Halos bumaliktad na ang mata ko sa kakairap sa dalawang taong nasa harapan ko ngayon. Mga walang respeto sa hapag kainan.
"Oh come on Dad! May balak ka bang patayin yang mate mo?" I cleared my throat saka nag abot ng isang baso ng tubig kay Mom. Nabilaukan na nga yung tao tatawanan pa.
Muling humagalpak si Dad ng tawa. I admit it was funny seeing Mom's face go red and stuff but the part na nag sitalsikan lahat ng kanin mula sa bunganga niya paunta sa mga ulam at plato ko? Definitely not funny.
"You idiot! Do you want me to die?! And who gave you the permission to laugh?" Malakas na hinampas ni Mom ang leeg ni Dad. Pft that must hurt.
"I love you" Dad exclaimed saka biglang tumahimik ang paligid. Nagpatuloy ako sa pagkain and after few minutes, I heard a few smooches getting louder and louder, Oh God not again.
"I love you too"
"Can you two get a room already? I can't believe you guys. Daig niyo pa mga teenagers sa kalandian" I facepalmed. They were always like this so... off-putting.
"Asus bitter ka lang na bata ka. Go find your mate already" Mom wiggled her brows. Come on she knows I'm a bit sensitive when it comes to this kind of topic. Why do they need to rub it on my face?
I saw Dad quietly moved away from us. Hmm someone must be talking to him through mind link. Mindlink is somewhat similar to telepathy. And it is one of our abilities. Regalo it mula sa Bathala ng buwan.
"What was it again this time?" Lumapit si Mom at nag aalalang yumakap kay Dad. Dad's role in the pack is really important and it involves a lot of dangerous work so alam ko naman kung saan humuhugot si Mom. "Nagpatawag ng patitipon and Alpha and we need you there so you are coming with me, honey"
That's fascinating, they never call Mom on meetings unless they need someone dangerous to track. Mom was the best assassin in the pack, that was until she met Dad. She became dumb after falling in love lmao.
"And you young lady, take care of yourself" Humalik si Dad sa noo ko at saka mabilis na tumakbo. "Dad for the nth time! young man po!" Wtf old man? He always annoy me every time.
Nang makaalis silang dalawa ay agad na akong nagligpit ng pinagkainan, saka nagpunta sa pinto ng bahay para magpahangin.
I really can't go far and wonder in the forest without Dad and especially in broad daylight like this. Someone might see me. and I might encounter some dispersers in the woods. Dispersers are also known as lone wolfs and they can be very dangerous.
"Yeah like duh Rhoegene you know that stories for dispersers were only used to scare 7 years old kids so that they won't wander in the woods."
"You don't understand Monique, I'm more scared of being seen than confronting a rogue." Napayakap ako sa sarili ko dahil sa lamig. It's really cold today.
"Can't I run kahit saglit lang? Rhoegene please we haven't run with the sun for a very long time. Sana naman maintindihan mo din ang nararamdaman ko" Nang marinig ko and sanabi ni Monique, I felt really ashamed. I have deprived her with something she really love to do and I felt really guilty.
"Okay pero saglit lang tayo okay? When yo--"
"When I sense someone we will run, got it!" Pft she really sounded excited.
Naglakad na ako papunta sa puno ng mangga at nag hubad, wala naman siguro makakakita sakin no? I shifted to my wolf form.
Monique is a real beauty, she is as big as an Alpha's. It's nothing biggie dahil may alpha bloodline si Mom and Dad.
We run as fast as we could at pinakiramdaman and bawat hagod ng hanging sa muka ko. "Wooooohh this is really great Rhoegene!" sigaw ni Monique saka binilisan pa and pagtakbo. "Tsk so noisy"
"Wag kang KJ limang taon na simula ng huli tayong tumakbo sa araw"
We stop running at uminom sa sapa. Pinakiramdaman and pag agos ng malamig na tubig sa aking lalamunan. Tama si Monique, matagal na simula ng huli namin tong ginawa.
"Please Rhoegene no more hiding, ano bang kinakatakot mo? You are strong ad you have me"
"You know what I am afraid of Monique, and as for your request, I'll think about it" Nahiga kami sa damuhan at nagpahinga ng ilang minuto.
Nagising ako mula sa mga kaluskos na narinig ko di kalayuan mula sa kinaroroonan namin. Wtf Monique we overslept! Napatingin ako sa paligid dahil magtatanghali na.
