Hello. Ipaliwanag ko lang ang mga foreign languages aside from English na gamit sa scene. The language used by Anselmo and Isidro is Portuguese, while the language used by the Andrade quadruplets is Spanish. Baka kasi may expert sa Spanish rito at sabihin na hindi naman Spanish ang gamit kina Anselmo at Isidro, iba po talaga 'yon. Anyway, thank you sa comments at gems.
ICE“And here you are…” wika ni Mama habang nakatingin sa akin. I sighed looking at Mama. Wala na akong panahon makipagtalo pa sa kaniya kaya hindi ko na siya pinupuntahan sa Palazzo. Sumusunod ako sa usapan namin ni Papa pero siya na naman ang narito. Worse, naabutan pa niya ang mga kapatid na kinaiinisan kaya halatang madadagdagan na naman ang kasalanan ko sa kaniya. “Lavinia…” nakangiting sabi ni Ivel bago pa ako lapitan ni Mama. Tumayo at lumapit kay Mama para yakapin ito. “I missed you, hermana mayor (older sister).” “Correction, Ivel.” Ives stood up and hugged Mama. “We missed Lavinia.” Iñaki ang Iñigo stood and hugged Mama, too. Mama was stupefied. Wala na siyang masabi dahil natakpan na siya ng apat. The four heights are ranging from six-three to six-six. Sa kanila ay si Ivel ang pinakamatangkad, six-six. Iñaki is six-five like me. Iñigo is six-four and Ives is six-three. With my mother’s height of five-seven, she is no longer visible because of her brothers crowding her.
ICE“Ice!” tawag sa akin ni Genesis. “Alguien’s calling.” Inabot niya sa akin ang phone kong naiwan sa kaniya kanina nang kausapin ko si Louisianna. Pag-uusap na wala pa rin kwenta dahil ayaw pa rin magsalita ng isa. “Zup?” tanong ko kay Alguien. “May email na natanggap si Trace. An encrypted one.”“Email? Encrypted?” ulit ko sa mga salitang ginamit niya. “At kay Trace pinadala? Kay Cent ba galing?” I was hoping kay Cent galing. Hindi pa rin nagpapakita ang isang iyon kahit kina Harriet at Paige. Kung missing si Mara at Mayumi ay nakakapagtaka na missing din si Cent. “Iyon ang inaalam pa namin ni Sloane ngayon kung kanino galing. Kung kay Cent o baka sa mga nakalaban ni Trace. We aren’t done tracing the IP address. And you know your cousin, Ice, maraming galit doon sa underground. Hindi nakapagtataka kung may isa sa kanila na nabalitaan ang kalagayan ni Trace.” “Ano ba ang sabi?” tanong ko. Madaling malaman kung kay Cent o sa iba galing ang message kung nabasa na nila ang laman n
YUMISa paulit-ulit na pagpapatulog sa akin ng mga tao ni Luke ay alam kong wala pang plano si Julianna na tapusin ako. Hindi pa nila nahahanap si Mama at hindi ko rin alam kung gaano ako katagal na hawak nila.“Find her!” galit na sigaw ni Luke sa mga tauhan niya. Mga yabag ng mga tauhan ni Luke palabas ang kasunod kong narinig. Nagmamadaling mga yabag na halo na ang mabilis na paghakbang at pagtakbo. Nakiramdam ako. Nagbilang ng mga segundo hanggang maging mga minuto.Nasa kuwarto ko pa si Luke at ang ibang mga tao niya habang nakatago ako sa kisame na parang pusa. I sighed. Hindi ko maiisip magtago rito sa kisame kung hindi ako nasabihan kanina. Yes, nasabihan ako. Someone was here. She sneaked in after Luke entered the room to sedate me. Si Liza Pratts. Liza informed me of Mama’s instruction while giving me an antidote for the downer drugs that have been used to put me to sleep. Mama’s instruction is… sa kisame raw ako dumaan papuntang fire exit. Sinunod ko naman at inakyat ang k
