Third Person Point of View
MAGKASAMANG naglalakad sila Clydezo and Bellavenus habang magkahawak ang kamay papuntang dalampasigan upang itinda ang porselas na ginawa nila, bago ka kasi makarating doon ay dadaan ka muna sa maliit na kalsada patungong harap ng Cielo Hermosa Resort dahil ang bahay nila ay sa likod ng Resort. Sa paglalakad na 'yun ay gulat silang napahinto at bahagyang tumilapon dahil sa sasakyang muntik ng sumagasa sakanila.
Agad na tinayo Clydezo ang kapatid nya at galit na tinignan ang lalaking bumabasa sa sasakyan at agad nya 'tong sinugod at pinagsusuntok sa hita. Agad naman sya nitong hinawakan sa kamay upang mapigil ang pagsuntok nito sa lalaki.
"Ikaw! Papatayin mo ba kami ng kambal ko!" marahas nitong hinablot ang braso nyang hawak ng lalaki at tumakbo sa kapatid nya upang tulungan tumayo dahil sa sugat nito sa gilid ng
Vonzolucc Azuen's POVILANG araw na kong nag-i-stay sa Cielo Hermoza pero ilang araw na ding hindi ko nakikita ang mga bata, kamusta na kaya sila? Hindi ko maintindihan pero may parte sakin na natutuwa kapag nakikita sila. Pero ngayong hindi ko sila makita iba yung dulot na lungkot nun sakin, nasan na ba sila Clydezo at Bellavenus? Gusto ko silang makita, gusto ko man silang puntahan sa bahay nila pero parang may pumipigil sakin. Aamin ko, pumunta ako sa bahay nila ng gabing yun para sana humingi ng tawad sa Mama nila sa nagawa ko. Pero sa hindi maipaliwanag na pakiramdam ay parang may iba sa bahay na yun, gusto kong malaman pero hindi ko alam kung paano, wala akong karapatan na pakielaman sila. Siguro hindi pa ngayon pero malalaman ko din kung ano ang nakakubli sa bahay na yun.Nabalik ako sa pag-iisi
Eynne Agape's POVKINUSOT ko ang mga mata ko upang tingnang mabuti kung tama ba ang nakikita ko na si Vonzolucc yung nasa kubo at umiinom mag-isa ng alak. Nagulat ako ng mapatingin sya sa gawi ko kaya napatago agad ako, hindi ko masiyadong makita ang mukha niya dahil medyo malayo. At ng sumilip ulit ako naglalakad na siya papasok ng hotel. Mas malaki nga lang ang katawan na yun kaysa kay Vonzolucc pero kung papaliitin ng kaunti ay si Vonzolucc talaga yun.Naglakad nalang ulit ako papunta sa bahay at nagtimpla ng kape, hindi ko maiwasang hindi maisip si Vonzolucc hanggang pag-inom ng ko ng kape. Ganito ko na ba siya ka-miss kaya pati ibang tao ay napagkakamalan kong sya? Gusto ko man syang mapunta sakin hindi ko magawa kasi simula ng mamili siyang hindi ako pipiliin niya unti-unti na din ak
Eynne Agape's POVHalos magpabalik-balik ako sa upuan ko dahil hindi ko alam kung bakit bumibigat ang pakiramdam ko, kinakabahan ako. Sobrang lakas ng tibok ng puso ko. Sa bawat pitik ng sigundo sa orasan ay rinig ko, sobrang tahimik ng paligid. Hindi ko alam ang gagawin. Tiningnan ko
Eynne Agape's POV"EYNNE..." bakas sa mukha niya ang gulat ng makita ako at alam kong mas malala pa ang itsura ko sa kaniya, a-anong ginagawa niya dito? Hindi pwede 'to, "Eynne... Ikaw na ba talaga yan?" Mabilis niya kong niyakap pero ako ito, tulala pa rin."Omi! Ito na yung pinapabil-....E-Eynne?" kumalas sa akin si Omi at tiningnan si Wyz ganun din ako.Ilang minuto siyang nakatayo dun at hinihimasmas siguro ang sarili kung di ba talaga siya nanaginip, at ng masiguro lumamlam ang mga mata niya at mabilis siyang tumakbo at niyakap ako, rinig ko ang iyak ni Omi habang magkayakap kami ni Wyz, kahit ako ay hindi mapigilang mapaiyak. I really miss them, i miss my bestfriends.Lumipas ang ilang minuto at yumakap na rin si Omi ka
