58“Wala kang assignment?” Tanong nito nang gumabi na. Ganito kami lagi kapag gabi.Bakit ba hindi ako nagsasawang titigan siya? Para akong nagayuma habang nakatitig sa kanya. Busy siya dahil maraming pinepermahan. Sabi nila mga busy raw ang mga kagaya nila, pero subrang saya ko na kahit na subrang busy niya ay nagkakaroon pa rin siya ng time para sakin.Hindi naman sa gusto kong may palagi siyang oras para sakin, maiintindihan ko naman kasi kung minsan hindi siya makatawag, pero talagang kahit subrang busy niya ay nagagawan pa rin niya pa rin ng paraan para magkita kami.This past few days kasi nasabi ko sa kanya na nahihirapan ako sa ilang topic sa business ad. lalo na kasi hindi naman iyon ang gusto kong kurso kaya kahit na busy siya ay tinuturuan niya ako. Malaking abala na nga ako sa kanya tapos dadagdag pa itong mga activities ko.“Natapos ko na kanina pa sa room. Madali lang naman iyon,” sambit ko sa kanya.“If you need anything, just tell me,” sambit nito na animo’y kahit anong
59Tahimik ako nang nasa dining table na kami. Pagkatapos na sabihin ni Janica sa’kin iyon ay lumabas din siya agad. Hindi naman na din nakapuslit si Yrony dahil talagang marami nga sigurong tanong si Lolo sa kanya.Nasa tabi ko si Janica at tahimik din na kumakain. Naisip ko lahat ng sinabi niya, lalo na ang huling sinabi niya na aaminin kong tinamaan ako ng husto. Selfish. Pagiging selfish ba kung ayaw kong itigil ang relasyon namin kasi pakiramdam ko magkakaroon ng kulang ang buhay ko? Hindi ko naman kasi alam na magiging ganito, eh.“Are you okay, Iha?”Hindi ko naman plinanong magkagusto sa kanya ng ganito kay Yrony at mas lalong hindi ko plinanong maging Alvarez.“Affeya!” Natigilan ako sa pag-iisip nang marinig iyon. Affeya. Ako iyon hindi ba? Inangat ko ang ulo ko at napansin na nakatingin na halos lahat na pala sila ay nakatingin sakin, maliban kay Janica.“P-Po?” Utal na tanong ko dahil hindi ko na alam ang pinag-uusapan nila sa subrang pag-iisip ko.“Are you okay?” Tanong n
60Yrony’s POV"What was that?" I tried to be calm while asking Janica that question when I opened the door of my car, but she didn't seem to hear anything from me o talagang sinasadya niya lang na hindi pansinin. Mabilis kong sinara ang pinto ng kotse ko para ma sundan siya.“Huwag kang bastoS.I am asking what was that, Janica!” Papasok na siya sa bahay kaya mas lalo kong binilisan ang paglalakad para maabutan siya. Mag-isa ako sa kotse ko habang nasa iisang sasakyan sila sumakay kanina."I'm tired, Kuya. Now, if you are not tired, let me rest. Let's talk tomorrow, shall we? I'm sleepy, and you should also go home; baka mamaya ay may naghihintay pala sa tawag mo, nakaakhiya naman sa iyo, sa inyo," she said seriously as she continued to walk inside the house na para bang wala talaga siyang planong sagutin ang tinatanong ko sa kanya.“Hayaan mo na. Bukas mo na lang pagsabihan,” I heard Papa said, pero dahil hindi ko nagugustuhan ang inaasta ni Janica ngayon ay tinawag ko siya ulit.I a
61Azaylie’s POV“Galing! We deserve a night out!” Biglang sambit ng baklang kaklase ko nang matapos namin ang isang group project. Si Pey.Naging abala ako sa mga sumunod na araw dahil malapit na ang exam. Malaking tulong din sa’kin iyon para hindi gaanong maisip ang sinabi sa’kin ni Janica. Gusto ni Janica na itigil ko na ang relasyon namin ng Kuya niya, pero hindi ko kaya. Iniisip ko pa lang parang dnudurog na ako.Alam ko na talagang nagmumukha na akong selfish nito, pero kasi, ang hirap eh.“Yeah. We really deserve it!” Erine said kaya ako napasulyap sa kaya. Isa din sa mga ka group namin. Lima kami sa group project na ‘to at kasama ko rito si Cresia. Hinayaan nila kaming sumama sa group project na ‘to kasi out of town si Briana, in short walang bully.Napasulyap ako sa relo ko. 6 p.m. na at lowbat na rin ang phone ko. Hindi kasi ako nagdadala ng charger. Mabuti na lang talaga at nakapagpaalam naman ako na malalate ako ng uwi dahil sa group project. Kung hind ko iyon ginawa ng ma
