Ride
Saturday came quickly. Kaybilis ng araw ngayon linggo. Is this because the days felt too morbid?
Nothing much happened on weekdays. Liban na lang paminsan-minsang pagkakasalubong namin ni Juno sa school at ang kaniyang mga kakatwang mga ngiti. She’s one odd and strange girl.
Sinipat ko ang paligid bago dumiretso sa shed. Before hanging up the last time, he told me to go to his house. Sinadya ko ulit na agahan pa para walang makakita sa akin at para na rin makapag-umpisa na agad dahil pagkatapos nito ay tutuloy na ako sa La Valencia.
I didn’t waste too much time making my way to his secret house. Ayoko rin namang magtagal pa sa kagubatan dahil baka may makasalubong akong kung ano.
Nakarating ako 5:30 am sharp. Napakatahimik ng bahay. Mukhang hindi pa siya nakakarating. I just casually entered. H
Touch“Sino ‘yun, hija?”Kagyat akong huminto mula sa paglilista ng order. Ayoko na sanang magtagal pa sa mesa ng lalaki ngunit sinusubukan niyang makipag-usap sa akin.This man was same as last time. That creepy man who claimed that he was my father’s childhood friend. Same man who I saw at Señora Santillana’s birthday party. Ngayo’y nandito na naman siya sa restaurant ni Lola Ponce.Nagulat nga ako kanina nang makapasok. Matapos kong inisin si Fizale sa sentro at iwan roon ay dumiretso na ako sa resto. Pero nadatnan ko ang matandang ito na prenteng nakaupo sa loob.Sinabihan nga ako ng isang waitress na kanina pa raw ito ng umaga nakatambay at hindi naman nag-o-order ng kahit ano. Nakatanaw lang daw ito sa bintana buong magdamag. Nang magsimula ang shift ko ay kumawa
SorryI hate what I am feeling. This feeling that’s immensely powerful and wonderful. Not something I can put under a microscope and understand.I pushed him away from me. I’m still surprised with what he said and what he acted. I don’t want to know what it is. I don’t know how to react. I just know that I need to avoid it. Natatakot ako ng sobra.“Are you crazy?! Ano’ng ginagawa mo, ha?!”He licked his lower lip still staring straight to my eyes. How come he’s not even ashamed with what he just done? Ako pa itong kinakabahan sa aming dalawa.“You already know what I’m doing.”“I don’t know!”“You’re scared.”
FoolI’m sorry, baby.Napabuntong-hininga ako roon. He has lots of endearment for me. It annoys me so much given by the fact that I almost get roasted by Mama. His sorry doesn’t help.Palibhasa ay hindi niya maiintindihan ang mga pinagdadaanan ko. He has a happy and loving family, while mine is cruel. Life is so unfair.Palaisipan pa rin sa akin iyong nauna niyang mensahe. How did he know that Mama hits me? Nasaksihan na ba niya iyon? Kung totoo man ay nakakahiya talaga. Kung alam naman pala niya, bakit hindi niya iyon ginamit laban sa akin? I never received any criticisms about it from him. Maybe he was not interested or just too busy to even care.Hindi na iyon mahalaga. Dapat ay pagtuunan ko ng pansin si Mama. Muntikan na talaga ako. I can’t imagine what she’ll do to me
BreedNaging abala ang mga huling linggo ko sa pagre-review. Habang palapit ang Mathematics Cup ay lumalakas ang kaba at aligaga na aking nararamdaman. Hindi pa rin ako napapanatag kahit na tinuturuan naman ako ni Fizale. Naroroon pa rin ang aking pagkabalisa.“Let’s try solving this one, Eli. Hindi ko pa ito natuturo sa’yo pero tignan natin kung may ideya ka na.”Napatingin ako sa aytem na tinutukoy ni Ms. Karen, ang tutor na palaging kinukuha ni Mama. My pencil is very ready to answer the math problem. This one was taught by Fizale. Talagang advanced iyong mga itinuro niya sa akin.Bukas ang huling araw ko sa pagrerebyu at sa susunod na araw ay ang mismong kompetisyon na. Katulad ng mga nakaraan kong mga kompetisyon ay puspusan ang aking ginagawang paghahanda. Ngunit mas triple yata ang tindi ng pressure sa akin ngayon.
