Thank you po sa mga naghihintay pa rin at nagbabasa ng story na ito. Alam kong naiinip na kayo kung kailan muling magkikita sina Ice at Yumi, but rest assured na darating tayo doon. For now, ay kailangan muna nilang magkaniya-kaniya ng buhay. Sa mga naghihintay ng update ko sa ibang stories ko ay sorry, nagkasakita ako at ngayon lang nakabangon. Will do updating with the rest kapag okay na ako. Thank you sa unawa. Please do comment po pala para alam ko naman ang thoughts niyo. Thank you.
ICE“Ate Chloe!” Anghel exclaimed, then he and Axel excitedly ran to Chloe. Sinalubong nila agad si Chloe kahit hindi pa tuluyang nakababa ng hagdan ang isa.“I miss you, too…” ani Chloe sa dalawa na parehong yakap niya, nakaupo silang tatlo sa baitang ng hagdan kung saan nahinto si Chloe dahil sa paglapit nila. That was four steps before the landing. “Hi, Chloe!” I greeted her. “Long time no see.”Chloe looked at me. Smiled. “Are you with Trace?” Excitement in her voice.Umiling ako. And why the hell Chloe’s looking for Trace? I thought that guy was here. “Oh…” Chloe softly said. “You just…” her eyes went to my boys, “bring them to see me.” She smiled sweetly and kissed my boys before looking at me again. “Thanks, Ice.” It wasn’t like that, but I don’t need to correct her. “Who is she, Papa?” tanong ni Ivory na titig na titig kay Chloe. “She’s lovely… like Mama.” “And ‘ate’ means older sister, right?” Ebony glimpsed at me then went back gazing at Chloe after I answered her with a
YUMI Everything was according to the plan. Yeah, right… Nakapagtataka ang pulidong plano ni Helio pero nakakabilib ang abilidad niya. And since I was only doing things to play the game my wicked mother involved me for the sake of her sister, then I don’t need to bother myself thinking about what to do. Ang importante lang naman ay magawa ko ang utos niya para malaman ko na ang lahat ng sikreto ng nakaraan na sabi niya, at kung bakit ayaw niya kay Ice. Isa pa, para sa pangako niyang pagbibigyan akong makasama ang mga anak ko. Alam kong hindi ako nag-iisa sa misyon ko, kagaya ng dati, I was tailed. Posibleng narito si Cent, nagbabantay sa galaw ko. O posibleng may iba… Kahapon kasi ay galit na nag-report si Noah kay Helio dahil nalaman na kung sino ang tumapos kay Agent Norman, ang ginawang bantay kay Cent para masigurado na hindi gagawa ng ibang plano ang isa. Agent Norman’s killer was no other than Cent and Noah was in rage. Ano na raw ang nangyari kay Cent at iba ang ginawa sa pl
ICE“Libby…” Lumingon si Libby at ngumiti. Her typical smile, shy and aloof. Nilapitan ko siya at tinabihan. “I am looking for you.”I was really looking for her. Naisip ko kasi ang sinabi ni Chloe na dapat alam ni Libby ang plano kong ipa-dissolve ang marriage namin. Chloe was right, I can’t let Libby live with a false hope. Hindi man niya ini-initiate ang pagiging mag-asawa namin, yet, nababasa ko sa mga mata niya na umaasa siya. Umaasa na hindi ko siya iiwan at pababayaan. “I brought the boys here.” Tiningnan ni Libby ang dalawang anak ko na naglalaro sa tabing dagat. “I—I’m sorry that I didn’t ask your permission, Sid. I hope you d—don’t mind. I—”“No worries.” My eyes landed on Anghel and Axel playing in the bay. I smiled at them when they turned and looked at me. Kauuwi ko lang ng hotel dahil sa Doze ako nakatulog. I was with Trace last night. Pinag-usapan namin ang plano niya kapag hindi pa rin umamin ngayong araw si Louisianna. Kahapon ay napaamin lang ni Trace si Louisianna
