Mag-log inShare
KABANATA 10.
Huling Na-update:
2024-10-29 19:42:56
Kaugnay na kabanata
IMITATION. KABANATA 11.
“Destiny, makinig ka. Hindi ako ang babaeng nararapat para kay Andres, hindi ako ang babaeng dapat niyang pakasalan, at mas lalong hindi ako ang babaeng totoong minahal ni Andres!” Serenity’s voice echoed in her head. Palaisipan para sa kanya ang sinabing iyon ni Serenity. Nagha-hallucinate na kaya ang kapatid niya? Impossible ang sinasabi nitong hindi ito mahal ni Andres. Andres' love for Serenity was pure and genuine. Nararamdaman niya iyon. Simula ng makasama niya si Andres sa Milan hanggang ngayon ay ramdam na ramdam niya ang nag uumapaw na pagmamahal nito sa kanya bilang si Serenity.The way he looks at her, hindi pumapalya ang matinding admiration na nakikita niya sa mga mata nito. Andres never fails to show her and make her feel how much he loves her as Serenity. Bawat kilos at pananalita nito ay kalakip ang respeto at pagmamahal. Andres was sweet and gentle toward her. Kaya paano nasabi ni Serenity ang mga katagang iyon?Napalingon siya kay Andres. Nakatutok ang paningin ni
IMITATION. KABANATA 12.
Pagkatapos ng dinner ay niyaya ni senyor Adriano si Andres sa library. Gusto siyang isama ni Andres ngunit tumanggi siya. Sinabihan niya ito na gusto niyang manatili sa harden at doon nalang ito hintayin. Gusto niya lang naman makalanghap ng sariwang hangin at makahinga ng maayos. Dahil sa buong durasyon kanina ng hapunan ay tila pigil na pigil niya ang bawat paghinga dahil sa matinding tensyon na nararamdaman. Nakaka-intimidate kasi ang presensiya ni Bernadeth at Senyora Edith.Pagkatapos ng hapunan ay tinapunan lang siya ni Senyora Edith ng tingin. Nauna itong umalis mula sa dining kasama si Bernadeth. Nasi-sense niya ang malaking pagkadisgusto sa kanya ni Senyora Edith at galit mula kay Bernadeth, o mas tamang sabihin na panibugho iyon.Hindi maikaila ang malaking pagkagusto ni Bernadeth kay Andres, basi sa mga titig nito. Malinaw pa sa kanyang isip ang eksena kanina sa hapag kainan. Nakita niya kung paano tumulo ang mga luha nito ng hawakan ni Andres ang kanyang palad habang pinag
IMITATION. KABANATA 13.
Napangisi lang si Red ng sigawan siya ni Andres. Seeing Andres pissed was so damn, satisfying. ‘Sige, mainis kapa, magselos kang hinayupak ka. Now feel what I felt when you stole her away from me.’ Napuno ng galit ang dibdib niya para kay Andres. He hates him with every fiber of his veins, he hates him so much that he wants to strangle him to death right at this moment. Kung pwede niya lang sana gawin iyon. Ngunit hindi pwede. Hindi. Hinamig niya ang sarili at bumuntong hininga. He saw fear in Destiny, dahilan kung kaya kailangan niyang pakalmahin ang sarili kahit na gustong-gusto na niyang durugin ng pino si Andres.“Hanggang kailan niyo gustong saktan ang isa’t-isa ha? Kailangan pa ba na isa sa inyo ang mawala bago kayo tumigil dyan sa kahibangan niyo?” Sigaw ni Tita Bernadeth sabay duro sa kanila ni Andres.He just smirked. “Ano nanaman ba’ng drama ‘to ha?” ang tito Adriano.“Binalaan na kita ng ilang beses, na ‘wag mong lapitan ang fiance ko, hayop ka. Pero talagang sinusubuk
IMITATION. KABANATA 14.
