KYLER POV
“May nabalitaan ka na ba?” tanong ni Louie nandito kasi siya ngayon sa opisina ko.
“Wala pa ikaw ba?” tumayo ako sa swivel ko saka umupo sa sofa kung saan magkaharap kaming dalawa ni Louie.
“Wala pa. Eh ang mommy mo natanong mo na ba, hindi ba at hinahanap niya rin si Sasha?”
“Hindi pa rin. Siguro pupuntahan ko siya mamaya.” Sagot ko, pareho na kaming natahimik na parang pareho rin kaming nag-iisip. Hindi ko alam kung handa ba ako sa pwedeng sabihin sa akin ni mommy tungkol sa relasyon talaga namin ni Sasha. Siguro hindi naman ako dapat mag-alala dahil ano naman kung magkamag-anak kami nanjan si Keisha. Pero ewan ko hindi ko maintindihan yung sarili ko parang ayaw tanggapin ng sistema ko na magkamag-anak kami ni Sasha.
“Paano kung pinsan mo siya?” napalingon ako kay Louie ng bigla niyang sabihin iyun. Napaayos ako sa upo ko at napatikhim. Paano nga ba? Damn
“Nanjan ka pa ba?”“Sasha Crawford ba kamo?” pag-uulit ko dahil baka nagkakamali lang ako ng rinig sa sinabi niya.“Yes.” Pagkasagot niya yun ay nagulat ako ng may humablot sa cell phone ko saka pinatay.“Bakit niyo ginawa yun mom?!! Can’t you see? May kausap ako!” inis kong sigaw sa kaniya ng patayan niya ng cell phone si Detective.“Sabihin mo nga sa akin? Hinahanap mo ba yang Sasha na yan?!”“Hindi ba at pinapahanap niyo rin naman siya! Eh maano naman kung tumulong ako!”“Hindi ko na kailangan ang tulong mo Kyler. Tama na yung ako na lang ang naghahanap!”“Ano bang nangyayari sayo mom?” malumanay kong tanong sa kaniya dahil parang nagiging over acting siya.“Ano naman kung hanapin ko siya? Ayaw niyo ba ng mas mapapadali? Huh?&rdqu
KYLER POV Tahimik akong nakaupo sa sofa ko ng may biglang kumatok sa pintuan ko. “What are you doing here?” walang gana kong tanong sa kaniya ng pagbuksan ko siya ng pintuan. “Anong balita?” bungad niyang tanong. Nilampasan ko na siya at naupo na sa sofa ganun din siya. “Hindi pa rin siya nahahanap.” “Wala ka man lang bang nabalitaan tungkol sa kaniya?” tinitigan ko ang mga mata niya at nilabanan niya rin ang mga titig ko. “Akala ko ba ay hahanapin mo rin siya?” dun lang siya kumalas sa titigan namin ng tanungin ko. “Makikibalita na lang ako dahil alam ko naman na ang kinuha mong detective ay ang pinakamagaling. Wala ka pa rin bang nababalitaan sa kaniya?” humugot muna ako ng napakalalim na hininga saka siya sinagot. “Sasha Crawford Almiro ang tunay niyang pangalan.” Pilit ko siyang nginitian ng kumunot ang noo ni
Hilaw siyang natawa dahil salubong na salubong na talaga ang kilay ko. “Matagal ko na kayong pinagmamasdan, isang buwan mo pa lang sa Baler.” Hindi ako umimik dahil gusto kong marinig ang mga sasabihin niya. “Ang tanga tanga ko lang dahil nadala ako sa galit ko. Nagpadala ako sa sinabi ng ibang tao, kung hindi lang siguro ako naduwag noon malamang nasa iisang bahay na tayo ngayon pero ayaw pa rin sa atin ng tadhana.” Huminto siya at nagpunas ng luha niya saka hilaw nanamang natawa. “Ang daya daya niya dahil pinaglalaruan tayong dalawa. Ano bang nagawa natin at pinagtagpo tayong dalawa kung sa huli hindi rin naman pala?” napaiwas ako ng tingin sa kaniya dahil heto nanamang puso ko ay bumibilis nanaman sa pagtibok. Hindi ko siya maintindihan sa sinasabi niya. “Kahit anong gawin ko yatang ipaglaban ang pagmamahal ko sayo walang mangyayari dahil marami tayong makakalaban.” Ang dami niya ng sinasabi pero wa