Mas lalo akong naalarma ng isang malaking aso-- este lobo ang umatake sakin na agad ko namang naiwasa. "O my god Monque thank God! Thank God!"
"Thank God what?!"
"Thank God that's not our mate! I mean look at him! Malaking payatot at mukang may galis!" Garalgal ko dahil sa kaba. Di naman ako judgemental or tumitingin sa panlabas na anyo pero pag kayo ang nasa kinatatayuan ko ngayon ay mag aalanganin din kayo.
Muli siyang tumakbo at akmang kakagatin ako ngunit malakas ko siyang sinipa dahilan para mapunta ito sa tubig at malamang mabasa.
"What does a skinny deserter doing in our pack?" I smirk at him.
"Hehehe sa katawan mong yan mukang mag masisisyahan ako sayo binibini" He licked his lips ugh disgusting. I got goosebumps from what he said.
"Binibini ey? You'll regret calling me that" I run as fast as I can at kinagat ito ng mariin sa leeg. Iwinasiwas ko ito ng paulit-ulit hanggang sa magutay gutay ang hangal. "Weakling" I spat on his cold corpse saka umalis bago pa man may kakakita saamin. This is not good.
--
Sa kabilang banda, sila Sebastian at Sarah naman ay abala sa pag iisip ng solusyon mula sa tanong ng Alpha. Ito na ata ang pinaka mahirap sa lahat ng pinagawa nito sa kanilang dalawa.
"Wala? Walang suggestion para sa theme ng 788th anniversary ng pack?" Napakamot ng ulo si Sebastian, to ba ang sinasabi niyang emergency?
"Oddie-- I mean Alpha Oddie alam mo naman na puro basag ulo lang ang alam naming lahat na nandito" Oddie and Sebastian were bestfriends since they were kids.
"It would be better to let the youths do these kind of works you know" sumbat ng isa pa sa mga nakatatanda sa pack at ang lahat naman ay sumang ayon.
Naabala ang lahat ng sunod sunod na katok sa pinto ang umalingaw ngaw sa loob ng kwarto. "Alpha there's a rampaging deserter that passed through the boundaries in the north part of the pack's territory"
Agad pumasok sa isip ng mag asawa ang kanilang anak. "Honey, it's Rhoegene she's not answering any of my mind links." Nag aalalang sabi ni Sarah.
"Hayst! Prepare your men!" Agad nag punta ang lahat sa lokasyon at nabutan nila ang isang puting lobo. Kitang kita rin ng mga ito kuna papaano durugin nito ang isang deserter na kadalang pinapatumba ng limang normal na taong lobo.
I know my daughter is special! Excited na bulong nito sa sarili. Agad naman siuang pinigilan ang mga tauhan ni Mel, ang leader ng mga nag roronda sa pack.
Finally you've made a very good decision to come out from your comfort zone Rhoegene. I'm so proud of you. The only thing that's been bothering him was the size of her daughter's wolf. He hates to admit it but her daughter really looked like a man.
"This kid, do you know him? He is so good at fighting!" Di mapigilang sabi ni Mel. Maybe I should invite him to the patrol group, sabi nito sa isip.
