Chapter 14
|Caden's POV|
Hindi ko ginusto ang mga nangyari, hindi ko rin kontrolado na nakita ni Brielle ang ulo ng kaniyang Papa. Wala akong magagawa, dahil hindi ko hawak ang buhay ng bawat isa. Kaya minabuti kong dalhin si Brielle sa pinagtataguan ng kaniyang mga magulang. At hindi ko inaasahan na mangyayari na pala ang oras ng kamatayan ng kaniyang Papa.
Habang nag-uusap ang mag-ina ay sinundan ko kung saan naganap ang insidente. Umuulan ng malakas, madulas ang daan. Walang kontrol sa pagmamaneho ang driver kung kaya't bumangga sila sa isang poste dahilan upang humampas ang ulo ni Mr.Mendoza, duguan ang dalawang biktima.
Gustuhin ko mang buhayin siya, pero hindi ko naman 'yon kayang gawin. Nagkakagulo sa lugar na pinangyarihan ng aksidente, may mga pulis, imbestigador at ambulansiya. Nakatitig lang ako sa kaawa-awang lalaking naliligo sa sarili niyang dugo habang hawak ang litrato ni Brielle noon
Chapter 15Bumuhos na naman ang luha sa loob ng kwarto kung saan naka-himlay ang mahal kong Papa. Parang kailan lang nagbabalita pa siya, tapos ngayon tatahimik ang aming telebisyon dahil wala na kaming aabangan na idol reporter namin.Dahan-dahan akong lumapit sa kabaong niya. Pero habang papalapit ako nang papalapit ay nakararamdam ako ng panlalamig, kaba at takot. Hindi ko maintindihan ang aking sarili, pero may something talaga na bumabagabag sa akin.Nagsimula nang tumulo ang luha mula sa aking mga mata. Lakad. Dahan-dahan."Anak."Napatigil ako. Lumingon ako sa likod, nakita ko si Mama na nakikipag-usap sa mga bisitang nakikiramay sa amin. Nagtataka akong tumingin sa kabaong ni Papa. Sino naman kaya ang tatawag sa akin ng ganun.Nagpatuloy ako sa paglalakad at nang marating ko ang pwesto ng kabaong ay biglang namatay ang mga
Chapter 16|Caden's POV|Pumatak na ang alas syete, naisip kong puntahan si Charlene sa basement. Kahit galit ako sa kaniya, obligasyon ko pa rin ang alagaan siya. She's still my sister after all. Naabutan ko siyang nakayuko, lumapit ako sa kaniya upang tanggalin ang lock ng kadena."Kumain ka muna." sabi ko.Naupo siya sa lumang sofa. Salubong ang kilay niya at parang gusto niya akong labanan."Naisip mo pa palang gawin 'yan." saad ni Charlene sa galit niyang tono.Hiniwa ko ang paborito niyang atay sa maliliit na piraso."Kahit papaano naman ay may awa pa akong natitira para sayo. Magpasalamat ka na lang." sabi ko.She smirked. Aish! Masyadong mataas ang pride niya. She has no right to be angry because it's her fault that I'm punishi
Chapter 17Hindi ako nakatulog ng maayos dahil pilit kong iniisip kung sino ba talaga ang batang 'yon. Kaya maaga akong nagising. Naalala ko rin na kailangan ko pa palang ihatid si Grace sa condo na kaniyang tinutuluyan. Maiiwan muna si Rex upang samahan si Mama habang namamalengke ako.Habang nasa byahe kaming dalawa ni Grace ay hindi ko mapigilang mag-isip tungkol sa kaligtasan niya."Okay ka na ba?" tanong ko sa kaniya.Tumingin si Grace sa akin."May takot pa akong nararamdaman. Pero kailangan ko lang talagang lakasan ang loob ko." tugon niya."Tawagan mo lang kami ni Rex kapag kailangan mo ng kasama." saad ko.Tumango naman si Grace. Makaraan ang ilan pang minuto ay nakarating na kami sa condo kung saan siya tumutuloy. Hindi na ako sumama sa kaniya, kailangan ko na
