Narrator " Kailangan kong bumalik ng Pinas ma... Kailangan magbayad kung sino man ang pumatay kay kuya..." Basag ang tinig ni Lia na lumabas ito sa kanyang bibig... "No! I won't let you do that.." kontra ni Donya Olivia.. "Isa pa paano kung hindi coincindence ang car accident na nangyari kay Kurt.. Kailangan ko pong balikan ang mga police.. Perhaps meron silang hindi sinasabi.. Or better confront Dad para matapos na ang lahat ng to.." natatarantang pahayag ni Lia.. "Calm down, Lia... Kumalma ka na muna.. Makakasama sa mga apo ko.." "I can't.. To think na baka tama po kayo na hindi aksidente ang nangyari kay Kurt.. Paano kung plano ito lahat ni Dad.. I can't lose, Kurt mom.. I love your son more than my life.. Hindi ko kaya kapag may nangyari sa kanyang masama.." panaghoy nito.. Punit ang mukha ng Donya sa pag aalala.. "Shhhh... Lia.. Calm down..Iha.. Please!! We will fix things out.. okay.. But for now kailangan tayo ni Kurt sa tabi niya.." paliwanag ng Donya.. Hindi ito tu
[Noah POV] Nakailan message na ko kay Tiffany pero wala man lang tong reply.. Pati tawag ko hindi din niya sinasagot, panay lang ang ring.. Abala man ako sa mga pasyente ang utak ko din abala kakaisip kung anong ginagawa ni Tiffany ngayon.. Madami kayang customer sa bar? May mga ka business meeting kaya siya? Sumasagi sa isipan ko kung madalas ba tong madaming nakakahalubilong lalaki? Popping those thoughts in my mind makes me feel irritated.. I can't wait to finish my duty para mapuntahan na siya agad.. Hindi man lang talaga mag reply maski isa.. [Tiffany POV] Walang tigil ang notification sa phone ko at puro message galing kay Noah.. Wala ba siyang trabaho? Hindi ba siya busy at panay din ang tawag niya? "Ma'am Tiffany may customer nanaman pong ayaw paawat sa kabilang table.." sambit ng isang staff ko.. Napabuntong hininga ako.. Not now.. Ang utak ko ay sabog baka kung anong magawa ko sa customer na to.. Naglakad ako papunta sa table na nabanggit ng staff ko.. Nakita ko
Hindi ako nagdalawang isip sapakin ang lalaking ito ng akma niyang pagbuhatan ng kamay si Tiffany.. Bumagsak ito sa sahig.. "Why did you do that?!" bulyaw sakin ni Tiffany. Salubong ang mga kilay nito at busangot ang mukha.. "He's going to slap you.. Kung hindi ako naging maagap nasapak ka na niya!" singhal ko. "Ano bang pakealam mo?? Buhay ko to.. Araw araw ko na tong trabaho.." Hindi ko nagustuhan ang sinabi niya.. Tinulungan niya ang lalaking makatayo. What the fuck! Pinagmasdan ko lang siya.. Inalalayan niya tong makaupo.. Hindi ako makapaniwala sa nakikita ko.. "At nagagawa mo pa siyang akayin?? What the hell is wrong with you, Tiffany?! Muntik ka na niyang saktan!!" bulyaw ko.. Nanginginig ako sa galit at poot.. "Dahil lasing siya! Dahil may pinagdadaanan siya!" sambit niya na lalong pinagtaka ko.. Mas lalo akong nainis dahil pinagtatanggol pa niya ang lalaking ito.. "Do you know him?!" "No! I don't!" mabilis niyang sagot.. "Sorry sir... ako ng humihingi ng pasens
