalan ng sigla sa tono nito.Napansin niya ang reaksyon ng ginang at napangiti siya ng lihim. "H
"Hindi bale, darating din tayo diyan. Ang mahalaga ngayon ay nagmamahalan kayo ni John. Nakikita ko sa inyo na mahal n'yo ang isa't isa, at masaya ako para doon." Huh? Gano'n ba ang tingin ng mga tao sa kanila? Na mahal nila ni John ang isa't isa? Lalo siyang nakonsensiya. Paano na niya sasabihin sa ginang na wala talaga silang relasyon ni John? Maya-maya, may kumatok at pumasok si John. "Ano ang pinag-uusapan n'yo dito? Parang seryoso kayo ah." "I was just telling your girlfriend that I like her so much, anak." "Ang swerte ko sa girlfriend ko, 'di ba, Mom?" sabi ni John, sabay halik sa labi niya. First time nitong ginawa iyon at sa harap pa ng ina nito. Hindi siya nakagalaw. Hindi niya alam ang gagawin... itulak si John o magpaubaya. Natigil lang ang halik nito nang may narinig silang nabasag. Si James, nakatingin sa kanila mula sa labas ng kwarto. Nanlisik ang mga mata nito habang nakatitig sa kanya. Tila wala itong pakialam kahit andoon ang ina at kapatid na nakatingin din sa k
Nang umalis na si James ay naiwan na naman sya doong nakatulala. Ang init ng pakiramdam niya, hindi dahil sa galit kundi dahil sa halo-halong emosyon na nananatiling nakasiksik sa dibdib niya. Naiwan siyang nakahiga sa kama, naguguluhan sa mga nangyari... Galit at hiya ang nararamdaman nya. Pero hindi niya maitanggi... isang bahagi ng sarili niya ang tila nasasabik sa muling makaniig si James. Pero hindi dapat ganito. Hindi tama. Hinila niya ang kumot at niyakap iyon nang mahigpit, pilit pinipigilan ang sarili na muling balikan ang init ng mga sandali kani-kanina lang. "Ang kapal ng mukha niya!" bulong niya sa sarili habang pinupunasan ang mga luhang di niya namalayang tumulo. Hindi niya maintindihan kung bakit ganoon ang epekto ni James sa kanya. Sa kabila ng lahat ng ginawa nito, isang bahagi niya ang tila nasisiyahan sa atensyon nito. Ngunit kasabay nito, naroon din ang galit at sakit... lalo na tuwing maaalala niyang may iba na itong babae. "Hindi ako dapat magpapaapekto. Ta
Narinig na niya ang ingay ng mga bisita—ang mga halakhak at kwentuhan ng mga ito. Dahan-dahan siyang bumaba sa hagdan, nakahawak sa handrails dahil baka mahulog siya sa taas ng takong ng sapatos niya.Nakafocus siya sa pagbaba kaya hindi niya namalayan na biglang tumahimik ang paligid. Napaangat siya ng ulo. Sa kanya pala nakatuon ang atensyon ng lahat, tila manghang-mangha ang mga ito sa kanyang ganda. Bigla siyang nahiya.Agad niyang hinanap ng mga mata ang kinaroroonan ni James. Nakatayo ito kasama si Amber. Hindi siya magsisinungaling.... ang ganda rin ni Amber sa gabing iyon. Naka-white laced long gown ito na may v-neck, na lalo pang nagpa-emphasize sa malulusog nitong dibdib. Amber is indeed hot. Bagay na bagay ang suot ng dalaga.Biglang umurong ang buntot niya, pero hindi siya magpapahalata.Si James naman ay naka-white suit... very dashing as usual. Matagal na niyang napapansin na magaling talaga itong manamit. Papasa nga itong modelo kung sakali.Sa suot ng dalawa, para bang