Chapter 18"Grace?" hindi ako makapaniwala sa aking nakita.Nakagapos ang kaibigan ko habang nakaupo sa bathtub na puno ng dugo. Gustuhin ko man siyang alisin sa kaniyang kinalalagyan ay pinipigilan naman ako ni Caden. Kung nandito si Grace sa loob, e sino yung nalaglag sa baba? Ano ba'ng gulo 'to?!Sumilip ako sa balkonahe, wala na roon ang bangkay. Malinis na rin. Muli akong bumalik sa cr upang tingnan ang bangkay ni Grace."Sino ba talaga sa kanila ng kaibigan ko?" tanong ko kay Caden.Naka-pamulsa lang siya at nakatitig sa katawan ni Grace. Sinilip ko sila Tito at Tita, umalis na sila. Kaming dalawa na lang ni Caden ang tao dito sa unit."Sabi ko sa 'yo, makapangyarihan si Leo kung kaya't pati ako
Chapter 19|Caden's POV|Naabutan ko si Brielle na nakatayo sa labas ng chapel at tila natutuliro. Gustuhin ko man siyang lapitan, pero mas pinili ko muna ang hayaan siyang mapag-isa dahil alam kong may pinagdaraanan na naman siya ngayon. Nakatitig lamang ako sa kaniya, namumugto ang kaniyang mga mata at hindi siya mapakali.Maya-maya pa ay dumating ang Mama niya na umiiyak atsaka siya niyakap."I knew it." tugon ko sa aking sarili.Si Leo na naman ang may gawa nito. Nag-akma akong aalis ngunit biglang sumalubong sa akin si Charlene.
Chapter 20"Ano na naman ba 'to?" umiiyak kong tanong sa kaniya.Dahan-dahan siyang naglakad papalapit sa akin. Tinulungan niya rin akong tumayo."Nasaan na naman tayo?" muli kong tanong.Makalat sa paligid, puro dugo ang sahig. May mga nakakalat na gunting, kutsilyo at kung anu-ano pa. Hindi ko rin maipaliwanag ang masangsang na amoy na bumabalot sa lugar na ito.Kanina lamang ay nakita ko ang kabaong ni Grace, nasaan na 'yon ngayon?
Chapter 21"Tita, i-ikaw na po muna ang bahala kay Mama. Isama ninyo siya sa bahay mo. Hindi ko siya mababantayan dito k-kasi magiging busy na p-po ako sa trabaho." paliwanag ko."Naiintindihan kita, Brielle. Pero sana palagi kang mag-iingat." saad naman ni Tita Mandy.Tumango ako, "Opo, salamat po."Muli niya akong niyakap. Matapos naming mag-usap ay bumalik na kaming dalawa sa loob, magsisimula na rin kasi ang padasal para sa mga kaluluwa nila Nikki at Papa.Naaalala ko si Grace, yung sinabi niya sa akin habang nagdadasal kami noon dito mismo sa burol ni Papa. Medyo nakakaramdam ako ng kaba at kilabot, bigla na naman kasing lumamig ang simoy ng hangin."Please lang, huwag ngayon." mahina kong sabi.Patuloy ako sa pagdadasal, hindi ko muna iniintindi ang kakaibang nararamdaman ko. But it keeps on disturbing me from praying, may humahawak sa paa ko, may gumagalaw sa buhok ko, at may bumubulong pa.
