Makalipas ang ilang sandali ay nagpunta sina Lara sa may dalampasigan, inaakay nila ang kaniyang ina na noo'y aliw na aliw sa alon.
"Naku, anak. Hindi pa tayo nakakapagbakasyon ng gaya nito, ang saya ko." Magiliw na sambit ng ginang.
"Naku, nay, masaya rin ako dahil kasama ko po kayo..." ngiti naman ni Lara. Nakasunod sa kanilang dalawa sina Alana at Veronica na nakikitawa rin habang pasimpleng naglalakad sa buhanginan.
"Naku nay, pinaplano nga namin na isama ka sa outing namin soon, sa graduation namin..." singit ni Veronica sa sandaling iyon.
"Mabuti nga ito e, kasi napaaga ang gala natin, baka kasi...hindi na ako makaabot sa graduation ninyo." Masayang sambit ng ginang, pero sa sandaling iyon ay napatigil ang tatlo. Nakikiramdam sila sa pagkakataon.
"Naku, h'wag naman po kayong magsalita ng ganiyan nay, malapit na naman ang gradudation ah, 'di ba, sabi mo pa nga po, ikaw ang dapat lalakad kasama ko." Agap ni Lara sa sandaling iyon.
It's getting late that time, nasa kwarto si Lara kasama ang kaniyang ina. "Good night, ma." "Good night, anak." "Pahinga ka na po." "Sige, ikaw din, matulog ka na." "Opo, magpapahangin lang ako saglit." Sabi pa ni Lara sa sandaling iyon. "Sige, basta huwag kang magtatagal ha." "Opo." Nang makatulog na ang ginang ay siya ring paglabas ni Lara sa cottege room nila, hindi pa siya dinadalaw ng antok. Nasa kabilang cottege sila Veronica, Alana at pati na rin ang mga boys. Nang makalabas siya ay balak niyang puntahan si Alana sa kwarto nito. Dahan-dahan siyang naglakad papalapit sa kwarto, at kumatok, kaso...walang sumasagot sa loob. Iniisip niyang baka tulog na ito. Pero dala na rin ng kuryusidad ay binuksan niya ang pinto. Nang mabuksan niya ito ay narinig niya ang mahihinang ungol mula sa loob ng banyo, tila nag-uusap ito sa kung sinuman doon. Napaawang ang labi niya nang marinig niya nang hindi inaasahan ang mga salitang iyon. "Uhmm...Sige pa, faster! faster!" "Shit! I'm alm
Walang imik silang dalawa sa sandaling iyon, tanging mga kubyertos lang ang naririnig nila sa hapag. Tumikhim ang inay ni Lara saka nagpapalit-palit ng tingin sa dalawang nasa magkabilang dulo ng lamesa. "Ah, hija, ba't natahimik yata ang paligid ngayon, may...problema ba?" tanong pa ng matanda. Naubo si Lara sa sandaling iyon dahil kahit anong pilit niyang pagtago ay kapansin-pansin pa rin ang pangingibabaw ng kahihiyan niya, ni hindi siya makatingin kay Leon na noo'y pasimpleng nakangiti at sumisipat sa gawi niya. "Naku 'nay, baka masama lang ang gising ni Lara, hayaan n'yo po, sasamahan ko siyang mag-stretching mamaya." Pilyong sambit ni Leon. "Oh siya, sige hijo, mabuti 'yan nang hindi matamlay itong anak ko." Ngiti ng ginang saka muling kumain ng pagkain na nasa hapag. Sila lang tatlo ang nandoon dahil nasa dalampasigan ang mga kasamahan nila. Sila nalang kasi ang tanghaling nagising. "Sige, mauuna muna ako, pupunta muna ako sa banyo, maiwan ko muna kayo ha," baling ng ginan
Panay harutan sina Alana at Adam sa oras na iyon habang nag-uusap naman sina Veronica at Paul, nasa dulo sina Lara at Leon na rason para makita ang nasa unahan nila, the bachelors are paddling the boat. Kalmado ang dagat kaya madali silang nakapagsagwan papunta sa isla."Lara, pwede naman siguro tayong bumalik, baka kasi maabutan tayo ng alon," medyo kabadong sambit ni Alana."Sus, nandito na tayo, ano ba, malapit na tayo oh," sabi pa ni Veronica na bet na bet talagang pumunta."Saglit lang naman tayo doon." Sabi pa ni Lara na desididong nakatingin sa isla."Well, let's treat this as our leisure time, guys, huwag kayong masyadong magpanic," sabi naman ni Adam na noo'y binibilisan ang pagsagwan."Siguraduhin n'yo lang ah," Alana pouted her lips.Hindi nagtagal ay nakarating na sila sa isla kung saan bumungad sa kanila ang isang maputing buhangin, nagkalat sa dalampasigan ang mga tuyong kahoy tanda na walang nakakarating doon at walang ibang tao. Marami ang mga bato sa gilid at maraming