Andres was a sweet temptation that it was hard for Destiny to resist. Yung kahit anong pilit niyang huwag namnamin ang bawat halik ni Andres, at huwag hayaan ang sariling matangay sa masarap at mainit na halpos at yakap nito ay wala siyang magawa. Kusang bumibigay ang kanyang katawan, inaalipin ng makamundong pagnanasa ang bawat himaymay ng kanyang pagkatao. Nanghihina na napahawk ang kanyang mga kamay sa magkabilang tagiliran ni Andres habang tumutugon sa magaan, masuyo at mainit na halik nito. The only sound that spread throughout the room was the rhythmic exchanges of their kissing, nakakaliyong tunog na likha ng kanilang nagsisipan na mga labi. It felt so passionate, intimate, and intoxicating at the same time. Hindi alam kung sino ang unang bumitaw sa mainit na halikan na kanilang pinagsaluhan. Kapwa na hinihingal habang sumasagap ng hangin. Ipinigdikit ni Andres ang kanilang mga noo, habang nanatiling nakahawak ang isang kamay nito sa kaniyang batok.“I love you so much, Ser
IMITATION. KABANATA 15
Malalim na ang gabi ngunit heto si Andres, nanatiling gising ang kanyang diwa. Mataman na nakatitig siya sa maamong mukha ni Serenity.The woman he loved was peacefully sleeping beside him while pillowed in his arms. His Serenity, his peace, his oasis serene in this chaotic, and bustling world. He has been through a lot just to have her. Hinamak niya ang lahat, pinabagsak niya ang Altamerano prime holdings, nagkaroon ng hidwaan sa pagitan ng kanyang ama at kapatid nitong si Tita Luisa na ina ni Red dahil sa kanya.Serenity was engaged with Red and at that time halos mabaliw siya. He can't bear seeing the woman he loves marrying someone else. Using his power as a CEO of a Multi-billion company, wealth, and connection, napabagsak niya ang Altamerano Prime holdings sa isang pitik ng daliri.Altamirano's prime holding was owned by Melchor Altamerano, the father of Serenity. Nang tuluyan na bumagsak ang kompanya ni Melchor Altamerano ay lumapit ito sa kanyang ama. Kapalit ng pagtulong ng
IMITATION. KABANATA 16.
“Galit ka ba dahil pumasok ako sa sild mo nang walang paalam?” “You shouldn't enter other people's rooms without permission. Pano kung nahulog ka kanina sa kama at nabalian ng braso?”“Sorry po, hindi na po mauulit.” Ngumiti ito sa kanya at ikinurap nito ang mga mata habang nakatingala na nakatitig sa kanya.Andres can't help but feel amused, dahil sa pagpapa-cute ng batang babae sa kanya habang humihingi ito ng tawad. Napailing siya habang napangiti.“Sobrang ganda at laki po kasi ng kama niyo, malambot at mabango pa.” Her voice was soft and melodious in his ear. Isang munting tinig na naghahatid ng kakaibang tuwa sa kanyang sistema. Hindi niya napigilan ang sarili na angatin ang kanang braso kasabay ng marahan na pagdapo ng kanyang palad sa tuktok ng ulo nito. “You can play in my bed as long as you want. Mag-ingat ka lang dahil baka mahulog ka.” “Totoo po?!” He nodded.Agad na muling sumampa sa kama ang batang si Tin. Muli itong tumalon-talon sa ibabaw ng kama kasabay ng munti
IMITATION. KABANATA 17.
Hawak ng labing tatlong taong gulang na si Andres ang kamay ng batang si Tin-Tin habang naglalakad sa loob ng mall kasama si Tiya Rosa at si Yaya Matilda. Palihim naman na nakasunod sa kanila ang ilang bodyguards.They ate in a fancy restaurant at pagkatapos ay tumungo sa department store. Pagkapasok sa loob ng department store ay hindi napigilan ng batang si Tin-Tin ang mamangha.“Ang daming dress, Tiya Rosa!” di mapigilan na bulalas ni Tin-tin.“Tin-Tin, ‘wag kang malikot.” Saway ni Tiya Rosa.“Halika!” hinila ni Andres si Tin sa isang sikat na boutique. “Mamili ka at kunin ang lahat ng gusto mo.”“To-Totoo?!” di makapaniwala nitong ani.“Oo. Diba nga sabi ko sayo ipapakilala kita kay Genie? Kaya sige na kunin mo lahat ng gusto mo. Bilisan mo at may pupuntahan pa tayo at ipapakilala pa kita kay Genie.” “Naku, senyorito Andres, ‘wag na po. Nakakahiya.” Sansala ni Manang Rosa. Ngunit hindi niya ito pinakinggan. Sa halip ay hinila niya si Tin-Tin. “Sige na mamili kana.”Dalawang dres
IMITATION. KABANATA 18.