62Napakurap-kurap ako at agad na nag-iwas ng tingin sa parteng iyon. Hindi ko kasi alam kung tama ba iyong nakikita ko, o baka nalasing na agad ako sa alak na nainom ko at kung ano-anu na ang nakikita ko. Napailing ako at napasulyap ana lang sa basong ininuman ko kanina. Para kang tanga, Zay. Hindi naman agad matatamaan ka, halos kakainom mo lang naman.Inangat ko ulit ang tingin ko at tingnan ang lugar kung saan ko siya nakita, pero nakagat ko ang labi ko nang marami ng nakaharang doon kaya hindi ko na makita kung may nakaupo nga roon at nandoon nga si Yrony at Denver.“Labas lang ako. Your lolo is calling,” naagaw ni Ivo ang atensyon ko kaya mabilis akong tumango nang magpaalam siya. Sana lang talaga at hindi magalit si Lolo.“So this is your first time? Ghad! Ilang taon ka na tapos this is your first time? Edi dapat pala ay magpakalasing tayo! You need to experience this!” Tumatawa na na sambit ni Wendy nang sabihin ni Cresia na first time niya sa mga ganito kaya ayaw na niyang um
63Pagkarating namin sa condo ni Yrony ay agad na pinasok ni Denver si Cresia sa guestroom. Dahil wala akong gaanong tiwala kay Denver ay agad akong sumunod.“Yrony, pakuha ako ng extrang damit,” sambit ko nang hindi tinatanggal ang tingin ko kay Denver.Buti na lang talaga at naisipan ni Yrony na maglagay ako ng damit ko rito. Ang sabi niya ay incase lang na kailangan. Binilhan niya ako ng mga damit at mga kakilanganin ko kahit na sinabi ko na pwede naman akong kumuha na lang sa bahay para iyon na ang ilagay rito dahil marami naman akong extra, pero humindi siya.Agad na sinunod ni Yrony ang utos ko at bumalik agad ng may dala na.“Labas kayong dalawa,” mariing sambit ko nang makuha ko na ang hawak nilang . “Lalo na ikaw!” Baling ko kay Denver.“What? Don’t look at me like that. Hindi ako nanggagapang. Kung ganoon si Kuya sayo, ako hin—Ouch!” Inis na sinulyapan ni Denver ang kuya niya.“Hindi ako nanggagapang,” natatawang sambit ni Yrony kaya sinulayapan ko siya.“Dito ako matutulog.
Natigilan si Zay nang makita kaming dalawa na nag-uusap. Kumunot pa ang noo niya, mukhang nagtataka sa sinabi ni Denver.“Napalitan ko na siya at tulog na tulog na. Gutom ako. May pagkain ka ba diyan?” Malumanay na tanong ni Zay sa’kin."What do you want? I'll cook," I said. I bit my lip when I saw her weak look at me. Even the way she walks closer to me, she looks so weak."Nahihilo ako," she said, then hugged me very tight, like she was getting some strength from me.Fvck! Why is she so cute? She buried her face in my neck, and I smelled me.She adores my smell, which is why I buy a fvcking 50 pieces of that perfume.I grabbed her back to hug her. Damn! Sh*t! Damn it! I was tired earlier, but because she is here, all my tiredness suddenly disappeared like a bubble. It sounds so cheesy, but it's the truth.Talagang natanggal lahat ng pagod ko sa dami ng ginawa ko maghapon ngayon."What am I here? A freaking wall?” Denver asked a little annoyed, but I ignored him and neither did Zay.
64Azaylie’s POVNaihilamos ko ang palad sa mukha ko saka ginamit na suklay ang mga daliri ko nang marinig ang pagsara niya ng malakas sa pinto ng kwarto niya. Nahihilo pa ako, pero alam ko ang lahat ng sinabi ko. Naisip ko na tama si Janica, na dapat huwag kong hayaan na magalit si lolo kay Yrony. Alam ko naman na ako ang dahilan kaya ayaw ni Yrony pumunta sa blind date na iyon.Alam ko naman na mali ang gusto kong gawin niya kasi boyfriend ko siya, pero kasi, sa ngayon, pakiramdam ko iyon ang mas maigi niyang gawin.Naisip ko na baka kapag malaman din ni Janica na pumayag ang kuya niya ay isipin nito na baka hiwalay na kami o isipin niya na hindi naman kami ganoon ka selfish. Napapikit ako ng mariin. Ewan ko, hindi ako makapag-isip ng tama.Hindi ko na alam ang gagawin ko. Gusto ko siyang ipagdamot. Gusto ko akin lang siya, pero nakokonsensya ako sa pagiging selfish ko. Sinabi ko na gusto ko na lang maging selfish, pero may parte sa’kin na nakokonsensya sa lahat kaya talagang nagugu
Miss Kidnapper Has A Secret (Kidnapping Miss Kidnapper Book2) Blurb She left; she married Ivo, but she has a secret that wants her to just keep it secret no matter what. It’s already Affeya, not Azaylie. She comes back, but gets kidnapped again. He loves her. He wants to protect her, so when she came back, he kidnapped her again. He seduces her, even though he knows that she is already married. He can play dirty to get her back, even though there’s only 1% to make her his again, but that secret and a lie made everything change.