Chapter 22Tumigil ang kotseng sinasakyan namin ni Caden sa isang basement. Pagbaba ko mula sa kotse ay nakarinig ako ng malakas na paghiyaw na labis kong ikinatakot, napakapit ako ng mahigpit sa braso ni Caden.Natatawa siyang tumingin sa akin."Look at this immortal beside me, what a scared cat!" he stated."Immortal? Shut up, Caden." tugon ko.Naglakad na kami papasok sa loob ng mansyon. Pero bago kami makarating sa sala ay dinaanan muna ni Caden ang kaniyang kapatid na naka-kadena. Siya pala yung humihiyaw. Nakatingin siya sa akin.Heto na naman ako at kinakabahan. Nasa puder na naman ako ng mga Rhett at alam kong wala ako sa ligtas na lugar. Alam ko rin na hindi matatahimik ang buhay ko rito. Pero kailangan ko itong gawin upang matigil na ang PATAYAN na nagaganap."Dinala mo na naman siya rito sa mansyon. Hindi ka na ba nadadala? Leo might do everything to kill both of you. Including me, all of us!" galit
Brielle continues her plan to seduce the vampire prince, and if Caden finally trusted her, she's able to know about Leo's case. "Caden," she approached the prince. Caden couldn't help but to feel nervous around her. "Do you need something?" he asked. "Would you mind if we walk around the mansion?" Caden's expression changed. He stare at Brielle, knowing if she is planning something or what. He approached Brielle and pinned her on the wall. "Who are you?" he asked. Brielle laughed, "What? It's me, Brielle!" "Why do you want to walk around the mansion?" he asked again. She gulped.Caden's sharp gaze followed Brielle as she strolled through the dimly lit corridors of the ancient mansion. His instincts, honed over centuries, whispered a warning of potential danger. The subtle rustle of her footsteps echoed in the silence, amplifying his suspicion. As the vampire prince, Caden couldn't ignore the nagging feeling that Brielle harbored secrets that could disrupt the delicat
Brielle's breath caught in her throat as Caden Rhett, the enigmatic vampire prince, guided her into the dimly lit room."Caden, what... what just happened?" she stammered, her eyes wide with both confusion and a hint of curiosity.His crimson gaze met hers, a sly smile playing on his lips. "My dear Brielle, I merely used a touch of my powers to make this encounter more... memorable," he whispered, his voice sending shivers down her spine.As the room's atmosphere thickened with tension, Caden closed the distance between them. "You have a unique energy, Brielle, one that intrigues me," he murmured, his velvet tone wrapping around her like a silk thread. Brielle, torn between fear and fascination, couldn't deny the magnetic pull of his presence. "What are you?" she asked, her voice barely audible. Caden chuckled softly, his breath brushing against her ear, "I am a creature of the night, and you, my dear, are now part of this nocturnal dance."Brielle struggled to conceal the burgeoning
I know that my plans are risky, but this is the only way to escape from this hell. Hindi na maganda ang mga nangyayari sa pagitan naming dalawa ni Caden. Ayaw kong umabot sa punto na maging seryoso ang nararamdaman ko para sa kaniya. I hate him! He killed my father and my best friend.Isa lang naman ang dahilan kung bakit nag-krus ang landas naming dalawa."Bakit nandito ka sa kwarto ni Caden?"Mabilis akong napalingon sa babaeng nagsalita mula sa pintuan. Teka– bakit nga ba ako nandito? What the f*ck!"Elaine?" ani ko.Tumango naman siya."Maglilinis sana ako." saad ni Elaine.Magsasalita na sana ako ngunit biglang dumating si Caden."What are you doing here?" inis nitong tanong kay Elaine."Maglilinis lang po." tugon naman niya.Napalunok ako. Nararamdaman kong nag-iinit ang katawan ni Caden, mukhang may masasaktan na naman ngayong araw. Lumapit si Elaine kay Caden dahilan nang pag-atras nito kaya naipit ako.Is she seducing Caden?She's wearing a white silk dress, tapos maiksi pa.
|Brielle's POV|Hindi ako makapaniwala sa sinabi ni Caden kanina. Girlfriend niya raw ako?! And I saw Charlene's reaction, mukhang mag-aaway na naman kami. Umupo muna ako sa harap ng malaking vanity mirror dito sa kwarto kung saan ako natutulog.May sugat ang labi ko.What happened?Biglang nag-flashback sa utak ko ang ginawa kong pang-aakit kay Caden. SH*T!Tumayo ako at dumeretso sa shower room."No, no, no! Never! Yuck!"I'm rubbing my body with a lot of liquid bath soap.I can't believe I kissed him and we had s*x! I'm out of my mind right now while taking a bath. Why did it have to happen at this very moment? I need to stop thinking and just let my hair down.I hope I don’t regret anything. When will I be able to look at myself in the mirror again? Ugh, I feel horrible! It's all my fault. My stupid hormones and my stupid body.How can I get rid of these feelings? It feels as if I've been hit by a truck! I know Caden's going to ask me why I slept with him, but I don't know what
