"My God, Kiara! Look at you! You're so blooming! Alaga sa dilig?" Nginisihan niya si Klea. "Inggit ka?" Ngumuso 'to. "Of course not!" Nakairap na sagot nito. "Mas mabuti na 'tong single ako. Kaysa umiyak ako, katulad ng isa d'yan." Pasaring nito kay Dina na kanina pa umiiyak. Halos naubos na nga nito ang tissue sa harapan."Bwisit na lalaking 'yon! May asawa na pala ang hayòp! Ginawa akong kabit ng hindi ko nalalaman!" At umatungal na naman ng iyak si Dina.Napailing nalang sila ni Klea habang tinatapik ang magkabilaang balikat nito. Sawi na naman 'to sa pag ibig."Ayan na si Bea." Nguso ni Klea sa pinto ng Coffe Shop.Natigilan siya ng tuluyan makalapit si Bea. Alam niya na hindi lang siya ang nag aalala. Gano'n din si Klea at Dina. Napahinto pa nga si Dina sa pag iyak ng makita namin si Bea.It's been five months simula ng huli nilang nakita si Bea.Payat na si Bea noon, pero mas lalo na ngayon. She looked like haven't eaten for a year. Nanlalalim din ang ilalim ng mga mata nito."
Pinilig niya ang ulo. Bakit niya ba iniisip 'yon? Hindi naman mangyayari ang bagay na 'yon.Hindi magagawa ni Grant na gumawa ng malaking kasalanan sa kanya. Mahal siya ng asawa niya.Mahal na mahal."Kiara." Huminto siya sa paglakad at nilingon ang taong bumanggit sa pangalan niya."Tito Paul?" Tumayo ang tiyuhin ni Grant mula sa bench lobby na para bang hinihintay talaga siya. "Pwede ba tayo mag usap?" Nagtataka man ay tumango siya. Pumunta sila sa pinakamalapit na Coffee Shop. Matapos mag order ng Coffee ay agad na nagsalita si Tito Paul."Binanggit ni Ate Graciela na ikaw ang nakatapos ng tattoo design na matagal na n'yang pinipilit na mabuo at hinahanap." Naguguluhan man siya sa sinasabi nito ay nagawa niya pa rin magtanong. "Ano po ang ibig niyong sabihin, Tito Paul? Saka bakit hinahanap ni Mama ang tattoo design na 'yon?" Hindi niya maintindihan. Bakit gano'n nalang kahalaga 'yon sa biyenan niya?"Naaalala mo na ba kung saan mo 'yon nakita, Kiara?" Tanong nito imbis na sag
[Kiara]"Thank you, Mr. Ortiz." Matapos mai-close ang deal ay agad na nakipagkamay si Grant sa matandang kaharap."I should be the one thanking you, Mister Saavedra. Thank you for trusting our company!" Ngiting-ngiti na wika ng matanda. "You too have a nice day!" Ani pa nito bago sila iniwan mag asawa.Narito sila sa Madrid, ang Capital City ng Spain.Katulad ng gusto ni Grant ay sumama siya sa business meeting nito dito sa Spain. Napansin niya na madalas ay gusto ni Grant na palagi siyang kasama. Minsan nga kapag nasa Shop siya ay bigla nalang 'to susulpot at may dalang pagkain galing sa mamahaling restaurant. Kahit kapag nasa bahay ito kapag restday ay gusto nito na nakadikit lang siya rito.Kaya nga halos araw-araw siyang kinikilig.Tama nga ang sinabi ni Grant sa kanya noon. Clingy ito— na gustong-gusto niya naman.Matapos ang meeting ay naglibot silang dalawa. Syempre hindi mawawala ang picture taking."Mahal, isa pa!" Tumayo siya at nagpose ng nakahugis puso ang dalawang kamay ha
Saavedra mansion...."Si Tita Graciela?" Tanong ni Olivia sa kasambahay na si Lylia. "Nasa loob po— Teka lang po, Ma'am Olivia! Hindi po kayo maaaring pumasok—""Manahimik ka ngang bwisit ka!" Sikmat ni Olivia sa kasambahay. "Sino ka para pagbawalan ako? Kasambahay ka lang rito, di'ba?!" Nagyuko ng ulo si Lylia. "Utos po 'yon ni Senyorito Grant na huwag kayong papasukin sa loob—"Hindi na hinintay ni Olivia ang iba pang sinasabi nito. Pumasok na siya sa loob para kausapin ang ina ni Grant.Saka alam ni Olivia na wala si Grant kaya sinadya niya talaga na magpunta sa mansion."Tita Graciela!" Agad na lumapit si Olivia kay Graciela at b****o. "How are you?" "Ano ang ginagawa mo rito?" Tanong ni Graciela sa halip na sagutin ang dalaga.Natigilan si Olivia. Mukhang hindi ito natuwa ng makita siya."I'm here para pag usapan ang tungkol sa plano natin—""Olivia, wala na akong plano na paghiwalayin pa si Kiara at ang anak ko." Ani Graciela na kinabigla ng dalaga."What?!" Hindi makapaniwala
