MAKALIPAS ang ilang araw mula noong malaman nila ang tunay na katauhan ni Bricks ay mas tinaasan pa ni Faustus ang seguridad ng Crow headquarters, pati na rin ang sa front nitong bar.
Mas dumami na rin ang installed CCTV camera ng Crow sa buong vicinity ng street na kinatitirikan ng Black Crow Night Bar.
Nag deploy din si Jonas ng ilang mga miyembro na hindi madalas makasalamuha noon ni Bricks headquarters upang mag bantay sa paligid at kaagad na mag report sa kanila sa sandaling makapansin ng kakaiba.
Ipinaalam din sa lahat ng miyembro ng organisasyon ang excommunication ng lalaki.
Being an excommunicado from the organization is the highest punishment Crow could give. It is a state of former Crow member after their privileges have been revoked due to a severe infraction of the rules in which Bricks have already done.
He will lose all access from the organization’s infirmary, technology, black cards, and even protection from other members.
IGINIYA ni Jerome si Maxine patungo sa isang silid. Mahahalatang ginagamit bilang opisina ng kung sino man ang silid. Mayroon kasing desk ito na may laptop sa ibabaw. Mayroon din itong book shelf sa isang gilid na hitik na hitik sa iba’t-ibang klase ng libro. Base rito ay masasabing literature lover ang nagmamay-ari ng silid. “Kaninong room ‘to? Are we going to do it here?” painosenteng tanong ni Maxine, subalit may ideya na siya kung kanino ang silid na ito. “It’s my dad’s. And no we’re not going to do it here. I thought you would love to see this.” Mula sa desk drawer ay may kinuha itong isang bagay. Ang ledger na tinutukoy nito kanina. “I-is that…” “Yes.” Tangka sanang kukunin iyon ni Maxine ngunit bigla itong inilayo sa kaniya ni Jerome. Nakunot ang noo ng dalaga dahil dito. Pero kaagad na napalitan ng pagtataka iyon nang mapansin ang pag iiba ng aura ni Jerome. Ang kaninang mata na puno ng pagnanasa sa kaniyang katawan ay napalitan ng kadiliman. “W-what’s happening?” “D
KAAGAD na pina-background check ni Leopold ang matandang lalaki na kasama ni Senator Esperas kay Faustus.Hindi kasi siya mapalagay. Pakiramdam talaga niya ay may alam ito sa tunay niyang pagkatao pati na rin sa organisasyong kinabibilangan niya. Subalit hindi muna niya ito ipinagbigay alam kay Jonas.Ni hindi nga niya sinabi kay Faustus ang tunay na dahilan kung bakit niya ipina-background check ang matanda. Sinabi lang niya sa lalaki na naging customer niya ang mga ito kahapon.Leopold jarred back his thoughts at present when his phone rang. “Hello? Did you find anything?”“Conrad Lacasa. Founder of the Lacasa Casino here in the country. A multi-millionaire. He built his empire from scratch. He is a former military officer turned businessman after his family died in an ambush twenty-years ago. He is friends with Senator Esperas before the man became a Senator. Lacasa was also the campaign manager of Senator Esperas on his every campaign. That’s all.” So, he is also a former militar
Leopold stretched his hamstrings on the backyard’s fencepost. He was not wearing any shirt, making him a little more than self-conscious due to the coldness of the afternoon!The feel of the cool afternoon air banished his recriminations. He was still alive after his last encounter with the members of the Golden Circle, and he was determined to make up for his lost to protect his loved ones.He took his axe and few logs so that he can start his afternoon routine. He was on his last log when a familiar car stopped in front of his yard. Leopold stopped moving and stared at the vehicle.He heard a tiny click, indicating that the person inside the vehicle is now slowly coming into view. Leopold’s eyes widened when he realized who’s the man standing in front of him. Conrad Lacasa.“Oh my, my… if it isn’t the young owner! Good day, young man!” Nakangiting bati sa kaniya ng matandang lalaki.The man who gave him anxiety for days is now standing in front of him. He wanted to ask him on what’s
