NAGING maingat sa pagkilos sina Flint at Leopold upang hindi sila mapansin sa nang makapasok na sila sa building.
Nagkubli sila sa likuran ng mga magkakapatong na sako ng semento para pakinggan ang pag uusap ng pulis at ng bagong dating.
“Where’s Red? Bakit palagi na lang pagmumukha mo ang nakikita ko rito, PO3 Zafra?” tanong ng lalaking nakasuot ng magarang suit sa pulis.
“Pasensya na po kayo, Don Rodel. Busy lang si Sir Red sa iba pang mga transaksyon kaya hindi niya kayl magawang harapin sa ngayon.”
“He better make sure that he could make more money out of it or else, I will be forced to cut off our ties.”
“Yes, Don Rodel. I’ll let him know.”
Tinanguan ng lalaking nagngangalang Don Rodel ang isa sa apat nitong bodyguard. Dagli naman itong kumilos at iniabot sa pulis ang isang attache case.
Napangiti si PO3 Zafra nang makita ang mga laman niyon. Ipinatong niya ang nakabukasHABANG wala si Leopold ay napagkatuwaan nina Andrea at Atlas na mag inom dahil nag sawa na rin sila sa kapapanood ng telebisyon.Kung ano-ano lang ang pinag uusapan ng dalawa. They talk everything under the sun, even conspiracy theories that is made to confuse people about the truths of a certain mystery.“Maiba ako, Atlas. Paano kayo nagkakilala ni Leopold?” tanong ni Andrea sa lalaki.Napangiti naman si Atlas dahil sa katanungang ito. Sumimsim muna siya ng alak bago muling ibuka ang mga bibig at ilahad sa dalaga ang nakaraan.8 years agoNoong nasa NBI pa si Atlas ay mayroon silang iniimbistigahan na isang drug syndicate. Kinakailangan nilang makakuha ng ebidensya sa mga ilegal na transaksyon nito dahil hindi sila magalaw ng intelligence agency dahil sa kakulangan nito. Naging matagumpay ang pangangalap ng agency ni Atlas at ng team niya kung saan kabilang rin ang fiancee ni
KALAGITNAAN ng gabi nang mag mulat si Leopold dahil sa pag-alog ng kaniyang katawan. Nasumpungan niya ang magandang mukha ni Andrea.Mababakas sa mukha nito ang pag aalala sa hindi niya malamang kadahilanan. Kaya kahit medyo nanlalabo pa ang kaniyang mga mata ay bumangon siya mula sa pagkakahiga at naupo.Kaagad naman na nag iwas ng tingin si Andrea nang makita na walang pang itaas ang lalaki. Napansin naman ito ni Leopold kaya dali-dali niyang hinablot ang isang t-shirt na nakasabit sa mini table sa tabi ng kaniyang higaan.“What are you doing here?” tanong ng lalaki matapos mag suot ng damit.Nag-aalangan pang tumingin muli sa kaniya ang dalaga ngunit kalaunan ay lumingon don ito matapos niyang siguruhin na mayroon na siyang pang itaas.“Nanaginip ka kanina. Umiiyak ka rin, akala ko binabangungot ka na kaya tinapik-tapik kita para magising ka,” tugon ng dalaga sa kaniya. “I-Is that so?” “Y
ALAS DOS na ng hapon nagising si Leopold. Inabot na kasi sila ng alas-kwatro ni Andrea sa kanilang intimate na mga aktibidades.Natutulog pa si Andrea kaya naman imbis na bumangon siya ay pinanood na lamang niya ito sa pagtulog.Kung maganda ang bukas ng mukha ng dalaga kung ito ay gising, napakamalumanay naman nitong pagmasdan kapag natutulog. Perpekto ang tangos ng ilong nito.Mayroon din itong makapal ngunit malinis na kilay na siyang nakapagbibigay ng matapang na aura rito. Maninipis at napakalambot ng labi nito na napakasarap halikan.Batid niya sa sarili na may nararamdaman na siya para sa dalaga ngunit kinakailangan niyang pigilin ito dahil hanggang ngayon ay mahal pa rin niya ang namayapang si Beatriz.Hindi niya nais na saktan ang dalaga. Natatakot siya na sa sandaling lubos na ang pag-ibig nito sa kaniya ay hindi niya magawang suklian nang pagmamahal na nararapat para rito.Alam niya na nadala lamang sila ng alak kaya nila nagawang