Nang makarating sa resort ay agad silang humingi ng rescue team at kapulisan para madakip ang lalaking mandurokot na nasa isla. Pinalibutan ng magkakaibigan ang dalaga na noo'y aligaga at hindi pa makausap ng matino. Makikitang emosyonal ito at halatang takot na takot."Parating na ang ambulansya," ani ni Lara."S-salamat ha...""Kung gusto mo, ihahatid ka na lang namin sa inyo?" suhestyon naman ni Leon."Teka, teka, anong nangyayari dito?" mabilis na dulog ng mama ni Lara, halatang hindi alam ang nangyayari."Nay, narescue po namin siya sa kabilang isla.""Dyos ko? Anong nangyari sa kaniya?""Nahostage po, at minolestiya." Si Veronica ang sumagot."Oh dyos ko, taga saan ka ba hija? Nasaan ang mga magulang mo?"Hindi sumagot ang dalaga, nakatingin lang ito sa matanda."Pamilyar po ang mukha n'yo," sabi pa ni Stephanie."Ha?" kurap ng ginang saka tumingin sa magkakaibigan."Ikaw ba 'yan nanay Lorena?" sabi pa ni Stephanie.Nagulat ang ginang saka napakurap-kurap."B-bakit mo ako kilal
"Lara." Iyon ang narinig ni Lara na muling nakapagbalik sa kaniyang guni-guni. It was Leon."Hmm?""Okey ka lang ba?" Nasa veranda silang dalawa ngayon habang hinihintay na matapos ang masinsinang pag-uusap nina Stephanie at ng mag-anak. Nasa pribadong kwarto ang mga ito."Hmm, oo. Pero, hindi ko lubos maisip na..." umiling si Lara."Na isa kang Villa Verde?" si Leon."Oo.""Kilala ang pamilya mo sa larangan ng manufacturing ng textiles, pati exporting ng mga leather, wool at ibang fabrics." Sabi pa ni Leon kay Lara. Mas lalong nangilabot si Lara sa sandaling iyon."Hindi talaga ako makapaniwala na mayaman ang papa ko, ang sabi kasi ni mama sa akin...""Let's understand her, Lara. Ginawa ng mama mo ang alam niyang makabubuti sa'yo, hindi natin siya masisisi.""Kaya pala gusto niyang umalis kanina, gusto niyang hindi makita si Stephanie...""Yes, kaya kinutuban na ako kanina." Si Leon ang nagsalita.Napalingon sila sa likuran nila nang marinig ang paglapit ng tatlo. Maayos na ang mukh
Nagising si Lara sa sandaling iyon, nilalamig siya dahil sa AC ng kaniyang kwarto. Katabi niya ngayon ang kaniyang inay, mahimbing itong natutulog habang nakayakap ito sa kaniya. Dahan-dahan niyang kinuha ang kamay nito saka marahang bumangon. Nang makatayo siya mula sa hinihigaan ay nagdesisyon siyang pumunta muna sa may bintana. Tinabig niya ang makapal na kurtina mula roon. Nasilayan niya ang kabuoan ng metro Manila, tanaw niya ang malalim na gabi at ang makislap na mga ilaw na siyang nagpapaliwanag sa ibaba. Nasa itaas siya ng building, kung saan nandoon ang unit ni Leon. Ngayon lang siya nakaranas ng ganito, napag-isip isip niya na malayo na ang nagbago sa buhay niya nang makilala si Leon."Ikaw na po ang bahala sa'kin, oh diyos ko." Napatingala siya sa maitim na kalangitan.Napalingon din siya sa gawi ng kama, kung nasaan ang kaniyang inay. Ngayong alam na niya ang tunay niyang pagkatao, parang hindi pa rin siya makapaniwala, para siyang nananaginip. Kung noon pa pala siya itina
