ISABELLA NAGISING ako dahil sa mga nag-uusap sa aking paligid. Noong una ay hindi ko marinig ng malinaw ang pinag-uusapan nila ngunit kalaunan ay naintindihan ko na. “Hindi maganda sa lagay niya na napipilit ang pagbalik ng ala-ala niya, dahil sa gamot na na-take niya ay hindi magiging maganda ang epekto kung pilit niyang aalalahanin ang lahat.” Teka, ako ba ang tinutukoy niya? Ano bang nangyari? Oo nga pala kausap ko ‘yung mga kakilala ko. *Flashback* “Paano nawala ang ala-ala mo Ella? Saan ba kayo galing ni Issa at nawala kayo?” tanong saakin ng nagpakilalang Maria, magaan ang loob ko sa kaniya. Actually, sa kanila namang lahat. “H-Hindi ko talaga alam,” mukang nalungkot naman sila sa sinabi ko pero nagsalita ang anak ko. “Nagpunta po kami ni mommy sa burnham park, bigla nalang pong may humabol saamin. Niligtas ako ni mommy at pinatakbo, sinabihan niya ako na hanapin si daddy. Doon po kami nagkakilala ni daddy,” Nagkakilala? Hindi sila magkakilala? At anong may humahabol?
Hindi ko alam pero may pumipigil saakin na sabihin iyon sa harap ng mga kaibigan ko. Feeling ko ay hindi nila dapat malaman o hindi sila pwedeng ma-involve tungkol doon lalo na at buhay na ang pag-uusapan. I have this kind of feeling na tingin ko ay dahilan kung bakit hindi ako nag kwento sa kanila kung bakit namatay ang magulang ko. Hindi nagtagal ang mga kaibigan ko dito sa ospital dahil kailangan pa ‘daw nilang bumalik sa karinderya at sa parlor. Naiwan si nanay Marites sa karinderya at ang parlor naman ay isinara muna nila ito at nalaman ko ‘din na gabi na pala, ibig sabihin ay kanina pa ako tulog. “Mommy, tatabi po ako sa’yo matulog ah?” napatingin ako kay Issa na nakatayo sa gilid ng higaan ko at nakangiting ginulo ang buhok niya. “Syempre naman anak, basta kumain ka muna kasabay sila daddy, okay?” umalis kasi si Dexter at Ryc para bumili ng hapunan. Naiwan kaming dalawa ni Issa pero mayroon namang TV kaya hindi kami naiinip, nasa sofa siya kanina nakaupo pero nang matapos
HINDI ako makatulog dahil sa nalaman ko kay Ryc kanina, sa palagay ko ay madaling araw na pero hero ako’t nakatingin pa ‘rin sa kisame. Kung totoong naipagbili ako sa Mafia ibig sabihin sila ang dahilan kung bakit namatay ang magulang ko? Hindi pa ‘rin ako sigurado hanggat hindi ko natatanong si ate Kim. “Can’t sleep wife?” Napalingon ako kay Ryc na nakatingin saakin, kanina pa ba siya nakatingin? “Kanina pa kita pinagmamadasdan at hindi mo manlang nahalata ‘yun.” Mind reader ata talaga itong asawa ko e. “Iniisip ko lang ang nalaman ko, kung naipagbili ako sa Mafia bakit? Bakit kailangan nilang patayin si mama at papa?” Bigla siyang bumangon mula sa pagkakahiga at naglakad papunta sa katabi kong upuan at doon ako hinarap, ngayon mas malapit na siya saakin. Hinawakan niya ang kamay ko at nagsalita. “Do you trust me, wife?” Hindi ko alam pero kusa akong tumango sa tanong na iyon. I have this kind of feeling na safe ako sa tabi niya. “Matatakot ka ba saakin kung sasabihin
KIM “’WAG kayong titigil hanggat hindi niyo nakukuha si Isabella, hindi natin alam hanggang ngayon kung tumalab ba sa kaniya ang experiment o hindi.” Napatayo ako dahil sa sinabi ni Lord Franklin at lumapit dito ng bahagya pagkatapos ay ipinatong ang aking dalawang kamay sa kaniyang table at seryoso itong tinignan. “Paano kung hindi tumalab? Paano kung kusa na siyang lumalapit kay Ryc lalo na at nandito ang anak niya? Anong gagawin?” nakita ko ang pagkunot ng kaniyang noo dahil sa sinabi kong iyon. “Kung hindi tatalab ay malamang mamamatay siya, sa oras na bumalik ang ala-ala niya ay katapusan na niya dahil maaaring masira ang utak niya. Well, kung titignan ay mas pabor pa satin ang lahat dahil magagamit natin siya bilang panlaban kay Ryc.” Gusto ko siyang sapakin, gusto ko siyang barilin agad sa ulo pero hindi ko magawa. “Okay, I understand now. Kapag nakita na namin, bakit pa namin siya kukunin?” muli kong tanong ngunit biglang sumingit si Ren sa usapan. “May tauhan na nakakita
Syempre hindi ako papayag, kahit na hindi ko siya itinuturing na kapatid sa harap ng maraming tao lalo na sa eskwela ay mahal ko siya bilang kapatid. Nagagawa ko lang naman ‘yun para ako naman ang pansinin nila mama at papa, pero wala e, masyadong mahalaga si Isabella sa kanila at alam ko na kung bakit—dahil malaki ang kasalanan nila dito. Sa takot na madamay si Isabella ay lumuhod ako sa harap ni Lord Franklin para ‘wag nila itong galawin kapalit niyon ay ang katawan ko. Pinagsawaan nila ako buong magdamag at buong magdamag ‘din akong umiiyak. Diring-diri ako sa sarili ko, hindi ko na kilala ang sarili ko mabuti nalang at mayroong dumating—si Ren. “May balak ka bang ubusin lahat ng alak dito?” speaking off. He saw me on my worst night, hubad pa ako noon at siya ang nag bigay saakin ng damit na maisosoot at tumulong saakin upang ilabas ako doon. I must say that he’s an angel sent from above, dahil kung hindi ay siguradong wala na ako dito ngayon. “Kung pwede lang ay gagawin ko.