Eynne Agape's POVMABILIS kong pinahid ang mga luha ko at naglakad na sa madilim na pasilyo ng ospital, halos ugong nalang ng hangin ang naririnig, halos wala na ring dumadaan. Mag-i-eleven na kasi ng gabi at kahit ako ay kinakabahan sa paglalakad dito, ano bang nangyare at bigla nalang nawalan ng ilaw ang buong hospital? Wala ba silang emergency light dito? Sa buong buhay ko bilang nurse ngayon palang ako nakaranas ng ganito na pangyayare sa hospital.Nagpatuloy nalang ulit ako sa paglalakad, tinatapat ko sa sahig ang flashlight dahil baka madapa ako, ano kayang nangyare at nagbrown out? Sa paglalakad nakarinig ako ng mga tunog ng mga yapak ng sapatos, di ko alam pero parang kinabahan ako, tinanaw ko yung makakasalubong ko at tulad niya may flashlight din siya at parang busy
Eynne Agape's POVLAGASGAS ng tubig ang naririnig ko at bumalot ang lamig sa katawan ko ang naging rason para unti-unti kong buksan ang mga mata ko... Dark with gray ng libutin ko ang paningin ko, teka nasaan ba ko? Tska bakit ang lamig? Dahan dahan akong umupo at hinagod ang buhok ko papunta sa likod ng ulo ko dahil natatakpan na ang mukha ko ng mga hibla nito.Nang masigurado ko kung nasaan ako at chineck ko naman kung kilala ko ba kung kanino pagmamay-ari 'to, pero hindi ko talaga kilala kung kanino ang kwartong 'to. Teka bakit ba nilalamig pa rin ako? Tiningnan ang katawan ko at ganun nalang ang gulat ko na hindi na ang suot ko kahapon ang suot ko ngayon, it's a white long sleeve na hanggang hita nalang ang suot ko, wala rin ang underwear at bra ko. Jusko nasaan na ba ko?! Sa pagkakaalala ko, si Vonzolucc lang ang h
Eynne Agape's POVPAGKATAPOS ng araw yon, ito ako binabantayan ang mga anak ko. Nasalinan na rin siya ng dugo na donated ni Vonzolucc. At hanggang ngayon ay lumulutang pa rin ang isip ko, dalawang araw na ang nakalipas ng mang-yare ang araw na yon. Ngayon hindi pa rin kami nakakapag-usap ulit."Mama..." Napatingin ako kay Clydezo na nakatingin sakin habang nakain."Bakit nak?" tanong ko sakaniya."Ayos ka lang po ba? Kain ka na rin po. Ito po oh." Sabi nito sabay abot sa akin ng pagkain."Sige lang nak mamaya na ko kakain, mauna na kayo." Tugod ko sakaniya."Mama kailan po tayo uuwi?" tanong sakin si Bellavenus."Pauwi na tayo mamaya anak. Kaya kain lang kayo ha? Lalo ka na. Magpalakas ka agad para makauwi na tayo. Oh siya kain lang kayo diyan at aayusin ko lang itong mga gamit natin at uu
Eynne Agape's POVDAHAN-DAHAN kong binuksan ang mga mata ko dahil na rin sa nararamdaman kong kakaiba sa katawan ko. Malamig ang gabi pero may bumabalot na init sa iba't-ibang bahaging parte ng katawan ko. Kahit madilim ay kita ko ang ulo ng lalaking unti-unting bumaba sa maselang parte ng katawan ko. Napabartikal ang katawan ko ng maramdaman ang sabik na pagkain nito sa perlas ko. Napatabingi ako ulo ko at kita ko ang mga anak kong mahimbing ang pagkakatulog, gusto ko mang ilabas ang ingay na nanggagaling sa kaibuturan ng init ng katawan ko ay pinigilan ko.Mabilis pa sa alas kwatro ang pagpasok ng maselang bahagi ng lalaking nasa ibabaw ko sa maselang bahagi ko. Hindi ako makapagsalita, nakikipagtitigan lang ako sakaniya, habang patuloy ang pagiisa naming dalawa. Kitang-kita ang pagkasabik sa mga mata niya. Pumikit ako sabay non ang mahigpit na paghalik niya sa leeg ko,