ICE“We will land in less than a minute,” abiso ko sa quadruplets. Kasama ko ang triplets sa helicopter na pinipiloto ko, ang apat ay nasa kaniya-kaniyang helicopter at nakasunod sa amin. “Surround the building and attack the two floors. Seventh and eighth. Let no one disturb our landing.”Hindi na rin nakipagtalo ang apat at umatake na kagaya ng usapan namin. Habang patuloy ang pag-atake ng apat paikot sa building ng Incognito ay bumababa na kami ng triplets sa helipad. At iyon naman talaga ang plano. Para siguradong mapasok namin ang Incognito ay dapat walang makakaakyat na sicarius sa rooftop. The Quadro will guard us—me and the triplets—while we rescue Mayumi and Marikit.Hindi na kami nagtagal sa rooftop. Bumaba na kami ng triplets papuntang sixth floor. Ilang sicarius din ang napatay namin bago ako humiwalay sa tatlo. Dahil nasa dulo ng east side ng building si Mayumi ay doon ako pumunta. Sa west side naman ng building ang tatlo dumiretso para mahanap si Mara. At dahil abala ang
ICE“The grand wedding I planned for so long will be next month,” Trace announced out of the blue. “You’re one of my groomsmen.” I frowned not because of what he said of my role in his wedding, but… “Chloe changed her mind?” I curiously asked.Natanong ko iyon dahil nagtaka ako sa biglaang schedule ng kasal. I remember that just last month, he told everyone in Paige’s banquet that there was still no grand wedding to expect. Ayaw ni Chloe. Ayaw pa at hindi dahil ayaw lang. For two years, Chloe is consistent in her request to Trace of something that only the two of them know. “Oh, yeah…” I nodded as realization hit me. “You already fulfilled Chloe’s request. That’s why.” I shrugged. “Kudos, Trace!”“Um…” Trace scratched his chin and drank his beer. Nakatingin ako rito na plano pa yatang ubusin ang laman ng baso bago ituloy ang sasabihin. “Actually, I didn’t tell Chloe yet about the wedding, it’s just…” “A surprise?” I asked since Trace obviously wanted to say something in continuation
ICE“Blind?” kunot-noong tanong ni Trace. “But…” he paused. Napailing. Mukhang hindi makapaniwala sa sinabi ko. “No need to overthink, man,” sabi ko dahil ayokong makarinig ng hindi maganda. Buhay si Yumi. Alam kong buhay ang asawa ko. “I ain’t overthinking.” Trace smirked. “Nagtaka lang ako sa sinabi mo. Paano mo nasabing… bulag si Mayumi?” “I saw her that day, Trace…” I seriously looked at him. “They—” I clenched my jaws with the pain I felt recalling that scenario. “Ayoko pag-usapan pero iyon ang totoo. I saw Mayumi’s eyes and…” Umiling ako. “Pero—”“Ayoko sana pag-usapan ang nakaraan, Trace. But what I saw that day keeps on haunting me every night. Hindi ako nakarating agad sa Incognito para iligtas ang asawa ko kaya…” I paused and sighed. “Mali ko talaga ang nangyari… I was confident thinking that she was fine. She’s my wife. A special sicarius of Incognito. I even saw her in the building where I rescued you and Chloe… I—” Umiling ulit ako. Kinuha ko ang bote ng beer na kabubu
YUMI I have no idea where we were. Isa lang ang sigurado ko, nasa loob ako ng isang sasakyan at nakatali ang mga kamay ko sa likuran. Nakakatawang isipin na kahit wala akong makita ay kailangan pa nila akong itali. Hindi sila nagsasalita kagaya ng dati. All my struggles started after the bombing of Incognito’s facility. Although Luke was dead, I was still taken and under captivity. Ice killed Luke. Ice was there… I heard his voice and I remember how Luke tauntingly told me that my hero was there…Ice… He was there, but… Where is he? The moment I was conscious, I was pulled, pushed, dragged, beaten… Kung ano-anong pananakit ang pinagdaanan ko at ang mga mata ko ay nanatiling may benda. Hindi ko alam kung tuluyan akong nabulag. Hindi nila inaalis sa akin iyon pero masakit na masakit ang mga mata ko. I know my eyes were burned with those chemicals they threw on me. One thing I was thankful for, tho… That no one dares to maliciously touch me since Day 1 I was with them. Kahit maraming
