She slowly opened her eyes.
Masakit ang mga mata niya at ramdam niyang namamaga iyon.
Bumungad sa kanya ang isang old rose colored ceiling. The surrounding is so silent that she could barely hear the sound of her breathing.
Pinilit niyang itinayo ang sarili.
Bahagyang sumasakit ang ulo niya.
Isinandal niya ang kanyang katawan. Pagkatapos ay ipinalibot ang tingin sa kanyang paligid.
Nasa silid niya siya.
Naibaba niya ang tingin sa kanyang kasuotan. Isang pares ng mint green pajama ang suot niya.
Nagtataka siya.
Pinilit niya ang sariling alalahanin ang mga nangyari bago siya napunta sa ganoong posisyon.
Hanggang sa unti-unting pumasok sa isip niya ang lahat ng nangyari. Ang mga sinabi ng kuya niya. A
Hinatid siya ng driver sa cafe na sinabi niya rito. Ang bodyguard naman niya, hindi siya nilalayuan. Nakabuntot lang ito kahit saan siya magpunta.She’s wearing shades dahil kahit na may makeup na siya, halata pa rin ang pamumugto ng kanyang mga mata. Napansin niya iyon kanina habang nagsasalamin.Pumasok sila sa cafe sabay na ipinalibot ang tingin.Someone raised a hand kaya napabaling siya roon.Parang gustong umurong ng mga paa niya nang makilala kung sino ang taong nagtaas ng kamay para kunin ang atensyon niya.Prente itong nakaupo sa isang sulok. It's her again.Siya ang nagtext sa’kin?!Mahina siyang nagpakawala ng hininga sabay na humakbang palapit sa babae.Hindi niya alam kung maniniwala ba siya sa mga sasabihin nito pero bahala na.Pinatong nito ang mga braso sa mesa. Huminto siya sa paglalakad sa harap nito.Ngumiti ito ng nakakaloko sa kanya. “Sit”. Anito sabay na itinuro
Kanina pa siya pinapatahan at tinanong ng mga kaibigan niya kung ano ang nangyari pero patuloy lang siya sa pag-iyak.Kanina pa rin siya humihikbi.Nahihirapan na nga siyang huminga dahil sa kakahikbi.Halos mahirapan na nga siya sa paghinga dahil sa kakahagulgol.Patuloy lang sa paghimas sa kanyang likod ang mga kaibigan.Hanggang sa pinilit niya ang sariling tumahan at pinahiran ang kanyang mga luha gamit ang kanyang mga palad.Inabutan siya ni Jean ng tissue. Tinanggap niya ‘yon sabay na pinahiran ang kanyang mukha.Pi
Tonight, exactly seven p.m, at the bacelor’s village. Wear something decent. You’ll be meeting your fiance. Basa niya sa text ng kuya niya.Mabilis niyang naibaba ang kanyang cellphone nang matapos basahin ang mensahe.Kasalukuyan siyang nanonood ng isang netflix movie.Mahina siyang napabuntong hininga.“I guess, this is it”. Mahinang bulong niya.Wala siyang ibang ginawa buong maghapon kundi ang umupo at manood ng mga movies.Tuluyan na siyang nawalan ng ganang manood. Ang totoo niyan, kanina pa siyang walang ga
She was expecting him to apologize for what he did pero nagkamali siya. He dissapointed her.Masama at sinungaling nga talaga siyang tao. That man is indeed heartless.Ang lakas ng loob na alokin ako ng bagay na ‘yon. Ang babaw ng tingin niya sa’kin.Bwesit na lalaking ‘yon! Karamahin sana siya ng matindi dahil sa mga ginawa niya sa’kin.Sana pala hindi na lang siya nakipagkita. Lalo lang siyang sinaktan nito.Tears started forming on her eyes.Tumingala siya para pigilan ang pagbagsak niyon.
