13Hindi ako makapaniwala sa sarili ko. Hindi ako makapaniwala na nagagawa ko iyong sabihin lahat. Nakangiti ako at hindi na natanggal ang ngiti sa labi ko.Wala naman sigurong masama kung sabihin at aminin ko na medyo nagkakagusto na ako sa kanya hindi ba? Hindi ko alam kung paano, pero pakiramdam ko gusto ko na siya. O masyado bang mabilis na aminin ko iyon sa sarili ko at baka mali lang ako at wala lang akong mapagdiskitahan? Ewan ko.Binalik ko na ang phone ni Manang Kuring at saka bumalik agad sa kwarto ni Yrony. Napasinghan ako dahil amoy na amoy ko ang amoy niya sa bawat sulok ng kwarto niya, mas lalo ko tuloy siyang namiss."Baliw na ba ako?" Wala sa sariling sambit ko.Napatitig ako sa kisame. Kahit kailan, hindi pa ako nakaramdam ng ganito, pero hindi ako tanga at inosente para hindi maramdamang nagugustuhan ko siya. 'Yung pang-aasar ko sa kanya. 'Yung subrang gaan ng pakiramdam ko kapag nandyan siya at yung pakiramdam na parang ligtas ako kapag nandiyan siya. Hindi ko alam
14Yrony's POVWe both stared at the result of the two DNA test. I sighed and put the paper down after reading it and conforming to the result. I don't know what to feel. I would have been happy because, finally, we already saw the lost granddaughter of Don Alvarez, and we can now fulfill the promise that was made from our lolo, but instead of being happy, my chest feels heavy.Negative siya sa tumayong ama niya at positive naman siya sa DNA nila ni Don Alvarez. She is Affeya Alvarez."Positive. She is really the daughter of Tita Greta," Janica said softly katulad ko ay nagulat, pero napangiti rin kalaunan, hindi gaya ko na nanatiling seryoso."What's your plan now?" I glanced at dad when he asked me that, na para bang ako ang dapat na mag desisyon ngayon.Hindi agad ako nakapagsalita."We need to inform Zay about this, Kuya. She might be surprised by everything that will happen in her life because she is not just an ordinary girl now. She is the only heir of Don Alvarez," Janica said
15Pakiramdam ko wala akong karapatang magsalita nang malaman kong mama at papa pala iyon nila Yrony. Pwede kayang magkulong na lang ako sa kwarto? Pakiramdam ko kasi may kailangan silanh pag-usapan na hindi dapat ako kasali.Si Yrony at Denver ay kamukha ng papa nila, habang si Janica naman ay kuhang-kuha ang mama niya. Gwapo si Yrony at Denver, ilang beses ko na mga iyon nasabi, pero napabuntong hininga ako dahil pakiramdam ko mas gwapo anh papa nila.Hindi na ako magtataka ngayon kung gaano sila kagaganda at kagugwapong nilalang. Subrang ganda ni Janica, iyon pala ay subrang ganda ng mama niya, para lang silang magkapatid. Gagi? Ang ganda ng lahi nila. Magpalahi kaya ako kay Yrony? Nakagat ko ang labi at gusto na lang matawa sa naisip, pero shempre hindi ako tumawa! Baka mamaya sabihan nila akong baliw.Nagpakilala sila sa'kin habang nakangiti. Hindi ba nila alam na isa ako sa mga kidnapper ng anak nila at ngayon ay nakangiti sila? Tahimik na lang ako hanggang sa makapasok kami dah
16"Anong? Bakit? Teka," halos hindi ko na alam ang sasabihin ko kaya napatayo na ako. Inulit kong binasa ang nakalagay sa papel na iyon, pero isang salita lang anh rumehistro sa isip ko.Negative. Natawa ako kasi baka naman prank lang naman 'to hindi ba? Peeo nang tinignan ko si Yrony sa harap ko na nananatili ang seryosong expression ay nalaglag ang balikat ko."Si papa, pinuntahan mo? Anong ginawa mo? May ginawa ka sa kanya? May ginawa ako sa sayo, pero huwag mo siyang idamay rito kasi wala naman siyang alam! At saka ano 'to? Bakit may DNA test? Sino ka ba talaga at anong kailangan mo sa'kin?" Tuloy-tuloy ang bawat pagtanong ko dahil talagang hindi ko na alam ang sagot kung bakit.Napatitig ako sa papel na hawak ko. Negative. Nanginginig na talaga at kulang na lang ay tuluyan ko iyong mabitawan. Hindi ko tunay na ama si Papa, pero bakit? Nag-init ang mata ko at hindi na napigilan ang pagtulo ng luha ko. Pero paanong hindi ko siya tunay na ama? At sino siya para gawin 'to,Para akon