YUMI Them… After hearing Rex’s words, I only gulped. Wala na akong masabi. Nilunok ko na ang lahat ng pag-aalala at pag-aalangan ko. Alam ko ang tinutukoy ni Rex. At wala akong plano magmaang-maangan na hindi ko naintindihan ang sinabi niya. “Trace and Chloe’s wedding is next month,” Rex told me. “That’s when you’ll start, Yumi.” I gaped. Napanganga akong nakatingin kay Rex. “Wedding?” tanong kong nalito. “But the two are already married, right?” Rex shrugged. It answered all. Trip nilang pakasal ng paulit-ulit kaya dapat pa bang itanong ang tungkol doon. I nodded. “Another wedding for the two, eh…” I smiled. “Trace said it was his promised grand wedding to their parents,” Rex added. Oh… A grand wedding… Somehow, I felt excited for Trace and Chloe that I witnessed when they fought for their lives just to stay together. Ang alam ko, mula sa mga balitang nasasagap ni Rex ay matapos mawala ni Louisianna ay wala na rin nanggulo sa dalawa. Excellante of the Espositos and FSO o
ICETiningnan ko ang oras, isang oras na lang at darating na ang private plane ng FSO na susundo sa akin. Paalis ako papuntang Mexico at may kailangan ang apat sa akin. Kailangan na wala sana akong pakialam kung hindi lang dahil involve si—Tawag ni Trace ang sumunod na umistorbo sa akin. “What’s this time?” tanong ko agad sa pinsan kong wala na naman gagawin sigurado kung hindi ang kumbinsihin ako na huwag umalis sa Foedus. “Na-miss lang kita, masama ba?” pang-asar na tugon niya. “Kung wala kang importanteng sasabihin ay sige na.” Mabuti pang tapusin ang usapan namin agad at wala akong plano makipag murahan sa kaniya sa telepono. “Paalis ka raw?” tanong ni Trace na ikinakunot-noo ko. Bakit parang huli na siya sa balita? “May pa-party kasi si Chloe mamayang gabi. Despedida party namin bago ang international cruise na pinangako kong honeymoon namin sa kaniya. Baka lang gusto mong pumunta. Sa Baguio gaganapin ang—”I ended the call. Hindi ako interesado. At alam ko ang tungkol sa part
YUMI“What’s that?” tanong ko kay Rex nang ilapag niya ang isang sobre sa harap ko. “Want me to read it to you or you will check it on your own?” He grinned. “Kagaya ng sabi ni Izzy ay normal na ang mga mata mo. Malinaw kagaya sa mga bata.” Nilingon nito si Izzy na nilalaro si Yara. Nilapitan ni Rex si Yara at binuhat. “Da-da…” Yara uttered and smiled at Rex. She giggled next when Rex kissed her cheek. Napangiti ako kay Yara na hinila ang tainga ni Rex. Dada ang tawag ni Yara kay Rex at Didi naman kay Gigi. “Art should marry you one day, Yara…” bulong ni Rex sa baby ko na humagikhik dahil akala nakakatawa ang sinabi ng isa. “They are cousins,” paalala ko kay Rex. Hindi magkadugo ang anak niya at anak ko, pero dahil kinokonsidera pa rin si Art na isa sa mga anak ng pinsan ni Ice na si Brix Silva ay naisip kong sabihin ‘yon. “They’re not,” kontra ni Rex sa akin at muling pinanggigilan si Yara. Rex was so fond of Yara kahit noon pa. Malambing naman talaga ito kahit pa sa mga anak.