It’s already pass nine p.m nang matapos na siyang maligo.Isinuot niya ang damit na pinahiram sa kanya ni Vish. Pinahiram siya nito ng tshirt at maiksing short na kahit kailan ay hindi raw nito isinuot.His clothes are comfortable to wear especially his shirt dahil oversize iyon.Pinauwi na rin ni Vish ang bodyguard at driver niya dahil sinabi nito sa mga iyon na doon na siya matutulog.Tinutuyo niya ang kanyang buhok gamit ang tuwalya nang bigla siyang makaamoy ng usok ng sigarilyo.Biglang nalukot ang mukha niya.Ayaw niya sa amoy ng sigarilyo.
She heard a loud and straight knock on the door.Pinilit niyang imulat ang kanyang mga mata.She waited for seconds until her vision became almost clear.Kinukusot ang mga matang napatingin siya sa nakabukas na bintana.She could see the orange colored sky. The sun is just starting to rise.The knocking on the door continued.“Coming!” Paos niyang sigaw habang bumabangon at inaalis ang kumot sa katawan.Tumigil na ang pagkatok sa pinto.Umalis siya sa kama pagkatapos a
Napatingin siya sa wall clock na nasa kaliwa niya.It’s already pass midnight.Kanina pa siya pabaling-baling ng higa dahil hindi siya makatulog.Hindi maalis sa isip niya si Kiel.Simula nang humiga siya kanina sa kama, hindi na maalis sa isip niya ang binata.Images of him keep flashing on his head. Hindi niya alam pero basta-basta na lang ang mga iyon lumalabas sa isip niya. Including their happy and sweet moments together.She couldn’t help herself but to smile.Suddenly, the scene in the airport’s lobb
The next day.Alas diyes na ng umaga.Biglang bumukas ang pinto ng kwarto niya habang nagliligpit siya ng kanyang hinihigaan. Nakatayo roon ang kuya niya.Napatigil siya sa ginagawa.“You need to prepare yourself. Susunduin ka ng fiancee mo mamayang one p.m for your wedding pictorial”. He said with a straight face.“Hindi ba kayo sasama?” Kaagad niyang tanong.Umiling ito. “There’s no need for that. Kayong dalawa lang ng groom ang kailangang magpictorial”. Sagot nito.Tumango siya. &ldq
It has been a week.Isang linggo na ang lumipas simula nang mangyari ang kaguluhan sa mismong araw ng kasal niya.At isang linggo na rin silang nananatili sa walang katao-tao at tahimik na isla. Kiel said that he own the island kaya do’n siya nito dinala.Dalawang araw na ang lumipas simula ng umalis ang binata para raw ayusin ang gulong nangyari. And she just let him do it. Hinayaan niyang ang binata na mismo ang lumutas niyon.She trust him. Sa kabila ng mga ginawa nito, she still trust him. Her heart tells her to trust him again.She’s just praying na sana ay hindi na siya nito biguin ulit.