KYLER POV Pilit ang ngiti ko ng makaalis ako sa condo niya. Sana panaginip lang ang lahat, sana nanaginip lang ako. Sana hindi totoo lahat ng nalaman ko. Gisingin niyo na lang ako kung panaginip lang ito. Hindi na ako natutuwa. Pinalis ko ang luhang lumandas sa pisngi ko at dumiretso na ako sa bahay para maligo at makapasok ng opisina. Mabilis akong nakapaggayak at nandito na ako sa office ko. Mariin akong napapikit at isinandal ang batok ko sa sofa. Bakit ba nangyayari ang lahat ng ito? Lord alam kong may dahilan ka kung bakit mo ito ginagawa. Alam kong meron pero sana naman huwag mo naman kaming paghiwalayin ng tuluyan. Hindi ko kakayanin, pakiusap hindi ko kakayanin. Huwag mo naman kaming pigilan sa pagmamahalan namin, hindi man ako sigurado kung mahal pa nga ba niya ako pero huwag mo naman pong hadlangan yun dahil gagawin ko ang lahat bumalik lang ang pagmamahal niya sa akin.
KEISHA POVNang makalabas na si Louie ay itinuon ko ang paningin ko sa mag-ama.“Kumain ka na ba?”“Opo Daddy tapos na kami ni Mommy, kayo po ba?” umiling naman si Kyler.“Hindi pa eh kung magpapasama ba ako sa inyo ni Mommy kumain sa labas, sasamahan niyo ba ako?” hindi ko alam pero biglang kumirot ang dibdib ko sa paraan ng pananalita niya, parang ang lungkot lungkot. Hindi ko maintindihan. May problema siyang ayaw niyang ipagsabi. Napabuntong hininga na lamang ako sa naiisip ko.“Oo naman po Daddy, diba Mommy?” gulat pa akong napatingin kay Kieffer at unti unting tumango.“O-Oo naman hehehe.” Tumayo na silang dalawa kaya tumayo na rin ako. Nginitian ako ni Kyler pero parang ang lungkot. Nahahawa ako sa nararamdaman niya. Nginitian ko na lang din siya saka kami lumabas ng office niya.
“Siya si Attorney Echavez.” “Hindi ko kailangan ng Attorney galing sa inyo.” Sambit ko. “Alam ko, siya ang nag-utos para alisin ang preno ng sinasakyan niyo.” Galit akong nilingon ang isang matandang nakayuko na ngayon sa harapan ko. “Anong nagawa sayo ng pamilya ko para gawan mo ng masama?! Alam mo ba kung anong pinagdaanan ko ng dahil sa demonyo mong utak!! Magbabayad kang hay*p ka!!” napatayo ako sa kinauupuan ko at sinampal siya! PAAAAAAAK “Bitawan niyo ako!” “Calm down Ms. Almiro!” Nagpupumiglas ako sa hawak ng dalawang pulis at sinamaan ko naman ng tingin ang Attorney na to. “Pasensya na po kayo Ma’am Sasha.” Taka ko siyang tiningnan. “Kilala mo ako?” tumango naman siya. “Kilala ko po ang buong pamilya niyo.” Unti unti akong kumalma at umupo. “Wha
“What are you doing here?” takang tanong ni Florence pagpasok ko. “Visiting you?” sarkastiko kong tanong. Hilaw naman siyang natawa. “I didn’t know na binibisita mo na pala ako ngayon. Tell me anong dahilan mo?” lumapit siya sa akin at pinagmasdan ang kabuuan ko. Pasiring ko naman siyang tiningnan at parang pinag-aaralan ang mukha niya. “Ano sa tingin mo?”naglakad lakad pa ako sa sala niya at tinitingnan ang mga frame don. Puro mukha niya at ng pamilya ang nandito. “Ano bang ginagawa mo dito?” bakas na ang inis sa tono niya pero hindi ko siya pinansin. Naagaw ng isang kwarto ang paningin ko kung saan may isang napakalaking frame ang nandun. Nilampasan ko na si Florence at pinasok at isang kwartong walang pintuan bukas lang siya. Dun sa loob ko napansin ang mas maraming frame sa dingding at sa mga iba pang lagayan. “Umalis ka na dito, trespassing ang ginagawa mo.” Si