Hindi siya makahuma. Nakatayo lang siya di kalayuan mula kay Red at Tin-Tin. That moment he felt like his heart was ripped, and it felt damn hurt.“Bakit ngayon ka lang? Akala ko hindi kana pupunta. Nalungkot tuloy ako.” si Serenity.“Pwede ba naman yun. Alam kung naghihintay ka, kaya hindi pwedeng hindi ako pupunta.” kinabig ni Red si Serenity sa batok nito at hinalikan sa noo.Pakiramdam niya sa mga oras na iyon ay hindi siya makahinga habang pinapanood ang pinsan niya at Serenity. Saan ba nanggagaling ang sakit sa dibdib niya? Bakit ba siya nakaramdam ng ganito?“Iho, Andres!” Napalingon siya sa pinagmulan ng tinig. “Tita, Luisa.”Nilapitan siya ng tiyahin at niyakap at pagkatapos ay hinalikan siya nito sa magkabilang pisngi. “Bakit nakatayo ka lang dito at nakatitig sa pinsan mo? Bakit hindi mo puntahan si Red?”Sasagot pa sana siya. Ngunit naunahan siya ni Tita Luisa. Tinawag nito si Red. “Son, come here. Nandito si Andres.”He and Red are not close. Simula’t sapol ay mabibilang
Pinakabagong kabanata
IMITATION. EPILOGUE.
It was six, ngunit maliwanag pa rin ang buong paligid. Destiny was standing at the bedside while staring into the beautiful view in front of her. Tanaw mula sa bed ang buong gold coast, bughaw na bughaw ang karagatan at kulay kahel ang kapaligiran. Nakakamangha sa paningin ang tila octopus na hugis ng mga nakahilerang mini villa na tila nakalutang sa bughaw na dagat. The view was breathtakingly beautiful. “Beautiful!” Hindi mapigilang niyang sambit. “Indeed!” Mahinang sambit nang asawa niya. Marahan na humaplos ang palad nito sa kanyang magkabilang braso at pinatakan ng magaan na halik ang kanyang expose na balikat. Bawat dampi ng labi nito sa kanyang balat ay naghahatid ng kakaibang init sa kanyang buong katawan. Naipikit niya ang kanyang mga mata sabay itinagilid niya ang ulo upang bigyang laya ang labi nito sa paghalik sa kanya na ngayon ay gumagapang paakyat sa kanyang leeg tungo sa kanyang punong tenga. Isang marahas na pagsinghap ang kanyang ginawa ng maramdaman ang m
IMITATION. KABANATA 90.
What if I never knew?What if I never found you?I never had this feelin' in my heart. How did this come to beI don’t know how you found meBut from the moment I saw you Deep inside my heart, I knewBaby, you're my Destiny.Mark 10 verses 8 and 9.And the two shall become one in flesh. So they are no longer two but one in flesh. Therefore, what God has joined together there is no one can separate.“The first time I laid my eyes on you twenty-two years ago, my young heart knew that it was you. It was you whom I wanted to spend my life with. That's why I fought for you, and did everything to have you!” Isang marahas na paghinga ang ginawa niya. Rinig na rinig ang marahas na paghinga niyang iyon sa loob ng simbahan dahil nakatuon ang mikropono malapit sa kanyang bibig. Everyone laughs. Destiny smiled and wiped her tears. “But fate played tricks on me, I fought for the wrong person, kneeled in the wrong person, and even wasted my tears on the wrong person. But gladly that that wrong
IMITATION. KABANATA 89.