“WHO THE HELL ARE YOU?” tanong ng lalaking nakasuot ng bonet kay Leopold.“Nobody. Just a waiter.”“Then let go of my fucking hands or I will punch you in the face.”Pero sa halip na pakawalan siya ni Leopold ay mas lalo pa nitong hinigpitan ang pagkakahawak sa pala-pulsuhan ng mayabang na lalaki na napapangiwi na lang dahil sa higpit nang pagkakahawak sa kaniya ng binata.“Stop it. Leopold!”Nabaling ang tingin ng binata kay Jonas na papalapit na sa kanilang kinaroroonan ng mga sandaling iyon. Nasa likuran nito si Bricks na kababalik lamang galing sa isang misyon.“Let the kid go,” utos pa ni Jonas.Nagsukatan muna sila ng tingin ni Leopold. Sa huli ay binitiwan din nito ang kamay ng mayabang na binata.“I’m sorry for the misunderstanding, Mister?” tanong ni Jonas sa mayabang a binata.“Kael. Kael Buenavista
KAAGAD naman na nag sagawa ng background checking si Faustus sa sekretarya ng matandang Jimenez.Habang inilalahad ang mga natutklasan patungkol sa babae sa mga earpiece na suot ng grupo ni Leopold.“Mariss Alcantara. Twenty-nine years old. An orphan. She became Mr. Jimenez’s secretary two years ago. Among twelve applicants, she was personally picked by Mr. Jimenez, even though she didn’t graduated in college, and no one knows why,” paglalahad ni Faustus.“That’s odd,” komento ni Flint na siyang nagmamaniobra ng sasakyan nila Leopold ng mga sandaling iyon.Patungo sila sa tahanan ni Alcantara ng mga sandaling iyon. Mula sa tahanan ni Mr. Jimenez ay narating nila ang bahay ni Alcantara sa loob lamang ng kalahating oras.Hindi rin ito nalalayo sa kumpanya ng matanda.Hindi kalakihan ang bahay pero may sapat itong espasyo para sa mga halaman at bulaklak sa munti nitong garden. Mayroon ding man
HUMIHINGAL pa si Leopold nang marating niya ang ospital kung saan naka-confine ang anak.Hindi niya mawari kung dahil ba sa pagod o sa pagkasabik amg dahilan nang pagkabog ng kaniyang dibdib.Samu’t-saring senaryo ang naglalaro sa isipan ng binata habang tinatakbo ang hallway ng ospital. Nakapahinga lamang siya nang marating na niya ang elevator.Pansamantala siyang naghintay para sa pagbubukas niyon habang iniimagine ang nakangiting mukha ni Lia. Hindi na kasi nasabi pa ni Raymund kung ano ang magandang balita na tinutukoy niya sapagkat kagyat siyang bumaba sa sinasakyan nila nina Atlas at Flint at nagtungo sa ospital.Nasa pasilyo pa lamang siya ay nakita na niya si Raymund na nakaantabay sa silid kung saan naroroon si Lia.“Is she awake?” Humihingal niyang tanong sa pinsan. Alaganin itong umiling.Nalaglag ang mga balikat ni Leopold dahil sa naging tugon ito. Parang naglahong bigla ang lahat nang kagalakan na mayroon siy
KASALUKUYANG nasa Lia’s Gourmet sina Leopold at Andrea para mananghalian. Hindi makakain ng maayos ang dalaga dahil sa mga mata sa paligid na kanina pa nakatitig sa kanila.“Bakit hindi ka na kumakain?” tanong ni Leopold nang mapansin na hindi na ito sumusubo pa.“Naiilang kasi ako sa mga staff mo,” tugon naman ng dalaga. Dahil dito ay nilingon ni Leopold ang kaniyang mga empleyado na bigla namang nag iwas ng tingin.Ang iba ay nagpakaabala sa mga gawain kahit hindi naman kailangan, habang si Harmony naman ay bigla na lamang napatitig sa kisame na animo’y masasagot niyon ang sandamakmak na problema ng bansa.“Hayaan mo sila. Ngayon lang kasi sila nakakita ng diwata.” Nakangiting payo sa kaniya ng lalaki.Pinamulahan naman si Andrea ng mukha dahil sa compliment na natanggap mula sa lalaki.Sanay siyang masabihan ng maganda pero iba ang dating sa kaniya kapag kay Leopold mismo nanggag
