"Dok, ano pong sabi ng asawa ko? babayaran daw po ba niya ang operasyon ko?" "Sad to say gagawa pa lang daw sila ng paraan. Hayaan mo, manalangin lang tayo. May awa ang Diyos at hihipuin niya ang puso ng asawa mo." "Dok, hindi na lang po ako magpapaopera. iintayin ko lang ang kamatayan ko. Hiyang hiya na ako sa anak ko. Palagi na lang siya ang gumagastos sa amin. Kung bakit kasi hindi ko pa hiniwalayan si David noon. Sana mag-isa ko na lang pinalaki ang anak ko." "Huwag mo nang stressin ang sarili mo. hayaan mong gumawa sila ng paraan. Isipin mo, sila inilalaban ka pero ikaw naman itong gustong sumuko." "Pero dok, hindi naman din sure na gagaling ako di ba? hindi naman tayo nakasisiguro na magiging matagumpay ang operasyon kaya huwag na lang. Hindi na po ako magpapaopera." "Ikaw ang bahala pero ako, bilang Doktor mo, hinihikayat pa rin kitang lumaban. Walang mangyayari kung susuko ka lang. kung may magagawa namang paraan bakit hindi natin ituloy ang operasyon di ba?" totoo
"MOMMY, ANONG IBIG SABIHIN NITO?" "Anak sorry, patawarin mo ako kung pinag-alala kita. Anak, hindi totoong may sakit ako. Ginawa ko lang 'yon para makunsensya ang ama mo." Pinanindigan na lang ni cecil na panatilihing lihim ang tungkol sa karamdaman niya sa anak. Ayaw na niya itong bigyan ng problema. " Ano po? hindi ko po maintindihan! please pakiliwanag po!" Naguguluhan si Leila sa nakita. Kung bakit kinailangan pa ng inang magsinungaling. "Anak, nahuli ko ang Daddy mo. Siya yung kumuha ng pera mo sa ilalim ng kama. Wala pa rin siyang pagbabago. Kahit na pinalabas kong may malala akong sakit hindi pa rin siya nakonsensya anak. Hindi niya ibinalik yung pera mo. Anak patawad kung ngayon ko lang napagtanto na dapat ay matagal ko nang inalis sa buhay nating mag-ina si David. Patawarin mo ako anak." LEILA MERCEDEZ POINT OF VIEW Naiiyak ako. Gusto kong umiyak ng malakas sa inis. Nakakapagod na intindihin yung mga nangyayari sa buhay ko. Buntis ako pero bakit ganito? Si Daddy,
LEILA MERCEDEZ POINT OF VIEW "ANO PANG INIINTAY MO? TAKE IT!" "JOHN, HINDI. HINDI PERA ANG KAILANGAN KO. PUMUNTA AKO RITO PARA AYUSIN NATIN ITO. ITS JUST A MIS UNDERSTANDING. JOHN, HUWAG KA NAMAN GANIYAN. DON'T BREAK UP WITH ME." I begged. Sobrang hirap ipaliwanag yung side ko. Ang tingin na sa akin ngayon ni John ay mukhang pera at manloloko bagay na hindi ko naman masisisi. Naging mabait siya sa akin at dahil sa mga hindi ko rin naman inaasahan na pangyayari ay iniisip niya tuloy ngayon na inaabuso ko siya. Now he is breaking up with me. Ofcourse hindi ko matatanggap yon lalo na at alam ko naman sa sarili ko na wala naman akong ginagawa na mali ang iniisip niya. Hindi ko alam kung paano ko siya aamuin. Halos lumuhod na ako sa kaniya pero wala talaga. Ang nakakainis pa rito ay napakalamig ng tingin niya sa akin. napakatabang ng pakikipag-usap niya sa akin. Hindi nga siya galit pero yung mga lumalabas sa bibig niya ay nakakasakit sa akin. Halos isampal niya sa mukha ko na muk
