LOGINShare
CHAPTER FIFTY FOUR
Last Updated:
2022-01-05 18:02:55HINDI pa sumisikat ang araw ay dilat na ang mga mata ko. Ito na! Lunes na agad. Ang saya-saya ko lang.
Mabilis akong bumangon mula sa aking kinahihigaan at dali-daling nagpuntang banyo na nandito lang din naman sa loob ng kwarto. Naghilamos muna ako bago nagsepilyo.
Balak ko na rin na maligo ng maaga. Wala lang, gusto ko lang na umaga palang ay malinis at mabango na ako.
"Excited kana ba baby? Kasi ako? Sobrang excited na haha. Makikita ulit natin ngayon ang daddy mo. Makakasama pero baka sandali lang. Kailangan niya pa rin kasing alagaan at bantayan muna ang tita Angel mo. Pero huwag kang mag-alala. Susulitin natin ang mga segundo, minuto at oras na kasama natin ang daddy mo. Okay?" pagkausap ko sa maliit na umbok ng tiyan ko sa harap ng salamin.
Nakangiti naman ako dahil pakiramdam ko ay wala nang ibang emosyon ang nararamdaman ng puso ko ngayon kung hindi lang puro kasiyahan at kasabikan.
Mabilis kong hinablot ang
Related chapters
KEEPING THE CEO CHAPTER FIFTY FIVE
MALAPIT na mag-alauna ay wala pa ring Jolo'ng dumadating dito sa penthouse ni Lawrence. Kanina pa siya natapos sa virtual meeting niya at hangga't ngayon ay wala pa rin siyang narereceive na tawag o text mula sa boss niya.Hindi ko alam kung naging busy ba talaga bigla si Jolo at hindi na niya magawang magparamdam pa. Na kahit sa secretary niya ay nakalimutan niya ring mag-abiso."Hey, Shella. Are you okay?" agad akong napalingon sa pintuan ng kusina nang marinig ang boses ni Lawrence.Inalis ko sa pangangalumbaba ang kamay ko at ibinaba ito. Marahas rin akong nagpakawala ng isang malalim na buntong-hininga.Hindi ko alam kung anong sasabihin ko kay Lawrence. Iyong bang totoo o magkukunyari nalang ako na ayos lang ako kahit na sa loob-loob ko ay gusto ko nang suntukin sa pagmumukha si Jolo sa oras na makita ko ito."Ayos lang ako-""I know you are not. Ikaw naman Shella, hindi mo kailangang maglihim sa akin. So
Last Updated : 2022-01-10KEEPING THE CEO CHAPTER FIFTY SIX
AGAD akong napabalikwas ng bangon nang makitang madilim na sa labas. Hindi ko namalayan ang oras. Gaano na ba ako katagal natutulog?Masakit man ang ulo gawa nang biglaang pagbangon ay hindi ko na iyon inisip pa. Baka kasi nandyan na sa labas si Jolo at nahihiya lang na gisingin o ipagising ako. Agad tuloy akong nakaramdam ng pananabik.Hindi man lang naman kasi ako ginising ni Lawrence. Nasayang tuloy ang ilang oras na sana ay nakapag-usap pa kami o hindi kaya'y nakapagbonding man lang kahit papaano ni Jolo.Pupungas-pungas akong tumayo at agad nagpunta sa pintuan ng kwarto. Mabilis ko ring pinihit ang doorknob at agad na lumabas dito.Inikot ko ang aking mga mata sa kabuuan ng penthouse ni Lawrence. Hinahanap ng mga mata ko si Jolo.Pero ganoon na lamang ang pagkakabagsak ng mga balikat ko nang tanging si Lawrence lang ang mamataan kong nanonood ng telebisyon sa sala. Siya lang mag-isa. Nasaan si Jolo?"