Sa kabilang banda. Hindi mapigilan ng kaniyang ama at ina si Angela na noo'y nagwawala sa kaniyang kwarto. Kararating lang ng mag-anak mula sa Jordan nang makarating sa kanila ang balita na na-postpone ang kasal ng kanilang unica hija at hindi na ito matutuloy."Angela, anak...buksan mo ang pinto!" sabi ng ginang."No! Leave me alone! I wanna die!" sigaw pa ng dalaga sa kabilang kwarto."Habibi, makinig ka sa mama mo, please!" dagdag pa ng kaniyang ama na noo'y nag-aalala na rin."Manang, give us the spare key! dali!" sigaw ng ina nito na natataranta na. Alam kasi nila na suicidal ang anak nila, at alam din nila kung ano ang kaya nitong gawin."No, please! Ayoko na! Ayoko na! Huhuhuhu! I hate this life!""Angela!" sigaw pa ng ina nito, umiiyak na rin ito habang minamadali ang pagpasok ng susi sa pintuan.Mabuti na lang dahil nang mabuksan nila ang pinto ay hindi naituloy ni Angela ang pagtarak ng kutsilyo sa kaniyang tiyan, dahil mabilis itong naagaw ng kaniyang ama."Habibi! No!""No
Napagdesisyonan ni Leon na magpalipas muna ng sama ng loob sa kaibigan niyang si Adam. Sakto naman at nandoon lang ito sa apartment nito.Pinindot niya ang doorbell.Mabilis naman itong nagbukas."Oh, dude. Naparito ka."Isang simangot lang ang sinagot ni Adam."Come on in," sambit naman ni Adam na parang may ideya na sa timpla ng mukha nito.Naupo sila sa couch ni Adam, agad namang naglapag si Adam ng baso mula sa mini fridge na nasa gilid lang ng couch. Isa itong canned beer."Uminom ka, bakit? Anong probema?""It's dad." Tipid na sambit nito."I'll guess, tungkol na naman ba 'to sa kasal n'yo ni Angela?"Isang pagtango lang ang ginawa ni Leon kay Adam that time."Narinig ko nga ang balita, buntis raw si Angela, at nasa hospital siya ngayon." Si Adam."Papunta ako sa kaniya, pero...naisip kong pumarito muna.""I can go with you, kailangan mo ba ng kasama?" sabi pa ni Adam.He shake his head. "No, kailangan ko lang ng kausap.""How can I help you, dude?""Adam...'di ba't matagal mo r
Sa mga oras na iyon ay nasa delivery na si Lara, kasalukuyan na kasi itong nagde-deliver sa kaniyang kambal na anak. Walang kibo silang lima sa labas ng waiting area habang kapwa nakasuot ng hospital dress, mabuti na lang at may nag-offer sa kanila na suotin iyon, lalo pa't takaw pansin ang mga histura nila kanina nang makapasok sila sa hospital.Labas ang mga kalamnan at mga balun-balonan nila sa mga oras na iyon, kulang na lang ay magsagawa sila ng pornograpiya habang tulong-tulong na inaalalayan si Lara.After a long hour, ay napagpasyahan nilang magpadala ng kani-kanilang mga gamit sa kanilang mga tauhan. Mabuti naman at nakLarating ang mga ito, kahit pa na-traffic.They said, it is better late than never."Here they are," putol pa ni Leon sa kanilang pananahimik. Agad na nakita sila ng mga tauhan nila, na noo'y dala ang mga supot ng kanilang damit. Wala silang pakialam sa oras na iyon habang doo'y nagbibihis sa waiting area.Kahit si Alana nga ay walang pakialam na nagsusuot sa k
Fast Forward..."Kambal ang anak mo!" sambit pa ng doktor kina Lara at Leon na noo'y nagpapa-ultrasound sa kaniyang tiyan, isang buwan na lang ang hinihintay ni Lara sa kaniyang panganganak."Oh my..." sabi pa ni Lara na natutop ang sariling bibig sa sobrang pagkakabigla. Halatang nasiyahan sa narinig mula sa doktor, gayundin si Leon na hawak-hawak ang kaniyang kamay."This is a dream come true, doc." Sabi pa ni Leon na dahil sa pagkakabigla ay natapik pa ang balikat ng doktor."Dyosko! ang gandang regalo po para sa darating na bagong taon!" sambit pa ni Lara sa oras na iyon. Sa enero na ang delivery month niya. Iyon din ang birthmonth ni Leon. Nagkatinginan sina Leon at Lara sa oras na iyon, halatang walang pagsidlan ang galak na nLararamdaman nila.Niyakap ni Leon si Lara sa oras na iyon at mangiyak-ngiyak na napangiti."Babae at lalaki po ang gender ng mga anak ninyo, sir, maam." Sabi pa ng doktor sa kanila."Diyos ko, ang gandang balita po naman!" sabi pa ni Leon na muling tinitig