"HAYUP KA! ANG KAPAL NG MUKHA MONG NAGPAKITA PA DITO PAGKATAPOS NG LAHAT NG GINAWA MO? WALA KANG KWENTA, LUMAYAS KA DITO! HINDI KA NA NAMIN KAILANGAN SA BUHAY NAMIN. IBALIK MO ANG NINAKAW MONG MAGNANAKAW KA. LUMAYAS KA--- LUMAYAS KA!!!" "TALAGANG AALIS NA AKO. KUKUNIN KO LANG ANG MGA GAMIT KO AT HINDING-HINDI NA AKO BABALIK DITO. HINDI KO RIN IBABALIK ANG PERANG KINUHA KO DAHIL KABAYARAN LANG IYON NG PAGTULONG KO SA INYONG MAG-INA. TUMABI KA!" "ANG KAPAL NG MUKHA MO! MAKARMA KA SANA. ISINUSUMPA KO NA HINAYAAN KITANG PUMASOK SA BUHAY KO. HAYUP! WALA KANG KASING SAMA!" "SABIHIN MO NA ANG LAHAT NG GUSTO MO. HINDI AKO APEKTADO." _____________ LEILA MERCEDEZ POINT OF VIEW kararating ko lang sa bahay at ito agad ang narinig ko. it was mommy and Daddy. Galit na galit si mommy kay Daddy samantalang itong si Daddy David, he never say sorry nor feel sorry for what he did. Mas importante sa kaniya ang pera kaysa sa amin na pamilya niya. Ako, napakasakit sa akin na para bang lahat n
KENNEDY GRANDE. THE YOUNGEST BROTHER OF VLADIMIR GRANDE. A HANDSOME BUSINESS MAN NA SIYANG NAATASAN NGAYON PARA MAG-MANAGE NG LAHAT NG NAIWAN NA NEGOSYO NG MAG-ASAWANG VLADIMIR AT AYLA. DAHIL MATATANDA NA ANG MGA MAGULANG NILA AY KAY KENNNEDY IPINASA ANG TITULO NG PAGIGING CEO. SI KENNEDY NA DATING HAPPY GO LUCKY AY NAGBABALIK NGAYON BILANG MATURED AT RESPONSABLENG CEO PARA SA KANIYANG NAMAYAPANG KAPATID. Hindi na iba si Kennedy sa mundo ng pagbubusiness. Kilala na rin siya kahit papaano dahil may mga napatunayan na rin siya sa industriya ng pagiging Young billionaire. He is smart and stone hearted when it comes to business. Kung si Vladimir ay wholesome, kabaliktaran naman si Kennedy. Mabait siya pero mapagkimkim siya ng galit. kagaya ngayong pagbabalik niya, may isang tao siyang gustong balikan at pabagsakin. Hindi sa kaniya nagkasala ang taong yon pero hindi niya kayang patawarin at ang taong iyon ay walang iba kung hindi si John. Masama pa rin ang loob ni Kennedy dito dahil s
JOHN ENRIQUEZ POINT OF VIEW I came here para sitahin si Leila at tanungin siya tungkol sa kumakalat na issue na inuugnay ang pangalan ko. Galit ako at iniisip na isa na naman ito sa pakulo niya para huwag kong hiwalayan but to my surprise, isang burol pala ang dadatnan ko. Pagkakita na pagkakita niya sa akin ay kaagad siyang yumakap. yakap na sobrang higpit na animoy wala akong nasabi sa kaniya na masasakit. Nag-away kami dahil sa tiwala at sa pera at nauwi sa pakikipaghiwalay ko sa kaniya. I cheated in font of her kaya hindi ko makuha kung bakit nagagawa niya pa rin akong tignan na para bang liwanag sa napaladilim niyang mundo. "S-Sino ang namatay?" tanong ko sa kaniya habang nakakulong ako sa mga yakap niya. "Ang mommy... natuluyan na siya sa sumunod niyang atake. Hindi ko alam John. Ang sabi ng Doktor tumanggi daw si mommy na magpaopera dahil naaawa na raw siya sa akin dahil sa ginawang pagnanakaw ni Daddy. Hiniling niya rin na ilihim sa akin ang tungkol sa sakit niya.