Last Updated : 2022-01-12KEEPING THE CEO CHAPTER FIFTY SEVEN
LUMIPAS na nga ang ilang araw ay walang Jolo ang dumating sa penthouse ni Lawrence. At sa tuwing mapapansin niyang napapatulala ako ay agad na gumagawa ng paraan si Lawrence para makuha ang atensyon ko."Hey Shella, are you okay?" napabaling ang mga mata ko nang marinig ang boses ng binata.Kasalukuyan kasing nakaupo ako sa harap ng telebisyon ngunit ang pokus ay wala sa pinapanood. Parang hinahayaan ko lang na marinig ng kanan kong tenga ang sinasabi ng palabas at hahayaan ulit itong lumabas sa kaliwa nang hindi man lang iniintindi ito."Shella?" isang beses niya pa ulit na tawag sa pangalan ko. Tipid lamang akong ngumiti at umusog ng kaunti sa kinauupuan. Na para bang sinasabi ko na tabihan ako ni Lawrence sa pagkakaupo.Tila naintindihan naman niya ang gusto kong ipahiwatig dahil agad na itong naupo sa tabi ko. "Okay ka lang ba?" siya ulit ang nagtanong.Dahan-dahan akong tumango na para bang iyon na ang pin
Last Updated : 2022-01-13KEEPING THE CEO CHAPTER FIFTY EIGHT pt.1
"LAWRENCE, aalis kana?"Halos nagkukumahog ako sa paglalakad nang makitang nakabihis na at handa nang lumarga si Lawrence. Nakasukbit na rin ang kanyang bag at may hawak pang ilang mga folder."Oo eh, biglaan kasi. May dumating daw na investor. Kailangan kong harapin since hanggang ngayon hindi pa ulit nakakabalik ng opisina si sir Jolo," agap nitong saad habang hindi magkandaugaga sa pagsusuot ng kanyang sapatos.Ako nalang tuloy ang nagmagandang loob na yumuko at isuot iyon sa paa ng binata. Agad naman itong ngumiti ng tipid at nagpasalamat."Pasensya kana Shella ha. Hindi kita masasabayan kumain," pagpapaumanhin nito kaya naman tinapunan ko ito ng isang tingin na hindi makapaniwala.Ayos lang naman sa akin. Siguro magiging tahimik lang ang mangyayaring pagkain ko mamaya pero maigi na iyon 'no kaysa naman piliin ako ni Lawrence kaysa sa trabaho niya. Magiging abala pa ako."Hindi oy ayos lang. Sige na, bilisan
Last Updated : 2022-01-14KEEPING THE CEO CHAPTER FIFTY EIGHT pt.2
"HELLO, Lawrence? Yes, please guide the investor accordingly. Hindi pa rin pala ako makakaabot dyan sa opisina. Angel really would not let me to leave by her side. Ikaw na muna ang bahala dyan. I know you can do this job perfectly."Hinintay ko lamang na sumagot si Lawrence sa mga sinabi ko bago ko tuluyang binaba ang tawag. Napapailing akong lumingon habang ibinabalik sa loob ng bulsa ko ang aking cellphone."Oh see? Pwedeng-pwede mo naman palang iutos nalang kay Lawrence ang mga trabaho mo eh. Hindi ka na nawala sa paningin ko, hindi mo pa ako magagawang lokohin o iwan-""Can you please just fuck it off, Angel? Lagi nalang na iyan ang bukambibig mo. Hindi ka ba nagsasawa?" walang kapaga-pag asa kong saad sa kanya at bagsak ang mga balikat na umupo sa isang malapit na upuan.Nasstress na ako dito. I don't know kung dahil ba iyon sa kasama ko kasi si Angel o dahil sa ideyang naiisip ko na para na akong nasasakal. I can't do the things I really wanted to d
Last Updated : 2022-01-15KEEPING THE CEO CHAPTER FIFTY EIGHT pt.3
SHELLA POVTAPOS na ako magluto para sa pananghalian pero ngayon naman na nakikita ko nang nakahain ang mga pagkain na niluto ko ay parang ayoko namang kainin ang mga ito. Na tila ba gusto ko lang silang titigan.Hindi ako nakakaramdam ng gutom dahil kanina ay puro tikim na ang ginagawa ko habang nagluluto. May timpla kasing hinahanap ang dila ko. At ilang beses akong nagdagdag ng tubig, asin o hindi naman ay asukal."Ano na Shella? Kakain ka ba o ano?" pagkausap ko sa aking sarili habang napapabuntong hininga pa nang malalim.Hinawakan ko at hinimas pa ang aking tiyan ngunit wala talaga akong nararamdamang gutom. Siguro kasi wala akong gana kumain dahil mag-isa lang ako sa penthouse ngayon ni Lawrence. Ganoon nga kaya?Ano kayang magandang gawin? Masyado naman akong magiging abala sa binata kung pababalikin ko pa siya dito dahil lang sa wala akong gana kumain mag-isa."Ah alam ko na! Ako nalang ang pupunta doon sa opisina