KINABUKASAN ay maagang nagtungo sina Mira at Leopold sa opisina ng bise-presidente ng bansa. Ito kasi ang kliyente nila para sa nakuhang misyon.Sa labas pa lang ng building ay sinalubong na kaagad sila ng dalawang lalaking nakasuot ng barong na mayroon pang pin ng Philippine flag sa kuwelyo.Iginiya sila nito papasok sa establisyemento at inihatid hanggang sa tapat ng Office of the Vice President. Kumatok ang isa sa mga ito bago umalis.Kasunod niyo ay ang pagpihit ng seradura mula sa loob ng silid kaya naman mabilisang inayos ng dalawa ang kanilang mga sarili at ngumiti sa babaeng naka-pony tail ang buhok na nakasuot pa ng salamin.Intimidating ang aura nito na animo’y isa itong terror na professor at hinding-hindi ka maaaring magkamali sa harapan nito. Ni hindi man lamang nga ito ngumiti sa kanila bago sila nito talikuran at pasunurin sa loob ng silid.“Sir, they’re here…” kuha ng babae sa atensyon ng lalaking abala sa mga dokumentong nasa harapan nito.Nag-angat naman ng tingin an
HINDI nakakilos si Leopold matapos makitang mamatay ang isa sa mga tauhan ni Edward. Maging ang lalaki kasi ay hindi rin nakapagsalita matapos ang masaksihan.“Carry on! Let’s go!”Higit na ikinagulat ito ni Leopold. Hindi kaai niya inaasahan na kagyat ding makaka-move on ang lalaki sa naganap.“Are you sure we should continue going inside?” tanong niya sa lalaki.“What do you mean?” balik na tanong sa kaniya ni Edward. Dahil dito ay nagsalubong ang mga kilay ni Leopold.“In case you didn’t noticed, one of your men died. Isn’t it enough reason for us to back off?” ani Leopold.“He’s right. Hindi natin alam kung anong klaseng mga patibong pa ang nasa loob niyan,” pag sang-ayon naman sa kaniya ni Atlas.“You had a deal with the Vice-President. He will pay you. Just do your job. Never mind the lives of my men. You might be the leader for this expedition but they are my men to mind, not yours. Just save your lives. Nothing more. End of discussion.”Natigagal naman si Leopold sa mga narini
NAG DILIM ang mukha nina Leopold at Atlas sa kataksilang ipinamamalas ni Edward.“Alam ba ng bise ang ginagawa ninyo ngayon?” seryosong tanong ni Leopold.Napahalakhak naman si Edward at ang dalawang lalaki dahil sa naging katanungan ni Leopold.“Of course! It was him who gave us order to kill you sa sandaling makita na ang mga ginto,” tugon ni Edward sa kanila.“You cheating bastards!” Atlas gritted his teeth in annoyance.“Tell me this one thing before you kill us, Edward. Totoo ba na pagmamay-ari ng pamilya ng bise ang mga gintong ito?”Napangisi naman si Edward bago sumagot na naging dahilan upang tumaas ang kilay ni Leopold. “No. Napakadali naman ninyong mauto? Sa tingin mo ba ay paanong magkakaroon ng ganitong karaming ginto ang pamilya ng bise?”“So, do you agree na lahat ng ito ay pagmamay-ari ng bansa?”“Yes. Pero hindi na ito para sa bansa. Pagmamay-ari na ito ngayon ng bise-presidente.”Nalusaw ang ngisi ni Edward nang si Leopold naman ang napangiti.“Is that so?” ani Leopo
UMAGA na ngunit tulala pa rin si Leopold. Maraming bagay ang pumapasok sa kaniyang isipan ng mga sandaling iyon.Nasa loob sila ng medical facility ng Crow. Ginagamot sa isang silid ang mga miyembrong may tama ng baril habang sa kabilang silid naman nila inihilera ang bangkay ng kanilang mga nasawing kasamahan.“Damn those bastards!” nanggagalaiti sa galit na saad ni Flint. Mayroon pa itong bitbit na saklay.“Leopold! Sumunod ka sa akin.” Madilim ang anyo na utos ni Jonas.Hindi naman na siya nag dalawang salita pa sapagkat kagyat na tumayo mula sa pagkakaupo si Leopold at sumunod sa nakatalikod na lalaki.“Look at this…”Hinila ni Jonas ang kumot na nakatakip sa isang bangkay. Pero ang bangkay na ito ay hindi nagmula sa panig nila. Isa ito sa mga lalaking umatake sa kanila na nagawa nilang mapabagsak.Itinuro pa ni Jonas ang kanang braso nito. Nakaburda roon ang simbolo ng limang bilog na pawang kulay ginto.“Golden Circle,” bulalas ni Leopold.“Those motherfuckers did all of these?”