[Noah POV] Malayo na ako sa bar ni Tiffany pero ang puso at utak ko naiwan duon.. Nagdadalawang isip ako kung tama bang pabayaan ko na siya.. Ramdam kong mahal pa niya ako at kung susuko ako ng ganun na lang para ko na din pinatunayan sa kanya kung gaano lang kababaw ng pagmamahal ko sa kanya.. Napaisip ako at napagtantong NO! No way na titigil akong mabawi siya kaya pinihit ko pabalik ang sasakyan ko.. Hindi ko siya iiwan this time kahit ano pang taboy niya sakin.. Kahit paulit ulit na magbitiw siya ng masasakit na salita I will except it.. Ibubuhos ko na ang lahat para sa pag ibig na to.. Muli akong lumakad papasok ng bar ng maparada ang sasakyan ko. Nakita akong muli ng staff niya at tinuro siya.. Sa pagkakataong ito nakita kong sinabayan niya sa pag iinom ang lalaking sinapak ko kanina.. Lumakad ako palapit sa kanila at nagitlag pa ang lalaki ng makita ako pero umupo ako sa tabi nila.. Umorder ako ng alak.. Tinungga ko ang bukas na beer sa lamesa at parehas silang napahint
Bigla na lang akong binuhat ni Noah pa bridal style.. "Noah!! Ibaba mo nga ako.." bulyaw ko sa kanya pero hindi ako nito pinansin at nagpatuloy lang sa paglakad.. Pinagtitinginan na kami ng mga tao pero wala pa din itong pakialam. "Dyan ka..." sambit niya matapos akong maiupo sa tabi ng driver seat.. Agaran siyang umupo sa kanyang lugar saka nilock ang aking seatbelt bago pinaandar ang sasakyan. "San mo ko dadalhin? Hindi pa tapos ang duty ko!! Fuck, Noah! Ibalik mo ko sa bar.." labas litid kong himutok sa kanya.. "Kaya na yun ng mga tauhan mo... You need to go home..." saad niya pero iba ang daang tinatahak niya.. Hindi ito papunta ng bahay.. San niya ko dadalhin.. "Hindi ito ang way pauwi ng bahay ko, Noah!! San mo ko dadalhin?? Akala ko malinaw na sayo.." "No! I change my mind.. Pakakasal ka sakin sa ayaw mo man o sa gusto.." "Fuck you Noah!! Masasaktan ka lang dahil yun ang ipaparamdam ko sayo.." "Then be it, Tiffany... If that's the only way to ease your pain and f
"Enough of that, Kurt Morgan.. Hindi ka na bata.. If it's hard to believe in her, accept it from me. I won't lie.. I am your mother.. Sally cheated on you over your best friend. Ask him to confirm.. Matagal na kayong tapos. Sally was your past while Lia was your present and future!" "Pero hindi ko nga siya maalala ma! Can you blame me kung ang naiwan sakin ay ang mga ala-ala namin ni Sally na masaya at in love sa isa't isa? I was about to ask her to marry me ma!" bulyaw nito na halos dumurog sa buong pagkatao ko. Ang sakit marinig lahat ng yun sa kanya. "Sa utak ko I was about to marry the girl I love the most and then ito kayong lahat sinasabi na matagal na kaming wala.. That was fucking killing me mom! Sana namatay na lang ako or di kaya hindi na nagising! Wala ng saysay pa ang buhay ko kung wala na din naman si Sally." Sa mga patuloy niyang sinasabi pakiramdam ko any moment ay babagsak ako sa sahig. Tinatagan ko ang mga binti kong nanginginig. Pilit kong kinakalma ang kalooban
Narrator Nailabas si Kurt ng hospital kasama si Lia. Nagkasundo ang dalawa na sa oras na makalakad si Kurt ay kusa ng lalayo si Lia. Masakit man sa kalooban ni Lia na kahit isang detalye patungkol sa kanya ay walang naiwan sa isip ni Kurt, pinili pa din niya manatili sa tabi nito para maalagaan. "Mom thank you po.." sambit nito sa Donya. "For what iha?" tugon nito. "For helping me to stay beside Kurt. Kung dumating po yung day na it's time to accept I will set him free ma.. Diba ganun naman po kapag mahal mo ang isang tao makukuntento ka ng maging okay siya kahit pa hindi na ikaw ang kasama niya.." "Wag mo muna isipin yan ngayon, Lia. Marami pang pwede mangyari.." "Pero paano nga ma kung hindi na bumalik ang ala-ala niya kagaya ko.. I still don't remember anything.." malungkot na saad ni Lia. "Exactly! Lia.. Wala kang naaalala pero natutunan mo siyang mahalin kahit pa nalaman mong hindi kayo tunay na mag asawa..Always think this way.. The memories might vanish into his min