“MISS ALCANTARA!” sigaw ni Leopold.Dahan-dahan silang humahakbang papalapit mi Flint sa babaeng nasa dulo na ng bangin.Huminto naman ang babae sa tangka nitong pagtalon. Galit na lumingon siya sa dalawang lalaki.“Hayaan ninyo ako! Bakit ba palagi na lang ninyo akong pinapakialaman!”“Pag usapan muna natin ito, Ms. Alcantara!” sigaw naman ni Flint, habang hindi pa rin tumitigil sa paglapit sa babae.“Diyan lang kayo! Isang hakbang pa at tatalon ako rito!” Lumuluhang babala ni Mariss sa kanila.Napailing naman si Flint at bumulong kay Leopold. “Hindi ba’t ‘yun naman talaga ang gagawin niya kung hindi pa tayo dumating? Bakit parang kasalanan pa natin ngayon na tatalon siya?”“Shut your mouth, Damn it!” sagot naman sa kaniya ni Leopold habang hindi inaalis ang tingin sa dalaga.“Okay, okay! Hindi na kami lalapit pero lumayo
LEOPOLD had spent the past three days working from his restaurant after their mission. Trying to forget how he barely see any signs of Bart and Malia. Their brothers in the organization are relentlessly working to track down the man who took his daughter but to no avail. He will visit Julie at their medical facility later. His friend just woke up few hours ago. They thought they were about to lose Julie but thank all the gods of mankind they didn’t. He was about to wrapped up when a familiar face entered the restaurant. “Mr. Rodriguez, long time no see!” said the man who arrived. “Mr. Lacasa. Great to see you,” ani Leopold. “Is it?” pagbibiro pa ng matanda na sinundan nito ng malutong na halakhak. Hindi alam ni Leopold kung bakit pero hindi talaga siya napapakali kapag nasa malapit ang matanda. Pero na ganito pa ang nararamdaman niya ay hindi naman niya ito maaaring itaboy sapagkat “I haven’t seen you in a while, Mr. Rodriguez. Are you busy with something else?” tanong ni Conrad
THE sound of someone making breakfast awoke Leopold from his slumber. Every instinct deep down told him to keep his eyes closed, but he knew it was a fool’s errand. Time was passing, and he was almost out of it.He opened his eyes to see Atlas smiling at him, “Good morning,” Atlas greeted, “slept well?”Leopold nodded slightly, unsure how to respond. “Yes, what are you doing here early this morning?” he said as she slowly got up. “When this is all over, we have a lot to talk about you and me.”Atlas furrowed his eyebrows. “About what?”“About your frequent trespassing here at my house, you dipshit!” Leopold extracted his self from the bed, hearing the joints in his back popping. In few short minutes, he was done taking a bath and went downstairs. Atlas and Julie had a hot bowl of soup and a side of bacon waiting for him.“Come on! Dig in!” Julie invited.“You can cook?” Leopold inquired making the woman spout.“Of course. Do you really think you’re the only one who can cook among all