THANK YOU SO MUCH FOR THE SUPPORT! Till next time! See you to my next story. Please still support me. Bye!I REFUSE ONE OF HIS COMMANDSStart: April 20, 2021End: July 28, 2021-MAIN CHARACTERS• Vonzolucc Azuen Te Viamor• Eynne Agape Vansodozo★ Clydezo Vigor Te Viamor★ Bellavenus Eynava Te Viamor- Especial Character's -• Vyodshuen Zurr Veñadal• Zirthy Nam Dovesta• Vianazeyn Mondega• Redzic Doruze Te Viamor• Wyza Evol Fodavier• Edivyc Nevyal Te Viamor• Omiera Sey Mandavo- Other Cast -Lucas Te ViamorSovañia Te ViamorKeen VasdopoMagnificent TemvafodoAugust Klotavonotitle: I REFUSE ONE OF HIS COMMANDSauthor:
Malakas ang simoy ng hangin, malamig na dampi ng tubig dagat sa aking mga paa tiningnan ko ang kalangitan at napangiti. "Kasing aliwalas ng kalangitan ang kasiyahang nararamdaman ko ngayon." Pumikit ako at lumanghap ng hangin. "Anong ginagawa rito ng mahal kong asawa?" Napangiti ako ng maramdaman ang yakap sakin ni Vonzolucc. "Ito nagpapahangin lang, natawagan mo na ba sila Bellavenus at Clydezo?" tumango sya at ngumiti. "Akalain mo yun, pagkatapos ng ilang taon. Graduated na sila ng College. Parang dati lang mga bata pa sila at makukulit." "Kaya nga eh. Ang saya lang sa pakiramdam." Humigpit ang
Eynne Agape's POVHuminga ako ng malalim at tumayo papunta sa tarrace. Sa lahat ng pinagdaanan ko ang mga anak ko yung ginawa kong inspiration para. Mahirap man pero kinaya ko. Hindi ko mapigilang mapangiti. Magkaron ako ng dalawang angel na nagpatibay sakin, dahil sa kanilang dalawa nalagpasan ko lahat. Naalala ko yung mga panahon na sobrang hirap pero nandyan sila at hindi ako iniwan. Sila yung nagpatibay sa mahinang Eynne na muntik ng sumuko kung di lang dahil sa anak mga anak ko.*flashback*PUPUNGAS-PUNGAS pa ko ng tumayo ako sa higaan. Kailangan kong gumising lagi ng maaga dahil maaga ang trabaho ko. Kailangan kong kumita ng pera para sa pang araw araw na gastusin. "Mama..." napatingin ako sa anak ko na kinukusot kusot pa ang mata
Eynne Agape's POVSiguro masasabi kong si Vonzolucc na yung taong di inasahang dadating pero sya yung binigay. Sino ba naman kasi yung makakapagsabi diba kung sino yung taong para sayo? I still remember kung paano ko sya nakilala bilang sya. He's w kind of man na sobrang sweet at totoo yun.Swerte ka kapag may nagmahal sayo ng higit pa sa gusto at hinihiling mo. At yun yung natagpuan ko. Sana kung magkakaron man ng lalaki sa buhay nyo ay tulad ko rin. Sa part lang ng pagiging masungit huwag na sa hirap na pinagdaanan ko.Sobrang hirap magkaron ng bampirang asawa sa totoo lang hahahaha. Nung mga oras na nagkaron kami ng paguusap tska nung mga oras na nagpamarka ako sakanya hinding-hindi ko yun makakalimutan.*Flashback*NAGISING ako sa mga halik na dumadapo saking pisnge at leeg, napangiti ako ng makaliti ako ng may humahap
Eynne Agape's POVSobrang saya ng makita ko ang mga anak ko, lahat ng hirap ko ng mga panahong yun nawala at napalitan ng pagsisikap para sakanila. Pinaniwala ko na rin ang sarili ko na kaya ko kahit mag-isa, at yun ang ginawa ko sa sarili ko. Nang mga panahon na yun pinanindigan ko na sa sarili ko na kayang-kaya ko at winaglit sa sarili ko na wala na muna si Vonzolucc para makapag focus ako sa sarili ko.Lahat kinaya ko para sa mga anak ko.Bahagya akong tumingin sa kalangitan, at nangilid ang mga luha tumingin ako sa kama at nakita kong mahimbing pa rin ang pagtulog ni Vonzolucc. Mahirap maging isa ina at totoo yun, lahat ng pinagdaanan ko sobrang pinaghirapan ko. Noon ko lang lubos na isip na ang pagiging ina at hindi lang basta-basta. Napakahirap sobra lalo na kapag nagkakasakit sila, tulad ng nalang ng magkasakit si Bellavenus, at ng mga panahon na yun at nakita ko rin sila Omi at Wyz panahong pagkatapos ng ilang taon muli kaming nagki
