1 - BREAK-UP and SCHOOL

ROB (the break-up scene)

Napapikit ako nang madama ko ang sariwa at napakalamig na simoy ng hangin sa kabuuan ng mukha ko.

Naglalakad-lakad kami sa may dalampasigan habang hawak-hawak ko ang mga kamay ng kasintahan kong si Enna.

Natanaw ko rin mula sa function hall ang mga barkada namin na masayang nakikipag-sayawan at nagka-siyahan. Magda-dalawang linggo na simula noong nag-summer break na kami at sa loob ng dalawang linggo ay naging abala kami sa praktis ng musicale sa isang contest na ginanap sa resort na pinagma-may-ari ng isa sa mayaman naming kaklase na sina Issa at Seth Martinez.

Sa loob ng dalawang linggo na 'yun ay hindi naging madali -- lalo na sa pagitan nina Issa at Enna.

Aware ako na may gusto sa'kin si Issa noon pa, ngunit hindi ko rin naman matanggi si Issa dahil kaibigan ko siya, but she learned her lesson and everything is back to normal.

I turned to face Enna and smiled, "I'm glad that you're back, Enna," I shooked my head as I remembered how exactly she left the other night. I made a huge mistake and I regretted it, "Alam mo ba na sobrang lungkot ko nung gabing sinabi mo na iiwan mo na ako? I can't imagine my life without you, Enna."

She looked into my eyes and I knew that anytime, iiyak siya. I caressed her cheeks, "Why? May problema ba, En?" I asked, worried. I don't know but I suddenly felt my heart so heavy. Kinakabahan ako ngayon.

"Rob," she said softly and held my hands.

Binanggit niya lang ang pangalan ko pero alam ko na hindi maganda ang kalalabasan nito, "What is it, En?"

"I think you misunderstood, Rob," Sabi niya at napa-buntong hininga. She turned her gaze to the calm and peaceful seashore, and continued, "I came back for the show. Pinabalik ako ni Issa and I chose to came back for the performance. I didn't come back for you, Rob. Not now."

"But why? En, alam ko naging makasarili ako. Wala akong kwenta, I am aware of that! Pero En ... Para sayo ay gagawin ko ang lahat. I will do my best para ibalik yung dating ako," hindi ko na mapigilan ang sarili kong humikbi at niyakap ko pa siya ng mahigpit. Nararamdaman ko na umiiyak na rin siya, "I can't afford to lose you, Enna."

"I know that, Rob. I can see that you've done everything para mabalik ka lang sa dati mong landas," she said and turned her gaze at mine, "But it hurts so much, Rob, to the point na ang hirap-hirap kalimutan. Alam mo 'yung pakiramdam na naging etchapwera ka?"

"En ..." I said but she smiled bitterly.

"Well, nag-usap na kami ni Issa and she said that she is sorry about everything. In fact, I'm trying my best na maging okay kaming dalawa."

"'Yun naman pala. Why can't we get back together?"

"It's not that easy, Rob. Masakit pa rin kasi kaya sana ay hayaan mo munang maghilom ang sakit at sugat na ibinigay mo," she responded as she wiped her tears awa.

I hugged her tightly, "Enna, I can't do this."

"I'm sorry, Robespierre. I'm sorry. Please, let me go. Hayaan mo na ako," that's what she said and she left me alone.

Right after that mini-heart break scene, hindi ko na nakita si Enna. Sabi ng nga kasama namin ay sinundo na siya ng mga magulang niya.

I tried to call her every single day and I often visit her at their house, pero wala siya at ang pamilya niya.

Kinuha ko naman ang phone ko at kaagad hinanap ang pangalan ni Chia sa phonebook ko. Nang makita ko na ay kaagad kong pinindot 'yun at tinawagan.

"Hello, Rob?"

"Chia! May tanong lang ako."

Narinig kong tumawa si Chia sa kabilang linya, "Hulaan ko, about kay Enna 'yan, ano?"

Napakamot naman ako sa batok ko at napatawa ng mahina, "Oo sana. Lumipat na ba sila? I mean, palagi ko nalang kasing nadadatnan na wala na sila ng mommy niya sa bahay nila."

"Huwag ka mag-alala, babalik din ang ex-girlfriend mo," pabirong sambit niya at tumawa pa ng malakas.

"Nakakatawa naman, Chi."

"Nagbabakasyon lang sila. Don't worry, hindi ka iiwan nun."