Palinga-linga si Olivia habang hila-hila ang dalang maleta. Dalawang araw na ang nakalipas ng mangyari ang aksidente. Ngayon nga ay paalis na siya papunta ng England para doon magtago.Alam niya na malalaman ni Grant ang ginawa niya. Makapangyarihan ang pamilya ni Grant. Sa oras na mahuli siya ay tiyak na hindi na siya makakalabas pa ng kulungan. At tiyak siya na kahit ang pamilya niya ay walang magagawa para tulungan siya.Huminto siya sa paglalakad ng may kalalakihan na humarang sa daraanan niya. Takot na napaatras si Olivia ng ipakita ng may edad na lalaki ang hawak na lisensya kasabay ng warrant."Miss Cruz, arestado kayo sa salang attempted murder sa biktimang si Mrs. Graciela Saavedra. May karapatan kang manahimik at kumuha ng abogado." "Let me go!" Hiyaw ni Olivia habang pilit na nagpupumiglas ng hawakan siya ng dalawang pulis sa braso. "Wala akong kasalanan! It was an accident!" Patuloy na hiyaw niya kaya naman halos karamihan ng nakarinig at nakakitang mga tao ay nakatingin
[Kiara]'She's safe for now'Pareho silang nakahinga ng maluwag ni Grant sa sinabi ng doktor. Sigurado na matutuwa din si Kian kapag nalaman na ligtas ang Lola nito. Sa ngayon.Wala parin kasing kasiguraduhan kung kailan magigising ang ina ni Grant. Hinaplos niya ang buhok ni Kian na nakatulog nalang kaiiyak sa bisig ni Grant."Mahal, magpahinga ka na muna." Hindi pa natutulog si Grant. Pagkagaling nito ng office ay dinala agad nito si Kian rito. Kita niya ang pagod sa mukha nito."Ikaw ang magpahinga, mahal—""Mahal, wala naman akong ginagawa rito sa hospital kaya ayos lang ako." Putol niya sa asawa. "Ikaw ang kailangan magpahinga sa atin. Sabay-sabay mong ginagawa ang lahat, baka mamaya ay ikaw naman ang magkasakit." Nag aalala na siya kay Grant. Paano kung ito naman ang magkasakit?Hinaplos niya ang buhok ni Kian. "Matulog ka muna, Mahal. Samahan mo si Kian, sabihin mo sa kanya na ligtas na si Mama pagkagising niya." Tumango si Grant. Hinalikan siya nito sa labi bago umalis.Hin
[Kiara]"Mahal!" Agad na lumapit si Grant sa kanya at yumakap. Bakas ang tuwa sa mukha nito. "Si Mama nagising na!" Tumulo ang luha niya sa narinig. Ramdam niya ang tuwa ng asawa niya. Alam niya na masayang-masaya ito. Pero hindi niya mai-singit ang tuwa sa puso niya ngayon. Mas lamang ang takot at awa...Takot dahil baka kapag nalaman nito ang ginawa ng daddy niya ay mas lalo lang siyang hindi nito matanggap para kay Grant. Natatakot din siya na baka maging siya ay kamuhian ni Grant dahil sa ginawa ng ama niya.Naaawa rin siya sa ginang... Dahil alam niya ang pakiramdam ng gahasain.... Nakakatakot at masakit sa dibdib...Pero hindi maaari na hindi niya sabihin rito ang totoo. Hindi siya mananahimik.... Hindi niya pagtatakpan ang ginawa ng Daddy niya! Hinding-hindi!"Mahal, bakit namumutla ka?" Hinaplos ni Grant ang pisngi niya. "Halatang pagod na pagod. Ihahatid kita mamaya—"Matamlay siyang umiling. "Hindi na, Mahal. Gusto kitang samahan rito para samahan si Mama." Tanggi niya."W