LEILA MERCEDEZ POINT OF VIEW MOM IS GONE. INIWAN NA NIYA AKO AT NAPAKAHIRAP TANGGAPIN DAHIL MASYADONG BIGLAAN. AS HER DAUGHTER, I HAVE REGRETS. She's dying at iniisip niya pa rin ako sa kabila ng hirap ng nararamdaman niya. Anong sakit sa akin tuwing naaalala ko na kumakatok siya pero hindi ko siya pinagbuksan. Kung pwede ko lang ibalik ang oras. Kung pwede lang. Saglit na sumaya ang puso ko nang makita kong dumating si John. Napaka saya ko at napahinahon niya kaagad ang puso ko na hindi na malaman ang gagawin. Akala ko, malinaw na sa kaniya ang pagkamatay ng ina ko. Na hindi gawa-gawa ang sakit ng mommy ko. Akala ko ay na-prove ko na ang sarili ko. Na hindi ko siya niloloko at totoo ako sa nararamdaman ko sa kaniya kaso Akala ko lang pala. Palagi niyang sinasabi na hindi pwedeng may makakaalam ng relasyon namin at matagal na naming napagkasunduan na gawing lihim sa lahat ang relasyon namin at akala ko okay lang yon pero hindi pala. Mas masakit pala kapag sa personal. Hind
LEILA MERCEDEZ POINT OF VIEW Lumabas siya. Nilabas niya ako. Hindi niya ako natiis. Binuhat niya ako at dinala sa loob at inihiga sa kaniyang kama. Nakita niyang hindi ako okay at ginaw na ginaw at binihisan niya ako. Hindi ako okay pero sa simpleng ginagawa niya kagaya ng ganito ay nababawasan ang lungkot sa puso ko. Mabait naman talaga siya deep Inside. Ramdam ko yung caring niya ay galing sa kaniyang puso. "Bakit kasi nagpaulan ka? ano bang naiisip mo? tignan mo nga ang sarili mo? Leila, buntis ka pero bakit ganiyan ka?" panenermon niya sa akin matapos niya akong mabihisan at kumutan. his voice was kinda disappointed but nandoon pa rin yung care niya. Napaiyak na lang ulit ako. Hindi ko na dapat sabihin sa kaniya ang problema ko pero kailangan kong sabihin kung bakit ako nagpunta rito. "John, wala na kasi ako ibang mapupuntahan. Wala na akong ibang matatakbuhan." pagsisimula kong mag-open sa kaniya. "What do you mean?" "Yung bahay namin... Yung bahay namin ibi
ANYA ENRIQUEZ POINT OF VIEW New me, New Anya here! Sinubukan ko lang naman na magkaroon ng pagbabago sa sarili ko. Something like for a change. Napansin ko kasi na hindi tanggap dito ang neird na katulad ko. Oo. neird ang tawag nila sa akin dahil sa suotan ko which is hindi naman ako neird. Sadyang lumaki lang ako ng ganito dahil iyon ang nakamulatan ko sa paligid ko. Na okay naman daw sabi ng aking mga magulang. Dito lang talaga pinagtatawanan ang nga baduy. kaya i'll just go with the flow na lang. "If this change in my appearance will also change the way the students here look at me, why not? If I can make friends here, why not? I grew up with so much love, so my heart is full of love too. I can give love to other people. I can do more for them." Huminga muna ako ng malalim bago ako bumaba ng sasakyan. Ang daming estudyante na papasok na rin sa University na kapwa mga napahinto sa kanilang kinatatayuan pagdating ko. Marahil ay nagandahan sila sa sasakyan na dala ko. "Wai
ANYA ENRIQUEZ POINT OF VIEW RIGHT. Mali lang ata ako ng enterpretasyon. Totoo ngang mabait siya at ganoon din siya sa lahat. At oo. Kasalanan ko dahil yung dalawang beses na pagtulong niya sa akin ay nabigyan ko kaagad ng ibang kahulugan. I already fell for him without knowing him well. I start liking him not knowing that this feeling will eventualy hurt me. Kagaya ngayon, I saw him kissing a Girl. torriedly kissing. Nagselos agad ako at nasaktan nakita bagay na dati naman ay hindi ko nararamdaman. Its not Jarren's fault. it was mine. Kung bakit ako nasasaktan ngayon problema ko yon. Nagkagusto agad ako sa kaniya at nasanay ako na lahat ng gustuhin ko ay darating sa akin. but not Jarren. Nakita niya ako at tinawag sa aking pangalan. Nagkunwari akong hindi ko siya nakita o narinig dahil hindi ako marunong magpanggap o magtago ng feelings. Sounds funny pero umiiyak ako. Nasaktan ako at hindi ko alam kung paano pagaanin ang nararamdaman ko ngayon. Sinubukan kong mag-focus sa