"Girlfriend?"Charlene was about to attack me when we went to my room. Hindi siya makapaniwala sa sinabi ko kanina tungkol sa amin ni Brielle. Tinatawanan ko lang siya dahil halos magwala na siya sa inis."Alam mo namang ayaw ko sa babaeng 'yon." inis na sabi ni Charlene.I just laughed at her.I don't care about how Charlene feels. I'm going to do what I want with who I want, and no one is going to stop me or stand in my way. I'm not interested in any of them.They're all so shallow.All the vampires in the world are shallow. The only person who matters is the one I am dating. And she isn't shallow. She's kind. Sweet. kind, like the sun. Bright, beautiful, like the flowers I find at night. But she also has secrets. Secrets that scare her. Secrets that keep her from being happy.She keeps secrets that keep her from letting anyone get close enough to be friends. I need more than friends. I need people who care, who aren't afraid to look at me. People who want to see this side of me too
Hindi namin namalayan na nakatulog kami nang magkatabi sa aking kama. We're still naked and covered with my black blanket. Hindi ako makapaniwala sa mga nangyari, sobrang bilis. Ngayon ko na lang ulit naramdaman ang ganitong klase ng saya.It feels like I'm on a cloud nine right now.I was staring at Brielle's face. Maganda siya, at aaminin kong mas matapang siya sa akin. Hindi ko akalain na aabot kami sa ganitong punto."Son of a monster!"Biglang nagising si Brielle dahil sa malakas na sigaw ni Mommy."Mom! Bakit ba bigla ka na lang pumapasok?" inis kong tanong sa kaniya."I was about to call you because we have an important guest. H-Hindi ko naman alam na magkasama pala kayong dalawa." saad naman ni Mommy.This is embarrassing. My mom saw Brielle sleeping on my bed. She's probably thinking I'm a pervert now, and she's right to think so.How would anyone believe me, though? It was just one time! I'm sure she'll be fine with it after all.Besides, even if this was something more, wha
"Maayos na ang lagay ko. H-Hindi ko lang maintindihan na kung bakit nangyari 'yon." lumapit si Brielle sa akin."Wala kang naaalala?" I asked her.Hindi sumagot si Brielle. Bakit ganito ang epekto sa kaniya? Tila pinapahirapan pa ang katawan niya, buti na lang at lumalaban siya. Ang hirap makita na nagkakaganito si Brielle, hindi ko rin kasi alam kung ano ang patutunguhan nito.Brielle's life is in danger. She needs to be strong enough to fight with our enemies someday. She can't give up now when she barely has enough energy left to get through one day. The only way to help her is for her to drink the blood of a human, and they are the ones currently causing all this destruction on the earth. Her only option is the most dangerous and dangerous thing in existence."You need to live like us." I whispered.Nakatingin lang si Brielle sa akin, hindi siya nagsasalita. Hindi ako makagalaw, hanggang sa tuluyan na siyang nakalapit sa akin. Hinawakan niya ang aking magkabilang baywang at niyaka
Naiinis na talaga ako. Paano ko ba makukuha ang simpatya ng kapatid ko? Tila napako na siya sa babaeng 'yon. Nagtungo ako sa pool area upang mag-relax at pakalmahin ang aking sarili.Maya-maya naman ay dumating si Mommy na abot-tenga ang ngiti."Where have you been?" I asked her."Galing ako sa restaurant, and guess what?" tugon niya.I was so confused because my mom brought someone in our mansion. And she's not a vampire like us, but human. She's tall, her hair is long and black. She's wearing an eyeglasses.I thought that she would be like the people at school, and she would say something stupid to try and piss me off. But she didn't do that at all, and instead she looked around nervously.She seemed really nervous about going in our house. I don't know why. I didn't know who she was. My mom told me she's my new maid. When we got inside the mansion, I immediately saw my mom talking to her. I think she was trying to figure out if she likes it here or not. She kept talking to her whi
"Stop being so kind, Brielle." I told her.I saw the color of her eyes changed from black to red. She really now a vampire! Caden is the only reason why this human became a vampire like us. That's right he is also the reason she was able to become a monster!"Wait–" parang nahihilo si Brielle.Hindi ko alam kung tutulungan ko ba siya o hahayaan ko siyang bumagsak sa sahig. Napalunok ako, dahan-dahang napahiga si Brielle sa sahig habang dumudugo ang kaniyang bibig.I panicked."Help!" I shouted.Caden helped me to bring Brielle to her room. She fainted when the color of her eyes changed. Caden caress her hair .Brielle's eyelashes flutter open, but she can't quite make out anything clearly. Her head hurts, and her chest feels tight."Just stay there." saad ko."What happened?" she curiously asked me.Hindi niya alam ang mga nangyari kanina. Isa lang ang ibig sabihin nito, hindi aware si Brielle sa mga pagbabago sa kaniyang katawan at blood circulation. She doesn't even know that she's s