LABIS na ikinabigla at ikinalungkot ni Andrea ang ibinalita sa kaniya ni Julie. Sa maiksing panahon kasi na nakasalamuha niya ang mga miyembro ng Crow ay naramdaman niya kung gaanong kabuting tao ang mga ito.Marami sa mga namatay ang makailang beses na rin niyang nakasama at nakausap, kaya naman labis ang kaniyang kalungkutan na malamang sumakabilang-buhay na ang mga ito.Kaya naman nang malaman niya na ipinasusundo ni Jonas ang immediate family ng bawat namayapa ay nag pumilit siyang sumama. Hindi naman siya nabigo kay Julie dahil pinagbigyan din naman siya nito kahit pa ilang beses itong tumanggi.Sinundo siya ni Julie sa tapat ng isang sikat na convenience store. Nakasuot pa siya ng kulay itim na bull cap at sunglasses upang hindi siya basta-bastang makilala ni Leopold sa sandaling makasalamuha niya ito roon.Pagdating sa safe house kung saan nakalagak ang mga labi ng mga miyembrong nasawi ay kagyat na nagtungo siya sa pinakahulihan.At dahil gabi na rin naman at nasa open ground
LEOPOLD had spent the past three days working from his restaurant after their mission. Trying to forget how he barely see any signs of Bart and Malia. Their brothers in the organization are relentlessly working to track down the man who took his daughter but to no avail. He will visit Julie at their medical facility later. His friend just woke up few hours ago. They thought they were about to lose Julie but thank all the gods of mankind they didn’t. He was about to wrapped up when a familiar face entered the restaurant. “Mr. Rodriguez, long time no see!” said the man who arrived. “Mr. Lacasa. Great to see you,” ani Leopold. “Is it?” pagbibiro pa ng matanda na sinundan nito ng malutong na halakhak. Hindi alam ni Leopold kung bakit pero hindi talaga siya napapakali kapag nasa malapit ang matanda. Pero na ganito pa ang nararamdaman niya ay hindi naman niya ito maaaring itaboy sapagkat “I haven’t seen you in a while, Mr. Rodriguez. Are you busy with something else?” tanong ni Conrad
THE sound of someone making breakfast awoke Leopold from his slumber. Every instinct deep down told him to keep his eyes closed, but he knew it was a fool’s errand. Time was passing, and he was almost out of it.He opened his eyes to see Atlas smiling at him, “Good morning,” Atlas greeted, “slept well?”Leopold nodded slightly, unsure how to respond. “Yes, what are you doing here early this morning?” he said as she slowly got up. “When this is all over, we have a lot to talk about you and me.”Atlas furrowed his eyebrows. “About what?”“About your frequent trespassing here at my house, you dipshit!” Leopold extracted his self from the bed, hearing the joints in his back popping. In few short minutes, he was done taking a bath and went downstairs. Atlas and Julie had a hot bowl of soup and a side of bacon waiting for him.“Come on! Dig in!” Julie invited.“You can cook?” Leopold inquired making the woman spout.“Of course. Do you really think you’re the only one who can cook among all