DistractedJust as I thought. Hindi pa nga ako nakakaalis ay nakahanda na ang championship party sa bahay. Si Mama ang pasimuno no’n. She really expects me to win. Nakakahiya na nga dahil tinawagan niya ang buong pamilya para manood ng kompetisyon na mangyayari sa capitol. Those expectations are already killing me.Abot tahip na ang kabang aking nararamdaman. Tuwid akong nakaupo sa harapan ng salamin habang pinagmamasdan ang aking sarili. Maayos na maayos ang aking itsura. Pinilit pa nga ako ni Mama na maglagay ng makeup kahit tutol ako. Kitang-kita raw kasi ang maitim kong eyebags at nakakahiya raw kung may magpakuha ng litrato mamaya.Nanginginig ang kamay kong kinuha ang aking gamot sa loob ng bag. Kailangan ko ito para kumalma. Hindi kasi matigil ang sobrang kaba at balisa na lumulukob sa aking katawan. Kapag lumala pa ito ay baka himatayin na naman ako katulad noon.
PunishmentMatamlay kong pinaglalaruan ang broccoli sa aking plato. Natuloy nga ang handaan pagkauwi namin sa bahay. There are many people invited to eat at our house.Hindi na nga ako malapitan ni Nay Norma at ni Ate Maris para batiin. Nang makasalubong ko lang kanina si Nay Norma sa kusina ay doon niya ako niyakap.“Nakaka-proud, Eping. Ang galing mo.”“Salamat po.”Saglit lang iyon at bumalik na naman siya ulit sa pag-asikaso ng mga bisita.Si Mama ay nagsimula na naman sa pangangampanya sa gitna ng kainan. Hindi ko na talaga kaya ang kahihiyan, kapaguran, kainisan, at kalungkutan na nararamdaman ko. I hate myself for being like this. Para akong natalo.Hindi nawala sa after party ang senyora at ang kaniyang pamilya
AggressiveDizzy and shocked. My entire system was consumed by inexplicable chords.Sinubukan ko siyang itulak ngunit wala rin akong lakas para gawin iyon. Natatakot akong mabitawan niya sa tubig.Hindi pa siya nakuntento at mas lalong diniin ang sarili sa akin at tuluyang sinakop ang aking bibig. Nanlaki ang mga mata ko nang pumasok ang kaniyang dila at sinimsim ang akin.His teeth braces were grinding my teeth. Nalalasahan ko ay bakal na iyon. At mas lalo pang nakakagulat ay ang maliit na bagay na nararamdaman ko sa paggalaw ng kaniyang dila.Oh my goodness! He has a tongue piercing!Hindi ko na alam kung ano’ng pagtutuunan ng pansin. May kakaibang kiliti akong naramdaman sa aking tiyan. Napaungol ako roon. Maliwanag pa sa araw ang tunog ng kaniyang ginagawa.&n
CrazyBecause people are bad in nature, they tend to hurt others even if they knew that it leave pain and confusion. I’m one of those victims.Days after he confessed to me, I haven’t had any proper sleep. I almost turned into a zombie with all those eyebags.Hanggang ngayon ay hindi ako nagtitiwala sa kaniya. Paano kung ginagawa niya lang ito para paasahin ako? O lokohin ako? Ano’ng mangyayari kung magugustuhan ko nga siya? No. Hindi ko siya magugustuhan.Did he planned all of this? Dahil kahit anong isip ko kung bakit niya itong ginagawa lahat ay talagang walang kabuluhan. It just doesn’t make sense. This is a big joke!Napasandal ako sa aking upuan habang nakatulala sa labas ng bintana. Iilang mga estudyante ay kababalik lang mula sa canteen habang ako ay walang bago, nakamasid lang s