I smiled weakly. Iniwan na nga ako e, but I will make sure that Enna will be mine again, "Sige na, thank you nalang. Bye."

I ended the call and wished for one thing. I hope that everything will be fine.

I don't want to end my story here. No. But, may pag-asa pa nga ba? Baka naman ay ako nalang pala ang nagmamahal at lumalaban pa.

Do I still have to fight for my feelings? Pero what if ...

Argh! Ano ba naman 'tong pumapasok sa isipan ko? Kung anu-ano nalang talaga naiisip ko e.

Dapat nga ay i-focus ko ang future, advance mag-isip.

x x x x x

I took a deep breath as I observed and wandered my eyes at the surrounding. I had seen some familiar faces and some were students walking around the school area. 

Welcome back to school, Robespierre Olivarez.

Kinuha ko ang backpack ko sa backseat at lumabas na rin sa kotse ko. I  wandered my eyes around the area na tila ba na parang new student ako sa school na takot na takot na maligaw kung saan-saan.

Napahawak ako sa dibdib ko at nararamdaman kong mabilis ang pintig ng puso ko.

"Ano ba naman 'to? Parang tanga naman. Bakit parang naninibago ako?" 

Hindi ko talaga maintindihan ang nararamdaman ko. Naisip ko rin na baka siguro nagkaka-ganto ako dahil hindi ako sanay na pumasok na walang Ardienna Salve sa tabi ko.

I sighed and walked towards the gate at inilabas ang school ID ko. Pina-verify ko 'yon para mabukas ang lagusan ng portal ng gate.

Nang tuluyan nakong maka pasok ay nag-karambola ang mga tao. Nakita kong nagsi-siksikan at abala ang iba sa pag-abang sa waiting shed o sa tambayan.

Hindi rin sa pagmamayabang pero maraming nakakakilala sakin sa school namin dahil na rin sa part kami ng kung anu-anong groups and organizations. Syempre, kapag friendly ka ay marami kang kakilala talaga at kaibigan.

"Hi, Rob," napalingon ako sa kanan nang may tumawag sa pangalan ko. Hindi ko siya kilala pero binati ko rin naman siya pabalik.

Nanlaki pa ang mga mata ko nang biglang tumili ang babaeng 'yun. Napa-iling na lamang ako at nagpatuloy sa paglalakad.

"Hey! How's your summer, Rob?"

"Good," napatango ako at sinagot ko rin naman ang ka-batch naming babae. Hindi ko alam ang pangalan niya pero ang alam ko ay ka-batch at ka-block namin siya. 

"Ang gwapo talaga ni Rob," hindi sinungaling ang mga tenga ko at mas lalong hindi ako bingi na narinig ko pa ang tilian ng mga babae sa may gilid ko lang.

Ningitian ko na lamang sila at pinagpatuloy ko nalang ang paghahanap sa mga nawawala kong mga barkada.

Dumaan ako sa may Faculty Room ng Senior High Department at nagbabasakali na makita ko rito ang squad. Hindi nga ako nagkamali at nakita ko silang nag-kumpulan sa announcement board.

Napansin naman ako ng best friend ko na si Tim, "Uy, bro," kaagad niya naman akong niyakap ng mahigpit , "Namiss kita, bro! Sobra!"

"Tumigil ka nga d'yan, Tim. Napaka-OA mo talaga. Makayakap ka sa'kin e parang hindi tayo nagkita kahapon eh," sabi ko naman sa kanya.

Pabiro niya naman akong sinuntok sa mga braso ko, "Bakit? Bawal ka na bang ma-miss ngayon? Mga babae d'yan, miss na miss ka kaya dapat ako rin, mas miss ka!"

Napatawa at napa-iling na lamang ako sa tinuran niya at tinignan ang sectioning namin sa may board.

As usual ay walang nagbago sa list ng students. Magkaklase pa rin kaming lahat at napako ang tingin ko sa isang pangalan.

"Hoy, Carseth!" nabaling ang atensyon ko nang tinawag ni Tim ang kambal ni Issa na si Seth na siyang nakatayo lang pala sa gilid.

"Yow, guys!" lumapit naman siya sa gawi namin ngunit hindi ko siya pinansin. Sa totoo lang ay hindi kami close ni Seth. Hindi ko alam pero siguro dahil may gusto siya kay Enna noon at tila may namumuong pader sa aming dalawa.