Last Updated : 2022-01-16KEEPING THE CEO CHAPTER FIFTY EIGHT pt.4
SHELLA POV"SINO iyong kausap mo? Si Jolo ba?" agap kong tanong nang makitang binababa na ni Lawrence ang kanyang telepono. Agad naman itong tumango habang may pilyong ngiti sa labi."Excited kana bang makita si sir Jolo?" tila nang aasar nitong tanong sa akin. Pinangunutan ko lang ito ng noo kasabay ng mabilis na iling."Hindi 'no!" mabilis na tanggi ko. "...pagtapos niya akong hindi siputin ilang beses na sa penthouse mo. Lahat ng excitement na nararamdaman ko ay nawala na. Inanod na yata kasama ng sama ng loob ko sa kanya," usal ko sabay marahas na sandok sa pagkain sa harapan namin.Napapangiti lang naman si Lawrence habang nakikisandok na rin sa niluto kong pagkain. Ilang subo na rin ang nagagawa ko ay wala namang Jolo'ng dumadating dito sa palapag na ito.Lumipas na rin ang ilang minuto at halos patapos na kaming kumain ni Lawrence ay hindi pa rin dumadating ang binata. Ano na naman kaya ang magiging dahilan ng u
Last Updated : 2022-02-01KEEPING THE CEO CHAPTER FIFTY NINE
"KAMUSTA naman si Angel ngayon?" tanong ko nang matapos magpaliwanag si Jolo kung bakit ilang beses siyang hindi nakakapunta sa penthouse ni Lawrence.Narinig ko ang isang marahas at malalim na buntong hininga ng binata kung kaya naman ay agad nabaling dito ang buong atensyon ko."Angel was being over controlling. Na para bang gusto niya ay sa kanya nalang umikot ang mundo ko. I can't do that! I have my company to take care of at hindi lang siya. Pati nga ikaw Shella ay napapabayaan ko na at aminado akong ang gago ko sa parteng iyon," wika nito at halata ang frustration sa kanyang boses.Napatikhim na lamang ako dahil hindi ko rin naman alam ang dapat kong sabihin. Gusto kong makatulong pero paano?"Gusto mo ba umuwi nalang muna ako ng Baguio-""No!" mabilis na tutol ni Jolo sa mga sasabihin ko. "...mas lalo kong hindi mapagtitiisan itong problemang kinakaharap ko kung mawawala ka din sa paningin ko, Shella. &nbs
Last Updated : 2022-02-02
Latest chapter
KEEPING THE CEO CHAPTER ONE HUNDRED THIRTY SIX
"GO honey, give the flowers now to your lola Lydia and don't forget to kiss her," nakangiti kong utos sa anak namin ni Shella na si Miracle. Agad nga itong tumalima at masayang naglakad kasabay pa na kaunting pagtalon-talon papunta kay auntie Lydia. "Mukha kang masaya ah, may nangyari bang maganda?" napalingon ako sa tabi ko nang marinig ang tanong ni Shella. Mabilis akong tumango at niyakap ito nang sobrang higpit ngunit may kasama pa ring pag-iingat. "You don't have to ask me that, love. Makasama lang kita palagi, sapat na'ng dahilan iyon para maging masaya. And also aside from that... dumating na pala ang mga wedding invitations na ipamimigay natin sa mga guest, aren't you excited about that? Hindi ba't personal choice mo ang piniling template doon?" tanong ko rito habang sinusulyapan ang kanyang mga mata. Agad na sumilay ang isang matamis na ngiti sa labi ko nang makita kong ngumuso si Shella. She's been doing that for almost a week now! Hindi ko alam kung dahil ba sa sinabiha
KEEPING THE CEO CHAPTER ONE HUNDRED THIRTY FIVE
NAUNA nang pumasok sila lola Tatiana at Shella sa loob ng kwarto ni auntie Lydia. Hanggang ngayon ay nagdadalawang-isip pa rin ako kung susunod ba ako rito o babalik nalang sa kwarto kung saan naiwan sila Rusty. I am longing to my daughter, parang mas gusto ko nang umuwi nalang ngayon kaysa makipag-usap sa taong ayoko nang makita pa at pag-aksayahan ng oras. I was about to walk away from the door of auntie Lydia's room when it suddenly opened, halos mapako ako sa kinatatayuan ko nang makitang ang iniluwa noon ay ang asawa kong naniningkit ang mga matang nakatitig sa akin. "At saan mo balak pumunta Mr. John Louis Raymundo? Hindi ba't sinabi mo kay nanay Tasing na sasamahan mo siyang makipag-usap sa tiyahin mo? Aba'y ilang minuto na kaming nandito sa loob ay wala ka pa rin. Tapos ngayon mahuhuli pa kitang aalis-""I'm not going anywhere, pupuntahan ko lang sana sila Rusty-""At bakit?!" nanlaki ang mga mata ko nang biglang tumaas ang boses ni Shella at mas lalo lang naningkit ang mga
