════════ ✥.❖.✥ ════════❝Chapter 06❞Tanging ang paghinga ko lamang ang naririnig ko habang palipat-lipat ang tingin sakanilang tatlo. Kay Duke William, Duchess Jubelline, at ni Cassius. Mas lalo lamang bumigat ang paghinga ko dahil sa prenteng pag-upo ni Cassius at pag-inom ng tsaa na akala mo ay may-ari mismo ng mansyon na ito. Bakit nga ba nandito ang lalakeng 'to? Did he brought himself alone without any companions? Paano kung tulisin siya rito pag nalaman ng lahat na nandito lang naman sa pamamahay namin ang kilalang kalaban na si Cassius Maximilian?From the look of his outfit, hindi mo talaga mahahalata na isa siyang emperor. I'd rather call him a goblin dahil itim ang lahat ng suot nito. Napatikhim ako upang mabigyan ng ingay ang tahimik na guest room. I brought this to myself so I should at least take the lead... right? "Do you really think that you can just enter your enemy's territory on your own accord?" the duke asked. Tensions brewed within the four corners of this
════════ ✥.❖.✥ ════════❝Chapter 07❞"What is it?" Hindi ko magawang tignan ang duke dahil alam ko sa isipan niya palang ay gusto niya na akong tirisin. After breakfast ay dumiretso ako agad sa opisina ng duke to clear some space out of the unattended problem. I know he was shock knowing that he didn't expect that his daughter would really do such thing. "Father, I want to apologize," I started. "It was indeed a grave mistake to do such thing without your permission. Your daughter will accept any punishment in accordance to your decision." Ibinagsak niya ang hawak niyang pansulat at malamig akong tinignan. He took his white handkerchief under his desk and stood while wiping his own hands using the handkerchief. Tinalikuran niya ako at dumiretso sa may bintana. "Alam mo ba kung bakit sa anim na babae na nagmula sa malalakas na pamilya ay ikaw ang napiling ipakasal sa kan'ya?" I could not answer because I don't have the knowledge about it. It wasn't really detailed in the novel wh
════════ ✥.❖.✥ ════════❝Chapter 08❞"Wala ka bang ibang anyo na katanggap-tanggap?" reklamo ko habang pinagmamasdan siyang dinidilaan ang sariling buntot niya. His eyes are crystallize blue. Kulay itim ang halos buong katawan niya ngunit may mga parte sa katawan niya na kulay puti. His tail is longer than his body kaya sa puwesto niyang nakatihaya ay nakaikot sa katawan niya ang buntot niya. Why is he so calm?"At least change into a cat or a dog, baka 'yon ay budget friendly pa! Baka hindi pa ako nakakatakas sa engagement ay tinuhog na ako ng espada.""This is a lot better than those small insects you mentioned."Napanganga ako. "Insects—— oh my god, you don't call cats and dogs as insects! They are tiny and cute!" pagdidipensa ko. He rolled his eyes that made me giggling in irritation. Nakakabanas naman kasi, ang cute niya nga pero death flag naman napili niyang anyo. "You don't have to worry, I'll just be invisible when someone is around." "Can you do it? Really?" namamangha
════════ ✥.❖.✥ ════════❝Chapter 09❞"I have never been this envious seeing your beautiful daughter, grand duke."Awkward akong ngumiti nang marinig ang sinabi ng hindi ko kilalang may katandaan na lalaki. Nagsilapit na ang ibang mga nobles sa puwesto namin at halos lahat ng mga narinig ko ay puro papuri.Hindi naman sa feel na feel ko ang pagiging maganda pero ang awkward lang kasi makatanggap ng mga compliments lalo na't hindi ganito ang natatanggap ko bilang si Lumina. I was that 'normal person' during my days sa real world. Trabaho dito, trabaho doon. Halos lahat na ata ng mga sidelines bukod sa pagbabar ay napasukan ko na. Thankfully ay gumaan-gaan ang buhay ko nung natanggap ako bilang call center sa isang kilalang kumpanya. Marahan akong hinila ni duchess Jubelline at may binulong sa 'kin. "You can enjoy and calm yourself before deciding what you should do. Remember, we'll always at your back, okay?"Marahan akong napatango. Ngumiti siya bago ako iniwan dahil dumiretso ito s
