Hindi alam ni Veronica kung gaano ka ikli ang pasensya ng kanyang boss. Nang marecieved niya ang messages ni Veronica kasalukuyang nasa loob siya ng bathroom at nagsheshave ng kanyang mga nagsisimula na namang tumubong mga balbas. Shinishave niya talaga ito, dahil gusto niyang palaging neat ang kany
Tumingin sa ibang direksyon ang mga mata nito, ngunit habang natagal naalala niya at nadarama niya ang lambot ng katawan nito ng gabing iyon na lalong nagpa distruct sa kanya. Pagkatapos mapuno ang loob ng elevator, may mga ilang tao na ring lumabas at pumunta sa kanilang pupuntahan kaya lumuwag a
"Nandito si Veronica para makita ako." ani ng abuela ni Erwan habang hawak ng mahigpit ang kamay ni Veronica, at kita rito ang pagkapahiya. Mabilis na nakaramdam ng selos si Amalia sa closeness ng dalawa. Ang tagal niyang kinukuha ang loob ng matanda, pero ilag pa rin ito sa kanya hanggang ngayon.
"Well." Wala ng ibang nasabi pa si Amalia kundi kumaway na lang. "Mag-iingat ka sa byahe." Nagpaalam lang si Veronica at sumara na ang pintuan ng elevator. Amalia stood at the elevator entrance for a while. The smile on her face had disappeared. When she turned around, she saw Erwan coming over
"Bro, Erwan." Matamis na pagbati si Miranda at napatayo ng makitang pumasok siya sa loob, yumakap rin ito sa kanya. Tinulak niya ito at nagulat kung bakit siya na sa working station ni Veronica, na wala pa dito ng oras na iyon. Nagtungo siya sa desk niya at naupo sa swivel chair, inayos ang kurbat
Andrew was really convinced by his love brain, "No! Dad will beat me to death if he finds out!" tanggi niya. Kapag hindi ka pumayag, nakikita mo yan. Tatalon ako diyan! When my father finds out, he will beat you to death!" banta nito. Natahimik na lang si Andrew sa pangungulit sa kanya ng kanyan
Ito ang unang field trip niya, at marami siyang sinulat. Another, masyadong strict ang kanyang boss at lahat ng details sinasabi nito sa kanya. Maging ang mga key points ay detelyado nitong pinaintindi sa kanya. Nang malapit ng magtanghali, nakaupo na si Veronica sa opisina. Palipat lipat ng kanya
Napalingon si Erwan sa kanya bago inabot ang kamay dito. "Hello!" "Oh, I've heard that Mr. Campbell is approachable and has no airs. Today I see that he is indeed worthy of his reputation. No wonder he was able to start from scratch and make Campbell's so strong and big." Vladimir flattered. Nak
Saglit na natahimik si Luis. "Ano ang pinagkaiba? tanong niya.. Patawarin mo ako sa pagkakataong ito. Hindi na ako mangangahas na gawin ito muli sa susunod." Tumayo si Luis sa tabi ng kama, nakatingin sa kanya ng walang ekspresyon, "Narinig mo ba ang sinabi ko ngayon?" Mahina na tumango si Marian.
Pagkatapos ng kainan na iyon naramdaman ni Veronica na si Erwan ay isa ring down-to-earth na tao at hindi masyadong madaling lapitan. Alam niya rin na si Luis ay gumagawa ng masama nang palihim at inalis ang maraming negosyo ni Erwan. Kung hindi niya ito maalis, gagawin niya ang lahat para sabotahe
"Hindi ko maalala..." Hindi magaling magsinungaling si Veronica. Bukod dito, ang mga mata ni Jackson ay nakatutok sa sulok ng kanyang bibig sa sandaling ito. Hinalikan siya ng mapusok ni Erwan na medyo namamanhid pa ang kanyang bibig, na marahil ay medyo halata. Kinagat ni Veronica ang kanyang labi,
Kumunot ang noo ni Luis habang nakatingin kay Erwan na nabaliw at nawalan ng malay, at tuluyang binuksan ang pinto at lumabas. Paglabas na pagkalabas niya, lumipad ang kalahati ng tableta at tumama sa likod niya. Kasabay ng isang kumalabog, muli itong bumagsak sa lupa. Sumugod sina Mr. Guerero at Dr
Tumayo ng tuwid si Luis, nakatingin kay Erwan mula sa itaas, "Erwan, ang apelyido mo ay Campbell! Ibinigay ko sa iyo ang iyong pangalan, apelyido mo, buhay mo, lahat ng mayroon ka ay ibinigay ko! Ako ang iyong ama, ikaw ang anak ko sa mundong ito, ang anak lamang ang nakikinig sa mga ama!" Erwan na
Knock! Knock! Nagpatuloy ang katok. Si Veronica naman ay mas idiniin sa pinto at hinalikan. Sa sandaling ito, nakaramdam siya ng panghihina sa kanyang mga kamay at paa. May boses sa kanyang isipan na nagsasabi sa kanya na itulak si Erwan palayo, ngunit hindi siya makaipon ng anumang lakas. Ang kamay
Natigilan si Veronica matapos marinig ang sinabi nito. "Sinabi sa iyo ni ate?" ulit niyang tanong at baka nabingi lamang siya. "Oo." Nanginginig ang boses ni Erwan, tuwang-tuwa siya at masaya, "Veronica, alam mo ba kung gaano ako kasaya? Napakatanga ko! May mga pahiwatig noon, ngunit hindi kita pi
Nang maalala niya ang lahat lahat agad niya itong itinulak. "Veronica." Naririnig niya ang boses ni Erwan sa kanyang tainga. Nagising si Veronica sa akala niyang isang panaginip. Idinilat niya ang kanyang mga mata at tinulak ito palayo. Nahirapan si Erwan dahil iniinda niya ang kanyang injury
Hindi niya alam kung dapat ba niyang sagutin ang tanong nito.. Sa huli naisip niya rin na sagutin na lamang. "Okay lang naman po, Tita Marian. Mabuti naman kami ni Jackson. Bakit niyo ho ba naitanong?" balik na tanong niya rito. "Ah! Wala naman.." sagot ni Marian. "Sige, po." Alam ni Veronica