The Honeymoon.They made an arrangement to their friends na sila muna ang bahala kay Coleen for that night. Matapos ang kasiyahan sa venue ay nagkaroon sila ng panahon sa isa't isa. Including an overnight view in that lighthouse, malapit iyon sa resthouse na pinagawa nila. Hawak-kamay silang naglalakad papunta sa itaas, suot ni Lara ang kaniyang bulaklaking bestida habang naka puting cotton shirt naman si Leon at ang jogger nitong kulay grey."Anong ginagawa natin dito, Leon?""I made a special surprise for you, hon.""Ano na naman 'yan? You aren't tired of making surprises ha?" Ngumiti si Lara saka tinapik ang balikat ng asawa."Here, but, before anything else, kailangan kong piringan ang mata mo...""Fine." Sagot ni Lara na noo'y nasa pinakalast step na ng hagdan, inalalayan siya ni Leon papunta sa huling hakbang ng lighthouse, and there, dahan-dahang tinanggal ni Leon ang telang tumatabon sa mata ni Lara."Wow," bulalas ni Lara habang tabon ang sariling bibig."You like it?""Yes!
It was a sunny morning of Sunday when Lara and Leon decide to settle their vows in a solemn wedding set in the orchidarium garden near the beach.Nandoon ang mga kaibigan ni Lara at ang mga malapit na katrabaho at kapamilya ni Leon. The wedding is finally settled, iyon ang araw ng pag-iisang dibdib nila. Gayon na lang din ang saya nilang lahat dahil hindi gaya ng nangyari noo'y walang aberya ang naturang okasyon.Sama-sama silang lahat ngayon para sa pagtitipon. Nang mga sandaling iyon ay nakatayo si Leon sa may entabladong ginawang altar nila. Katabi niya ang dalawang lalaking sina Paul at Adam. Sa sandaling iyon ay isa-isa nang nagsihilera ang mga flower girls at bridesmaid na nagbigay kulay sa naturang espasyo.Sa oras ding iyon ay tanaw na tanaw na ni Leon ang dahan-dahang paglalakad ni Lara habang suot ang kaniyang napiling gown. Katangi-tangi siya sa suot nitong traje de boda na may istilong vintage cut sa leeg at ang sleeves na may see-thorugh na style, pinapalamutian iyon ng k
Nagising si Leon sa sandaling iyon, pasado alas dos na ng madaling araw, ngayon na ang nakatakdang araw para sa kasal nila ni Lara. Handa na ang lahat, mula sa susuotin nila, ang simbahan, ang venue at mga invitation para sa mga dadalo na bisita.Dala na rin siguro ng kaba kaya medyo hindi siya mapakali. Nasa rest house ngayon sina Lara at Coleen, habang siya naman ay nasa hotel dahil siya ang nag-asikaso sa mga crew at paghahanda. Kasama niya sa hotel sina Vee at Paul na naging gabay din niya sa plano. Sa Samal gaganapin ang kasalan since iyon din ang request ni Coleen.Napasandal siya sa hinihigaang kama at nagsindi ng sigarilyo. Ngayon na ang nakatakdang araw para sa panghabambuhay nila ni Lara. Ginunita pa niya ang mga nagdaan nila, that first time he saw her..but not with a face. It was a masquerade. Napailing si Leon habang hinihithit ang sigarilyo.Flashback“I want you. Come here with me.” Sabi ng lalaki kay Lara. Agad na kinuha ni Leon si Lara at binuhat. Pinaupo niya ito sa