"Correction, she's good"
"That was awesome!!!" Halos maihiwalay na ang kamay ko sa balikat kakayug-yog sakin ni Mom. She is so pumped up simula pa kaninang dumating sila mula sa pack meeting. "Mom anong pinasasabi mo? Alam ko na I am awesomely handsome okay? Wag mo nang ulit ulitin pa and please stop shouting grabe ka nakakarindi ka sa tenga." I said and slightly moved away from her. Ilang segundo pa bago mag sink in sa utak ko kung bakit ganito sila umasta. "Mom, Dad You fucking saw it?!" Napatayo ako sa kinauupuan ko at nag lakad pabalikbalik sa harapan nila. "Will I get imprisoned?" umupo ako sa tabi ni Dad at hinawakan ito sa kamay. "Dad! you won't turn me in right?" "Of course not! Since when did fighting a deserter became a crime?" Pinitik ni Dad ako sa noo na siyang mas lalong ikinagulat ko. "Wait, you weren't talking about the painting?" Nalilitong tanong ko. "Painting? What painting?" Kumunot ang noo ni Dad at seryosong tumingin sakin. "Yo
Inilibot ko ang paningin ko sa lahat ng nadaraanan. Halos walang pinagbago ang pack. I guess si tito Oddie pa rin ang Alpha ng pack.Sobrang tagal na simula nang ginamit ko ang sasakyan ko. Masyado na ring outdated ang model haha. Isinuot ko ang shades ko at itinaas ang hoodie ng jacket ko para walang makakita ng kagwapuhan ko. Hindi kasi tinted ang salamin."I feel free!"biglang nag pop out si Monique pero agad ko siyang pinutol at itinapon sa kasuluk-sulukan ng isip ko."You damned dog buhay ka pa pala!"I sneered at saka dumeretyo sa parking lot ng academy para iwan ang sasakyan ko.I studied here for almost a year bago ako nagtago. Bumaba na ako sa sasakyan ko at inalis ang suot kong hoodie dahil medyo maiinit sa labas."Oh my! That man looks so appetizing" I heard a student at sunud-sunod na ang bulungan kaya mabilis kong ibinalik ang hood ng jacket ko. "Ang gwapo niya sist!" I heard few more complements ng paulit
Damn that man sobrang nakakasira ng araw. I Calton Gomez has never been disrespected like that in public before. Sobrang nagmumuka siyang paminta, halata naman e. Sobrang putla ng balat, parang wala na nga ring pores ang balat nito sa sobrang kinis.Pag karating ko sa loob ng klase, lahat ng mga estudyante au patuloy pading pinag uusapan yung bagong lalaki. By the way, I am a teacher here at the academy."Salute!" The class representative addressed and everyone stood up and greeted me. After that agad din akong nagumpisa sa pagtuturo. I may be out of the mood to teach right now still, I can not neglect my duty.Naiwan ako sa klase after dismissal dahil tinatamad pa ako umalis. Kailan kaya darating si Lance? I can't wait to teach the new guy. I admit back in the days, we were the greatest bullies, especially that bastard Lance. No one would like to get on our bad side, so we were treated with respect wherever we go until now.After cleaning the white board
Ugh! Diyos namin na nanonod mula sa buwan patawarin mo po ako sa mga kalaswaang aking gagawin.Putanginang umaga to! Agad na akong bumangon sa kama ko dahil ngayon daw ang araw ng practice namin para sa pageant. Son of a bitch I really hate to do this pero ano pa nga bang magagawa ko? Ayaw ko namang makita nila ako na ganito lang, losyang. Plus there will be a lot of pretty girls there hehe can't wait. "Why don't you try to ask your mom?"Monique "Oo nga no? kahit papano may utak karin pala"Mapang asar kong sabi sakanya. Kumaripas naman ako ng takbo pababa ng kwarto ko at tinungo ang kusina. "Uhh...Mom" Kinakabahang sabi ko okay this is it pansit! Inayos ko na ang tayo ko at nag pose sa harapan niya. "Yes?" She raised a brow. "Mom ang gwapo ko" "Nah, you're beautiful" "Whatever Mom can I have a favor?" Alam ko naman na matagal na niyang gustong gawin to sakin kaya kampante akong papayag