17Okay. Binablackmail niya ako at alam niya na si Papa ang kahinaan ko. Sa ngayon medyo may tampo ako kay papa. Ampon niya lang pala ako, pero hindi man lang niya sinabi. Hindi ko kailanman iyon naisip dahil hindi niya pinaramdam na hindi niya ako anak.Nasa kwarto na ako ni Janica. Tulog na tulog na ito habang ako ay tahimik na umiiyak dahil sa pag-iisip ng lahat ng nalaman ko sa buhay ko. Napakaraming tanong na gusto kong itanong sa kanila, lalo na kay Papa.Iniisip ko na baka nagsisinungaling lang sila, pero tuwing iniisip ko kung ano naman mapapala nila sa pagsisinungaling ay napapahagulgol na lang kasi alam kong wala silang mapapala. Wala silang mapapala kung mantitrip lang sila.Mugto ang mata ko kinabukasan dahil hindi ako nakatulog ng maayos. Pagbaba ko ay walang tao sa baba, pero naririnig ko ang boses nila sa labas. Dumeretso ako sa kusina, pero nagdalawang isip akong tumuloy nang makita ko si Yrony roon.Nakaharap ito sa laptop niya habang may kape sa gilid niya. Napasulya
18 "You know that I can open this damn door using a key, right? Damn it! Open this fucking door, Zay!" Rinig kong galit na sambit niya sa labas ng kwarto ni Janica habang hindi tumitigil sa pagkatok. Kanina pa siya katok ng katok at napasimangot na ako nang sabihin niya iyon. Oo! Alam ko, pero bahala ka sa buhay mo! Ilang beses pa siyang kumatok na para bang wala siyang kaguran. Napatakip ako sa tenga ko hanggang sa wala na akong marinig na katok. Napasulyap ako sa pinto at nakahinga na ng maluwag, pero napasinghab na lang nang kumatok ulit siya. "Ano ba! Sabing ayoko!" Bulyaw ko na. "Sa ayaw at sa gusto mo, mag tatrain ka! And what the fuck do you mean a while ago? Ihahain mo ang sarili mo? Fucking come out here and we'll talk about your damn behavior! Napupuno na ako sayo, Azaylie! Hindi na ako natutuwa!" Sunod-sunod na sambit nito habang patuloy pa rin sa kumakatok. As if naman nagpapatawa ako? Ano bang akala niya? Na nagpapatawa ako? Gwapo nga siya, pero wala siyang isip! Ba
19Seryoso siya sa sinabi niyang iyon. Ilang araw na hindi niya ako pinilit sa sinasabi niyang traning. Ilang araw din siyang abala sa laptop niya at hindi ko maiwasang isipin na baka yung Venus na iyon ang pinag-aabalahan niya.Nailagay at tinukod ko ang palad ko sa pisngi ko habang nakatitig sa kanya. Nasa duyan ako habang nakatitig sa kanya. May hawak siyang baril at tinatamaan ang mga target na nilagay niya sa harap niya.Ang cool niyang tignan. Naka all black habang seryosong nakatitig sa target niya. Ang gwapo niyang tignan. Napailing ako sa sarili ko at sinubukang tanggalin ang tingin sa kanya, pero para bang may magnet siya sa mata ko kaya bumabalik ang tingin ko sa kanya.Lahat ng target ay halos natatamaan niya. Walang mintis sa subrang galing niya.Ilang araw kong pinag-isipan ang lahat ng sinabi niya, pero hindi ko pa rin talaga matanggap. Ayoko pa ring tanggapin kung sino talaga ako. Pakiramdam ko hinding-hindi ko iyon matatanggap dahil hindi naman ako napunta sa magulang
20"Okay. Hindi na 'yun tyamba," sambit nito na mas lalo kong ikinairita."Tyamba yun! Sinasabi mo lang yan kasi—""Then what do you want me to say? Kanina sinabi kong tyamba, naiinis ka, ngayon namang sinabi ko na na hindi iyon tyamba, naiinis ka pa rin?" Malumanay na tanong nito sa'kin habang mapungay ang matang nakatingin sa'kin."Dapat ang sinabi mo kanina noong nabaril ko yung target, ang galing galing mo, Zay, pero imbes na sabihin mo 'yun, sasabihin mo pa na tyamba lang 'yun!" Hindi ko alam kung bakit ako nagkakaganito, pero naiinis talaga ako!Nakagat nito ang labi at patuloy lang sa pagtitig sa'kin na para bang pinag-aaralan niya ang bawat parte ng mukha ko."Unang baril ko kaya yun! Sige nga, iharap mo nga sa'kin kung may taong unang baril pa lang nakatamaan na agad ang target! Iharap mo!" Bulyaw ko pa.Napansin ko ulit ang pagngiti niya kaya inis na siyang tinulak, pero hinawakan niya ang bewang ko at pinanatili sa harap niya. Galit ang titig ko sa kanya, pero nanatili ang
Miss Kidnapper Has A Secret (Kidnapping Miss Kidnapper Book2) Blurb She left; she married Ivo, but she has a secret that wants her to just keep it secret no matter what. It’s already Affeya, not Azaylie. She comes back, but gets kidnapped again. He loves her. He wants to protect her, so when she came back, he kidnapped her again. He seduces her, even though he knows that she is already married. He can play dirty to get her back, even though there’s only 1% to make her his again, but that secret and a lie made everything change.
