Chapter 2

Nagising na lamang ako sa tuloy-tuloy na pagtunog ng aking telepono. Agad ako na dumilat at inabot iyon, nagmamadali pa ako na sagutin iyon nang makita ko na tumatawag na si Ashley sa akin.

"Ash." Walang kalatoy-latoy na bungad ko sa kan'ya.

"And where are you, Raven?" mataas ang boses na sabi niya pa sa akin.

"Sa bahay, saan pa ba ako pupunta?"

"At bakit nariyan ka pa? We were supposed to meet today, Rave." Agad ko na tiningnan ang oras sa telepono ko, maaga pa naman para sa meeting namin, kaya OA na naman si Ashley sa pagmamadali niya sa akin.

"Maaga pa, Ash, mahigit dalawang oras pa bago ang usapan natin na magkikita tayo."

"Nakalimutan mo na ba na isang malaking oportunidad ito para sa’yo? Kailangan natin na maaga na makarating doon sa casting. Get your lazy ass up, at mag-ayos ka na. Hindi ito ang oras para mag-inarte ka pa riyan."

"Ash, sabi naman kasi sa’yo na ayaw ko na pumunta sa casting call na iyon."

"No, Raven, na pag-usapan na natin ito. Bumangon ka riyan at pupunta tayo roon sa ayaw at sa gusto mo man. Mag-ayos ka na dahil susunduin na lamang kita." Pagkasabi no'n ay agad niya na pinutol ang tawag.

Wala akong nagawa kung hindi ang bumangon at dumiretso sa banyo. I am dreading this day. Ayaw ko talaga na pumunta sa casting call na iyon dahil hindi ko rin nabanggit kay Royce ang tungkol sa trabaho na ibinibigay sa akin ni Ashley, at alam ko na hindi niya iyon magugustuhan kung tatanggapin ko.

Isa akong commercial model, and Ashley is my good friend and agent. At kahit paulit-ulit ko na sabihin sa kan’ya na ayaw ko na pumunta ngayon ay hindi niya ako papakinggan. Ashley knows about my relationship with Royce. Hindi man siya sang-ayon doon ay wala siyang magawa dahil alam niya na hindi ko rin siya pakikinggan. Pinapabayaan niya ako sa gusto ko, basta’t huwag lamang ito magiging sagabal at makaka-apekto sa trabaho ko.

Ito ang dahilan kung bakit kahit ayaw ko na pumunta ngayon ay wala ako na magawa. Kailangan ko na maging propesyunal ano man ang maging sirkumstansya. Kailangan ko na maging propesyunal na harapin si Royce ngayon araw kung sakali na magtagpo ang landas namin.

Ang pamilya ni Royce ay nagmamay-ari ng mga sikat na restaurant chains sa bansa. At ngayon ay naghahanap sila ng modelo para sa isang commercial na gagawin nila. At hindi ko nabanggit sa kan'ya na ipapasok ako ni Ashley para roon.

Pagkalabas ko ng banyo ay agad ako na nag-ayos. Sinuot ko ang black dress na ipinadala ni Ashley noon isang araw at kabilin-bilinan na ito ang aking susuotin ngayon sa trabaho. Hapit na hapit ito sa aking katawan at hindi pa umabot sa aking tuhod ang haba. Hindi gaano na revealing ang harapan nito ngunit low-back ang likuran. Nag make-up ako at itinaas ang aking buhok na nakabalumbon sa tuktok ng ulo ko. Isinuot ko ang aking stiletto at agad na nagdiretso palabas ng kuwarto matapos ko ayusin ang aking bag at ilan gamit.

"It's about time." Ito ang bungad ni Ashley sa akin pagkababa na pagkababa ko sa may sala. May susi siya sa townhouse ko kaya libre siya na nakakalabas-pasok dito.

Nagkibit-balikat na lamang ako at naglakad palapit sa kan'ya at nagbeso-beso. "It’s still early, Ash. Maya-maya na tayo umalis."

"Perk it up, Rave. Hindi puwede na para kang nalugi riyan kahit na alam naman natin pareho na matagal ka nang lugi sa relasyon na mayroon ka sa jowa mo na ewan."

"Shut it, Ashley! Ayaw ko nang pag-usapan pa ang bagay na iyan." asar na balik ko sa kan’ya.

"Whatever you say! Alam ko naman na matatagalan pa bago ka mauntog dahil sa sobrang kapal ng helmet na ipinasuot sa’yo ng walang kuwenta na jowa mo."

"Ashley!"

"Let’s go." Nagmamadali na siya na lumabas at sumakay sa van na nakaparada sa labas ng bahay ko na parang wala lang sa kan'ya ang mga sinabi niya kanina patungkol sa relasyon namin ni Royce. "Sinabihan ko na ang PA mo ng mga outfit requirements mo at naihanda na rin nila iyon. Nagawa na namin ang trabaho namin kaya gawin mo naman ang trabaho mo ngayon. All you have to do is smile at magpanggap na excited ka rin para rito."

"Hindi ko alam na hindi lang pala ako modelo, artista na rin pala ako ngayon."