Pero bago pa siya makahakbang, hinawakan siya ni John sa bisig. "Where have you been, Bevs? Kanina pa kita hinahanap," tanong nito. Namumula ang mukha nito at namumungay ang mga mata... halatang lasing na."Babalik sana ako sa kwarto para magpahinga. Medyo napagod ata ako," pagdadahilan niya habang pilit tinatago ang lungkot at inis niya kay James."The night is still young. Come, let's have a dance," wika ni John saka siya hinawakan sa bewang at dinala sa gitna ng dance floor. Nandoon na rin pala sina Amber at James na sumasayaw.Ngumisi nang nakakaloko si Amber sa kanya, parang nanalo sa lotto. Tila sinasadya nitong asarin siya dahil ito ang kinampihan ni James"Bitch..." bulong niya sa isip. Tapos, si James naman ang tinutukan niya ng pansin. Ang damuho, mukhang enjoy na enjoy sa pakikipagsayaw kay Amber. Kitang-kita pa niya kung paano pinagmamasdan ni James ang dibdib ng dalaga."You’re so beautiful tonight, Bevs. Hindi talaga ako nagkamali na isama ka dito. Sobrang saya ng mga ma
"John..." pukaw niya sa lalaking nasa tabi niya. Tumigil na sila sa pagsasayaw dahil natuon ang atensyon nila kanina sa announcement ng mga magulang ng mga ito. Nakatayo lang sila roon ni John sa tabi."Yes, Bevs?" malambing na sagot nito sa kanya.Muli siyang napatingin kay James. Kitang-kita ang saya nito sa mukha. Ni hindi man lang siya nito tinatapunan ng tingin kung masaya ba siya o hindi. Wala talaga itong pakialam sa kanya. Marahil ay kailangan na rin niyang mag-move on... Masakit man sa puso niya pero ito ang dapat na gawin. Lihim na namang tumatangis ang puso nya."John..." muling sambit niya. Naghihintay lang si John sa maaaring sasabihin niya."John, sinasagot na kita," wika niya. Ang hirap bigkasin ang mga katagang iyon, pero nakayanan niya."Really, Bevs?" masayang wika ni John, tila hindi ito makapaniwala. Tumango siya."Yes!!! sigaw nito. Hindi naman ito kumuha ng atensyon ng mga bisita dahil abala ang mga ito sa pagbati kay James at Amber. "I love you, Bevs. I promise
"Callum... May sarili kang pamilya, di ba? Bakit hindi sila ang alagaan mo? Di ka ba naaawa sa anak mo? May sarili kang anak pero ang anak namin ni Fe ang pinupuntirya mo? Sumuko ka na bago pa mahuli ang lahat, Callum. Kung mapatay mo man ako ngayon dito, hindi ka rin makakatakas sa mga awtoridad. May isang milyong nakapatong sa ulo mo. Marami ang maghahangad na mapatay ka!... Bumalik ka na sa Scotland kasama ang asawa mo at mamuhay ng tahimik," mahabang litanya niya kay Callum."Hindi mo ako kailangang diktahan, Clark! Alam ko ang ginagawa ko, at hindi ako magiging masaya hangga't hindi ako makakabawi sa'yo!" sigaw nito saka biglang bumunot ng kung ano sa bewang.Pero bago pa man iyon mangyari, isang malaking kahoy ang tumama sa likod ni Callum."Agghh!" sigaw ni Callum sa sakit. Napahiga ito sa sahig."Callum, sumuko ka na! Itigil mo na ang kalokohang ito!" sigaw ni Ken. Bigla siyang nagkaroon ng pag-asa nang makita ang mga kaibigan. Si Ken ay may hawak na dos por dos sakaling makab
**********CLARK'S POV:"Anong sabi?"Tanong ni Ken nang tumawag si Callum. "Magkita daw kami at magtutuos..." malungkot na wika niya."Wag kang pumunta, Clark! Alam mo ang kapasidad ni Callum. Baka saktan ka niya." sabat ni Jonie"Pero wala akong magagawa dahil hawak niya ang anak ko! Kung di naman ako pupunta, baka di ko na makita ang anak namin ni Fe. Kailangan kong maibalik ang bata kay Fe... She's gonna be devastated." tila nawawalan na cya ng pag-asa."Magdala ka ng mga pulis... O di kaya sasamahan ka namin! Siguradong sasaktan ni Callum!" si James naman ang nag salita. Umiiling siya. "No!... Aalis akong mag-isa. Ayaw kong ilagay sa kapahamakan ang mga kaibigan ko. Kung gusto niya akong patayin, tatanggapin ko. Total, wala na rin naman silbi ang buhay ko. Wala na akong ginawang tama. Malamang ito na ang kabayaran sa lahat ng pagkakasala ko kay Fe." maluha-luhang sambit nya. Mukhang doon na nga sila magtatapos. "Mapapatawad na