YUMI “Ito na ang lugar…” sabi ko nang makita ko na ang arko na sabi ni Helio ay landmark papunta sa mansion ni Liza Pratts. Narito kami sa dulong munisipyo ng Southern Salvacion. Louisiana just gave me a glance and didn’t utter a word. Kanina pa siya tahimik. She’s good at acting casual, but it's obvious she wasn’t because I can still read in her eyes that she didn’t trust me. But who cares? Pareho lang naman kami na walang tiwala sa bawat isa. Ipinagpatuloy ko ang pag-drive hanggang marating namin ang mansion na sabi ni Helio ay doon nagtatago si Liza Pratts. Palapit pa lang kami sa gate ay bumukas na iyon. Hindi na ako nagtaka dahil nasabi na sa akin ang tungkol sa lugar. Everything in the area was controlled by AI. Technology, indeed. Bumaba na kami ni Louisianna sa kotse after I parked it. Nauna siyang lumakad palapit sa isang babaeng nakatayo sa may entrada ng mansion na naghihintay sa amin—si Dr. Liza Pratts. I heaved a deep breath. Liza Pratts was like a ghost standing be
ICE“Trace!” tawag ko sa isa na malayo pa lang ay wala na akong naririnig kung hindi ang sunod-sunod na pagmumura niya sa mga kausap. Tamang tiningnan lang ako ni Trace. Kasunod ay sinabihan niya sina Cash at ang ibang mga kausap na lumabas na. “What happened?” tanong ko agad palapit pa lang sa pinsan ko. Hindi ko rin gusto ang nalaman na nakatakas si Louisianna. Ang babaeng ‘yon lang ang paraan ko para mahanap ang headquarters ng Incognito, para mahanap si Yumi.“Where’s Libby?” kalmadong tanong ni Trace na pinagtaka ko. Why does Trace need to ask me about Libby? Halos dalawang buwan na kami rito pero ngayon niya lang yata naisip itanong kung saan si Libby. “Why?” I curiously inquired. “She’s your wife, right?” ani Trace at hindi ko alam dahil may kung anong painsultong tono ang nasa boses niya. “Is it wrong to ask for her?”“Fuck it off, Trace…” Napailing ako. “I know you better than that. Sabihin mo na agad. Why are you looking for Libby?”“Libby was the one who helped that she
YUMI “Where are you, Loui?” Kalmado ang tono ni Helio. Ang tanong niya ay para sa kapatid na hindi naman siya maririnig dahil nawawala. Tatlong araw na mula nang makabalik ako sa Samar pero dahil sa balitang tumakas si Louisianna ay nakabalik na naman ako rito sa Salvacion. “I don’t know how long since Loui escaped, Rose, but…” Liza sighed, “but there is someone helping her for sure. It’s impossible she can get away from here that easily.” Liza’s right. Imposibleng basta makatakas si Louisianna maliban kung may tumulong na taga-Incognito rito. Imposibleng basta mapasok ang area na pinagtataguan ni Liza kung hindi kabisado ang pasikot-sikot papunta at palabas dito. “I am worrying for Loui,” Liza added. “Loui was depressed with what happened to Franco. She was only acting fine but I know she’s not…” Nasa boses ni Liza ang pag-aalala. “I hope we can find Loui before she completely loses herself, Rose.” Napangisi ako. Ano pa ba ang ikakabaliw ni Louisianna ay baliw na rin n
ICE“Chloe…” tawag ko sa isa na kausap ang tiyahin niyang si Rafaella Esposito Ivanov. Nilingon ako ni Chloe at malungkot na ngumiti. Nagpaalam siya sa kausap at saka lumakad palapit sa amin nina Anghel at Axel. Kasama ko ang mga anak kong lalaki at kararating lang namin dito sa Bulacan. Dito dinala ang labi ni Don Raymundo Esposito at ang sabi ay bukas na ang libing. Hindi na patatagalin ni Alguien ang lamay dahil kumpleto na rin naman silang mga Esposito na narito. “Hi,” bati ko kay Chloe. She looked exhausted. Kung makikita lang siya ni Trace ngayon ay siguradong pipilitin ng isa na magpahinga na muna siya. “My condolences.”“Ate Chloe…” naiiyak na sabi ni Axel at yumakap na sa beywang ni Chloe. Anghel hugged Chloe next. “Boys…” Chloe cried and lovingly caressed the back of my sons’ heads. This time ay hindi na muna niya itinama ang tawag ng dalawa sa kaniya.I breathed deeply while looking at Chloe consoling my sons. Wala akong planong pumunta rito kung hindi lang dahil sa kan