KEEPING THE CEO CHAPTER ONE HUNDRED THIRTY FOUR
JOLO POVKUNOT na kunot ang noo kong hinabol ng tingin si Shella na ngayon ay palayo na nang palayo sa akin.Hindi ko alam at hindi ko maintindihan kung ano iyong mga pinagsasasabi niya kanina. Bantayan ko daw sila ni Miracle kahit hindi ko na sila makakasama like what the fuck right? I am fucking alive and breathing fine.Inubos ko na muna ang kape na binili ko bago ko napagdesisyunang sumunod kay Shella. Hindi naman siguro iyon aalis at pupunta kung saan. I know that she was just roaming around the area.I was about to pull the doorknob of the door when it suddenly opened. Si Rusty na nakahawak sa kanyang pisngi ang iniluwa noon."What the hell Domingo? Ano na namang kabaliwan ang ginawa mo?" naniningkit ang mga matang tanong ko sa kaibigan.Rusty just smiled awkwardly that makes my doubt even worst. Siguro ay may kinalaman ito
KEEPING THE CEO CHAPTER ONE HUNDRED THIRTY THREE
HINDI ko na alam kung anong mga gamit ang isinilid ko sa maliit na bag na nahablot ko kanina. Nagmamadali akong nagbihis habang tuloy-tuloy pa rin ang pagdaloy ng masaganang luha sa mga mata ko. Hindi ako mapakali. Pakiramdam ko ay nahihirapan ako huminga sa bawat pagdaan ng oras. Nanghihina ako at parang gusto ko nalang hayaan ang katawan kong matumba at umiyak nang umiyak. "Shella apo, tatagan mo ang loob mo. Huwag mong kalimutan na nandito lang kaming pamilya mo-""Hindi, 'nay Leoning. Hindi patay si Jolo. Hindi patay ang asawa ko. Magkikita pa kami... magkakasama pa kami..." saad ko habang umiiling-iling. Mabilis akong niyakap ni nanay Leoning kasabay ng paghaplos niya sa likod ko. Ngunit imbes na gumaan ang loob ko ay lalo lang akong pumalahaw ng iyak. Hindi ko na kayang magkunyari pa. Nasasaktan ako nang sobra-sobra at hindi ko na alam kung paano ko pa patitigilin ang sarili sa matinding pag-iyak. Agad kong tinuyo ang
KEEPING THE CEO CHAPTER ONE HUNDRED THIRTY TWO
SHELLA POV"RUSTY, sumagot na ba si Jolo?"Hindi ko na napigilan pa ang sarili na hindi mapangiwi nang dahan-dahan lamang na umiling bilang kasagutan sa akin si Rusty. Hindi ko alam kung nakailang beses na ba akong nagtanong sa kanya tungkol kay Jolo para sa araw na ito.Ilang oras na rin kasi ang lumipas magmula noong umalis kami sa Maynila. Hindi ko na nagawa pang itanong kay Rusty ang eksaktong lugar na pinagdalhan niya sa amin basta ang sinabi niya lang ay isa ito sa mga private property ng pamilya niya. Hindi ko alam kung gaano kalayo ito dahil nakatulog rin ako kanina sa biyahe. "Nasabi mo ba sa kanya kung saan ang lugar na ito? Kung paano pumunta dito?" muli kong tanong. Mariin lamang na tumango s Rusty sa akin bilang sagot at marahas na nagpakawala ng isang malalim na buntong hininga. Hindi ko alam kung nakukulitan na ba ito sa akin o naaawa. Naririnig at nakikita ko naman kasi kanina na maya't maya ay tinatawagan niya ang numer
KEEPING THE CEO CHAPTER ONE HUNDRED THIRTY ONE
JOLO POV"JOLO..."Mabilis kong nilingon si Shella sa tabi ko nang mahimigan ko ng matinding pag-aalala ang boses nito. Wala na rin sila Lawrence dito sa bakuran ko at sa hula ko ay nasa labas na sila para tingnan at alamin kung saan nanggaling ang putok ng baril na narinig namin kani-kanina lang.Alam kong narinig niya ang narinig ko. Kinakabahan ako sa maaaring makita ko sa labas. Sobra-sobra nang dahas ang nakikita ko para sa araw na ito. Nag-aalala ako kay Shella pati na rin sa pamilya niya dahil naiisip ko palang ngayon na baka magdulot na naman kakaibang trauma sa kanila ang narinig nilang malakas na putok ng baril."J-jolo... si A-angel... n-nasaan si Angel..."Marahan kong hinigit palapit sa akin ang dalaga at kinulong sa mga bisig ko. Ramdam ko ang takot sa katauhan nito dahil pansin na pansin ko ang pangangarag ng boses niya.