THE gong sounded, and Hiroshi and Asahi limped and stumbled back to their starting marks. They exchanged pleasantries of bowing to each other and their grandfather. Hiroshi went to his defensive stance, while Asahi went on to his offensive strikes. The round kicked off with Asahi screaming wildly, smashing his left hand and his feet against Hiroshi’s defenses. Hiroshi blocked what must have been a dozen strikes effectively despite his poor balance with one good leg. Finally, Asahi seemed to collapse as his eyes closed. Instinctively, Hiroshi, tried catching his brother. Leopold saw what was happening before Asahi opened his eyes. Exploiting your older brother’s protective instinct to get him to drop his guard. You rotten bastard! Leopold thought at the back of his mind. Asahi’s left hand sprung like a rattlesnake toward the center or Hiroshi’s chest. Hiroshi gripped his brother’s forearm, desperately trying to keep the lethal object of his hand off her heart. Asahi seesawed with hi
LULAN ng dalawang sasakyan ay mabilis na tinalunton nina Leopold ang daan na maaaring tinahak ni Bart kasama si Malia.Ngunit hindi na nila makita pa ang mga ito. Maging ang grupo ni Jonas na umikot pa upang sana ay salubungin ang mga ito ay hindi sila nagawang maabutan.Alam ni Leopold na hindi sasaktan ni Bart ang bata ngunit may kung anong bagay ang nag bibigay sa kaniyang dibdib ng kaba. Kaba na kanina pa hindi naaalis sa kaniyang sistema.Kasalukuyan na silang pabalik ngayon sa Headquarters ng Crow. Naroon din na nag aabang ang ilan pa nilang mga kasamahan na hindi nakasama sa ibang sumaklolo sa kanila.“Is everyone safe, Sir Jonas?” tanong ni Abel habang katabi ang kakambal na si Cain.“Thankfully, Yes.” Jonas replied.“Thank god!” Napahalukipkip na tugon pa ng lalaki.Hindi nag tagal ay dumating na rin ang grupo nina Leopold. Nanlulumong napaupo ang lalaki sa high stool ng bar. Napansin ito ng iba pa ngunit hindi na lamang sila nag salita.Matapos bigyan ng isang baso ng scotch
NO ONE couldn’t fathom how uneasy Leopold was. Almost a dozen of armed men were in front of them. A small move and they will be dead. The worst case scenario— His daughter will die as well.His mind tried to calculate any escape route but to no avail. They were surrounded. One resistance from them and the three of them would be dead meat in an instant.A shape of a human being emerges from the darkness. Leopold was stunned upon seeing the man standing in front of him. It was Bart.His serious face began to show emotions that he tried to suppress long ago when he saw Malia. His daughter.“How did you find us?” Leopold asked the man.“It is not that hard to track your whereabouts, Leopold.” Bart answered.Muli nitong sinipat ng tingin si Malia. Humarang naman si Leopold nang mapansin ito. “Why are you doing this? Why did you join the Golden Circle?”“To get my revenge to you,” tugon nito bago muling tiningnan si Lia na nagtatago sa likuran ni Mira. “And to get my daughter back.”Parang
PARANG ipo-ipo sa ginawang pag kilos ang lahat. Kaagad na tumakbo patungo sa van sina Julie, Faustus at Leopold upang kunin ang kanilang mga baril.Habang si Mira naman ay kagyat na hinila sa isang gilid si Lia na naguguluhan sa mga nangyayari.“Tita? What are you playing po?” Nagtatakang tanong ng paslit na ang akala ay naglalaro lamang ang mga nakatatanda.“Uhh…” Umikot muna sa paligid ang mga mata ni Mira bago sagutin ang bata. “We’re about to play hide and seek baby, at tayong dalawa ang magkakampi kaya huwag kang aalis sa tabi ni Tita Mira, okay?”“Okay po,” sagot naman ng bata.“Leopold, Faus, Julie, Flint! With me!” utos ni Jonas.Nag-aalala naman na napatingin si Leopold kay Mira at Lia. Hindi niya nais iwanan ang anak sa gitna ng kaguluhan.“Don’t worry, I’ll take care of your daughter,” paniniguro ni Mira sa nag-aalalang ama.“I’ll be with them, Pare. Huwag kang mag-alala,” singit naman ni Atlas.Matipid na ngumiti naman si Leopold sa kanila. “Thank you guys. Take care.”“Le