WAKASI sign and let my body rest in my swivel chair. I want to go there and see her, but I'm guilty. I don't know how to face her after this, after what I did. My conscience is eating me. I don't remember anything, but because I woke up next to her with no clothes, I couldn't help but believe that something had happened. Wala akong maalala, pero wala akong maisip na ibang dahilan kung bakit nandoon kaming dalawa.“You should rest, son. Hindi ka raw lumabas sa opisina mo maghapon. You don’t even eat at bakit nasa opisina ka pa hanggang ngayon?” Mama said on the phone.I sign. “I’m fine, Ma,” walang kalakas lakas na ani ko at pinikit na lang ang mata."But your voice says the other way. What is it? Do you have a problem? You can tell me and I can listen," she said softly, but I didn't speak and the phone remained on my desk, now on loudspeaker.Nasa opisina pa lang ako at halos lahat ng empleyado ay wala na. Pinatay ko ang ilaw at pinanatili ang kadiliman sa paligid ko.Narinig ko ang
76Yrony’s POVI really don't want to do this, but if this is what Zay wants, then fine. I'll do it because that's what she wants. Nakakatanga man na makipagdate gayong may girlfriend ako, pero gagawin ko. I gave Daisy a serious look when I found out she was my blind date."Yrony? Wow! I love Don Alvarez from now on," she said with a smile when we were both sitting at a table in a well-known restaurant.Tsk. Di naman mukhang nagulat. Does she really think she can play me?"I never thought that you were my date right now," she said again, then took the wine in front of her and sipped on it."I have a girlfriend," I immediately said to her, so she stopped sipping her wine and raised an eyebrow at me.Kumunot ang noo ko. I can't see any shock in her, but she didn't speak immediately. She just put down the wine glass and focused her full attention on me.I make my expression more serious, so she can see that I am serious about what I said. I want her to know that I already have a girlfrien
74Ilang beses kong kinurot ang sarili ko nang kaming dalawa na lang ang natira rito sa pool. Subra akong kinakabahan ngayon lalo na at kaming dalawa na lang. Gusto ko ng magsalita. Gusto ko na siyang kausapin ngayon, pero natatakot ako. Takot na hindi ko alam kung bakit ko nararamdaman ngayon.Subrang tahimik ng paligid at hindi ko alam kung paano magsisimula. Kanina lang ay hindi na ako makapaghintay para kausapin siya, pero ngayon, para akong napipi. Napatitig ako sa likod niya. Hindi niya ba ako matignan nakita ko iyong kanina? Gusto ko siyang yakapin at hayaan ang sariling ubusin ang oras para makasama siya.Naglakad ako papalapit sa kanya at alam kong narinig niya ang bawat yapak ko papalapit sa kanya. Hinawakan ko ng mariin ang bag ko para magkalakas ng loob para magsalita.“Harapin mo naman ako,” sambit ko at parang tangang pinasaya ang boses ko dahil nanginig din naman iyon sa huli. Hinintay ko siyang harapin ako, pero hindi siya humarap o nagsalita man lang.“Yrony,” tawag ko
74Muli kong tinignan ang pwesto nila at nang makita ko na wala na siyang kausap ay tinapangan ko ang sarili para tumayo at lapitan siya. Napasulyap sa’kin si Lolo at magsasalita sana, pero mukhang naalala nito ang usapan namin kaya nag-iwas din naman ng tingin, lalo na nang tignan ko siya ng seryoso, pero natigilan na ako sa paglalakad papalapit sa kinaroroonan ni Yrony nang marinig ko ang usapan sa kabilang lamesa."They are good together. I have a feeling that the engagement will be next. High school sweetheart really has something, huh?” Sambit ng isa sa nasa mesa kaya napasulyap ako roon. Saka ko lang napansin na iyong mga kaibigan pala ni Janica iyon.They are good together. Pang-ilang beses ko na ba iyon narinig mula noong dumating ako rito?“Sana nga. Our family is really a close friend at kung may engagement na magaganap, edi mabuti. Tiyak magsasaya ang dalawang pamilya kung nagkataon,” si Janica na nakatalikod sa’kin kaya hindi niya nakikita na nandito ako sa likod niya.“I