ICEKanina pa ako paikot-ikot. Hindi ko makita ang mga bata at hindi ko na rin makita si Yumi. Kahit ang Fumagalli pa na ‘yon ay nawala na rin bigla. I saw Rex. Naisip ko siyang lapitan pero nagbago ang isip ko. Saka ko na siya kakausapin. I can’t trust him. Kahit anong anggulo ang tingnan ko kung bakit sila sabay ni Mayumi bumalik ng Pilipinas, hindi ako maniniwala na hindi niya alam dati na buhay ang isa. “Where’s the four?” tanong ko kay Genesis nang lapitan ko ito. “I saw Libby take them,” Genesis replied. “Kakatapos ng kasal at sabi ni Libby gustong magpahinga ng mga anak mong babae kaya samahan na lang niya sa room nila. Sinama na rin niya pati sina Axel at Anghel.”Tumango ako. Hindi nawawala ang apat, nasa kuwarto lang nila. That’s good to know. “I saw Dominus…” ani Genesis. “Nakita ko siya papuntang elevator. Iyong kasama ni Rex na guwapo naman ay nasa labas na. Mukhang paalis na sila at hinihintay lang si Dominus.”“Guwapo?” I sneered dangerously. “Kailangan may adjectiv
YUMI“And no matter what you do and what you want, I promise that I will always be beside you... supporting you... loving you. Well, I don't need you to make hell a paradise for me, for we don't need it. Why? Because we already have our own paradise, meu Patricio. Our gangsta' paradise…”That was Chloe’s answer to what Trace said and promised earlier. They were so cute. And I admit apektado ako sa mga pinagsasabi nila kanina pa. From Trace’s to Chloe’s vows, pinakinggan ko lahat. When Trace said kaya niyang gawin paraiso ang impyerno para kay Chloe, napangiti ako. Well, that’s metaphorical, of course. And Trace was referring to the life we have in underground society. Yes, magulo ang buhay Mafia. Delikado. Pero ano man ang hinaharap namin ay nasa amin na ‘yon paano iha-handle. We could fight and survive. Or we could take defeat and wait for our death. Hindi ko maiwasan hindi sulyapan na naman si Ice. Kanina pa kami parehong sigeng tingin lang sa bawat isa. Kanina pa rin kinikilig si
ICEKasal ang pinunta ko at hindi libing kaya… I puffed out some air. Tama na. Ayoko na munang isipin ang mga naganap sa sixth floor kanina. And I’d done this before, right? This exact faking of my emotions. Though this time it’s heavier… Still, if I did it before then I could still manage to do it again. Inikot ko ng tingin ang bulwagan. Masaya ang lahat. At dapat makisaya rin ako pero hindi ko magawa. Ang tanging magagawa ko lang ngayon ay maging kalmado hanggang matapos ang kasal at saka pag-isipan kung ano ang pinakamaganda kong gagawin para hindi masyadong masaktan ang mga anak ko. Masasaktan sila. They will. Matatalino ang mga anak ko at hindi na magiging effective sa kanila sa susunod ang mga dahilan ko para kay Yumi kung bakit hindi nila pwedeng lapitan pa. Sa susunod ay magtatanong pa rin sila kung bakit hindi pa rin nila makakasama ang mama nila kahit nagbalik na. Magtatanong sila lalo at kanina pa palipat-lipat ang mga tingin nila sa amin ni Yumi. And when Gigi stood nex