“Lea! Come on darling keep up.” Ilang beses na nila akong tinawag pero di ko sila pinapansin. “Are you okay Rhoegene? Do you feel that too?” “I’m not sure too Monique. Anong nangyayari satin, para akong matutumba kung gagalaw pa ako. Everything is turning into slow motion.” I am about to walk when I felt really dizzy and the last thing I remembered was my handsome face kissing the floor before everything turned black. Nasa loob na ako ng kwarto ko nang magising ako. What the hell did just happened? Lumamlam ang muka ko matapos kong marinig ang tunog na kabisadong kabisado ko na simula pa nung bata ako. Nilingon ko si Mom and Dad na kanina pa nag hahalikan sa paanan ko. This is disgusting, wala talaga sa bokabularyo nila ang shame and privacy. Agad din naman silang nag hiwalay ng maramdaman nila ang pagtitig ko sa dalawa. I was about to deride them ngunit naka ramdam ako ng mainit na sensasyon mula sa tiyan at likura
Nauna na akong umuwi sa bahay dahil sa sitwasyong bumungad sakin at tyaka kailangan kong makabalik agad sa pag e-ensayo dahil malapit na ang pageant. What the hell just happened? Una bigla nalang akong nahilo, that’s new kasi I never got sick simula nung bata pa ako. Even when Dad and I go sparring in the woods kahit na anong dami ng galos at sugat na natanggap ko ay di ako nag kasakit. Next, is that scalding sensation I felt in my tummy and my back, what was that about? Wala kasi akong maisip na dahilan para mangyari yun e, especially all my medical records say I’m totally fine. And lastly, yung eksena nila Mom sa hospital. Grabe that was very embarrassing. How could she say that to me? Duh kilala nila ako simula pagkabata tapos bigla bigla pagkakamalan nila akong gwapong pariwala. I am very disappointed. But still, it was good news since magiging ate na ako. Pagkadating ko ay agad akong dumeretyo sa banyo para muling maligo dahil naliligo na ako sa sa
Agad tumakbo si Riley sa stage at niyakap ang kalalabas lang na si Valerie. “Mine! Stay away Lance.” Napakunot ang noo ng lahat. “She’s running away, secure the place!” Agad naalarma si Lance dahil uti unti nang nawawala ang amoy sa paligid. Bakit siya lumalayo? Pinag lalaruan ba ako ng bathala sa buwan? Gulong gulo ang binata dahil hindi parin niya maintindihan kung bakit kailangang tumakas ng kabiyak nito. Agad namang tumulong ang lahat ng kaibigan niya maliban kay Riley na abalang abala sa pagsuyo sa bagong hanap nitong mate. “Did we just lost our mate for the second time?” Sa wakas ay nag salita ng muli si Rogue, ang lobo ni Lance. “Wala akong magagawa Rogue she’s so fast. Wala kaming nakita ni isang bakas niya sa paligid” Naramdaman ni Lance ang pag tapik ng mga kaibigan nito sa balikat. Natapos na ang lahat ng preparasyon na ginawa ng mga kalahok ngunit di pa rin nahanap ng mga mag kakaibigan ang ma
Nagising ako ng maaga at di ko maipaliwag ang ityura ko sa harap ng salamin, sobrang putla. Siguro dahil na din sa stress at kulang sa tulog nitong nakarang mga araw. Naligo na ako at agad bumaba sa sala para makapag handa ng mga kakailangan ko kasama sila Mom and Dad.Umupo na ako sa mesang inayos ni Mom, kung saan ako aayusan.“Isan tabi mo muna lahat ng problema mo Rhoegene and focus on your goal today.” Ihinarap ako ni Mom sa salamin. I nodded as reply. Ayaw ko mang aminin pero ngayon palang ay kinakabahan na ako.Nag umpisa na akong ayusan ni Mom. Pinasuot niya ako ng puting wig para bumagay sa kutis ko.“Mom I look like storm in X-men.” Sinubukan kong umangal dahil hindi ko gusto ang kulay na napili niya.“Just shut up okay? Kung ayaw mo sa taste ko wag kang mag paayos sakin.”Hays mas gusto ko pa kung si Wolverine nalang gawin ni Mom eh. Tumahimik nalang ako dahil wala rin akong magagawa at wala ako
Anim na buwan na ang nakalilipas simula ng umalis ako sa mundo ng mga lobo at nanirahan kasama ang mga mortal. Mabuti na lamang at walang nakasunod saaking mga bampira. Tahimik ang naging pananalagi ko sa lungga ni Czarina. Hinaplos ko ang umbok ng tiyan kong ngayon ay malaki na. Hanggang ngayon ay hindi ko pa rin matanggap ang mga bagay na nangyari saakin. Sa totoo lang hindi ko din alam ang gagawin ko paglabas ng nasa sinapupunan ko. Napahawak ako sa dibdib ko ng biglang bumalot nanaman sa katawan ko ang pamilyar sakit. Tila sinusunog ang laman ko at tila tinutusok ng libo-libong karayom ang puso ko. Inalalayan ako ni Miguel at pinaupo sa hapag kainan. Ito na ang kinaugalian namin tuwing umaga. Almusal, training, dinner, tulog. Sa apat na aktibidad lang na ito umikot ang mundo ko. "Rhoegene, when we have the time samahan mo akong bisitahin ang walang kwenta mong mate at tuturuan ko ng leksyong hindi niya makakalimutan." Gigil at madiin na sabi