Umawang ang labi ni Grant sa sinabi ng ina. "Ma, ano ang ibig mong sabihin? Hindi 'yan totoo!" Mapait na tumango ang ina ni Grant. "Totoo ang sinasabi ko, Grant... George is not your biological father.... Mahal na mahal niya ako kaya inako niya ang pinagbubuntis ko kahit na hindi niya naman ito tunay na anak." Parang sasabog ang dibdib niya sa lahat ng nalaman niya.Si Grant pala ang tunay na anak."K-Kaya hindi kayo pwede ni Kiara... Isang malaking kasalanan na nagmahalan kayo..." Humagulhol na sabi pa ng ina ni Grant.Kinalas niya ang pagkakayakap ni Grant sa hita niya."Wala kang dapat ikabahala, Ma.... Hindi naman ako isang Somana... Dahil ampon lang naman ako." Bumakas ang pagkalito sa mukha ng mag ina. Si Aling Josia naman ay halatang nabigla."I'm filing for annulment... Gusto kong maputol kung anuman ang ugnayan na mayro'n tayo, Grant... Gamitan mo ng koneksyon para mas mapadali ang proseso." Aniya bago lumabas ng silid na 'yon."H-Heart...." Natigil siya sa paghakbang ng m
Magkakasama sina Tyler, Dimitri, Brix at Grant, sa malaking bahay nila Brix. Nagsisimula na silang uminom ng alak ng dumating si Kier. Saglit na natigilan si Grant habang nakatingin sa dalagita na kasama ni Kier. "Kier—I.. I mean, Kuya pala." Tabingi ang ngiti sa labi na sabi ni Bea na agad sumalubong kay Kier. "Kuya, dito ako matutulog ngayon. Ipaalam mo 'ko kay daddy, please." Kumapit sa braso ni Kier ang kasama nito. Kuya? Wait, may kapatid si Kier na ganito kaganda? Damn, Grant! Nagagandahan ka sa isang bata? Mukhang seventeen years old palang ito, pero maganda na ang hubog ng katawan. "Ano ka ba, Kiara, ako ang mag-i-sleep over sa inyo, di'ba?" Singit ni Bea. "Ayos lang ba, K-Kuya?" Parang sinilihan sa mukha na tanong ni Bea kay Kier. Hindi sumagot si Kier rito at sumulyap lang sa kapatid. "No, Kiara. Sasabay ka rin sa akin pag uwi." "Sungit." Bulong ni Bea ng hindi ito pansinin ni Kier. Tinuon niya ang atensyon sa pinag uusapan nilang magkakaibigan at inalis sa isip an
[Kiara]Puno ng saya ang dibdib niya habang nakatingin sa Yatch na tanaw niya mula sa hindi kalayuan. Alam niya na ito na ang Kuya Kier niya. "I'm glad that you made it, Kiara." Nakangiting bungad ni Kier ng makababa. Nawala ang ngiti sa labi nito ng sumulyap kay Grant. "Bastard." Ani nito bago nilapitan si Walter.Kumunot ang noo niya. Teka, magkagalit ba si Grant at ang Kuya Kier niya? "Mukhang may something sa inyo ni Kuya Kier, ah." Galit ba ang kapatid niya dahil sa pag iwan sa kanila ni Grant? Pero hindi naman iyon ang nakita niya noong hinatid siya dito ng Kuya niya."He's mad because of what I did to you and to him." Natuptop niya ang bibig ng marinig ang pag amin nito. "Nagawa niyo 'yon?" Hindi makapaniwalang tanong niya. Marahan na tumango si Grant sa kanya."I was desperate that time, Mahal. I'm sorry." Ani Grant.Namewang siya. "Hindi ka dapat sa akin manghingi ng sorry, Mahal. Doon ka sa kanya humingi ng sorry. Kahit ako ang nasa kalagayan niya magagalit din ako." Bumunt
[Kiara]Ramdam niya ang pagdampi ng mainit na bagay sa kanyang mukha. Nakapikit man ay alam niya na ang asawa niya ito. Napangiti siya. "Hi." Paos ang boses niya. Agad na binawi ni Grant ang kamay ng marinig ang boses niya kaya naman napasimangot siya. "Ibalik mo, mahal." Utos niya. Gusto niya kasi maramdaman ang mainit nitong palad.Nakatulog na siya bago pa ito makabalik. Kung wala lang siyang sakit ay niyakap na niya ito ng mahigpit, pero dahil may sakit siya ay naglagay siya ng unan sa gitna nila.Dumilat siya. "Gusto kitang yakapin." Aniya habang nakatagilid ng higa katulad ni Grant. Tulad niya ay nakatingin din ito sa kanya."You can hug me if you want." Ani Grant bago nag iwas ng tingin. "Kung kailan naman ako may sakit saka ka naman naging mabait. Di sana ay niyakap na kita gabi-gabi kung hindi mo 'ko sinusungitan." May pagtatampo na sambit niya kunwari."I'm sorry." Halos bulong lang na sabi ni Grant pero umabot iyon sa pandinig niya. "I'm sorry dahil naging makasarili ako."