KEEPING THE CEO CHAPTER ONE HUNDRED THIRTY
"PAANONG... a-anong..."Hindi ko alam kung anong mga salita ang dapat kong bitawan ngayon. Tila hindi ko mawari o mahanap ang mga tanong na sasabihin ko kay Angel. Nagtataka ako. Paanong siya ang nagdala pauwi kay baby Miracle dito ganoong ang tiyahin ni Jolo na si Lydia ang nakunan ng surveillance camera na siyang kumuha sa anak ko."Don't know the right words you want to say? That's okay, Shella. Kahit ako ay hindi ko naisip na gagawin ko 'to. Na ako pa mismo ang magbabalik sa inyo ng anak niyo-""Paanong napunta sayo si Miracle ganoong ang tiyahin ni Jolo ang nakunan sa camera na siyang kumuha sa anak namin? Imposible namang tinaya mo ang buhay mo para kay Miracle-""Simple lang..." maarte nitong pagkakausal sabay lagay ng kanyang mga kamay sa kanyang harapan. "... Vincent only wants Jolo's company. Ang nanay niya lang naman ang nagbalak ng masama sa anak niyo. Vincent and I don't have any care to your sw
KEEPING THE CEO CHAPTER ONE HUNDRED TWENTY NINE
SHELLA POVINIWAN ko na muna saglit si nanay Tasing sa ospital at nagpaalam na uuwi muna sa bahay ni Jolo. Kakamustahin ko na muna ang pamilya ko roon at kukuha ng ilang gamit dahil nakikini-kinita ko na parang aabutin pa ng ilang araw ang pagpapahinga ni nanay Tasing sa ospital. Agad na kumunot ang noo ko nang mapansin na bukas ang gate ng bahay ng binata at may iilang malalaking taong nakasuot ng panggwardya ang mga nakatayong nakapalibot paikot sa lugar. Hindi ko nalang iyon inisip pa at naglakad na patungo sa loob ng kabahayan. Tumaas ang isang kilay ko nang hindi ko pa man naitatapak ang mga paa ko para makapasok sa loob ng bakuran ng bahay ni Jolo ay agad nang may humarang na lalaki sa daraanan ko. Matalim ang mga matang pinukulan ko ito ng isang titig. "Ma'am kailangan ko na po munang mahingi ang pangalan niyo at-""Ako ang asawa ng may-ari ng bahay na ito. Ako si Shella at ako lang din naman ang ina ng anak ni Jolo," buong tapa
KEEPING THE CEO CHAPTER ONE HUNDRED TWENTY EIGHT
AGAD akong dumapa nang makitang kakalabitin ni Vincent ang baril niyang nakatutok sa akin. Pinagpapawisan ako ng malamig.Mabilis akong umikot at nagtago para kunin ang nakatagong baril na ibinigay sa akin ni Rusty kanina. I thought I would never be able to hold a thing like this that could take someone's life, but experiencing this kind of scenario makes me realize that you will be put in a situation that you never in your life imagined would happen.Kailangan mong lumaban katulad na lamang kung paano ka nila labanan.Pinakiramdaman ko ang buo kong katawan kung may masakit ba o may tama na pala ako ng baril na hindi ko pa alam pero marahas akong nagpakawala ng isang buntong hininga nang matiyak kong hindi ako. Hindi ako ang tinamaan ng bala.Kung ganoon... huwag niyong sabihin na si Vincent ang..."Vincent anak ko!"Mabilis akong napalinga sa paligid at malakas na sinip