"Bumangon ka na diyan Rhoegene!" Halos sirain na ni Czarina ang pinto para lang gising ako. Alam naman niya kung paano ako nahirapan kagabi eh, alam kong pinapanood niya ako magdamag at paniguradong alam na din niya na I got rejected already. So why is she still being harsh on me? "Rhoegene!" Binuksan ko ang pinto at imbes na ang pinto, ang muka ko ang tinamaan ng kamao ni Czarina. Walang buhay ko siyang tinignan, kahit kailan talaga Czarina. Hindi ko alam kung aksidente yon o pasadya na. "Hindi ka ba nagsasawa sa paulit ulit mong pananamit? Seryoso ka you're wearing a hoodie and a sun glasses inside the house?" "Not now Czarina mas marami kang pwedeng problemahin bukod sa klase ng pananamit ko." Wala akong ganang makipag bangayan sakanya ngayon. Dinala ako ni Czarina sa basement ng bahay saka kami pumasok sa isang underground tunnel. Maluwang ang tunnel at mukang matibay ang pagkakagawa nito. Yun nga lang hindi kaaya-aya ang amoy ng lugar dahil
Tinignan ko muli ang address na ibinigay ni Mom at eto na nga yon. Sitio Nuris? The heck I didn't know this place even existed I mean nababasa ko lang ito sa mga story book ng mga bata. This is the place where the werewolves and vampire's war ended "Looking for me?" napalayo ako at napatakip ng ilong damn this woman smells like corpse. "Your father told me everything" "Dad did?" "Yes come on follow me" Sinundan ko naman siya. Paano nalaman ni Dad? Akala ko ba nasa misyon siya sa malayong lugar? "Rhoegene why are they looking on us?'" Monique Oo nga kanina ko pa napapansin bakit nila ako tinitignan na para akong hayop sa loob ng zoo? Lahat ng taong nadaraanan naming ay may hindi maipaliwanag reaksyon mula sa mga muka nila. "Where are we going?" I asked, damn this place is giving me creeps. Hindi lang ang lugar ang nakakatakot, maging ang mga tao sa paligid. "Dora's house!" What did she say? Hindi ko nain
"Nagtago ako ng ilang taon para maiwasan itong pangyayari pero sa huli nangyari pa rin ang pinakatatakutan ko Monique. Ihinanda ko na ang sarili ko para sa mga oras na ito, akala ko kaya ko na, pero it hurts a thousand more than what I expected it to be." Para akong tinanggalan ng kalahati ng kalulwa ko. Ayaw tumigil ni Monique sa pagwawala sa loob ko. Galit, inis, pagkasuklam daig pa namin ang namatayan dahil sa nangyari. Pakiramdam ko aya nawalan na ng saysay ang buhay ko. Sinubukan ko siyang pakalmahin pero hindi ko siya maabot, ayaw niya akong kausapin. Tinalon ko ang bintana ng kwarto ko to enter my room dahil ayaw kong pumasok sa pinto. Siguradong si Mom and Dad ang bubungad saakin doon. "Rhoegene saan ka naggaling?! Hinanap kita sa academy!" "What the fuck?!" Halos lumundag ang puso ko dahil pagkatapak ko sa bintana ay bumungad saakin ang muka ni Mom. "I kept on mind linking you pero hindi kita makausap anong problema mo?" Palakas ng pa
"Tanggalin mo na kasi yang hood at shades mo ilang beses pa ba kitang pagsasabihan para ka namang baliw eh!" Tuloy tuloy na akong pinapagalitan ni Calton habang pinapaypayan ako. Pagpasok ko ng academy hindi ko lubos inakala na ang bubungad saakin ay si Lance at Crystallene. They invited me to their office at doon ako pinagsabihan tungkol sa mga bagay na hindi ko maintindihan. Hindi ko alam kung saan galing ang mga sinsabi nila saakin. They are acusing me of things that I didn't do. Halatang halatang nagsisinungaling si Crystallene kay Lance pero hindi bakti hindi niya ito makita? What the fuck anong klaseng alpha ito? Kayang kaya siyang paikutin ng isang lobo na mas mababa ang uri sakanya. Hindi ko kinaya ang sama ng loob ko and the sight of those two being intimate to each other made me feel really bitter and hurt. Laking pasalamat ko talaga dahil sumunod si Calton saamin at siya ang tumulong saakin ng mawalan ako ng malay. "Is this your