Niyakap ko siya ng mahigpit na mahigpit.“I’m sorry, I’m sorry Keisha. I’m really sorry.” Paulit ulit kong sorry sa kaniya pero hindi niya ako kinibo.“Alam kong kailangang pagbayaran ni mommy lahat ng kasalanan niya at malugod kong tatanggapin yun. Sabihin mo sa akin kung anong dapat kong gawin para mabawasan ang sakit na nararamdaman mo.” Umiiyak ko ng saad. Hindi niya ako iniimikan kaya mas lalo ko siyang niyakap ng mahigpit.“Ikaw ay nagkasala sa batas Florence Stanford.” Maya maya’y rinig ko sa likuran ko. Kumalas na ako sa pagkakayakap sa kaniya at tiningnan si Mommy.Wala siyang imik na sumunod sa mga pulis na hindi ko namalayang nandito na pala. Wala akong magawa para sa kanilang dalawa. Pinanuod ko na lamang ang paglabas nila at ng tuluyan ng mawala sila sa paningin ko ay ibinalik ko kay Keisha ang atensyon ko.“Kelan pa? kelan mo pa nalaman?” tanong ko at tiningnan ni
“Baka matunaw yan.” Nilingon ko si Louie na nakatingin na rin sa pwesto nila Keisha. “Asawa mo na nga kung makatingin ka akala mo laging mawawala” natawa naman ako sa sinabi niya. “Hindi ko mapigilan eh masyadong maganda para hindi titigan.” “Tsss ewan ko sayo haha.” “OH MY GOD!” napalingon kami ni Louie ng sumigaw si Angelo. Nagmadali naman akong lumapit sa kanila. “What happened?” nag-aalala ko ng tanong. “My water broke.” Ngising saad pa ni Keisha. Napatingin naman ako sa pang-ibaba niya at basa na nga ang mahaba niyang dress pero kalmado pa rin siya. Sunod sunod akong napalunok ng marealize kong ano mang oras ay lalabas na ang 2nd child namin. “Our 2nd baby is coming.” Kalmado pang saad ng asawa ko. Paano niyang nagagawang maging kalmado sa ganitong sitwasyon. “I can’t breath, oh my God.” Nahihirapang saad ni Angelo sa maarte nitong tono. “Jusko ka naman Angelo paano na lang kung magkakaanak na kayo ni Lalaine ganiyan na lang ang gagawin mo. Magpakalalaki ka naman.” Si Dia
“Alam kong magiging masaya rin ang Mommy mo kahit na wala na siya dito sa mundo natin. Ano pang ginagawa mo dito? Sundan mo na ang apo ko Kyler, sundan mo na ang buhay mo. Go apo, find her at iuwi mo silang mag-ina sa akin.” Nakangiti niyang sambit. Niyakap ko ng mahigpit na mahigpit si Lolo at hindi ko na napigilan ang pag-iyak ko. Nakakabading man pero iyun talaga ang nararamdaman ko.“Thank you Lo, thank you.” Paulit ulit kong saad sa kaniya. Hinaplos niya ang likod ko at kumalas naman na ako saka ako tumayo.“Go, ako ng bahala dito.”“Marami pong salamat, masaya akong ikaw ang kinilala kong Lolo at mas masaya ako dahil ikaw ang tunay na Lolo ng taong mahal ko. Pangako Lo iuuwi ko silang dalawa at mabubuo kaming pamilya.” Tinanguan niya na lang ako at sinenyasan ng umalis. Wala akong sinayang na oras at mabilis akong tumakbo papuntang kotse ko.This is it