siguro niya ako kapag naibalik ko ang anak namin sa
"Alagaan mo muna hangga't hindi ako makakabalik.""Bakit? Callum, why are you doing this?" humihikbing wika nito. "Alam mo bang may reward na isang milyon ang sinumang makahanap sa'yo? Sumuko ka na lang, Callum, at magbagong buhay na tayo sa Scotland kasama ang mga anak natin.""Wag ka nang madaming tanong!" Kumuha siya ng tig-lilibong pera at ibinigay iyon kay Victoria."Babalik ako. Alagaan mo ang bata, kundi ikaw ang mananagot sa akin!" sigaw niya.Agad itong napahawak sa tiyan at umupo sa kama habang hiid binibitawan ang anak ni Fe at Clark.. Alam niyang buntis din si Victoria."Di mo ba talaga ako kayang mahalin, Callum?" umiiyak na wika nito. Tila lumambot naman ang puso niya kay Victoria."Lagi mo sinasabi na wala akong kwentang babae, dahil palamunin lang ako sayo pero hindi mo ba naiisip na inaalagaan ko ang anak mo kaya di ako makapagtrabaho? Nag-iisa lang ako doon at walang pamilya. How do you expect me to work?"Di siya nakapagsalita. Ngayon niya lang narinig ang rason ni
Hindi siya mapakali. Habang nagda-drive ay iniisip niya kung bakit biglang tumawag si Victoria. Dati ay hindi naman siya nito kinukulit.Pagdating nila sa resort ay hinayaan niyang si Fe ang kumausap sa engineer nito at lumayo muna siya ng kaunti para tawagan si Victoria. Ang iniisip niya kasi ay baka may nangyaring masama sa anak niya."Hello, Victoria! Why did you call?""Callum, can you come back here in Scotland?""Why? Di ba nag-usap na tayo? Hiwalay na tayo at sustentuhan ko na lang si Curt!""But I'm pregnant again with our second child!"Sandali siyang natameme. Hindi niya alam kung matutuwa siya o maiinis. Hindi naman siya nagduda sa ipinagbubuntis ni Victoria dahil ilang beses ding may nangyari sa kanila noong umuwi siya ng Scotland.Humugot muna siya ng malalim na hininga. "Ano ang gusto mong mangyari, Victoria?""Hindi ba pwedeng magkabalikan na lang tayo? Para sa mga anak natin?""I-I can't...""But why? Huwag mong sabihing pipiliin mo pa rin ang babae mo diyan? Iiwan mo
CALLUM'S POV:Kaka-baba niya lang ng telepono. Tinawagan niya si Clark at sinabing nasa kanya ang bata. Gusto niyang makipagkita ito sa kanya dahil papatayin niya ang lalaki. Galit na galit siya. He has never been humiliated in his entire life! Kasalukuyan siyang nasa kotse dahil tinakbo ang anak ni Fe nang walang nakakaalam. Ngayon ay itsapwera na siya kay Fe kung kailan dumating na si Clark. Plinano niya ang lahat... ang pag-propose dito sa araw ng opening ng resort. Excited cya sa plano nya. He tought it would be a perfect day for him and Fe. Ginawa niya iyon para maraming makasaksi ng kanyang pag-propose. Pero hindi niya inakala na mapapahiya siya bacause Fe rejected his offer dahil sa muling pagpakita ni Clark. Isa pang nagpa-bulilyaso sa plano niya ay ang pagsulpot ni Victoria. Ang inakala nyang masayang pagpo-propose ay naging isang bangungut sa kanya. Ni sa hinagap ay hindi niya akalain na darating si Victoria. Kaya siya umuwi ng Scotland dahil pinagbabantaan siya nitong sis