Ang lahat ay muling nagbigay galang sa bagong pares ng mamumuno sakanila sa pack. Napatingin naman si Calton kay Rhogene dahil para itong natuod sa kinatatayuan niya. MAging pagbigay galang o saludo man lang sa Alpha at Luna ng pack ay hindi niya ginawa. Masama ang tingin nito sa dalawa at patuloy na nag mamantra ng kung anu-ano. Hindi nito maintindihan ang mga binubulong ng dalaga kaya hindi nalang nito pinag tuunan ng pansin. Well di mo siya masisis kasi hindi naman talaga maganda ang relasyon niyalang dalawa ni ma'am Crystallene, lalong lalo na sa huling alitan nila. Nagkibit balikat nalang si Calton at ipinagpatuloy ang pagyuko. Bigla nalang itong umalis sa lugar. Ilang beses siyang tinawag nila Brody at Jeyden ngunit nag dire-diretyo lang ito ng lakas at hindi na muling nilingon ang mga kaibigan. What's her problem? Matapos magsalita ni Lance, di nagtagal ay agad ding natapos ang maikling programa. "Lance dito!" Kinawayan nila Calton ang
"Tanggalin mo na kasi yang hood at shades mo, muka kang tanga ang init init naman kasi eh." Nakipaghilaan pa ako kay Calton dahil pilit niyang inaalis ang suot kong hoodie. I gave him a light chop on his adam's apple at dun lang siya natigilan sa pangungulit. "Ano bang pake mo?" Napahilot ako sa sentido ko habang gumagawa ng lesson plan. Hanggang ngayon ay di pa rin naalis ang hangover ko kagabi. Now I regret going out with these idiots. "Eto try mo munang magkape baka makatulong sa sakit ng ulo mo." Tinulak papalapit saakin ni Calton ang kape na agad ko namang tinanggap at humigot. Pagkalapat pa lamang ng kape sa dila ko ay agad ko naidura pabalik sa baso ang nainom ko. "What the fuck Calton ang pait!" "Mapait? Bake nakalimutan kong lagyan ng asukal." Akmang kukunin na sana niya ang kape pero hindi pa man niya naabot ang baso ay sinalubong ko na siya ng sapak gamit ang record book na hawak ko. "Wag ako ang pinag titripan mo Calton dahil hindi
Pagkatapos kong maligo ay agad akong bumaba para tignan ang apat kung ano na ang ginagawa nila sa sala. Nadatnan ko silang may hawak na baso at tahimik na umiinom ng juice. "At san kayo kumuha niyan?" I raised a brow at nagpamewang sa harapan nila. "Grrr Rhoegene!" Lumingon ako sa likod ko at bumungad saakin ang galit na galit na si Dad. "Hehe D-Dad." "Dad?" Agad napatayo ang apat ng makita ang taong nasa likod ko at mabilis na yumuko. "Beta!" Sabay sabay silang nagbigay galang. "Nalaman ko ang nangyari sa academy, how dare you accept that challenge?!" Naghalong gulat at takot ang naramdaman ko dahil buong buhay ko ngayon lang niya ako sinigawan at pagalitan ng ganito. "It's not my fault Dad-" Sinubukan kong makipag rason kay Dad ngunit hindi niya ako hinayaang magsalita. I awkwardly look at Calton at sa iba para humingi ng tulong pero para silang mga tuta na siniksik ang katawan sa sofa at umastang tila walang nari
"Who the fuck is that?" Yan lamang ang nasabi ni Jeyden matapos nito abutin ang contact lens na ibinigay ni Rhogene sakanya. Napanganga ang lahat ng manonood maging sila Calton at ang mga kaibigan niya ay pwede ng kargahan ng itlog ng manok sa ang kanilang mga bunganga. Bumati sakanila ang napaka itim na mata ni Rhoegene na tila hihigupin ka ng buo kapag tinitigan mo ng matagal. Hindi man sabihin ng mga saksi ngunit alam ng lahat na iisa lamang ang nasa isipan ng bawat isa, 'napakaganda'. Mas lalong namangha ang mga ito ng bumulaga sakanila ang dahan-dahang bumagsak na puting buhok ng dalaga. Mahaba ang buhok nito at umabot ng hanggang baywang. Mas lalong nagkagulo ang mga manonood ng hawiin ni Rhoegene ang buhok na humarang sa muka niya at tuluyang makita ng lahat ang angking ganda ng dalaga. Sinong mag aakala na sa likod ng tomboy na asta at pananamit ng kanilang guro ay isang mala diwatang taong lobo. "Oh, Crystallene, you'll fucking