THE gong sounded, and Hiroshi and Asahi limped and stumbled back to their starting marks. They exchanged pleasantries of bowing to each other and their grandfather. Hiroshi went to his defensive stance, while Asahi went on to his offensive strikes. The round kicked off with Asahi screaming wildly, smashing his left hand and his feet against Hiroshi’s defenses. Hiroshi blocked what must have been a dozen strikes effectively despite his poor balance with one good leg. Finally, Asahi seemed to collapse as his eyes closed. Instinctively, Hiroshi, tried catching his brother. Leopold saw what was happening before Asahi opened his eyes. Exploiting your older brother’s protective instinct to get him to drop his guard. You rotten bastard! Leopold thought at the back of his mind. Asahi’s left hand sprung like a rattlesnake toward the center or Hiroshi’s chest. Hiroshi gripped his brother’s forearm, desperately trying to keep the lethal object of his hand off her heart. Asahi seesawed with hi
LULAN ng dalawang sasakyan ay mabilis na tinalunton nina Leopold ang daan na maaaring tinahak ni Bart kasama si Malia.Ngunit hindi na nila makita pa ang mga ito. Maging ang grupo ni Jonas na umikot pa upang sana ay salubungin ang mga ito ay hindi sila nagawang maabutan.Alam ni Leopold na hindi sasaktan ni Bart ang bata ngunit may kung anong bagay ang nag bibigay sa kaniyang dibdib ng kaba. Kaba na kanina pa hindi naaalis sa kaniyang sistema.Kasalukuyan na silang pabalik ngayon sa Headquarters ng Crow. Naroon din na nag aabang ang ilan pa nilang mga kasamahan na hindi nakasama sa ibang sumaklolo sa kanila.“Is everyone safe, Sir Jonas?” tanong ni Abel habang katabi ang kakambal na si Cain.“Thankfully, Yes.” Jonas replied.“Thank god!” Napahalukipkip na tugon pa ng lalaki.Hindi nag tagal ay dumating na rin ang grupo nina Leopold. Nanlulumong napaupo ang lalaki sa high stool ng bar. Napansin ito ng iba pa ngunit hindi na lamang sila nag salita.Matapos bigyan ng isang baso ng scotch
NO ONE couldn’t fathom how uneasy Leopold was. Almost a dozen of armed men were in front of them. A small move and they will be dead. The worst case scenario— His daughter will die as well.His mind tried to calculate any escape route but to no avail. They were surrounded. One resistance from them and the three of them would be dead meat in an instant.A shape of a human being emerges from the darkness. Leopold was stunned upon seeing the man standing in front of him. It was Bart.His serious face began to show emotions that he tried to suppress long ago when he saw Malia. His daughter.“How did you find us?” Leopold asked the man.“It is not that hard to track your whereabouts, Leopold.” Bart answered.Muli nitong sinipat ng tingin si Malia. Humarang naman si Leopold nang mapansin ito. “Why are you doing this? Why did you join the Golden Circle?”“To get my revenge to you,” tugon nito bago muling tiningnan si Lia na nagtatago sa likuran ni Mira. “And to get my daughter back.”Parang
PARANG ipo-ipo sa ginawang pag kilos ang lahat. Kaagad na tumakbo patungo sa van sina Julie, Faustus at Leopold upang kunin ang kanilang mga baril.Habang si Mira naman ay kagyat na hinila sa isang gilid si Lia na naguguluhan sa mga nangyayari.“Tita? What are you playing po?” Nagtatakang tanong ng paslit na ang akala ay naglalaro lamang ang mga nakatatanda.“Uhh…” Umikot muna sa paligid ang mga mata ni Mira bago sagutin ang bata. “We’re about to play hide and seek baby, at tayong dalawa ang magkakampi kaya huwag kang aalis sa tabi ni Tita Mira, okay?”“Okay po,” sagot naman ng bata.“Leopold, Faus, Julie, Flint! With me!” utos ni Jonas.Nag-aalala naman na napatingin si Leopold kay Mira at Lia. Hindi niya nais iwanan ang anak sa gitna ng kaguluhan.“Don’t worry, I’ll take care of your daughter,” paniniguro ni Mira sa nag-aalalang ama.“I’ll be with them, Pare. Huwag kang mag-alala,” singit naman ni Atlas.Matipid na ngumiti naman si Leopold sa kanila. “Thank you guys. Take care.”“Le