YUMIInvolving myself in this stupidity of Louisianna is truly a trouble to the capital T. And playing as my mother’s puppet is sickening to the capital of I and not S. It was because I… I hate myself for this. I hate myself for being Incognito’s finest and strongest Sicarius. And I hate being my mother’s daughter. Wala na si Cent sa Incognito at soon ay isa na sa target ng grupo kaya ako na lang ang natitirang panlaban sa tingin ni Helio. Lucky Cent dahil hindi lang siya pinagtutuunan ng atensyon ngayon dahil busy pa ang lahat kay Louisianna—ang babaeng walang pahinga sa kasamaan at kademonyohan ng utak. Namatayan na ng ilang ulit pero importante pa rin sa kaniya ang gumawa ng kawalanghiyaan.Louisianna’s grieving, I get it. Namatay ang pinakamamahal niyang asawa at paboritong anak. But the fuck with her kept on fighting for what ironic reason—which is… nothing—is stupidness to the highest level! Nothing, indeed! Wala naman talaga kasing pinaglalaban si Louisianna kung hindi katanga
ICETiningnan ko ang oras, isang oras na lang at darating na ang private plane ng FSO na susundo sa akin. Paalis ako papuntang Mexico at may kailangan ang apat sa akin. Kailangan na wala sana akong pakialam kung hindi lang dahil involve si—Tawag ni Trace ang sumunod na umistorbo sa akin. “What’s this time?” tanong ko agad sa pinsan kong wala na naman gagawin sigurado kung hindi ang kumbinsihin ako na huwag umalis sa Foedus. “Na-miss lang kita, masama ba?” pang-asar na tugon niya. “Kung wala kang importanteng sasabihin ay sige na.” Mabuti pang tapusin ang usapan namin agad at wala akong plano makipag murahan sa kaniya sa telepono. “Paalis ka raw?” tanong ni Trace na ikinakunot-noo ko. Bakit parang huli na siya sa balita? “May pa-party kasi si Chloe mamayang gabi. Despedida party namin bago ang international cruise na pinangako kong honeymoon namin sa kaniya. Baka lang gusto mong pumunta. Sa Baguio gaganapin ang—”I ended the call. Hindi ako interesado. At alam ko ang tungkol sa part
YUMI“What’s that?” tanong ko kay Rex nang ilapag niya ang isang sobre sa harap ko. “Want me to read it to you or you will check it on your own?” He grinned. “Kagaya ng sabi ni Izzy ay normal na ang mga mata mo. Malinaw kagaya sa mga bata.” Nilingon nito si Izzy na nilalaro si Yara. Nilapitan ni Rex si Yara at binuhat. “Da-da…” Yara uttered and smiled at Rex. She giggled next when Rex kissed her cheek. Napangiti ako kay Yara na hinila ang tainga ni Rex. Dada ang tawag ni Yara kay Rex at Didi naman kay Gigi. “Art should marry you one day, Yara…” bulong ni Rex sa baby ko na humagikhik dahil akala nakakatawa ang sinabi ng isa. “They are cousins,” paalala ko kay Rex. Hindi magkadugo ang anak niya at anak ko, pero dahil kinokonsidera pa rin si Art na isa sa mga anak ng pinsan ni Ice na si Brix Silva ay naisip kong sabihin ‘yon. “They’re not,” kontra ni Rex sa akin at muling pinanggigilan si Yara. Rex was so fond of Yara kahit noon pa. Malambing naman talaga ito kahit pa sa mga anak.