Mula sa di kalayuan ay nakangiti na nakatanaw si Red kay Andres at Destiny. Isang marahas na paghinga ang kanyang ginawa sabay tingala sa kalangitan.“Are you happy now, Buttercup? Natupad na ang gusto mo. I hope you are watching right now!” Isang marahas na muling paghinga ang kanyang ginawa, kapagkuwan ay sinenyasan niya ang waiter na may dalang alak. Lumapit ito sa kanya. Agad na kinuha niya mula sa bitbit nitong tray ang alak at marahas na tinungga.“Thank you!” Nakangiti niyang wika sa waiter sabay patong ng wala ng laman na kopita sa bitbit nitong tray pagkatapos ay tumungo sa kinaroroonan ng mga magulang.Humalik siya sa pisngi ng ina at tinapik sa balikat ang ama. “Mauna na ako, Ma, Pa. See you the day after tomorrow!”“Saan ka na naman pupunta ha?”“Somewhere, Ma. Don't worry about me, huh!” “Red—”“I'll go ahead ma!” Agad na pinutol niya ang pag-uusap sa ina. Alam niya naman kasi kung ano ang sasabihin nito sa kanya. “Take care, son!” Ang ama.“I will, Pa!”Nagpaalam muna
IMITATION. KABANATA 88.
“Mama, Papa!” Mga munting tinig na iyon ang nagpamulat sa kanyang mga mata. Bigla ay naitulak niya si Andres. Ngunit hindi ito natinag. Natawa lang ito ng mahina nang bitawan ng labi nito ang kanyang mga labi.Kung kanina ay uminit ang kanyang katawan dahil sa matinding pagnanasa ngayon ay iba na ang dahilan ng pag-iinit na iyon. Init ng pagkapahiya sa mga anak.Nakita kaya ng mga anak nila ang pagpisil nito sa kanyang pang-upo? God, uminit ang mukha niya. Wag naman sana makita ng mga anak ang ginawa nitong pagpisil sa pang-upo niya lalo na si Amaya, siguradong hindi siya tantanan nito ng tanong.“Naghahalikan na naman ba kayo?” si Amihan.“Lagi na lang kayo naghahalikan. Sabi ni lola bumaba na raw tayo. Mamaya na kasi kayo maghalikan mama. Gutom na po ako!” si Amaya na kung makapagsalita ay parang matanda.Pinandilatan niya si Andres na ngayon ay malapad ang pagkapuknit ng labi habang nakatitig sa kanya. Nag-eenjoy ang manyakis sa pamumula ng mukha niya at pagkapahiya.Lumuhod si An
IMITATION. KABANATA 87.
Makalipas ang ilang linggo ay tuluyan ng nakauwi ng mansyon si Senyor Adriano maging ang anak na si Amihan kasama ang tatlong private nurse na mismong si Tita Luisa ang nag-hire at isang physical therapist. Sa halip na sa sariling bahay umuwi ay sa mansyon tumuloy sina Destiny dala ng pakiusap ni Senyora Edith at Senyor Adriano. Gusto ng Senyora at senyor na makasama ang mga bata sa iisang bahay nang matagal. Naging maingay nga sa loob ng mansyon dahil kay Amaya. “Nanay, maraming salamat po!” Niyakap ni Destiny ang tiyahin. Isa si Tiya Rina sa humubog ng pagkatao niya. Ang kanyang yumaong ina, si Tiya Rosa at Tiya Rina ang mga taong nag sakripisyo upang maitaguyod siya. They raised her with so much love. Pinalaki siyang may takot sa Diyos, may pag-unawa at respeto sa kapwa at higit sa lahat mapagkumbaba at mapagmahal. Mga pag-uugali na kanya ring ituturo sa kanyang mga anak. Niyakap niya ang tiyahin ng sobrang higpit at ang mga luha ay kusang kumawala. This past few days, naging
IMITATION. KABANATA 86.
“Bakit wala?” takang sambit na tanong ni Destiny.Sa halip na sagutin ito ay hinila niya ito at mabilis ang mga paa na humakbang sa silid ng ama. Dumagundong ang puso niya at halos hindi siya makahinga. Nakailang hakbang lang sila ay nakita na niya ang nakabukas na silid ng ama. Tumigil siya. Hinarap niya si Destiny. He cupped her face with his trembling hand. “Babe, Tin. Whatever happens, isipin mo na lahat ay malalagpasan natin. Malalagpasan natin ng magkasama. Naintindihan mo ba ako?”“Andres!” mahina nitong usal. Nakaukit ang matinding pag-alala sa mukha nito. “M-May problema ba?”Sa halip na sagutin ito. Muli niyang hinawakan ito ng mariin sa palad at hinila tungo sa silid ng ama. Isang hindi inaasahang eksena ang sumalubong sa kanila na kapwa nagpapako sa kanila sa kanilang kinatatayuan.Amaya was feeding his father a grapefruit. Nakaupo sa bed ang kanyang ama at nakasandal sa headboard ng kama. Habang si Amihan naman ay nakaupo sa wheelchair at nakangiting nanood sa pagsubo ni
IMITATION. KABANATA 85.