PATAKBONG pumasok sa medical facility ng Crow si Leopold. Parang tambol sa lakas ang pag kabog ng kaniyang dibdib ng mga sandaling iyon.Ni hindi na nga niya nahintay pang matapos ni Atlas ang hatid nitong balita kanina. Dahil base pa lang sa hitsura kanina ng lalaki ay hindi mabuting balita ang hatid nito sa kaniyang tahanan. Pakiramdam pa nga niya ay ang oras na mismo ang kalaban niya ng mga sandaling iyon.Wala siyang kinatatakutan. Kahit nga si kamatayan ay maaaring mahiya na lang sa kaniya dahil hindi na niya ito kinatatakutan. Sa dinami-rami na rin ng mga laban at misyon na hinarap niya ay kabisado na niya kung paano niyang matatakasan ang taga-sundo ng mga kaluluwa.Pero para sa kaniya ay naiiba ang mga sandaling ito. Hindi man siya naniniwala sa mga Diyos na sinasamba ng mga tao ay pakiwari niya ay luluhod sa kahit na saang simbahan, mosque o templo ng mga ito para lang humiling na huwag munang bawiin ang pinakamamahal na anak.Naging kapansin-pansin para sa kaniya na wala ni
HALOS huminto ang pintig ng puso ni Leopold nang saksakin ni Bart si Haidee sa likuran nito. Ang masakit pa rito ay makailang ulit niya pa itong ginawa.Kitang-kita nila Leopold ang ekspresyon nang paghihirap sa mukha ni Haidee dahil sa magkakasunod na saksak na tinamo nito mula kay Bart. Napaubo rin ito ng dugo malamang dahil sa shock na tinamo ng katawan nito.“No… stop…” wika ni Leopold ngunit tanging siya lamang ang nakakarinig.Lalo siyang nanigas sa kinaroroonan nang makita kung paanong unti-unting mapapikit si Haidee habang nakangisi namang nakatingin sa kaniya si Bart. Ang tingin niya sa lalaki ngayon ay isang demonyong nagbabalat kayo bilang tao.Pilit na tumayo si Leopold sa kabila ng kaniyang panghihina upang sana’y pagbayarin si Bart sa kaniyang ginawa. Subalit bago pa man siya makalapit dito ay binitawan nito ang nag hihingalong si Haidee.Kaya naman sa halip na si Bart ay si Haidee ang agad niyang tinungo. Mabuti na lamang at nagawa niya itong masalo sa tamang oras.Agad
NAALARMA sina Jonas at Julie sa ginawa ni Leopold kaya naman bago pa pumutok ang laban ay nagawa nilang lapitan at tabihan si Leopold. Hindi naman sila nagkamali nang ginawa dahil kasalukuyan nang nakatutok sa binata ang dalang baril ni Krishmar habang nasa leeg naman ni Leopold ang kukri knife na hawak naman ni Levi. Wala na rin silang nagawa ng mga sandaling iyon kung hindi itutok sa mga ito ang dala nilang mga armas. Mabuti na lamang at may kaingayan at madilim ang paligid kung saan sila naka-pwesto dahil kung hindi ay kanina pa nakita ng ibang bisita ng event ang mga nagaganap. “Don’t make any move or you will die in here,” babala ni Jonas kay Levi habang nakatutok ang baril sa lalaki. “You too, asshole,” malamig na saad din ni Julie kay Krishmar na lumabas pa ang ugat sa noo dahil sa naging tawag ng dalaga sa kaniya. “You smells good, honey. I believe you taste good as well.” Nakangising wika ni Krishmar. Maya-maya lang ay tumunog ang telepono ni Grizzly na nakatumba pa rin