[Kiara]"Go back now, Kiara. Ako na ang bahala na maghanap kay Grant."Umiling siya. "Hindi ako babalik hangga't hindi nakikita ang asawa ko." Pagmamatigas niya.Bumuntong-hininga si Walter. "Look, alam kong nag aalala ka kay Grant, baby. Pero—Kiara!" Malakas na tawag nito sa pangalan niya ng mauna siyang maglakad.She need to find her husband. Paano kung katulad niya kanina ay nasa panganib pala ito?Mas lalong bumilis ang paglakad niya dahil sa naisip. Ang takot na nararamdaman niya ngayon ay hindi na para sa sarili kundi para na sa asawa niya ngayon."Mahal!" Malakas na tawag niya."Kiara!" Hinawakan siya ni Walter sa braso. "Bakit ba ang tigas ng ulo mo? Kahit si Grant ay tiyak na hindi ka hahayaan na hanapin siya mag isa rito sa gubat. Kaya bumalik ka na." Tila nauubusan na ng pasensya na sabi nito. Hinila niya ang braso at masama itong tiningnan. "Hindi mo naiintindihan, Kuya. Paano kung nasa panganib ngayon ang asawa ko? Baka mamaya ay... a-ay napapaligiran pala siya ng mga ma
[Kiara]"P-Please, Kiara... Let me go...." Ang malamig na ekspresyon ni Grant kanina ay napalitan ng sakit. Nakatingin ito sa kanya ng puno ng pagsamo. "H-Hindi mo ako dapat patawarin... Hindi dapat—""Shh," Hinarang niya ang daliri sa labi nito, pero agad ding inalis. "Kasama sa pagmamahal ang pagpapatawad, Mahal. Pinapatawad na kita kaya wala ng dapat pumigil sa'yo na balikan kami ng anak mo." Agad na pinahid niya ang luha na tumulo galing sa mata. "Lolokohin ko lang ang sarili ko kung ikakaila ko na galit pa rin ako sa'yo. Ramdam mo naman, di'ba?" Kinuha niya ang kamay ng asawa at inilagay sa dibdib. "Mahal na mahal kita, Grant. Hindi ako magiging masaya ng wala ka sa buhay ko."Tumulo ang luha ni Grant at tuluyang napahagulhol ng hindi napigilan ang nararamdaman. "You don't understand, Kiara." Tumayo siya at binaba ang ulo para idikit ang noo niya sa noo ng asawa niya. Pumikit siya. "Paano kita maintindihan kung hindi mo pinapa-intindi sa akin ang lahat? Wag mo sarilinin ang nas
[Grant]He's crying every day and night since he got an accident. Hindi dahil sa nangyari sa kanya kundi dahil sa pangungulila sa mag ina niya. Until one day he realized that he deserved everything happened.Natanggap niya ang karma na para sa kanya.Ilang buwan na siyang naghihirap sa sobrang sakit at pangungulila sa mag ina niya ng bigla nalang dumating si Kiara sa isla kung nasaan siya.Halo-halo ang nararamdaman niya. Masaya siyang makita ito, masayang-masaya.Pero wala siyang karapatan na maging masaya! Noong panahon na nagising siya mula sa aksidente ay na-realized niya na hindi niya deserve ang babaeng katulad ni Kiara....Hindi siya karapat-dapat rito dahil sa napakabigat na kasalanang nagawa niya. Nakikita niya na nasasaktan ito sa tuwing titingin ito sa kanya gaano man siya nito kamahal. Tumingin siya kay Kiara na nakayukyok ang ulo sa gilid ng kama na kinahihigaan niya. Nagising nalang siya na narito na si Kiara at nakatulog na nga sa posisyon nito.Kumuyom ang kamay niya.