Eynne Agape's POVI still remember how i found out that i'm pregnant, and Vianazeyn lied to Vonzolucc that he's not the father. I'm down that time i want to give up. Kasi sobrang lugmok na lugmok na ko ng mga oras na yun sa ginagawa nila sakin. Pagod na pagod na ko, pero kailangan kong magpakatatag para sa pamilya ko at sa mga anak ko. Sobrang hirap pero kailangang lumaban. And when i found out that day that im pregnant? Ayun na siguro yung pinaka masaya dahil ganap na kong isang Ina. Pero kasabay nun ay ang lungkot na nararamdam ko dahil hindi sa ganung paraan ko gusto malaman na buntis ako. Hindi sa ganung paraan o sitwasyon.Napakalayo sa plinano at expectation ko. Nang dahil sa pagbabago, naiba pero lumaban ako para sa mga anak ko. At masayang-masaya ako sa desisyon ko.*Flashback*Eynne Agape's POVNAGISING ako sa pagpagbaliktad ng sikmura ko at agad
Eynne Agape's POVSiguro sa daming nangyare, ito na siguro yung sobrang mabigat sa dibdib, yung kung paano ko nalaman lahat to, sobrang nakakatuwa lang at the same time masakit din talaga kasi ito yung oras na kailangan ko ng lumayo dahil sobrang masasaktan na ko sa nangyayare. Yung mas pinili ko na yung mga anak ko over Vonzolucc. Ito yung mga panahon na ayoko na sana pero kailangan pa para sa mga anak ko. Masakit pero kailangang kayanin para sakanila at lahat yun gagawin ko para sa kanila.Tumingala ako at tiningnan ang mga bituin, umaandar ang oras pero ang kadiliman sa kalangitan ay ganun pa rin. Napaka haba na siguro ng throwback ko na to, pero gusto ko lahat ibuhos sa moment na to ang lahat ng nararamdaman ko. Nakakamiss lang din talaga yung kahit ayaw mong balikan kusang babalik. Siguro for acceptance nalang din to. Alam ko soon lahat ng bahay maayos din, at yung pamilya namin mas magiging masaya nalang. Wala ng galit, kahit hindi b
Eynne Agape's POVLahat siguro maalala ko, sarap kapag ganitong madaling araw para akong nagkakaself care at self moment. Unti-unti ko silang inaalala, sa sobrang daming nangyare di ko mapigilan talaga na maging masaya kahit na minsan nasa iisang hospital nalang pala kami ng lalaking gumahasa sakin, kung di ko pa sya matyempuhan at narinig nasinusugod at hinahanap sya ng parents nya. Kung di lang din sadyang nasabi nasabi ng katrabaho ko ang pangalan ni Vonzolucc, ang sarap lahat balikan sa totoo lang talaga. Nakakatuwa lang din isipin na ganito kasaya yung kapalit. Sobrang takot ko pa noon, na pati pala ang mga Head Nurse ko alam at kilala si Vonzolucc non, nakakamiss yung mga panahon na yun. Yung tingin sakin ni Head Nurse kasi kita nya sa mukha ko na unti-unti kong nalalaman ang lahat. At mukhang marami syang ipapaliwanag sakin nung araw na yun. Nakakatuwa lang din talaga na after so many year, sa lahat ng sakit ganito naman yung kapalit.
Eynne Agape's POVI can't help na sa lahat ng nangyareng to, hindi na rin siguro mawawala sa isip ko at kasama na rin sya sa past ng buhay ko. Di ko rin minsan maiwasang itanong kung kamusta na sya? Kung ano na rin kaya ang nangyare sakanya? Buntis sya that time. Kamusta na rin kaya sila ng baby nya. Oo maraming nangyare talaga nasobrang kinagalit ko sya na halos patayin ko na sya sa galit. Pero naalala ko lang kung paano ko sya unang nakita, nung araw na yun. Yun din yung araw na nangako kami ni Vonzolucc sa isa't-isa at nagbalikan ng salitang MAHAL KITA.*flashback*Eynne Agape's POVNAGISING ako sa lamig ng hangin na dumadampi sakin, pagdilat ko ng aking mga mata, nalihis pala ang kumot na nagtatakip sakin, nagkumot muli ako at ipinikit ang aking mga