Need“Saan ka galing, Elsphit? Ngayon ka lang nakauwi?”Nagulat ako nang makapasok ng bahay at madatnan si Macy sa aming sala. Kinabahan ako ngunit hindi pinahalata sa kaniyang salubong.“Uh…”Hindi ko alam ang tamang sagot para sa kaniyang tanong. How would I freaking explain to her what happened? Isa pa, she’s being suspicious. Bakit ganoon ang tanong niya? Hindi ba dapat ay ako ang nagtatanong sa kaniya ngayon? Bakit niya ako pinabayaan sa party? Nasaan siya nagpunta? Does she have an idea of what happened to me?“Oh, it’s fine! I know it.”“H-ha?”Sandaling kumunot ang aking noo nang makita ang kaniyang ngiti. Ano’ng ibig sabihin na alam niya? Kung alam niya ay hindi
ExperienceNagising ako sa marahang kamay na humahaplos sa aking tiyan. Mainit ang katawang nakayakap mula sa aking likod. Napaungol ako sa dahan-dahan nitong pagdampi sa aking balat pababa.Nang naramdaman ko ang pagdapo niyon sa gitna ng aking hita ay doon na ako natauhan.Someone’s sleeping with me!Nagmulat ako ng mata ng makilala ang pamilyar na kwarto. Halos hindi na ako makahinga nang mapagtanto kung nasaan ako. I’m in his house in the middle of the forest!Moreover, I was just wearing a t-shirt and no undies. I know because I can feel his warm fingers on my skin.“Are you awake?”Hearing his hoarse bedroom voice near my ear tickled and surprised me. What the hell happened?Hin
FilledI’m floating in a heated ecstasy.Hindi ako mapakali. I feel so hot all of a sudden. Parang sinisilaban ang buo kong katawan. All I want to do is to release all the heat. Nakakabaliw.Mali ang ginawa kong pagpunta rito. Maling-mali. Hindi na dapat ako napunta sa situwasiyong ito.“Hmm… W-where are… we?”Halos kapusan ako ng hininga nang ihiga ako ni Kepler sa malambot na kama. My sanity is still there. My mind is telling me to wake up but my body is doing the opposite.“It’s fine, Eli. Aalagaan kita ngayong gabi.”Napakislot na namang muli ako sa bulong ni Kepler.“A-ayoko, K-kep. P-pwede bang s-sa… labas na lang t-tayo?”&nbs
WastedIn my entire life, ngayon lang ako na-pressure ng ganito katindi. Halos hindi ko na rin maigalaw ang aking mga kamay para magsulat ng solvings.Sa dinami-dami ba naman ng pwede niyang bantayan at sa dinami-dami rin ng subjects ay ang aming calculus examination pa.My mind, heart, and body are just strange. In one minute, they will respond but in the next hours, they will stop.Nakakakaba na hindi ako gumagana dahil lang sa nakatingin siya.“Ten minutes left. I won’t accept late passers.”Nanginginig ang kamay ko nang marinig ang kaniyang anunsiyo. Geez. Why does he keeps on mentioning the time? Mas lalo akong natataranta.At saka, kung si Professor Gallo lang ang naririto ay tumatanggap siya ng mga late magpasa. Hindi
FocusA painful slap of reality hit me. Naiinis ako dahil parang kilalang-kilala niya ko.Is it evident on my face? That I’m jealous?I couldn’t even tell if I’m jealous or not. I couldn’t even describe my own feelings. Hindi ko pa naman iyon naranasan kaya nakakagulat na iyon ang kaniyang pinuna sa akin. Akala ko’y iritado lang ako at galit tuwing nakikita siya sa iba.How can he be so sure?“Elsphit, kailan ang final examination ninyo?” tanong ni Mama.I stopped slicing the ham on my plate. Hindi ko inaasahang tatanungin niya pa ako dahil masiyado na siyang abala para sa eleksiyon.Natigil rin si Papa at hinintay ang aking sagot. Nakakapanibago na kumakain kaming tatlo ulit ng magkasama matapos ang