I am Jarren, 25, and I live here in America as a student during the day and work at a fast food chain at night. We used to be wealthy and my parents ran a company in the Philippines, but my dad had bad luck and the company went bankrupt, leaving us in debt. We were forced to move abroad to keep my dad from going to jail, so here I am, enduring this life to finish college. Then I got a job that would give me enough income to pay for my studies. America is so big, and imagine, my dad met his former business partner here. Si Daddy kasi ay kasulukuyang nagtratrabaho as billing staff dito sa isang malaking ospital sa America mga 2 months na and it happens na dito pala nagpapagaling ang kaniya noong dating kaibigan/business partner sa Pinas. Nagkita sila. Nagkumustahan at nagkwentuhan. Hanggang nabanggit ni Daddy ang tungkol sa akin at sa kung ano ang sitwasyon namin dito. And Tito John made an offer. Dahil hindi pa kaya ni Daddy na suportahan ako sa pag-aaral dahil bago pa lang siy
Dahil kay Jarren, unti-unti ko nang nagugustuhan ang buhay na mayroon ako dito. Akala ko puro lungkot na lang. Nasanay kasi ako na sobra akong inaalagaan ng mga magulang ko. Yung tipong bantay na bantay ako para masiguradong walang makakapanakit sa akin o may mangyayaring masama. Malungkot ako sa sitwasyon na mayroon kami ng pamilya ko ngayon. Yung tipong bigla na lang naging ganito na dati ay larawan kami ng isang masaya. Ang hirap kasing maging masaya kapag may sakit ang isa sa magulang mo. Mahirap yung araw-araw na hindi mo sila nakakasama at ang pinaka masakit ay alam mong araw-araw nakikipaglaban si Daddy sa kaniyang buhay. Buti na lang at may isang Jarren akong nakilala dito. Siya ang dahilan ng pagngiti ko. Siya ang inspirasyon ko para sipagin ako na pumasok sa University. Kahit bago ko pa lang siyang nakikilala alam ko kaagad na may mabuti siyang puso. Sana bukas magkita kami ulit. Kinabukasan, Ganoon pa din. Maaga akong gumising para mamili ng damit na susuotin. Maula
ANYA ENRIQUEZ POINT OF VIEW "This is the first time I felt my heart beat so fast. I can't explain why I felt that way when that guy came and saved me." It sounds like i experienced a powerful feeling of gratitude and perhaps even attraction. Its uncommon. He's handsome and very gentleman. Ewan ko ba na sa kabila ng pangit na nangyari ngayong araw sa akin ay heto at nakukuha ko pang ngumiti mag-isa. Naiisip ko lagi ang guwapong mukha niya. Anong year na kaya siya? Anong course niya? gusto ko ulit siyang makita bukas! Nandito na ako ngayon sa bahay. katatapos ko lang maligo at magbihis. Ako lang ang tao dito sa bahay dahil nga nandoon si Daddy kasama ang mommy para sa kaniyang heart therapy. Nakatayo ako ngayon sa harapan ng salamin at nagsusuklay. Sinisipat kong maigi ang mukha ko sa repleksyon sa salamin. "Nagagandahan kaya siya sa akin?" pagkausap ko sa sarili sa harap ng salamin. Lumaki ako ng hindi naging malapit sa kahit sinong lalaki at never nagkaroon ng pagkakata