"Bro!" tawag-pansin ni Ken sa kanya na kakapasok lang ng kwarto. Galing ito sa security department para i-check ang CCTV."Lumabas si Callum sa ospital, dala-dala nga si baby. Walang humarang sa kanya dahil kilala siya dito sa ospital. At saka kilala natin si Callum, isa siyang private investigator at pulis, alam niya ang gagawin!""Damn!" sigaw niya. Hindi niya lang sinabi para hindi muling mag-alala ang pamilya ni Fe, pero sa palagay niya ay mahihirapan silang hanapin si Callum. Alam niya ang kapasidad nito. Magaling ito sa larangang iyon, pero ang panalangin niya lang ay huwag saktan ni Callum ang bata habang hindi pa nila nahahanap.Narinig niyang muling umiyak ang nanay ni Fe habang yakap-yakap ito ng asawa."Huwag po kayong mag-alala, Tita. Marami na ang naghahanap sa kanya. Liliit na ang mundo niya. Gagawin ko po ang lahat para maibalik lang nang ligtas ang anak namin ni Fe." Pinatatatag niya ang loob ng pamilya ni Fe, pero sa kaibuturan ng kanyang puso ay natatakot din siya. H
**********CLARK'S POV"Ano pa ang ginagawa mo dito, Mayor Clark? Di ba nasabi ko na sa inyo na tantanan niyo na ang anak ko? Di ba kayo naaawa kay Fe? Nanahimik na kami dito sa Iloilo, pero kayo naman ang nanggugulo. Maawa kayo sa anak ko, huhuhuh!... Ang dami na niyang pinagdaanan sa sakit sa buhay. Hanggang kailan ba 'to matatapos, huhuh..." iyak ng nanay ni Fe na nagmamakaawa sa kanya."Tita... di po ako pumunta dito para muling saktan si Fe... Pumunta po ako dito at nagbabakasakali na baka pwede pa naming ibalik ang dati naming pagmamahalan. Inaayos ko na ang pagsasawalang-bisa ng kasal namin ni Cindy. Blinak-mail po ako ni Gov. Santiago na pakasalan si Cindy, pero si Fe po talaga ang mahal ko. Ngayon nabunyag na ang lahat at nakulong na din si Gov, nandito ako para humingi ng tawad kay Fe at nagbabakasakali kung tatanggapin pa niya ako sa buhay niya..." mahabang paliwanag niya sa pamilya ni Fe.Namasa ang mga mata niya. Humugot muna siya ng malalim na hininga bago magsalita ulit
"Ang bilis mo naman magdesisyon?! Porket ba bumalik na si Clark, eh, etsapwera na ako? Hindi mo man lang naisip ang mga sakripisyo ko para sa'yo?" panunumbat ni Callum."Hindi kita pinilit, Callum. Ikaw ang nagpresenta ng sarili mo sa akin!""That's because I love you! Ni hindi mo man lang ako binigyan ng pagkakataon?! Wala man lang ba akong kahit katiting diyan sa puso mo?!" wika ni Callum saka hinawakan siya sa braso. Napangiwi siya sa sakit."Callum! Nasasaktan ang anak ko!" sigaw ng nanay niya. Naalarma na ang mga kaibigan niya kaya lumapit ang mga ito kay Callum."Callum, huwag kang gumawa ng gulo dito. Pwede n'yo namang pag-usapan ni Fe ito kung parehas nang malamig ang ulo n'yo..." wika ni James sa lalaki."No! Alam kong hindi na magbabago ang isip niya dahil bumalik na si Clark! Si Clark lang naman ang importante sa kanya, eh!""Lumabas ka na muna, Callum. Hindi ka ba naawa kay Fe? Kakapanganak lang niya!" matigas na wika ni Ken. Tiningnan muna siya nito nang masama saka binit
**********FE'S POV:"N-nay..." sambit niya nang magising siya."Anak, gising ka na? Kamusta na ang pakiramdam mo?""Saan po ang anak ko?" tanong niya sa halip na sagutin ang tanong ng ina."Nasa nursery, anak... Mamaya, dadalhin siya ng nurse dito para padedein sa'yo." nakangiting wika ng nanay nya pero alam nyang hinid lubos ang saya nito dahil sa nangyari sa kanya."Bestie!" tawag-pansin ni Jonie habang papalapit sa kanya kasama si Bebe. "Kamusta na ang pakiramdam mo? Ang cute ng anak mo... makuha ni ---" Hindi na itinuloy ni Jonie ang sasabihin dahil tinulak ito nang bahagya ni Bebe at tila napa-isip kung dapat niyang sabihin iyon.Nginitian niya ang mga ito nang tipid. Nilibot niya ang paningin sa loob ng kwarto, naroon ang lahat ng kanyang kaibigan at pamilya, tanging isang tao lang ang wala roon.... si Clark."Love, kamusta ka na?" Nagulat siya nang marinig ang boses ni Callum. Hindi niya namalayang nasa tabi lang pala ito. Hindi nya inaasahan na magpapakita pa ito sa kanya sa