Kung si Issa ay may gusto sa'kin, si Seth naman ay may gusto kay Enna. Pero simula nung musicale na ginanap sa resort nila ay nag-kaayos na ang lahat. Pero ayaw ko rin na ako ang mag-first move na kausapin siya kahit na parte na siya ng grupo.

"Good morning, Rob," napalingon naman ako kay Seth na siyang bumati. Aaminin ko na nagulat ako dahil hindi ko inakalang kakausapin na niya ako.

"U-uy. G-good morning din," nauutal na sambit ko. Hindi ko alam kung ano ang sasabihin ko sa kanya pero pinilit ko namang maka-isip ng topic, "N-nasaan na pala ang kambal mo? Parang hindi ko siya napansin kasi."

Kita ko na bahagyang hindi niya inaasahan na sasagutin at kakausapin ko siya ngunit sumagot rin naman siya at ngumiti pa, "Hindi ko rin napansin e, but for sure ay kasama niya na naman si Ford," sabi niya at nakita kong napa-irap siya, "Nakakainis na nga e. Bukambibig nalang niya palagi si Ford."

Napatawa naman si Tim at inakbayan pa si Seth, "Ayaw mo ng ganon? At least naman ay nagbago na siya. The rude and bratty Issa is gone. Well, thanks to Ford."

"Nakalimutan mo naman ang kaibigan natin. Thanks to TEAM PIRENA. Kung hindi sa kanila ay malamang hindi mare-realize ni Issa ang lahat ng pagka-kamali niya --"

Napa-buntong hininga na lamang ako at mas pinili kong huwag na marinig ang kwentong 'yan.

Parang sumisikip ang dibdib ko kapag pinaalala na naman sakin ang bagay na nagawa ko. Nasaktan ko ang mga barkada ko, nawalan ako ng oras dahil nakatutok ang oras ko kay Issa na dapat ang oras na 'yun ay ibinigay ko sa kanila at sa girlfriend ko. 

Dahil nga sa nawalan ako ng oras, nawalan ako ng oras sa girlfriend ko mismo, at ngayon ay nawala na siya sa piling ko.

"Ang tagal naman ng girlfriend mo, Tim. Nasaan na ba yun?" narinig kong tanong ni Seth kay Tim.

"Papunta na 'yun dito. Sinundo niya pa si Enna sa kanila -- " hindi natuloy ni Tim ang sasabihin niya nang biglang inambahan siya ng yakap ng girlfriend niyang si Sorschia, "Eto na pala hanap mo, Seth. Hi baby!"

Niyakap naman siya ni Chia, "Hey, baby. Missed me?" 

"I super duper missed you, my baby."

Kahit kailan talaga ay napaka-harot ng dalawang mag-jowang 'to. Nang maalala kong nandito na si Chia at nagsimula na namang nag-karera ang puso ko at tila may mga paru-parong nagdigmaan sa tiyan ko nang makita ko siya na kasunod ni Chia. 

Tila nag-slow motion ang lahat nang makita ko siya lalo na ang ganda ng mga ngiti at munting tawa niya.

"Halika na."

"Ay, gago," napamura ako sa gulat nang hinawakan ni Ryle ang mga balikat ko. Napahawak ako sa dibdib ko at  mahinang binatukan ko siya, "Nakakagulat ka namang hayop ka!" 

"Sus, bro. Makipag-balikan ka na kasi sa kanya. Sa mga titig at mata niyo ay halatang in love pa kayo sa isa't-isa," napa-iling na lamang siya at hinabol niya si Chia para sabay sa paglakad.

Napayuko naman ako at sumunod na rin sa kanila. Nakayuko pa rin ako sa paglalakad nang biglang may nagsalita sa tabi ko, "Kumusta ka na pala, Rob?" napalingon ako sa at hindi ko napansin na kasabay ko pala siya sa paglalakad.

"O-Okay lang naman ako. Eh, ikaw ba?"

"Okay lang din naman, sobrang namiss nga kita e," kaagad niya namang hinawakan ang mga kamay ko habang naglalakad. Pakiramdam ko ay aatakihin ako sa puso nito sa sobrang kilig.

Damn you, Enna. Ano bang ginagawa mo sa'kin?

"Kailan ka pa ba nakauwi?" tanong ko naman sa kanya.

"Nung isang araw pa. Nag-bakasyon lang naman kasi kami sa General Santos," sabi niya naman at napatango naman ako.