ICEKanina pa ako paikot-ikot. Hindi ko makita ang mga bata at hindi ko na rin makita si Yumi. Kahit ang Fumagalli pa na ‘yon ay nawala na rin bigla. I saw Rex. Naisip ko siyang lapitan pero nagbago ang isip ko. Saka ko na siya kakausapin. I can’t trust him. Kahit anong anggulo ang tingnan ko kung bakit sila sabay ni Mayumi bumalik ng Pilipinas, hindi ako maniniwala na hindi niya alam dati na buhay ang isa. “Where’s the four?” tanong ko kay Genesis nang lapitan ko ito. “I saw Libby take them,” Genesis replied. “Kakatapos ng kasal at sabi ni Libby gustong magpahinga ng mga anak mong babae kaya samahan na lang niya sa room nila. Sinama na rin niya pati sina Axel at Anghel.”Tumango ako. Hindi nawawala ang apat, nasa kuwarto lang nila. That’s good to know. “I saw Dominus…” ani Genesis. “Nakita ko siya papuntang elevator. Iyong kasama ni Rex na guwapo naman ay nasa labas na. Mukhang paalis na sila at hinihintay lang si Dominus.”“Guwapo?” I sneered dangerously. “Kailangan may adjectiv
YUMI“And no matter what you do and what you want, I promise that I will always be beside you... supporting you... loving you. Well, I don't need you to make hell a paradise for me, for we don't need it. Why? Because we already have our own paradise, meu Patricio. Our gangsta' paradise…”That was Chloe’s answer to what Trace said and promised earlier. They were so cute. And I admit apektado ako sa mga pinagsasabi nila kanina pa. From Trace’s to Chloe’s vows, pinakinggan ko lahat. When Trace said kaya niyang gawin paraiso ang impyerno para kay Chloe, napangiti ako. Well, that’s metaphorical, of course. And Trace was referring to the life we have in underground society. Yes, magulo ang buhay Mafia. Delikado. Pero ano man ang hinaharap namin ay nasa amin na ‘yon paano iha-handle. We could fight and survive. Or we could take defeat and wait for our death. Hindi ko maiwasan hindi sulyapan na naman si Ice. Kanina pa kami parehong sigeng tingin lang sa bawat isa. Kanina pa rin kinikilig si
ICEKasal ang pinunta ko at hindi libing kaya… I puffed out some air. Tama na. Ayoko na munang isipin ang mga naganap sa sixth floor kanina. And I’d done this before, right? This exact faking of my emotions. Though this time it’s heavier… Still, if I did it before then I could still manage to do it again. Inikot ko ng tingin ang bulwagan. Masaya ang lahat. At dapat makisaya rin ako pero hindi ko magawa. Ang tanging magagawa ko lang ngayon ay maging kalmado hanggang matapos ang kasal at saka pag-isipan kung ano ang pinakamaganda kong gagawin para hindi masyadong masaktan ang mga anak ko. Masasaktan sila. They will. Matatalino ang mga anak ko at hindi na magiging effective sa kanila sa susunod ang mga dahilan ko para kay Yumi kung bakit hindi nila pwedeng lapitan pa. Sa susunod ay magtatanong pa rin sila kung bakit hindi pa rin nila makakasama ang mama nila kahit nagbalik na. Magtatanong sila lalo at kanina pa palipat-lipat ang mga tingin nila sa amin ni Yumi. And when Gigi stood nex