WAKASI sign and let my body rest in my swivel chair. I want to go there and see her, but I'm guilty. I don't know how to face her after this, after what I did. My conscience is eating me. I don't remember anything, but because I woke up next to her with no clothes, I couldn't help but believe that something had happened. Wala akong maalala, pero wala akong maisip na ibang dahilan kung bakit nandoon kaming dalawa.“You should rest, son. Hindi ka raw lumabas sa opisina mo maghapon. You don’t even eat at bakit nasa opisina ka pa hanggang ngayon?” Mama said on the phone.I sign. “I’m fine, Ma,” walang kalakas lakas na ani ko at pinikit na lang ang mata."But your voice says the other way. What is it? Do you have a problem? You can tell me and I can listen," she said softly, but I didn't speak and the phone remained on my desk, now on loudspeaker.Nasa opisina pa lang ako at halos lahat ng empleyado ay wala na. Pinatay ko ang ilaw at pinanatili ang kadiliman sa paligid ko.Narinig ko ang
76Yrony’s POVI really don't want to do this, but if this is what Zay wants, then fine. I'll do it because that's what she wants. Nakakatanga man na makipagdate gayong may girlfriend ako, pero gagawin ko. I gave Daisy a serious look when I found out she was my blind date."Yrony? Wow! I love Don Alvarez from now on," she said with a smile when we were both sitting at a table in a well-known restaurant.Tsk. Di naman mukhang nagulat. Does she really think she can play me?"I never thought that you were my date right now," she said again, then took the wine in front of her and sipped on it."I have a girlfriend," I immediately said to her, so she stopped sipping her wine and raised an eyebrow at me.Kumunot ang noo ko. I can't see any shock in her, but she didn't speak immediately. She just put down the wine glass and focused her full attention on me.I make my expression more serious, so she can see that I am serious about what I said. I want her to know that I already have a girlfrien
74Ilang beses kong kinurot ang sarili ko nang kaming dalawa na lang ang natira rito sa pool. Subra akong kinakabahan ngayon lalo na at kaming dalawa na lang. Gusto ko ng magsalita. Gusto ko na siyang kausapin ngayon, pero natatakot ako. Takot na hindi ko alam kung bakit ko nararamdaman ngayon.Subrang tahimik ng paligid at hindi ko alam kung paano magsisimula. Kanina lang ay hindi na ako makapaghintay para kausapin siya, pero ngayon, para akong napipi. Napatitig ako sa likod niya. Hindi niya ba ako matignan nakita ko iyong kanina? Gusto ko siyang yakapin at hayaan ang sariling ubusin ang oras para makasama siya.Naglakad ako papalapit sa kanya at alam kong narinig niya ang bawat yapak ko papalapit sa kanya. Hinawakan ko ng mariin ang bag ko para magkalakas ng loob para magsalita.“Harapin mo naman ako,” sambit ko at parang tangang pinasaya ang boses ko dahil nanginig din naman iyon sa huli. Hinintay ko siyang harapin ako, pero hindi siya humarap o nagsalita man lang.“Yrony,” tawag ko
74Muli kong tinignan ang pwesto nila at nang makita ko na wala na siyang kausap ay tinapangan ko ang sarili para tumayo at lapitan siya. Napasulyap sa’kin si Lolo at magsasalita sana, pero mukhang naalala nito ang usapan namin kaya nag-iwas din naman ng tingin, lalo na nang tignan ko siya ng seryoso, pero natigilan na ako sa paglalakad papalapit sa kinaroroonan ni Yrony nang marinig ko ang usapan sa kabilang lamesa."They are good together. I have a feeling that the engagement will be next. High school sweetheart really has something, huh?” Sambit ng isa sa nasa mesa kaya napasulyap ako roon. Saka ko lang napansin na iyong mga kaibigan pala ni Janica iyon.They are good together. Pang-ilang beses ko na ba iyon narinig mula noong dumating ako rito?“Sana nga. Our family is really a close friend at kung may engagement na magaganap, edi mabuti. Tiyak magsasaya ang dalawang pamilya kung nagkataon,” si Janica na nakatalikod sa’kin kaya hindi niya nakikita na nandito ako sa likod niya.“I