════════ ✥.❖.✥ ════════❝Chapter 10❞Sagana na talaga sa problema ang buhay ko. Hindi pa nga ako nakakamove on na nakita ko na ang heroine ay may panibago nanamang problemang dumating sa 'kin. Contract? Immortality? Ni isa ay wala akong naintindihan. Basta ang alam ko ay problema nanaman 'yon, and this little dragon doesn't even care about it. I rolled my eyes and screamed irritatedly. Nakita ko pa ang pagkagulat niya dahil biglang gumalaw ang buntot niya. Bumangon ako mula sa kama at dumiretso sa nakabukas na terrace. Madilim na ang langit at makikita mula rito sa kinatatayuan ko ang mga ilaw na nagmumula sa 'di kalayuan. I think the lights are coming from the Capital of Andra. Hindi ito kalayuan sa palace kaya makikita talaga ang mga ilaw maging ang mga musika ay naririnig ko. "I wanna go there," I pouted. Sinilip ko ang ibaba ng terrace at nakita ang mga naglalakad na palaca knights. I think they are guarding the area. Narealize ko na wala ako sa kwarto ko dahil hindi ito pam
════════ ✥.❖.✥ ════════❝Chapter 11❞"Will you tell me now the reason behind those lies?""Those are not lies, father. Hinding-hindi ako magsisinungaling sa emperor. It's a sin to lie," pagdedepensa ko. He sighed deeply. "You even committed adultery, what do you expect me to think of you?"Grabe naman 'to sa 'kin. Hindi ba pwedeng pang escape card ko lang ang pagtataksil ko? "How can you predict an uncertain phenoma without proper basis? Storm? Whirlpools? It can't be true.""I wasn't lying father! Ilang beses ko napaniginipan ang lahat. Even the drought! Kaya ako nagcollapse because that golden girl appeared in my dreams! She's the one who saved us from the drought!"Iyon ang pagsisinungaling! Pero kailangan ko ding magsinungaling para sa ikakabuti ng buhay ko. Sino bang maniniwala sa 'kin na alam ko ang mangyayari sa future dahil nagmula ako sa real world at ang mundong 'to ay nabasa ko mula sa isang nobela? Wala! Baka hindi pa ako pinapatay ay naka cremate na ako. "Kahit na, Jul
════════ ✥.❖.✥ ════════❝Chapter 12❞Tatlong araw ang tinagal ko sa palasyo dahil marami ang inasikaso ng aking ama lalo na sa pag-alis ko sa susunod na linggo. Walang oras pero mayroong kalenderyo kaya nakakahabol pa naman ako sa kung anong araw, buwan, at taon ngayon. It's Deihan Era, April 21, year 684. The novel takes place in medieval time pero fiction lahat ng lugar pati araw, buwan, at taon. It seems like the author wrote the whole novel with her whole imagination of historical-fantasy genre. Pati ata ang nangyaring pag transmigrate ko ay fiction din dahil wala talagang maniniwala sa 'kin. "Hindi ko maisip na mapupunta ka sa isang lugar na nag-iisa," the duchess sobbed.Nasa karwahe kami ngayon at pabalik na sa mansyon. Kailangan ko ding mag-impake ng mga gamit na dadalhin ko sa hilaga. It's not a vacation but a test. Pero kailangan ko pa ding iready ang sarili ko. Wala bang sunscreen sa panahong 'to? "It's like a vacation," pangcocomfort ko. "Vacation?!" she exclaimed dr
════════ ✥.❖.✥ ════════❝Chapter 13❞"I can't take this anymore," hirap na hirap kong bulong sa sarili habang mahigpit na nakakapit sa railings ng barko. Nakasalampak ako habang parang unggoy na nakakapit sa railings.Nakakunot ang noo ni Cassius habang nakatingin sa 'kin. Para bang hindi niya ineexpect ang behavior ko.Sa tuwing lumalakas ang alon ay sabay namang pumipintig ang puso ko sa kaba dahil parang babaliktad ang barko. Alam ko, mukha akong tanga. Pero takot talaga ako sa barko, lalo na sa dagat. "You look like a frog," Cassius said. Hindi ko siya pinansin at kumapit pa lalo ng mahigpit sa railings nang madaanan nanaman ang malaking alon. Bakit naman ganito? "Ayoko na talaga," frustrated kong sabi. "My lady, do you want some?"Nagulat ako nang bigla nalang may nagsalita sa likuran ko. Frustrated ko siyang nilingon at nakita ang nakangiting mukha ni Gavin dala ang isang baso na nakaoffer sa 'kin. chocolate brown eyes and brown curly hair. Tan skin and a masculine body wi