“Nagpaubaya si Louie Lo pero hindi nagpaubaya ang tadhana. Nakakatawa lang dahil masyado yatang nag-eenjoy ang tadhanang paglaruan kami eh. Nagkaanak pa kami pero hindi naman pala dapat, para tuloy kaming nabubuhay dahil sa mali. Nabuo namin ang anak namin dahil sa kapusukan pero mahal namin ang isa’t isa Lo pero balewala pala lahat ng pagmamahalan niyo kapag tadhana na ang nagdesisyon.”“Hindi kita maintindihan apo, paanong makakalaban niyo ang buong mundo? Ano bang sinasabi mo? Kung mahal niyo ang isa’t isa bakit hindi niyo ipaglaban?” kung ganun lang sana kadali Lo. Nasasabi niyo yan ngayon dahil hindi niyo alam na ang tinutukoy ko ay ang apo niyo pang isa.“Ang dami kong tanong sa Kaniya Lo, bakit ginawa niya sa amin ‘to? Binigay niya sa akin ang isang tao na kasalanan naman palang mahalin.” Tumingala ako para pigilan ang mga nagbabadyang tumulong mga luha ko.“Paanong naging kasalanan ang magmahal?
“Ah Lo papaghingain ko muna yung bata.”“Okay.” Nginitian ko na lang siya saka ko binuhat si Kieffer. Hindi ko pa nga pala siya nakakausap. Dinala ko siya sa kusina at abala naman ang mga katulong sa kakaasikaso ng mga bisita. Inihainan ko na lang siya ng pagkain at ibinigay sa kaniya.“Kain ka muna anak.” Ngiting saad ko. Pinanuod ko naman siyang kumain at pagkalipas ng ilang minuto ay natapos na rin siya. Dinala ko na siya sa kwarto sa taas at pinaliguan.“Where’s Mommy, Daddy?” tanong niya ng binibihisan ko siya.“She’s still not okay baby. Are you okay?” hinaplos ko ang napansin kong pasa sa pareho niyang tuhod.“I’m still scared Daddy, she’s a monster, she’s crazy.” Natatakot niyang saad.“May ginawa ba siya sayo?” nag-aalalang tanong ko.
“No! Mom! Please don’t leave me! Moooom!”Wala na akong pakialam sa mga nakakakita sa akin sa labas ng emergency room. Halos gumuho ang mundo ko ng lumabas ang isang doctor at sabihin ang mga katagang kinatatakutan ko.“Time of death 10:25 A.M. We’re sorry.”“Nooooooo!”“Kyler please calm down!”“How can I calm myself Louie huh?! How?!”“I know! I know pero sana isipin mo ring wala pa ring malay hanggang ngayon si Keisha!” unti unti akong napaupo sa gilid at wala ng humpay ang pagtulo ng luha ko.DAMN IT!Bakit kailangan naming maranasan to? Nakulong na siya hindi pa ba sapat yun para pagbayaran niya ang mga kasalanan niya? Bakit kailangang kunin mo pa siya?!“BAKIT?! Bakit kailangang buhay ang kapalit sa kinuha niyang buhay?!!” walang tigil ang hikbi ko at sinuntok suntok ang pader na sinasandalan ko kanina.“Kyl
Impit ang sigaw ko ng may humarang sa aming dalawang lalaki. Hinampas ni Louie ang lalaking may hawak ng baril sa kamay kaya nabitawan niya ito.Mabilis niyang hinawakan sa kamay ang isang lalaki at walang hirap niya itong pinatumba.“Sa likod mo!” sigaw ko sa kaniya pero mabilis siyang nakailag saka hinawakan sa leeg ang lalaki at tumalon siya at walang hirap na pinilipit ang leeg nito.“Louie.” Natatakot kong sambit sa kaniya ng may sumunod pang mga lalaki sa pwesto namin.“Don’t be scared Keisha. Iwan mo na ako dito, hanapin mo ang bata.” Nakailang iling pa ako sa kaniya.“Just do it!! Gawin mo na lang. Umalis ka na!!” malakas niya akong itinulak at bumalik sa pwesto ng mga lalaki. Wala na akong nagawa kundi ang tumakbo at magtago at hindi ko na alam kung nasaan na akong parte ng building na ito.Damn you Clarrisa.