YUMIMistula na lang akong dahon na nagpaanod sa tubig nang isama ako nina Nite at Isagani sa lobby. Ang sabi ni Rex ay kung kailangan ko pa ng ilang minuto ay sasabihan na lang nito si Trace, pero hindi na, pareho lang ‘yon. Magkikita pa rin naman kami ni Ice kahit anong mangyari. At ayoko naman na para akong paespeyal na iniintindi rito dahil sa pag-iyak ko.Next, I can feel the gaspings of everyone who knows me when we were at the lobby already. Kahit si Elliot ay nilapitan ako para kumustahin. And why not? It had been years. Sabi nga ni Ice ay matagal ang two years niyang paghahanap sa akin at pag-aalala. Pare-parehong mahigpit na yakap ang ginawa ng triplets sa akin at sinunod-sunod ng mga tanong. Nahinto lang sila nang lapitan ako ni Cent at yakapin din ng mahigpit. She cried sorry and whispered that we need to talk. After Cent, I was left standing alone. Observing. Waiting for the ceremony to start. I was upright and seemed fine but I… I ain’t.Ang totoo, kinakaya ko na lang
ICEExplanation. Iyon lang ang kailangan ko para maunawaan ang ginawa niyang pag-iwan sa amin ng mga bata. Pero bakit hirap na hirap siya?“Hinanap kita…” masama ang loob kong wika nang naulit ang pananahimik niya. “Para akong gago na kung sino-sino ang kinakausap. Sinusuhulan kahit sino para makita ka lang.” I balled my fists. “Trace was right when he told me that I will never find someone who doesn’t want to show herself. Probably, all along… Trace knew.”Hindi ko pa nakakausap si Trace pero hinala ko iyon. Iniisip na baka pati siya ay alam noon pa na niloloko ako ni Yumi. Kaya pala noong sabihin kong bulag itong isa ay nagulat si Trace, alam niya mula simula na hindi bulag ang asawa ko. Kasama niyang pinagtakpan ang kalokohan ni Mayumi kung gano’n. I stared at Mayumi. Still, no words coming from her. She doesn’t want to explain. “What’s the reason, Mayumi?” parang ewan na tanong ko ulit. At sa pananahimik niya ay lalong sumasama ang loob ko. Lalo niyang dinadagdagan ang galit ko
YUMI“What now, Mayumi?” muling tanong ni Ice. “Pagtapos ng kasal bago tayo mag-usap,” I replied with all my defiance. I cocked my head up. Ice must know I won't tolerate his madness. Hindi niya ako pwedeng binabantaan na lang basta. Pero… Pero bakit kasi ako apektado? Bakit ako natatakot? I already have plans in my mind for this moment. Saulado ko na ang dapat sasabihin at gagawin ko. I should be composed. Iyon ang paulit-ulit kong nilagay sa utak ko kaso… iba pala kapag tunay na ang senaryo at kaharap ko na siya. Ice snorted. “Hindi kasama sa pagpipilian ‘yang pagtapos ng kasal na ‘yan. Ano?” He glared at me. “Simulan ko na ba ang gulo?” I counted one to three… Then, breathed in and out simultaneously. Tiningnan ko si Gigi. “Is it—” I sighed. “Is it okay, Gigi, if you leave us? I—I need to talk to Isidro first. Please…” Gigi sternly looked at me. He glanced at Ice that the latter returned with his death stare. “Are you sure you wanna talk to him?” he concernedly asked. “I co
ICEBuwisit.Ito na ang pinaka sa lahat ng pinaka buwisit na ginawa sa akin ni Trace. Pagdating sa airport ng Los Angeles para sa stop over ng sinakyan kong eroplano ay hindi na ako dumiretso ng Guadalajara. Nag-book ako agad ng ticket pabalik ng Pilipinas. Kahapon pa ako nakabalik ng bansa pero hindi ako nagpapakita kay Trace. Nandito na rin ako sa Baguio pero sa katapat na hotel tumuloy. It was all because of my longing to talk to Mayumi first. I wanna see her first and hear her explanations. But all I was looking for turned to nothing. Ang sabi ni Zeno sa akin ay wala sa hotel kung saan sila tumutuloy si Rex. Kung wala si Rex sa hotel ni Trace ay maaring wala rin doon si Mayumi. Even Giuseppe Fumagalli wasn’t there.And that fucker! That Fumagalli! Siya ang nagtago kay Mayumi ng dalawang taon. At siya rin ang—Fuck! My phone’s ringtone disturbed my thoughts. Si Trace. Ayoko sanang sagutin para makaganti man lang pero para saan patulan ang kalokohan ng pinsan ko? Whatever Trace