Hinuli niya ang palad nito na humahawak sa kanyang naghuhumindig na simbolo at ipinako niya iyon sa uluhan nito. He spread her legs with his legs then guided his shaft to enter the cave of wonders.“Ahh!!!”“Tin, ahh!”Kapwa na nagpakawala ng malakas na ungòl ng marahas na isinagad niya ang sarili sa loob nito. Napaarko bigla ang katawan ng mahal niya. Ang maramdaman ang kanya sa loob nito ay ibayong sarap ang dulot no’n sa buo niyang sistema. Agad na humugot baon siya sa katamtamang bilis sabay hinuli ng labi niya ang labi ni Destiny.Destiny kissed him back. Nagsipsipan ang kanilang mga labi, at ang mga dila ay animoy nagpaligsahan sa loob ng kanilang mga bibig, nagpaligsahan sa kung sino ang mangibabaw, at unang makasipsip.Naglilikha ng tunog ang kanilang nag-sipsipan na mga labi na sinasabayan ng nakakaliyong masarap na tunog ng bawat banggaan ng kanilang ibaba.A groan escaped from his throat as Destiny svcked his tongue, pumaikot maging ang mga braso nito sa kanyang leeg kasab
IMITATION. KABANATA 84.
Nanginginig ang mga kamay ni Destiny, ang dibdib ay naninikip, at ang puso ay dumadagundong. Kanina ng dinala siya ni Andres sa mismong silid nito, naglalaro na sa isip niya ang ilang malabong eksena, at maging ang munting mga tinig ay kusa niyang naririnig.Mula sa silid nito hanggang sa gazebo, at sa pagsakay ng private chopper hanggang sa marating nila ang enchanted kingdom. Hindi siya nilubayan ng mga malabong eksena na iyon, at ang mga malabong eksena na iyon ay tuluyang luminaw ng makasampa siya ng tuluyan sa Ferris wheel.Halos gusto niyang sumigaw at sa unang pagkakataon ay nakaramdam siya ng galit sa kambal. Tinatanong niya ang sarili kung bakit ito nagawa sa kanya ni Serenity, kung bakit nagawa nitong ilihim sa kanya at Andres ang lahat.Parang pinong kinukurot ang puso niya, ramdam na ramdam niya ang sakit at hirap na pinagdaanan ni Andres sa mahabang panahon. Ngunit sa kabila ng naramdaman na galit sa kambal ay namayani pa rin sa isip at puso niya ang pag-intindi at pagpap
IMITATION. KABANATA 83.
“Everything is set, Sir!”“Good!” Agad na binalingan niya si Destiny. Napatitig ito sa private chopper at kapagkuwan ay lumingon sa kanya. Bumuka ang labi nito ngunit agad na muli nito iyong itinikom. Tila ba ito nahihirapan na sambitin ang katagang gustong sabihin. Nalilito ito.“Gaya ng sabi ko pupunta tayo sa isang masayang lugar. Dadalhin kita sa lugar kung saan isa sa lugar na pinaka-gustong pasyalan noon ni Tin-Tin.” Nababakas ang pagkalito sa mukha ni Destiny. Alam niyang tulad niya ay marami rin itong katanungan sa isip. Marami siyang tanong. Tanong na hindi alam kung masasagot pa ba. Dahil ang kaisa-isang tao na makaka-sagot sa katanungan niya ay hindi na nag-eexist sa mundong ibabaw.Ganun pa man ay hindi na mahalaga ang kasagutan sa mga katanungan na iyon. Dahil ang tanging mahalaga ay siya, si Tin-Tin at ang kanilang mga anak. Buong-buo na ang pagkatao niya.it's okay if Tintin did not remember the promises of their young hearts made twenty-two years ago, dahil kung sus