“Ako lang naman ang kailangan nila eh. Louie ikaw na bahala maglabas sa mag-ina ko sa lugar na iyun. Aasahan ba kita?”“Ano bang binabalak mo Kyler?”“Dahil alam kong hindi niya ako sasaktan.”“Paano ka nakakasiguro?” sabat ko na rin. Hinawakan ako ni Kyler sa magkabilang balikat ko at tiningnan ng diretso sa mga mata ko.“Dahil mahal niya ako, matagal niya ng gustong makasal kami pero hindi ako pumayag. Just trust me okay? Kayo ni Kieffer ang mahalaga sa akin.” Napatungo ako at wala ng nasabi. Naalis lang sa akin ang atensyon niya ng magring ang cell phone niya.“Yes hello?” niloud speaker niya ang cell phone niya.“Daddy ito ni Clarrisa. Iho please tell me what happened?” nag-aalalang tanong ng lalaki.“Hawak niya ang anak namin Mr. Rivera.”&
“Alam ko pero wala naman masyadong nakakaalam na may pinsan akong babae eh. Please Keisha just say yes at lalaban ako.” Umatras ako at medyo lumayo sa kaniya at napabuntong hininga na lamang siya ng sunod sunod ang pag-iling ko.“Pasensya ka na, pasensya na kung masyado akong makasarili, pasensya na kung sarili ko lang ang iniisip ko.” Tumayo na siya at tiningala ko naman siya.“Sorry, I’m really sorry. Masyado lang akong nadadala sa nararamdaman ko. Kalimutan mo na lang. Aakyat muna ako.” hindi na ako nakasagot sa kaniya ng bigla na siyang tumalikod sa akin at umakyat na sa hagdan.Sunod sunod ang pagtulo ng luha ko at gusto ko siyang habulin, gusto ko siyang yakapin at sabihing ‘Oo lalaban ako, sasama ako sayo, mahal kita’ pero hindi nakagalaw ang katawan ko.Hikbi na lang ang nagawa ko at hinayaang tumulo ng tumulo ang mga luha ko. Ram
Biglang nagtayuan ang lahat ng mga balahibo ko dahil sa sinabi niya. Seryoso siya ng banggitin niya ang mga katagang yun.“Kulang ang buhay niya sa kabayaran niya sa gagawin niya. Uubusin ko lahat ng lahi niya kapag ginawa niya yun.” Seryoso at galit kong sabi. Ramdam ko ang pagtitig nilang tatlo sa akin.Hinding hindi ako magdadalawang isip kapag ginalaw niya ang anak ko. Papatayin ko siya. Oras na gawin niya yun hihintayin ko siyang magkaanak saka ko kakatayin at ipapakain sa kaniya ang sarili niyang anak.Nanlilisik ang mga mata ko kahit na nakatingin kahit saang sulok.“Dito ka na matulog sa bahay ko, sabay tayong pupunta dun bukas.” Si Kyler.“Samahan ko na kayo Kyler.” sabat naman ni Louie.“Sige, oras na makipagkalakalan na tayo ay ikaw na ang bahala sa mag-ina ko. Huwag mo sanang hayaang may mangyaring masama sa kanila.” Nangunot ang noo ko sa sinabi niyang iyun at naramdaman ko ang pag