Chapter 7

"Get your stuff and we'll come back for the rest of it tomorrow," wika niya kay Vanessa.

She wasn't finish picking up the papers. Napakaraming papel ang nagkalat. Sana lang ay walang nakuhang importanteng dokumento ang mga nanloob. Ang driver na sumundo sa kanila ay katatawag lang at sinabing aakyat na para dalhin ang bagahe nang pigilan niya. He used the washroom earlier kaya hindi kaagad ito nakasunod. He's now waiting for them at the parking lot.

"Ha?" Tumigil si Vanessa sa ginagawa at hinarap siya.

"We can't stay here tonight and I need to keep you safe." Napailing si Vanessa. "Can we please not argue about this? You need to put this place up for sale too. Who's your realtor?" 

Napahilot si Vanessa sa sentido. "Teka nga. Bakit napunta na sa bentahan? I can't just sell this place."

"Why? Sentimental reasons na naman?" He didn't mean to sound like an arrogant asshole pero ganito na siya kahit noon pa. He is not afraid to hurt her feelings kung totoo naman ang sinasabi niya. "Did Damien sleep here? Is that the reason why you do not want to sell it?"

She gasped. "Are you serious right now? I'm not even going to justify that with an answer. Jerk!" Padaskol nitong pinulot ang mga natitirang papel at isinilid sa drawer. 

Nagdiretso si Vanessa sa silid nito at tumambad sa kanila ang magulong kwarto. Binaligtag ang kama at nakakalat lahat ng laman ng drawer. Ang mga damit sa closet ay natanggal na sa hanger at ang maayos na pagkakasalansan ng ibang damit ay nasa sahig na. 

"That's weird. Walang nawala sa mga alahas ko. Even the money is here." 

Lalong tumindi ang sapantahan ni Kons na hindi basta panloloob ang nangyari. The bad guys didn't want money or jewelry. They want something else. At kung hindi nila makita 'yon dito, ang sunod nilang paghahanapan ay—

"Does your father live nearby?" pagkaraan ay tanong niya. Pilipino ang ama ni Vanessa at may iba na itong pamilya.

"They live in Batangas. My stepmom is from there. Why?" kunot noong tanong nito sa kaniya. 

"Nothing. Please pack your stuff and let's go." He booked a suite at bukas na bukas ay maghahanap sila ng pwedeng lipatan. A place where Vanessa can be safe. He cancelled his previous reservation after Vanessa decided to fly with him. 

"Pwede namang ayusin na lang ang—"

"Please. Just do it. I'm tired and I want to get some sleep." Gustuhin man niyang tumuloy sa bahay ni Cam ay ayaw niyang dalhin ang gulo roon. Maliliit pa ang mga pamangkin niya. 

Vanessa drew a loud breath at nagsimulang maglagay ng mga gamit sa isang overnight bag. Nasulyapan pa niya ang paglalagay nito ng silk panties sa bag kaya mabilis siyang tumalikod. Fucking temptress. Matapos lang ang gulong ito ay pakakasalan niya talaga si Vanessa at ito na ang magmamakaawa sa kaniyang may mangyari sa kanila. Fifteen minutes later, she was done. 

Malalaki ang hakbang ni Kons at kapit niya si Vanessa sa kamay habang nasa kabilang kamay naman ang overnight bag nito. 

"Slow down. Ang bilis mong maglakad. Daig mo pa ang hinahabol ng sampung demonyo," reklamo ni Vanessa. 

Nilingon niya ng bahagya si Vanessa at nakita niya kung paano hingalin ito. They don't have much time so he picked her up at isinampay niya sa balikat. Napatili ito at pinalo siya sa likod.

"Konstantin! Put me down!"

Nagpapasag si Vanessa pero hindi niya pinansin. He pressed the elevator button to go down at iningatan ang ulo nito na mauntog nang bumukas ang pinto. Saka niya lang ito ibinaba nang nasa loob na sila. 

"Why did you have to do that?! Nakakainis ka talaga!"

Hinampas siya nito sa braso. Vanessa is not the type to hurt anyone physically pero hindi rin siya weakling. And the fact that he's not giving her any attention right now, lalo itong naiinis sa kaniya. Hindi naman siya nasaktan kaya hindi niya pinansin ang babae. Sa ngayon ay mas nakafocus ang isip niya kay Damien.