It was ten o'clock in the evening that time. Katatapos lang ni Lara na mag-half bath sa banyo para matulog, nasa kama na si Leon sa oras na iyon pero nakadilat pa rin ang mata nito dahil naghihintay siya sa sasabihin ni Lara.Mayamaya pa ay lumabas na si Lara habang nakatapis lang. "You're still awake, hmmm?""Yeah, I am waiting..."Napangisi si Lara sa sandaling iyon saka lumapit kay Leon. May binigay itong bagay na nakabalot sa isang panyo."What's this?""Open it."Nang mabuksan ni Leon ang bagay na iyon ay nanlaki ang mata niya."You're pregnant?"Lara smiled and touch Leon's face. "Three weeks.""Magiging daddy ka na ulit."Niyakap ni Leon si Lara sa sandaling iyon. Hindi sinasadyang makuha ang towel ni Lara sa sandaling iyon kaya nalapag agad iyon sa sahig, leaving Lara barely...naked."Hmm, what are you thinking, Leon?"Ngumisi si Leon saka dahan-dahang hinawakan ang magkabilang kamay ni Lara."I am so happy tonight...Lara. I just wanna share the happiness i feel with you... hm
Agad na tinawagan ni Lara si Daisy, ang nag-iisang sekretarya niya mula pa noon, ito lang ang pinagkakatiwalaan niya sa mga pribadong detalye ng buhay niya, at ito din ang may alam sa matagal na pagtatago niya kay Coleen noon bilang anak niya."Who are you calling?""Si Daisy." Tipid na sagot ni Lara. Hindi siya magkandaugaga sa pag-dial ng numero nito."I called her last time, bakit anong itatanong mo?" nalilito na tanong ni Leon."What did you said to her?" medyo hindi makatingin ng diretso si Leon sa oras na iyon."Leon?""I asked her about Coleen's condition, at sinabi niyang alam niya ang lahat, sinabi umano ng teacher ni Coleen ang kalagayan ni Coleen, and she kept it as a secret to us, dahil iyon umano ang panagako niya kay Coleen."Natigilan si Lara sa sandaling iyon. Hindi pa rin sinasagot ni Daisy ang phone nito, panay lang ito ring, hanggang sa may sumagot ito sa kabilang linya."H-hello, Daisy?""Hello po, sino po sila?""N-nasaan po si Daisy?"Hindi agad sumagot ang nasa
Sa sandaling iyon ay nakadipa si Lara sa simbahan habang umuusal ng dasal, mula sa mismong pinto ng simbahan ay lumuhod siya ang dahan-dahang naglakad ng nakaluhod."Panginoon, iligtas mo po ang anak namin ni Leon, patawarin mo po ako sa mga kasalanan ko, ipinapangako ko pong maging isang mabuting ina sa kaniya. Panginoon, dinggin mo po ang panalangin ko." Umiiyak na sambit ni Lara sa sandaling iyon.Sa bandang likuran naman ay tahimik na nakatayo sa may pinto si Leon. Nakatingin lang siya sa malaking krus na nasa gitna ng altar.Kinakausap niya ito sa kaniyang isip. Nakakuyom ang mga kamao niya at tila pinipigilan na makagawa ng masama o hindi naaayon sa sandaling iyon.Kung totoo ka man, bakit mo pinapahirapan ang anak ko? Bakit siya ang naghihirap, kami ang may kasalanan..kami ang dapat mong parusahan.Hindi ako naniniwala sa'yo, hindi rin ako gustong maniwala pero...kung maililigtas mo ang anak ko, pinapangako kong habambuhay kitang paniniwalaan, pipilitin kong buksan ang isip at
It was a fine day in that island as they start the new story of their lives, masaya nilang pinunan ang mga panahon na hindi siya nagkasama. Mas nabuo na ang mga memorya ni Lara na hindi niya halos matandaan noon. Nasa isang resort sila that time, habang kakaahon lang mula sa dagat. Nasa -wakeboarding lesson kasi si Coleen that time, at sinabayan ito ni Leon. Hindi pa ito umaahon kaya nagkaroon ng time sina Leon at Lara sa may chaise. "Uh, nakakapagod palang mag-trainee ng sariling anak." Reklamo pa ni Leon. "You must used to it, you have the same blood, I'm sure na madali lang siyang matututo." "At pareho din kaming makulit..." "Buti sinabi mo, nagmana talaga siya sa'yo.." Lara rolled her eyes. Napangiti si Leon habang tinitingnan ang kabuoan ni Lara. "Oh ano na naman ang iniisip mo?" "Nothing, masama bang tingnan kung gaano kaganda ang ina ng anak ko..." "Nagsisimula ka na naman, ang halay mo!" "Anong mahalay? mahalay ba na i-appreciate ang kasexyhan mo?" "Stop it Leon, ano n