"May kakaiba ba sa brief ko at grabe kung pagmasdan mo?" nag init ang katawan ko sa hiya at mabilis na ibina ba ang mga kamay ko saka bumaling ng tingin sa kanya. Napapalunok akong bumwelo para maisuot sa kanya ang underwear niya. Nang maisuot ko to sa magkabilang paa niya, huminga ako ng malalim. Heto na at paakyat na ako sa hita niya.. Marahan kong hinila ito paangat. Lumunok pa ako at pakiramdam ko ang init ng paligid. "You are sweating.." sambit niya at ngumiti pa ng nakakaloko.. "I must say na nahawakan mo na to so bakit parang kinakabahan ka pa dyan.." panunukso niya. "Sino may sabi sayong kinakabahan ako?? Syempre hindi tayo yung gaya ng dati na mag asawa noh.. We are stranger right now diba? Gaya ng sabi mo.." tumango tango ito pero halata namang hindi kumbinsido sa mga sinabi ko.. Nang makarating ako sa parteng iyon ay hindi niya inalis ang tingin sakin.. Iniangat ko ang kanang gilid niya saka ito hinila pataas at ganun din sa kaliwa hanggang maisuot niya ng buo at m
[NARRATOR] Makalipas ang ilang buwan at sa kasalan na nga nauwi ang tatlong couple. Gaganapin ito sa Woolacombe Sands, Devon. Isa ito sa pinaka kilala at sikat na beach sa britain. Handa na ang lahat at hindi maghumayaw ang galak ng bawat saksi sa kasal ng tatlong couple na sina Oscar at Charlotte. Si Noah at Tiffany kasama si Lia at Kurt na akala ng lahat ay hindi na mauuwi sa happy ending. Naunang dumating si Tiffany suot ang kanyang magarang trahedeboda, sumunod naman si Charlotte. Lumipas ang ilang minuto at wala pa din si Lia. Ang mukha ni Kurt ay hindi na maipinta at gusto ng puntahan si Lia sa hotel, malapit lang sa venue. "Relax ka lang, dadarating yun.." Saad ni Noah habang tinatapik ang kanyang balikat. Tumango tango lang si Kurt bilang ganti rito. "Excited na ako maging Mrs. Brown ka Charlotte.." Malambing na pahayag ni Oscar sa kanyang magiging kabiyak. "Ako din.. I can't wait maging Mrs. Walker ka, Tiffany.." Saad din ni Noah sa kanyang kabiyak. Masaya ang bawat i
"Yeah sure.." Sagot ko. Bigla akong kinabahan dahil tila mahalaga ang sasabihin niya. "Nakapag decide na ako.." Seryoso ang mukha nitong saad. Hindi ako nagsalita at inantay ang mga susunod niyang sasabihin. Nagsimulang kumabog ang dibdib ko. Iiwan na ba niya ako? Tatapusin niya na ba kung anong meron lang kami dahil wala pa din siyang maalala. "Anong ibig mong sabihin nakapagdecide ka na?" Mahinang tanong ko sa kanya. Nagsimulang magtubig ang gilid ng mata ko at ilan sandali pa tumulo na nga ang luha ko. "I'm so sorry pero ayokong maging unfair sayo. Hindi ko alam exactly kung ano nga ba talaga ang nararamdaman ko para sayo and hindi ko naman pwede pag antayin ka hanggat gusto ko tapos in the end hindi din naman pala kita mapanindigan." "I don't care, Kurt. Fine kung wala kang maalala sa akin pero hindi ba mas mahalaga ung konting nararamdaman mo sakin para makabuo tayo ulit ng bagong memory? I know may nararamdaman ka for me. I can feel it. Our sex last time ay hindi lang bast