"This is your choice, Raven. You chose this for yourself. We have an agreement about this, kung ayaw mo pala na umarte dapat ay hindi mo pinasok ang mga bagay na pinasok mo."

Alam ko na naiinis na rin sa akin si Ashley, pero ano nga ba ang magagawa ko? Pinana ni kupido ang puso ko. Nagkataon lang na kahit nasa tamang tao naman iyon ay sa maling oras at pagkakataon naman niya iyon nagawa.

"Let’s not talk about this, Ash." Tumahimik na lamang ako at pumikit na lamang sa buong biyahe. Iniisip ko na ang mga maaari na mangyari dahil sa walang alam si Royce tungkol dito, kaya ayaw ko nang dagdagan pa ang stres ko dahil sa pagtatalo namin ni Ashley. Sana na lamang ay huwag magalit sa akin si Royce dahil hindi ko ito nasabi sa kan'ya.

Makalipas ang ilan minuto ay nakarating kami sa opisina na pagmamay-ari nila Royce. Nakahinga ako ng maluwag ng walang anino ni Royce ako na nakita. Siguro naman ay hindi siya darating ngayon dahil may lakad sila ni Ivory. 

Kabado man ay taas-noo ako na naglakad papasok sa gusali kasabay si Ashley. Tunog lamang ng takong namin ang naririnig habang ang mga tao ay nakamasid sa amin. Patuloy ang pagkabog ng dibdib ko sa kaba pero pilit ko na kinakalma ang aking sarili.

"Raven?!" Isang baritono na boses na tumawag sa pangalan ko ang agad na nagpahinto sa amin ni Ashley sa paglalakad. I knew that voice so well, kaya mas lalo naman na dumagundong ang puso ko sa kaba. Nag-aalangan man ay lumingon ako at nagulat ako sa nakangiti na mukha ng lalaki na nakatunghay sa amin. "Finally! It’s you! I’m so happy to see you!" Hindi agad ako nakakibo at tipid na napangiti na lamang. Lumapit siya sa amin ni Ashley at agad siya na yumakap sa akin. 

"Trey!" Naibulalas ko na lamang dahil sa naging pagyakap niya sa akin. Nagulat man ako sa ginawa niya ay napayakap na rin ako sa kan'ya pabalik. I miss Trey so much.

"I suppose you’re here for the casting call." malambing na tanong niya sa akin.

Tumango naman ako bilang sagot sa kan'ya. Bumitaw ako sa pagkakayakap sa kan'ya upang maipakilala si Ashley sa kaibigan ko. "Trey, this is Ashley, and she’s my agent. Ashley, this is Trey Lorenzo."

"Ah, Ashley. Yes, we talked on the phone." Inilahad pa niya ang kamay niya kay Ashley at inabot naman iyon ni Ashley. "It's nice to formally meet you in person."

"Yes, Mr. Lorenzo, and thank you for the invitation. This is a big opportunity for Raven, and I thank you for considering her in the project."

"Of course." Napataas naman ang kilay ko nang malaman na nakapag-usap na sina Ashley at Trey. Marahil nakita ni Trey ang kaguluhan sa reaksyon ko kaya natawa siya at muli ay hinapit niya ako sa beywang papalapit sa kanya. "You can ask me about it, Rave, kaysa ang patuloy na pagkunot ng noo mo riyan."

Tinapik ko siya sa braso at tumawa. "Kilalang-kilala mo pa rin ako. Puwes, ano ang ibig sabihin ng pag-uusap ninyo ni Ash? And Ashley, really? Keeping secrets from me."

"Ako ang nagsabi sa agent mo na isikreto ang lahat. Actually, this isn’t a casting call dahil ikaw na talaga ang napili para sa proyekto na ito. Ikaw na talaga ang napili ko."

Agad na rumehistro ang gulat sa mukha ko. “Ha? Napili mo? Napili na ako? Bakit ako?"

"Bakit hindi ikaw? This job is for you, Rave. Ikaw lang talaga ang nakikita ko na puwede sa proyekto na ito, lalo pa at ako ang magiging kapareha mo. Kaya nang malaman ko na bakante ang schedule mo ay ipina-final ko na agad ang mga detalye sa agent mo." 

"Ikaw?!" Gulat na gulat na tanong ko lalo.

"Siyempre naman, sino pa ba?" Natatawa na sagot niya saka ako muli na niyakap. "I missed you so much, Raven." bulong pa niya sa akin.

Nagalak ang puso ko sa narinig ko sa kan'ya, kaya gumanti naman ako ng yakap at pilit na pinipigilan ang pangingilid ng aking luha. I will always feel this way about Trey. He will always hold a special place in my heart.

Pareho kami na nakayakap lamang sa isa't-isa at hinahayaan ang mga damdamin na lang namin ang mag-usap, ngunit naputol lamang iyon ng isang boses ang aking marinig. Panandalian pa ako na naestatwa dahil sa boses ng bagong dating na iyon.

"Trey." seryoso na tawag ng boses na iyon.

Bumitaw sa akin si Trey at humarap sa lalaki na bagong dating. "Tyrone, bro! Naaalala mo ba si Raven?"