73"Just like what I want you to say, I want you to marry him. If you don't marry Ivo, I will use my influence to get your father out of the hospital, but if you say yes about marrying Ivo, then I promise to take care of everything about him. You and Ivo will get married abroad, and I will also agree if you ever want to take him with us abroad. I will promise to put him in one of the good hospitals there." seryosong dugtong pa niya.Hindi ako nagsalita at parang napako na ang paa ko sa kinatatayuan ko.Mahal ko si Yrony, pero mas mahal ko si papa. Kahit na sinasabi nilang lantang gulay na si papa at hinihintay na lang ang pasya ko kung isusuko ko na ba siya o hindi, ang sagot ko lang ay hindi. Walang pagdadalawang isip kong sasabihin na hindi ko siya isusuko kahit na katiting na lang na tyansa ang kakapit ko. Hinding-hindi ko siya isusuko kasi siya ang papa ko.Mahal ko si Yrony at kaya ko siyang ipaglaban, kaya-kaya kong panindigan ang kung anong meron kami kasi mahal na mahal ko siy
“Ano pong ibig niyong sabihin?” Tanong ko at patuloy sa pagkukunwari na hindi ko pa rin alam ang tinutukoy niya. Hindi ko lang kasi matanggap na ngayon pa niya binuksan ang usapan na iyon, gayong hindi kami maayos ni Yrony.“I want you to marry Ivo, Apo. I want you to fulfill my promise to your Tito,” malumanay na sambit niya sa’kin kaya napayuko na lang ako dahil galing na sa kanya ang mga salitang iyon.Mukhang talagang gusto niyang ikasal ako kay Ivo.He wants me to fulfill his promise to Tito. Grabe, Ano ako? Pambayad ng utang na loob? Heto na ba talaga? Huminga ako ng malalim bago iangat ang tingin sa kanya. I tried to smile to him, pero alam kung malungkot na ngiti ang naibigay ko sa kanya.“Hindi po ako magpapakasal dahil sinabi mo,” matapang na sambit ko kahit na subra na akong kinakabahan. Tinapangan ko ang sarili ko dahil napaghandaan ko naman na ang araw na ito, na kung sasabihin na nya ang tungkol roon, tatanggi ako. Gagawin ko ang lahat para tumanggi sa kanya.“But you ca
70 Napatitig ako kay papa na hanggang ngayon ay tulog na tulog pa rin at ang tanging machine lang ang nagbibigay buhay sa kanya. Kahit na sabihin nila na malabo na at isang himala na lang ay hinding-hindi pa rin ako titigil na umasa na magigising siya. Kinabukasan ay agad akong pumunta rito sa hospital dahil may pinuntahan ulit si lolo kasama sila Ivo at ang daddy niya. Sa daming bagay at tanong na tumatakbo sa isip ko, mababaliw ako kung mananatili pa roon kaya naisipan kong pumunta na lang dito kahit saglit lang. Sabado ngayon at walang klase. Binilin ni Lolo na huwag muna ako aalis sa bahay, pero gusto ko talagang puntahan si Papa ngayon. Gusto kong makita si papa at kahit na tulog ay gusto kong maglabas ng sama ng loob sa kanya. Napabuntong hininga ako ng malalim at tumayo para ayusin ang bedsheet ni Papa. Sira na ang phone ko kaya hindi ko alam kung nag text ba o tumawag din kalaunan si Yrony sa’kin. Hindi ko din naman tinignan ang laptop ko para mag online sa social media acc
70Simula noong nagin kami, palagi niyang pinaparamdam sakin na ako lang. Na akin siya at sa kanya ako, pero pagkatapos kong makita ang picture na iyon, hindi ko na maiwasang mapaisip at mapatanong kung totoo ba?Ayokong pagdudahan yung pagmamahal niya sa’kin kasi palagi niya akong pinapasaya at palagi niyang pinaparamdam kung gaano niya ako kamahal. Ginagawa niya lahat para pasayahin ako na isang iyak ko nag lang sa kanya, kinabukasan napawi na iyon kasi nasa harap ko na si papa.Huminga ako ng malalim at subukang kalmahin ang sarili ko sa nakita, pero hindi ko na talaga kayang pakalmahin iyong sarili ko kasi pakiramdam ko na sa simpleng letrato na iyon, naduroga na ako.Biglang sumikip ang dibdib ko at halos mahirapan na sa paghinga. Napahawak pa ako sa dibdib ko at tuluyan kong nalaglag ang phone ko sa sahig dahil hindi ko na mahawakan iyon ng maayos. Kung hindi ako nahawakan at naalalayan ni Cresia ay baka tuluyan na akong mapapaupo sa panghihina ng paa at tuhod ko. Para akong tan