WARNING: SPG!Nang iilang tao na lang ang naiwan sa loob ng simbahan, humakbang palapit sa kanya si Kiel.Napahakbang siya paatras. He was just straightly looking at her.Bigla nitong tinutukan ng baril si Vish dahilan para mapaatras rin ito.Then Kiel even steps closer.“Let go of her!” May diing ani Kiel.Lalong humigpit ang pagkakahawak niya sa binata. Tiningnan siya nito at nakikita niya ang takot sa mga mata nito.She immediately felt guilty. She loosened her grip on his hand.Pagkatap
DAYS AFTER…..She’s sweating cold. At ang lakas ng kabog ng dibdib niya.Sumasakit na ang tiyan niya sa sobrang kaba. At kanina pa siya pinagsasabihan ng makeup artist niya na kumalma dahil nasisira na ang makeup niya dahil sa matinding pagpapawis.“Ma’am, paulit-ulit po tayo ngayon dito. Kumalma lang po kayo. Alam kong mahalagang araw ‘to para sa’yo at excited na kayo pero, ma’am, baka pagdating mo do’n sa simbahan, mukha ka ng ewan. Kalma lang, ma’am. Pumapangit na ‘yung makeup mo. Jusko naman”. Reklamo ng bakla niyang makeup artist.Hindi ‘to mahalagang araw sa’kin. She wants to voice out those words pero pini
It was Kiel.Kiel is standing in the hallway, staring at her sister, to Vish, to her.Nakikita niya ang pagtataka sa mukha nito. Vish then slightly moved and hid her behind his back.Kiel’s eyes suddenly landed on her and Vish intertwined hands. Then he looked up at her again and their eyes met.She immediately looked away.Vish then looked at her. “Let’s go?”Tumango lang siya.Ilang sandali lang ay nagsimula ng humakbang si Vish habang marah
Huminto ang sinasakyan nila sa tapat ng isang malaking gate. Sa loob niyon ay ang isang malaki at malawak na mansyon.Nakatuon lang ang atensyon niya sa loob.Biglang bumukas ang malaking gate pagkatapos ay dahan-dahang umandar ang sinsakyan nila papasok sa loob.Hanggang sa huminto na ang kotse sa tapat ng isang malaking wooden door ng harap ng malaking bahay.Nakatuon ang atensyon niya sa mga gwardiyang nakatayo malapit sa pinto nang lumabas ang kasama ng sasakyan. Umikot naman ito para pagbuksan siya ng pinto.Nang makalabas na sila, ipinulupot niya ang kanyang braso sa siko ng binata. Humarap ito sa kanya.
Pabaling-baling siya ng higa. Simula nang makauwi siya kanina ng madaling araw, hindi na siya mapakali. Mahigit dalawang oras na siguro siyang nakahiga pero hindi pa rin nakakatulog.After having an hours of a steamy interaction with Kiel, pinakawalan rin siya nito. Hinatid pa siya nito hanggang sa tapat ng bahay ni Vish.She actually felt sad and dissapointed nang makita niyang umaalis na ang binata kanina. Ayaw pa niya sana itong pakawalan. Gusto niya sana itong pigilan pero alam niyang hindi pwedi.Iyon na ang huling beses na may mangyayari sa pagitan nilang dalawa. Sigurado siya.It was such a great last moment with him though.She didn’t know but
WARNING: Medyo MATURE CONTENT!She woke up at exactly eleven p.m. Kumakalam ang sikmura niya. Parang gusto niyang kumain ng matatamis.She’s currently in Vish house. Doon na siya pinatulog ng binata matapos ang maghapon nilang photoshoot kanina.Kaonti lang ang nakain niya kanina dahil mabilis siyang nagpahinga. Mabilis lang siyang napagod kaya maaga siyang nakatulog. Ala sais pa lang siguro ng gabi noong natulog kaagad siya.Umalis siya sa kama pagkatapos ay lumabas ng silid.Walang ingay siyang lumabas.Madilim at tahimik na ang buong kabahayan.M
The next day.Alas diyes na ng umaga.Biglang bumukas ang pinto ng kwarto niya habang nagliligpit siya ng kanyang hinihigaan. Nakatayo roon ang kuya niya.Napatigil siya sa ginagawa.“You need to prepare yourself. Susunduin ka ng fiancee mo mamayang one p.m for your wedding pictorial”. He said with a straight face.“Hindi ba kayo sasama?” Kaagad niyang tanong.Umiling ito. “There’s no need for that. Kayong dalawa lang ng groom ang kailangang magpictorial”. Sagot nito.Tumango siya. &ldq
Napatingin siya sa wall clock na nasa kaliwa niya.It’s already pass midnight.Kanina pa siya pabaling-baling ng higa dahil hindi siya makatulog.Hindi maalis sa isip niya si Kiel.Simula nang humiga siya kanina sa kama, hindi na maalis sa isip niya ang binata.Images of him keep flashing on his head. Hindi niya alam pero basta-basta na lang ang mga iyon lumalabas sa isip niya. Including their happy and sweet moments together.She couldn’t help herself but to smile.Suddenly, the scene in the airport’s lobb