[NARRATOR]Ilan sandali pa at isang malakas na pagsabog ang nangibabaw sa buong kapaligiran.. "Oscar!!" Sigaw ni Charlotte at akmang pupunta sa building kung saan iniwan ito pero maagap si Lia sa pagpigil sa kanya.. "Its too dangerous, Charlotte.. Hindi ka pwedeng pumunta roon.." Nag aalalang pahayag ni Lia. Pati si Kurt ay umawat na din sa panglalaban ni Charlotte. "Pero andun si Oscar!! BITIWAN NIYO AKO!!!!" Walang tigil ang pilit nitong pagpupumiglas. "Oscar!! Ahhhh...." Panay ang naging sigaw niya pero hindi siya pinakawalan ng dalawa... "Anong nangyari??" Singhal ni Noah.. Mabilis na tumakbo sa kanya ang kanyang kapatid. "Noah... Its Oscar... Puntahan natin siya... Naiwan siya sa building na yun.. Naka-ka kabit sa katawan niya ang bomba.." Garalgal na pahayag nito. Naghalo ang hikbi at salita. "Stay here. I will check. Please be strong ate.." Tumingin muna si Noah kay Tiffany at tumango naman ito sa kanya. "Lia water for your friend.." Pag aalok ni Kurt. Kahit wala siyang
[TIFFANY POV] Nagising ako sa tabi ni Noah. Mahimbing pa itong natutulog kaya bumangon na muna ako. Lumabas ako para makapag lakad lakad matapos kong makapagbihis. Ang mga oras na to ay tila panaginip na lang sakin noon. Akala ko tatandang dalaga na lang ako dahil simula ng iwan ako ni Noah hindi na ako nagkaroon pa ng bago. Sinong makakapagsabing pagtatagpuin kami ulit ng tadhana at ngayon ay ikakasal na. Sobrang saya ko at wala na akong mahihiling pa.. Ang bawat hampas ng tubig sa paa ko ay nagdudulot ng kakaibang relaxation. Patuloy ang hangin sa paghaplos sa balat ko. Makalipas ang halos isang oras nagpasya na din akong bumalik ng Villa. [CHARLOTTE POV] After kong tawagan ang mga awtoridad sunod kong tinawagan si Noah pero hindi ito sumasagot. Pilit pa din akong pinaaalis ni Oscar pero wala akong balak iwan siya. Kaming dalawa na lang ang natitira marahil dito sa building matapos kong pindutin ang alarm. Nagkagulo ang lahat at nung una inakala pang prank o aksidente
[LIA POV] "Anong nangyari Charlotte? Okay ka lang?" Dinatnan ko sa siya sa sala ng makauwi kmi ni Kurt. Lumapit agad ito sa akin at yumakap. "Hindi na matutuloy ang kasal.." Hikbi nito. "Anong kasal? Sinong ikakasal?" Nagtataka kong tanong. Matagal din akong nawalan ng balita sa kanila ni Noah. "Kami ni Oscar, Lia." Namilog ang mata ko sa tinuran niya. "Ha? Ikakasal na kayo ni Oscar?! Congrats!!" Masaya kong bati sa kanya. Hindi ako makapaniwala dahil ang alam ko lalaki pa din ang gusto ni Oscar. "Pero hindi na matutuloy.." Singhal nito. Kunot ang noo at punit ang mukha. "Bakit??" Tanong ko. Batid kong nasasaktan siya ng husto, ibig sabihin mahal niyang talaga si Oscar. "Nag away kami.. Natatakot ako Lia. Paano kung iwan niya ako gaya ng ex niyang babae dahil narealize niyang lalaki pa din talaga ang gusto niya.." Lumihis ang tingin na kanina ay nasa akin. "Kung matatakot ka, Charlotte then better ngang wag nyo ng ituloy ang kasal.." Prangkang pahayag ko. Alam ko kung an
[OSCAR POV] "Ano?! Pakakasalan mo ang babaeng to?! Akala mo ba ganun ganun lang kita bibitawan Oscar?!" "Anong ginagawa mo dito Yna??" Nagitlag ako ng makita ko siya. She's my first girlfriend pero never na may nangyari sa amin. Halos masira ang buhay niya ng iwan ko siya. "Palalagpasin ko pang nakipagrelasyon ka sa lalaki pero ngayon babae?? Ano ka baklang nagbalik loob? Baka kailangan mo lang makatikim ng langit ulit para maging malinaw dyan sa kukute mo na hahanapin mo din ang tunay na sinisigaw ng puso mo, Oscar." "Makatikim ng langit?? Anong tingin mo hindi ko siya kayang dalhin duon?!" Nanggagalaiting sabat ni Charlotte at tumayo pa ito, namaywang. "Tsk... Let's see kung ilang buwan siyang tatagal sayo. Minsan niya na kong iniwan dahil hindi niya malabanan ang sarili niya sa pagiging bakla!" Singhal ni Yna. Knowing her di sya patatalo. "Malabo niyang gawin sakin yun! Yna right? Sayang maganda pa naman sana ang pangalan mo pero ang pangit ng ugali mo. Nakakasuka, kumakaen