73"Just like what I want you to say, I want you to marry him. If you don't marry Ivo, I will use my influence to get your father out of the hospital, but if you say yes about marrying Ivo, then I promise to take care of everything about him. You and Ivo will get married abroad, and I will also agree if you ever want to take him with us abroad. I will promise to put him in one of the good hospitals there." seryosong dugtong pa niya.Hindi ako nagsalita at parang napako na ang paa ko sa kinatatayuan ko.Mahal ko si Yrony, pero mas mahal ko si papa. Kahit na sinasabi nilang lantang gulay na si papa at hinihintay na lang ang pasya ko kung isusuko ko na ba siya o hindi, ang sagot ko lang ay hindi. Walang pagdadalawang isip kong sasabihin na hindi ko siya isusuko kahit na katiting na lang na tyansa ang kakapit ko. Hinding-hindi ko siya isusuko kasi siya ang papa ko.Mahal ko si Yrony at kaya ko siyang ipaglaban, kaya-kaya kong panindigan ang kung anong meron kami kasi mahal na mahal ko siy
“Ano pong ibig niyong sabihin?” Tanong ko at patuloy sa pagkukunwari na hindi ko pa rin alam ang tinutukoy niya. Hindi ko lang kasi matanggap na ngayon pa niya binuksan ang usapan na iyon, gayong hindi kami maayos ni Yrony.“I want you to marry Ivo, Apo. I want you to fulfill my promise to your Tito,” malumanay na sambit niya sa’kin kaya napayuko na lang ako dahil galing na sa kanya ang mga salitang iyon.Mukhang talagang gusto niyang ikasal ako kay Ivo.He wants me to fulfill his promise to Tito. Grabe, Ano ako? Pambayad ng utang na loob? Heto na ba talaga? Huminga ako ng malalim bago iangat ang tingin sa kanya. I tried to smile to him, pero alam kung malungkot na ngiti ang naibigay ko sa kanya.“Hindi po ako magpapakasal dahil sinabi mo,” matapang na sambit ko kahit na subra na akong kinakabahan. Tinapangan ko ang sarili ko dahil napaghandaan ko naman na ang araw na ito, na kung sasabihin na nya ang tungkol roon, tatanggi ako. Gagawin ko ang lahat para tumanggi sa kanya.“But you ca
70 Napatitig ako kay papa na hanggang ngayon ay tulog na tulog pa rin at ang tanging machine lang ang nagbibigay buhay sa kanya. Kahit na sabihin nila na malabo na at isang himala na lang ay hinding-hindi pa rin ako titigil na umasa na magigising siya. Kinabukasan ay agad akong pumunta rito sa hospital dahil may pinuntahan ulit si lolo kasama sila Ivo at ang daddy niya. Sa daming bagay at tanong na tumatakbo sa isip ko, mababaliw ako kung mananatili pa roon kaya naisipan kong pumunta na lang dito kahit saglit lang. Sabado ngayon at walang klase. Binilin ni Lolo na huwag muna ako aalis sa bahay, pero gusto ko talagang puntahan si Papa ngayon. Gusto kong makita si papa at kahit na tulog ay gusto kong maglabas ng sama ng loob sa kanya. Napabuntong hininga ako ng malalim at tumayo para ayusin ang bedsheet ni Papa. Sira na ang phone ko kaya hindi ko alam kung nag text ba o tumawag din kalaunan si Yrony sa’kin. Hindi ko din naman tinignan ang laptop ko para mag online sa social media acc
70Simula noong nagin kami, palagi niyang pinaparamdam sakin na ako lang. Na akin siya at sa kanya ako, pero pagkatapos kong makita ang picture na iyon, hindi ko na maiwasang mapaisip at mapatanong kung totoo ba?Ayokong pagdudahan yung pagmamahal niya sa’kin kasi palagi niya akong pinapasaya at palagi niyang pinaparamdam kung gaano niya ako kamahal. Ginagawa niya lahat para pasayahin ako na isang iyak ko nag lang sa kanya, kinabukasan napawi na iyon kasi nasa harap ko na si papa.Huminga ako ng malalim at subukang kalmahin ang sarili ko sa nakita, pero hindi ko na talaga kayang pakalmahin iyong sarili ko kasi pakiramdam ko na sa simpleng letrato na iyon, naduroga na ako.Biglang sumikip ang dibdib ko at halos mahirapan na sa paghinga. Napahawak pa ako sa dibdib ko at tuluyan kong nalaglag ang phone ko sa sahig dahil hindi ko na mahawakan iyon ng maayos. Kung hindi ako nahawakan at naalalayan ni Cresia ay baka tuluyan na akong mapapaupo sa panghihina ng paa at tuhod ko. Para akong tan