They reached the lobby at kaagad nilang nakita ang mga reporters sa labas. 

"Oh my God!" mahinang sambit ni Vanessa. "How did—"

"Miss De Luna, sorry for your loss. Pero sino ang lalaking kasama mo sa airport?" tanong ng isang reporter.

"Vanessa! Vanessa! Break na ba kayo ni Damien?" Another one chimed in. 

"Sino 'yang kasama mo, Vanessa? Siya ba ang ipinalit mo kay Damien?" Hindi nagpahuli ang isa sa bandang kaliwa at nagtanong rin.

Kons doesn't understand what is so nice about being famous. Being constantly harrassed everywhere you go and strangers taking random pictures— what if you're picking your nose at the time? There's no privacy. 

The door is still closed at kailangan ng access pero naririnig niya ang mga tanong ng mga reporter. The walls are made of glass at kaniya-kaniyang focus ng camera ang mga ito. Mukhang walang balak umalis unless tumawag sila ng pulis. It will draw more attention at ayaw niya na mangyari 'yon. 

"Let's head downstairs." Tinawagan ni Kons ang driver niya at sinabing pumunta sa underground parking.  

Muli silang lumulan ng elevator at nagpunta sa basement parking. This time, hindi nagreklamo si Vanessa. The car managed to get in to the basement at sumakay silang dalawa. Nagpahatid sila sa Osaka. The security is a little tighter than most hotels kaya doon niya piniling magpalipas ng gabi. He will try to contact Lucian once more. Alam niyang sa Spain ito unang nagtungo pero muli itong tumawag para sabihin na papunta na sa Pilipinas dahil naroon si Georgina. Truth be told, Kons doesn't know if having women in their life is a curse. 

Nang tumigil ang sasakyan sa harap ng hotel ay pinigilan niya si Vanessa sa pagbaba. 

"Wear this baseball hat." Kinuha niya 'yon kanina sa kaniyang carryon. Walang imik na tumango si Vanessa at isinuot ang ibinigay nito. 

Kons went out first followed by Vanessa. Inalalayan niya ito saka iginiya paloob sa lobby. They checked in and were given access cards to their suite. Ang mga bag nila ay inilagay sa trolley at dadalhin sa kanilang silid ng isang staff. 

"Are you hungry?" tanong ni Kons kay Vanessa bago sila lumulan sa elevator.

"A little, but can we just have food delivered to the room? I don't want to be around people right now." Nakauunawang tumango si Kons. He pulled her close to his side. 

***

He ordered food for once they were inside the suite. Vanessa went to the bathroom to take a shower. Kahit siya ay naiinitan at nanlalagkit. Kung walang gulo sa condo nito kanina ay nagpapahinga na sana sila ngayon. But they had to deal with the mess at dumagdag pa ang mga reporters sa labas. They can't stay in the same hotel for a long time either. Dapat ay makalipat na sila bukas sa ibang hotel. He plans to buy a house at dahil foreigner siya ay si Vanessa ang magiging buyer. The area has to be secured with guards and— mukhang hindi siya matutulog buong gabi. 

The food came at Vanessa came out of the bathroom right on time. Her hair is wrapped on a towel at nakasuot ng roba. She looked heavenly. 

"Eat while I make another phone call." Tumango si Vanessa at naupo. He ordered the the ones she would like. Maliliit na portion lang 'yon dahil kapag madami ay nakasusuyang tingnan. 

Kons tried calling Lucian. Ang sabi ng operator ay cannot be reached. He waited for another five minutes and called him again but there was no luck. Alam niyang hindi niya dapat gambalain si Georgina but he has no choice. Sana lang ay magkasama na ang dalawa ngayon para makausap niya si Lucian. 

He sent a quick email to Georgina and a few seconds later, Kons received a call from an unknown number. 

"KK, what do you want? You're interrupting our private moment." It's Georgina on the other line. KK ang palayaw nito sa kaniya minsan which meant Konstantin Kozlov. 

"Gross. I need Lucian." 

Tumawa si Georgina. "I'm kidding. Maka-gross ka naman akala mo hindi ka marunong lumandi."

"Tsk! Wait. You are with Lucian, right? Not some other dude?" Ang sabi nito ay private moment pero walang sinabi kung sino ang kasama. 

Georgina snorted. "Remind me not to break your nose when I see you. Of course I'm with Lucian! I will give him the phone now." 

Finally, there is hope.