Jealous“Inuulit ko po. Mr. Mizo, kung sino ka man, nalunod iyong girlfriend mo. Kailangan ka roon.”Gustong-gusto ko na talaga siyang singhalan. Nakakairita. Kanina pa paulit-ulit na nagsusumigaw ang lalaking bisita rin. Kung staff iyon ay kilala na nila si Fizale. Ang kaso ay pinagsisigawan talaga iyon ng lalaki sa buong hall ng hotel kung nasaan ang buffet.Nalunod daw yung girlfriend niya kaya ano pang tinatanga niya rito sa akin? Parang hindi man lang nabahala sa nangyari.“Umalis ka na.”“You really want me to go?” walang-emosiyong tanong niya.Nagsalubong ang kilay ko at inalis ang tingin sa kaniya. Ano’ng gusto niyang iparating?“I don’t care. Bakit mo ba ‘yan tinatanong? Gaw
ShareHindi pa rin ako mapalagay dahil sa nangyari. I’m pretty sure that Macy has doubts in her thoughts. Ngunit ang hindi ko maintindihan ay kung bakit hindi siya nagwawala, sa halip ay pangiti-ngiti pa siya sa akin na kakila-kilabot ang hatid.“Where did you get that necklace, Elsphit?”Saglit akong natigilan sa pag-iihaw ng karne. Kami lamang ni Macy ang naririto sa cottage. Naroroon pa rin ang iba sa tubig at hindi pa rin nakakaalis. Rinig na rinig ang kanilang tilian sa labas. Ngunit hindi iyon nakatulong sa malakas na pintig ng puso ko.“U-uh. I… bought it.”“Saan? Ano’ng pangalan ng shop? I want to buy one too exactly like yours,” kaniyang wika.“N-nakalimutan ko na. Matagal na rin kasi.”
SuspiciousNever did it crossed my mind that I’d be doing these crazy things.We’re at the school library, in the innermost part where students don’t usually go. Lumilingon-lingon pa ako sa paligid habang hinihila ako ni Fizale.And yes, it was his idea again. Tahimik lang ako kaninang nagtingin-tingin ng mga libro sa mga shelves nang bigla siyang sumulpot sa kung saan. Nag-aatubili pa nga ako dahil baka may makakita sa amin ngunit hindi niya iyon alintana.“Someone might see us here,” nag-aalala kong sabi habang palinga-linga sa paligid.He cupped my face making me look at him. Walang sabi-sabing sinakop niya ang aking mga labi. Hirap akong tumingkayad ganoon rin siya sa pagyuko.Padalas na talaga ang halikan naming dalawa. Hindi siya napapagod d
SweeterNapanguso ako habang naglalaro kay Emi. Panay kasi ang ngiti ni Fizale habang nakatitig sa akin.Kanina lang namin kinuha si Emi sa Animal Shelter. Hawak-hawak ko siya buong magdamag simula nang matapos na ang proseso sa pag-adopt ni Fizale sa tuta.Dumiretso kami sa kanilang mansiyon sa San Lazaro. Hindi naman kasi pwedeng doon sa bahay niya sa gitna ng kagubatan dahil walang magbabantay kay Emi tuwing may klase kami. Mas lalong hindi pwede sa mansiyon ni Señora Santillana at baka sabunin siya ng tanong.Hindi na naman nawala ang pasaring ng mayordama sa akin na ngayon ko lang nalaman ang pangalan.“Mamu Cris, papalitan na ba ang kurtina?”“Oo. Huwag niyong ilagay sa washing machine. Kusutin niyong maigi.”