[Kiara]"Ano na naman bang ginagawa mo rito?" Walang buhay na tanong ni Grant habang nakahiga sa kama."Paliliguan kita—""What?!" Mabilis na umupo si Grant sa kama at hindi makapaniwala na nakatingin sa kanya. "Sabi ko naman sayo di'ba umalis ka na. Bakit hanggang ngayon ay nandito ka pa rin." Hindi niya sinagot si Grant. Lumapit siya rito para alalayan itong sumakay ng wheelchair. Kinausap niya ang Kuya Walter niya na simula ngayon ay siya na ang mag aasikaso rito sa lahat."Kaya ko ang sarili ko—""Shut up, Grant!" Kunwari ay inis na bulyaw niya. Aba hindi lang ito ang pwedeng umatas ng gano'n no! Nakakarindi kaya sa tenga ang palaging pagtataboy nito sa kanya.Pigil niya ang ngiti ng mapansin na natigilan sa Grant at marahan na napalunok.Kumunot ang noo niya ng pagkapasok nila sa malaking bathroom ay pinindot ni Grant ang button sa wheelchair nito para huminto iyon."K-Kaya kong maligo mag isa."Hindi man niya kita ang mukha ni Grant ngayon dahil nasa likuran siya ng wheelchair n
[Kiara]"Ano na naman?!" Hindi maipinta ang mukha ni Grant ng pagbuksan siya. Tumingin ito sa panibagong pagkain na dala niya. "You cooked again?" Hindi makapaniwala na tanong nito.Nakangiti na sunod-sunod siyang tumango. "Ah, oo. Hindi ka pa kasi kumakain. Kaya kung ako sa'yo kakain na ako. Kapag tinapon mo kasi ito ulit ay magluluto lang ulit ako para sayo at magdamag kang kukulutin hanggang sa kumain ka." Pinigilan niya ang mapangisi ng makita kung paano nalukot ang mukha ni Grant.Inikot niya ang daliri sa dulo ng buhok n'yang nakalugay. Bago siya naghatid ng pagkain ay naligo muna siya at nagsuot ng kulay pulang nighties dress niya. Naglotion pa siya, nagpabango! Aba, tingnan nalang niya kung hindi ma-akit si Grant sa kanya ngayon! Sana lang ay mabawasan man lang ang kasungitan nito ngayon!"Nanginginig ka ba?" Pilit na ngumiti siya at umiling. "H-Hindi no!" Tanggi niya.Bakit naman kasi ang lamig-lamig dito! Parang may kasamang yelo ang hangin sa islang ito! Nakapatay naman ang
[Kiara]Masama ang tingin na binato niya kay Walter ng ibaba siya nito."Ano ang gusto mong kainin? Just say it and I will cook it for you." Ani nito habang sinusuri ang laman ng refrigerator.Hindi siya sumagot at nanatiling nakatingin rito ng masama. Kung umasta ito ay parang walang ginawa sa kanya.Kumuyom ang kamay niya. Oo, inaamin niya na gusto n'yang umalis agad sa Islang ito ngayon. Paano niya naman kasi matatagalan rito kung nandito ang Kuya Walter niya?! Kung hindi lang talaga sa asawa niya ay hindi siya mag-i-stay rito."I'm sorry." Tumingin siya kay Walter. Nakatayo na ito ngayon sa harapan niya."I know that I'm jerk, but you can't blame me, Kiara. Talagang mahal na mahal lang talaga kita." Sa tuwing sinasabi nito ang katagang 'mahal' ay hindi niya maiwasan ang makaramdam ng pagkailang. Lumaki siyang nakatatandang kapatid ang tingin rito kaya naman sinong hindi maiilang sa tuwing maririnig iyon sa mismong labi nito."I'm really sorry, baby. Nabulag ako ng pagmamahal ko