[KURT POV] Lumabas kami ni Lia kahit na wala akong maalala may parte ng pagkatao ko ang hindi maitago ang kakaibang saya sa mga oras na magkasama kami. May bagong showing na movie kaya naisip kong bumili ng ticket. Wala sa screen ang focus ko kundi nasa kanya. Bigla na lang pumatong ang kamay ko sa balikat niya. Mas lalo akong lumapit at dumikit kay Lia saka nagsimulang manuod gaya niya. "Gutom ka na ba?" Tanung ko after namin manuod at makalabas ng sinehan. Bago pa siya makasagot hinawakan ko na siya sa kamay saka lumakad. Wala naman itong naging reklamo at sumunod lang din sakin. Bumilis ang kabog ng dibdib ko pero hindi ko alam kung bakit. Perhaps ito ang pakiramdam ng taong naiinlove. [LIA POV] Lumabas kami ni Kurt kahit na wala siyang maalala may parte ng pagkatao ko ang hindi maitago ang kakaibang saya sa mga oras na magkasama kami. Bumili siya ng ticket ng showing na movie. Nasa sa screen man ang mata ko wala naman duon ang focus ko kundi nasa kanya. Bigla na
[LIA POV] We have breakfast all together. Tahimik lang ang bawat isa. "Lia, from now on ako ng sasama sa mga check ups mo.." Napatingin ako sa direksyon ni Kurt. Wala siyang ma alala pero he's acting weird. "Kung yun ang gusto mo, Kurt." Tugon ko. "Dahil yun naman dapat. I'm the father hindi ba?" "I thought you don't believe it.." Sandali siyang hindi nakasagot. "I believe mom will not lie to me, Lia.." So iniisip pa din niyang nagsisinungaling ako sa bagay na yun. Nagkibit balikat lang ako saka bumalik sa pagkaen. Panay lang ang naging tingin samin ni Donya Olivia. [Kurt POV] It is not about believing her. I don't want her with somebody, that's it. "I think I can move my leg now. Gusto mo bang lumabas?" "Sigurado ka?!" May pag alangan sa mukha niya. Perhaps hindi siya naniniwalang inaaya ko siyang mag date. Ibig sabihin ba nito gusto ko siyang makilala? [LIA POV] Una inaya ako ni Kurt na tumabi sa kanya, hiningi ang permiso ko kung pwede kaming mag sex tapos ngay
[Tiffany POV] When I woke up, Noah was nowhere to be seen. Nakaramdam ako ng pagkayamot. Bakit wala siya sa tabi ko. We had sex last night, almost everyday we do it. Bumangon ako at hinanap siya. There he goes. "Baby! bat wala ka sa tabi ko pag gising ko?!" I said with pouty lips. "What is wrong, baby? Andito lang ako. I was trying to cook breakfast for my gorgeous wife." malambing niyang paliwanag, hinatak ako sa bewang palapit sa kanya kaya nawala din agad ang masamang gising ko. Napalitan agad ito ng matamis na umaga. "Ayoko!" bulyaw ko sa kanya kunwari pa hard to get ang dating ko. Naningkit ang mata niyang nakakaakit, tumaas ang makapal niyang kilay. I remember when we used to be like this before. Hindi kasi ako mahilig magluto kaya madalas siya ang cook. Si Noah ang in charge sa kusina. "What? Ayaw mo ng breakfast? Anong gusto mo?" He's confused but still looks handsome, wearing an apron, constricting into his masculine body. "No. Hindi sa ganun. Ayokong nagigising ng wala