𝜗𝜚 Cassius pov."AAAAAAH! Y-Your H-Highness..."Blood was dripping from my mouth when I looked at the maid who just arrived. I threw the rabbit's head on her and smiled innocently. "I was hungry," I simply answered. Halos mahimatay na siya habang paulit-ulit na sumisigaw. When my father arrived together with other old pests, I simply shrugged my shoulders and devoured the last meat of the rabbit I just killed."Cassius!"Yeah, he's like that. A useless and stupid old shit. He does nothing but command anyone he can command, but he can't even stand properly when he's in front of his six years old son. Others were appalled by what they saw, but he seems really disgusted as he looks at me. They have killed innocent people all their lives, so I don't really see why they act as though this is the first time they have ever seen blood. Like this rabbit, they scamper around the palace acting naive, but in reality, they are only terrified of being eaten. Because the rabbit was running
════════ ✥.❖.✥ ════════❝Chapter 52❞Juliet Lucienne Moreau's story wasn't long. As a daughter born from a prestigious noble family, she was destined to be crowned as the Empress of the Empire.But when she realized that the Crown Prince whom she fell in love is in love with another woman, she chose to run away from their supposedly marriage and went off, riding on the villain's lap. The real deal, Juliet doesn't want to die. So she asked the great villain, Cassius Maximilian... a marriage request to escape her fate. That's how their story begins, when Cassius accepted Juliet's marriage request. "Please raise your head, My Lady.""Where is the oil? The roses? The perfumes?""Please don't move and rest for a bit, My Lady.""Comb her hair.""Where is the massage stone?"Nahihilo akong nakatingin sa kawalan habang ang mga maids ay natataranta at nagtatakbuhan sa paligid ko. Magkabilaan nilang inaayos ang sarili ko, ang tanging nagagawa ko nangalang ay kumurap at huminga."Uhm, can I
════════ ✥.❖.✥ ════════❝Chapter 51❞Isang buwan na ang lumipas simula nang matapos ang digmaan sa pagitan ng Ardan at Livilian. Dahil nga nag-alsa ng coup d'état si duke Moreau kasama ang iba pang mga maharlika, naipababa ang emperor at crown prince sa kanilang posisyon. Unang rason, the emperor ordered the crown prince to kill the only daughter of Moreau, dahil dito ay maraming namatay at nasira ang mansiyon ng mga Monreau. Pangalawa, nagdesisyon ang emperor na simulan ang digmaan laban sa Livilian at Maximilian na pinamumunuan ni Cassius Maximilian. Ang nasabing desisyon ay hindi dumaan sa assembly at treaty of peace sa magkabilang panig kaya ibig sabihin, it was an act of error in judgement. At panghuling rason ay adultery. Ipinataw iyon kay Koen dahil sa pakikipagrelasyon kay Olivia. Since Moreau and the royal family are at the same level in terms of power and authority because of their influences, may karapatang pumataw ang Moreau ng adultery sa crown prince dahil sa kataksil
════════ ✥.❖.✥ ════════❝Chapter 50❞Koen coughed blood again, and I could see Cassius getting ready to strike once more. His power was flaring up, and I knew he was about to attack. Pero bago siya makagalaw, agad ko siyang pinigilan. I reached out and tapped his shoulder, firm but gentle.He turned to look at me, his eyes filled with fury, but I gave him a small smile—one meant to ease the fire inside him. "Calm down," I said softly. "I did not recognize his words as insulting, it was just words that barely touched the tip of my ears." Cassius looked at me for a moment, as if trying to decide whether to believe me or not. Then finally, he let out a breath and removed the black shadow that had been wrapped around Koen's abdomen. Napatingin ako kay Koen, nanghihina at halos hindi na maigalaw ang katawan, but at least for now, he is safe from another blow."Bakit gusto ng ama mo na sakupin ang Livilian Kingdom at Maximilian Empire?" I asked, brows furrowed. "Ardan is already a peacefu
════════ ✥.❖.✥ ════════❝Chapter 49❞Puno ng dugo ang buong katawan ko. Inangat ko ang dalawang kamay ko at napabuntong hininga nang makitang halos maligo na sa dugo ang mga kamay ko.I looked at the direction where the knights and magicians are still fighting.Then I looked at Olivia's body.and to her head, looking at my direction.Ibinaba ko ang mga kamay ko saka lumapit sa ulo niya. I bend my knees and softly caress her face. "Gold, that is your favorite color," bulong ko sa kan'ya. "I suppose, it's time to meet your beloved Koen," dagdag ko.Marahan kong binuhat ang ulo niya at ikinulong sa bisig ko. Without hesitation, tumayo ako at tumalikod saka naglakad na palayo sa lugar kung saan natapos ang lahat sa pagitan namin ni Olivia.There is no need for me to fret, Olivia will be happy when she can finally see Koen.Everything has always price to pay. When Juliet poisoned Olivia in the novel, she was sentenced to death... and now, what price will I pay?Sana ay ako lamang ang magb