PATAKBONG pumasok sa medical facility ng Crow si Leopold. Parang tambol sa lakas ang pag kabog ng kaniyang dibdib ng mga sandaling iyon.Ni hindi na nga niya nahintay pang matapos ni Atlas ang hatid nitong balita kanina. Dahil base pa lang sa hitsura kanina ng lalaki ay hindi mabuting balita ang hatid nito sa kaniyang tahanan. Pakiramdam pa nga niya ay ang oras na mismo ang kalaban niya ng mga sandaling iyon.Wala siyang kinatatakutan. Kahit nga si kamatayan ay maaaring mahiya na lang sa kaniya dahil hindi na niya ito kinatatakutan. Sa dinami-rami na rin ng mga laban at misyon na hinarap niya ay kabisado na niya kung paano niyang matatakasan ang taga-sundo ng mga kaluluwa.Pero para sa kaniya ay naiiba ang mga sandaling ito. Hindi man siya naniniwala sa mga Diyos na sinasamba ng mga tao ay pakiwari niya ay luluhod sa kahit na saang simbahan, mosque o templo ng mga ito para lang humiling na huwag munang bawiin ang pinakamamahal na anak.Naging kapansin-pansin para sa kaniya na wala ni
HALOS huminto ang pintig ng puso ni Leopold nang saksakin ni Bart si Haidee sa likuran nito. Ang masakit pa rito ay makailang ulit niya pa itong ginawa.Kitang-kita nila Leopold ang ekspresyon nang paghihirap sa mukha ni Haidee dahil sa magkakasunod na saksak na tinamo nito mula kay Bart. Napaubo rin ito ng dugo malamang dahil sa shock na tinamo ng katawan nito.“No… stop…” wika ni Leopold ngunit tanging siya lamang ang nakakarinig.Lalo siyang nanigas sa kinaroroonan nang makita kung paanong unti-unting mapapikit si Haidee habang nakangisi namang nakatingin sa kaniya si Bart. Ang tingin niya sa lalaki ngayon ay isang demonyong nagbabalat kayo bilang tao.Pilit na tumayo si Leopold sa kabila ng kaniyang panghihina upang sana’y pagbayarin si Bart sa kaniyang ginawa. Subalit bago pa man siya makalapit dito ay binitawan nito ang nag hihingalong si Haidee.Kaya naman sa halip na si Bart ay si Haidee ang agad niyang tinungo. Mabuti na lamang at nagawa niya itong masalo sa tamang oras.Agad
NAALARMA sina Jonas at Julie sa ginawa ni Leopold kaya naman bago pa pumutok ang laban ay nagawa nilang lapitan at tabihan si Leopold. Hindi naman sila nagkamali nang ginawa dahil kasalukuyan nang nakatutok sa binata ang dalang baril ni Krishmar habang nasa leeg naman ni Leopold ang kukri knife na hawak naman ni Levi. Wala na rin silang nagawa ng mga sandaling iyon kung hindi itutok sa mga ito ang dala nilang mga armas. Mabuti na lamang at may kaingayan at madilim ang paligid kung saan sila naka-pwesto dahil kung hindi ay kanina pa nakita ng ibang bisita ng event ang mga nagaganap. “Don’t make any move or you will die in here,” babala ni Jonas kay Levi habang nakatutok ang baril sa lalaki. “You too, asshole,” malamig na saad din ni Julie kay Krishmar na lumabas pa ang ugat sa noo dahil sa naging tawag ng dalaga sa kaniya. “You smells good, honey. I believe you taste good as well.” Nakangising wika ni Krishmar. Maya-maya lang ay tumunog ang telepono ni Grizzly na nakatumba pa rin