YUMIMistula na lang akong dahon na nagpaanod sa tubig nang isama ako nina Nite at Isagani sa lobby. Ang sabi ni Rex ay kung kailangan ko pa ng ilang minuto ay sasabihan na lang nito si Trace, pero hindi na, pareho lang ‘yon. Magkikita pa rin naman kami ni Ice kahit anong mangyari. At ayoko naman na para akong paespeyal na iniintindi rito dahil sa pag-iyak ko.Next, I can feel the gaspings of everyone who knows me when we were at the lobby already. Kahit si Elliot ay nilapitan ako para kumustahin. And why not? It had been years. Sabi nga ni Ice ay matagal ang two years niyang paghahanap sa akin at pag-aalala. Pare-parehong mahigpit na yakap ang ginawa ng triplets sa akin at sinunod-sunod ng mga tanong. Nahinto lang sila nang lapitan ako ni Cent at yakapin din ng mahigpit. She cried sorry and whispered that we need to talk. After Cent, I was left standing alone. Observing. Waiting for the ceremony to start. I was upright and seemed fine but I… I ain’t.Ang totoo, kinakaya ko na lang
ICEExplanation. Iyon lang ang kailangan ko para maunawaan ang ginawa niyang pag-iwan sa amin ng mga bata. Pero bakit hirap na hirap siya?“Hinanap kita…” masama ang loob kong wika nang naulit ang pananahimik niya. “Para akong gago na kung sino-sino ang kinakausap. Sinusuhulan kahit sino para makita ka lang.” I balled my fists. “Trace was right when he told me that I will never find someone who doesn’t want to show herself. Probably, all along… Trace knew.”Hindi ko pa nakakausap si Trace pero hinala ko iyon. Iniisip na baka pati siya ay alam noon pa na niloloko ako ni Yumi. Kaya pala noong sabihin kong bulag itong isa ay nagulat si Trace, alam niya mula simula na hindi bulag ang asawa ko. Kasama niyang pinagtakpan ang kalokohan ni Mayumi kung gano’n. I stared at Mayumi. Still, no words coming from her. She doesn’t want to explain. “What’s the reason, Mayumi?” parang ewan na tanong ko ulit. At sa pananahimik niya ay lalong sumasama ang loob ko. Lalo niyang dinadagdagan ang galit ko
YUMI“What now, Mayumi?” muling tanong ni Ice. “Pagtapos ng kasal bago tayo mag-usap,” I replied with all my defiance. I cocked my head up. Ice must know I won't tolerate his madness. Hindi niya ako pwedeng binabantaan na lang basta. Pero… Pero bakit kasi ako apektado? Bakit ako natatakot? I already have plans in my mind for this moment. Saulado ko na ang dapat sasabihin at gagawin ko. I should be composed. Iyon ang paulit-ulit kong nilagay sa utak ko kaso… iba pala kapag tunay na ang senaryo at kaharap ko na siya. Ice snorted. “Hindi kasama sa pagpipilian ‘yang pagtapos ng kasal na ‘yan. Ano?” He glared at me. “Simulan ko na ba ang gulo?” I counted one to three… Then, breathed in and out simultaneously. Tiningnan ko si Gigi. “Is it—” I sighed. “Is it okay, Gigi, if you leave us? I—I need to talk to Isidro first. Please…” Gigi sternly looked at me. He glanced at Ice that the latter returned with his death stare. “Are you sure you wanna talk to him?” he concernedly asked. “I co
ICEBuwisit.Ito na ang pinaka sa lahat ng pinaka buwisit na ginawa sa akin ni Trace. Pagdating sa airport ng Los Angeles para sa stop over ng sinakyan kong eroplano ay hindi na ako dumiretso ng Guadalajara. Nag-book ako agad ng ticket pabalik ng Pilipinas. Kahapon pa ako nakabalik ng bansa pero hindi ako nagpapakita kay Trace. Nandito na rin ako sa Baguio pero sa katapat na hotel tumuloy. It was all because of my longing to talk to Mayumi first. I wanna see her first and hear her explanations. But all I was looking for turned to nothing. Ang sabi ni Zeno sa akin ay wala sa hotel kung saan sila tumutuloy si Rex. Kung wala si Rex sa hotel ni Trace ay maaring wala rin doon si Mayumi. Even Giuseppe Fumagalli wasn’t there.And that fucker! That Fumagalli! Siya ang nagtago kay Mayumi ng dalawang taon. At siya rin ang—Fuck! My phone’s ringtone disturbed my thoughts. Si Trace. Ayoko sanang sagutin para makaganti man lang pero para saan patulan ang kalokohan ng pinsan ko? Whatever Trace