ANYA POINT OF YOU. "To be honest, I'm still struggling to adjust to life here in America. It's so different from the Philippines. There are so many things I'm not used to doing, like going to school alone. In the Philippines, I had a driver who would pick me up and drop me off after school, but now I have to drive myself. I miss Mommy's breakfast. In the Philippines, Mommy would cook for me before I went to school, but now I go to school on an empty stomach and rely on fast food for lunch." Going through a lot of changes, and it's understandable that I find it difficult to adjust. It's a big transition to move to a new country and adapt to a different culture. Kailangan kong kayanin ito dahil kinakaya nga ni Daddy yung sakit niya. Ano ba naman itong simpleng pag-aadjust? Oo. pinalaki akong spoled ni mommy at daddy pero hindi nila ako pinalaking mahina. Mag-aaral akong mabuti para masuklian ko ang lahat ng paghihirap nila sa akin. Palagi ko silang mamahalin at bibigyan ng karanga
Sa unang taon na pagsasama ni John at Leila bilang mag-asawa, larawan sila ng isang perpektong pamilya. Si John ay huminto sa pagtratrabaho at nag-focus sa kanilang pamilya. Isinantabi niya ang trabaho kapalit ng makasama ang kaniyang pamilya. Gusto kasi ni John na enjoyin ang buhay kasama ang mag-ina niya. Kagaya ngayon na isang taon na si Anya at nasa edad na kalikutan. Naglalakad na at palaging hinahabol ng kaniyang ina. Habang dumadaan ang araw ay palikot na nang palikot si baby Anya kaya naman doble alaga talaga ang ginagawa ng mag-asawa. Talagang todo bantay, palibhasa'y hindi pa nasusundan kaya naman spoiled talaga ang bata. Sa pangalawang taon naman ng pagsasama nila bilang mag-asawa, ganun pa din. Masaya pa rin ang kanilang pagsasama. #happywife lagi si Leila dahil hindi nagkukulang si John bilang padre pamilya. A good provider and sa gabi naman ay good pleasurer itong si John. Talagang hindi rin siya nagkukulang kay Leila. Halos gabi gabi niya itong inaangkin sa kama.
Finally, the long wait is over! Talagang tuloy na tuloy na ang kasalang JOHN & LEILA. Kinabahan man si John na baka hindi matuloy pero ngayon ay nagagawa na niyang ngumiti dahil narito na siya ngayon sa harap ng altar at pinapanood si Leila na mabagal na naglalakad patungo sa altar na kinatatayuan niya na nakasuot ng puting damit na pang kasal na animoy prinsesa sa ganda at haba. kumikinam ang mga beads at Crystal na siyang disenyo nito na lalong nagpaningning sa ganda ni Leila. Mangiyak-ngiyak si John. Mixed emotion. Hindi niya maipaliwanag ang saya na nararamdaman niya ngayon. Ganoon din si Leila, emosyonal siya ngayon dahil sa sobrang saya. Ilang hakbang na lang ay nasa altar na siya at tuluyan na silang mag-iisa ng lalaking pinaka mamahal niya. I never dreamed 'Cause I always thought that dreaming was for kids Just a childish thing And I could swear Love is just a game that children play And no more than a game 'Til I met you I never knew what love was 'Til I
LEILA MERCEDEZ POINT OF VIEW "Ikaw na ata ang pinaka magandang bride na nakita ko sa buong buhay ko. Napaka ganda mo at napaka swerte ni Mr. Enriquez sa 'yo. No wonder kung bakit atat na atat siyang pakasalan ka. congratulations po Ms. Leila, hangad po ng aming team na maging masaya at puno ng pagmamahalan ang inyong pagsasama." "Maraming salamat! Masyado niyo naman akong pinupuri. Magaling kasi kayong mag-ayos kays naman mapaganda niyo ako ng ganito." "No, mam. talaga pong maganda kayo---sa lahat." "Oh, sige na nga naniniwala na ako. Oh, paano, maraming salamat muli sa inyo ng team niyo. Inaantay na ako ng groom ko." "Okay po mam, ingat po kayo!" Halo halong emosyon ang nararamdaman ko ngayon. kaba, excitement at lungkot dahil sa napaka importante na araw na ito sa buhay ko ay wala ang taong dapat na maghahatid sa akin sa altar. namimiss ko ang inay pero alam ko na masaya niya akong pinapanood mula sa langit. Na kung ano man ang magandang nangyayari sa buhay ko ngayon ay