════════ ✥.❖.✥ ════════ ❝Chapter 48❞ I cannot kill Olivia, I know that. Even having all the power of Darius, I will not be able to kill her. She's the heroine, of course she's written as the powerful saint. Her voice could heal any wounds, baka nga kaya niyang buhayin ang mga patay. Pero lahat ay may limitado. She has a soft heart, a heart that makes it as her weakness. "How long are we going to continue this, Olivia?" bagot kong tanong. I've been attacking her countless of time and she's doing is avoiding, at kapag natatamaan naman siya ng atake ko ay naghihilom agad ang sugat niya. Ilang oras na siguro kami sa ganoong sitwasyon. Kita ko sa mukha niya, she looks really exhausted. Hindi kami pwedeng tumagal sa ganito, baka sa tagal ay hindi ko na maabutan si Koen at Cassius. Inangat ko ang tingin ko sa langit at iritang napapikit. Ramdam ko ang sunod-sunod na pagpatak ng ulan sa mukha ko at sa huling patak ay dinilat ko ang mga mata ko. The blue sword disappeared from my ha
════════ ✥.❖.✥ ════════❝Chapter 47❞Isinuot ko ang itim na balabal kay Darius at inayos ang hood upang maayos na matakpan ang ulo niya. Nang matapos ay hinaplos ko ang pisngi niya maging ang sugat niya sa noo.I sighed. "That lunatic really went hard on you," I murmured and gritted my teeth. Maalala ko lang ang pagmumukha nila ay kumukulo na ang dugo ko."You're not hurt?" tanong niya.Umiling ako saka tumayo. Inayos ko ang hood ko sa ulo ko saka hinawakan ang kamay ni Darius.Ngayon ay nasa labas na kami ng Ardan, sa maliit na bayan na pinapagitnaan ng Ardan at Livilian. Nagsimula na ang digmaan kaninang madaling araw, bago pa man sinugod nila Koen ang mansiyon namin. Kahit ngayon ay sunod-sunod ang mga kabayong nagtatakbuhan papuntang hilaga at ang mga sakay ay mga kabalyero ng imperyong tinalikuran ko na. I trust my father, he must be doing something right now. If he found out that I ran away already, I think he's moving.Dahil nga sa simula ng digmaan ay natigil ang mga bilihan
════════ ✥.❖.✥ ════════❝Chapter 46❞Nang idilat ko ang mga mata ko ay una kong hinanap si Darius na ngayon ay nasa may terrace, nakaharap sa kawalan.Bumangon ako at naka-paang lumapit sa kan'ya. I lowered my body and called him."Darius..." Hinaplos ko ang ulo niya. "What are you thinking?" I asked.He looked at me and as always, he's wearing his emotionless expression. Ngumiti ako at patuloy na hinaplos ang ulo niya. "Maaga pa, bakit gising ka na?" dagdag ko sa tanong ko.Hindi pa gaanong umaangat ang araw ngunit ang kahel na sinag mula sa araw ay nagrereplika sa asul na mga mata ni Darius. Hinaplos ko ang pisngi niya nang maramdaman ang kaba na hindi ko alam kung saan nanggagaling.Despite not having expression on his face, I could see his eyes looking at me so firmly. "Darius?""The war has begun. Blood will scatter among the dead bodies who will fight for victory. Agonies will trample the power of freedom and those who are unfortunate will rot. Birds will sing for the end and
════════ ✥.❖.✥ ════════❝Chapter 45❞"Please, we cannot afford to pay anything right now. Hindi na kami pinayagan ipagpatuloy ang trabaho namin dahil sa digmaang magaganap bukas.""Why are you doing this to us?! Hindi namin gugustuhing makilahok sa digmaan!""Please let us leave, please let us go!""Itigil ang digmaan!"I slowly raised the tip of my hood and glanced at the people. They are trying to plea to the emperor ngunit hindi sila pinayagan ng mga knights. It's not like begging for their lives will do anything, unfortunate people like them can't do anything. In the war between dogs and cats, they're just mere ants getting trampled on.Napahinto ako sa naisip. These past few days has been tough for me, this country is getting cold...I fixed my cloak and hood to hide half of my face before I continued walking. Right now, I am searching for a way that will be easier for me to exit this country. Dahil nga hindi pinayag ang pamilya ko na sumali sa digmaan ay hindi ako maaaring dum