NAPAILING ako dahil sa sinabi ni ate Kim. Kung hindi ko siya kapatid ibig sabihin hindi ako anak nila mama at papa hindi ba? Sandali—hindi ko pa nga alam kung anong itsura nila mama at papa tapos ngayon malalaman ko na mayroon pa akong totoong magulang. “I-Isabella, kapatid pa ‘rin naman kita. Kahit anong mangyari ay kapatid kita. Sabay tayong lumaki hindi ba?” “S-Sabay? Hindi ko nga maalala ate Kim tapos ngayon malalaman ko na iba pala ang magulang ko?” Naramdaman ko na mayroong humawak sa magkabila kong balikat—si Ryc. “Wife, magpahinga ka na muna. Kung paano ka man napunta dito ay hindi na mahalaga, sasakit ang ulo mo kapag pinilit mo ang sarili mo tungkol sa bagay na ito.” Tama siya, hindi ko hahayaan na maging mahina ako sa ganitong panahon. Marami akong gustong malaman kaya kailangan kong magpahinga. Inakay niya ako palabas sa office ni ate Kim at dinala sa kwarto ko. “Sasabihin niyo saakin bukas huh, Ryc?” ngumiti siya sa sinabi ko at hinalikan ako sa noo kaya napapikit
Tumango ako sa kaniya na ikinabuka pabilog ng aking labi ngunit agad na lumapat doon ang kaniyang labi kaya naudlot ang aking hinaing. Ibinuhos ko ang sakit sa labi ni Ryc ngunit hindi naman siya nagreklamo. Kung alam ko lang nag anito siya kasakit hindi na sana ako pumayag! “Hmm…” “Hmmm…” Tanging lumalabas sa bibig namin sa malalim na halik na iyon. Ang kamay niya ay dumapo sa dalawa kong dibdib at iyon ang pinagdiskitahan. Unti-unti ay nakaramdam ako ng kakaibang sarap lalo na ng hugutin niya ang kaniyang pagkalalaki at muling ibabalik sa loob. Nagpaulit-ulit iyon na nagpabaliw saakin—sa sarap! “R-Ryc! Ryc!” “Y-Yes—Yes! Moan my name Isabella—you’re so tight—Ah!” Napakapit ako ng mahigpit sa kaniyang braso at napatingin ako sa kaniyang mga mata, mga mata na nagsasabing mahal na mahal niya ako! Kinabig ko ang batok niya at muli kaming nalunod sa masarap na halik na iyon. Hindi ko akalain na may kakaiba pa palang sarap matapos ang sakit na naramdaman ko kanina. “R-Ryc…
“MOMMY!” Nakangiti kong sinalubong si Issa nang makarating kami sa bahay. Nag pasya kami na dito dumeretsyo matapos naming mag-usap kanina tungkol sa plano. “Akala ko po nawala ka ulit mommy, buti sinabi saakin ni lola Rose na magkasama kayo ni daddy sa bahay niyo po.” Humiwalay ako sa yakapan namin at ginulo ng bahagya ang buhok niya. “Sorry at hindi na nakapag-paalam si mommy at daddy huh? Biglaan kasi.” “Wala ba akong hug?” napalingon kami kay Ryc kaya agad na tumakbo si Issa sa ama. Nakangiti ko lang silang pinagmasdan hanggang sa may lumapit saaking babae, teka hawig siya ni Nicole. “Hija, ikaw si Isabella hindi ba? Ako si Rose, ang mommy ni Nicole.” Pagkasabi niya niyon ay niyakap niya ako kaya kahit nagtataka ay hinayaan ko nalang siya. “Salamat sa hindi pag-iwan sa anak ko, Isabella.” Mas lalo akong nagtaka dahil sa sinabi niyang iyon at nakangiti niya akong tinignan matapos niya akong yakapin. “Alam kong hindi mo naaalala, kapag bumalik ang ala-ala mo ay maiintindihan mo.
ISANG buwan ang lumipas at nasa simenteryo sila ngayon upang bisitahin ang puntod ni Grace at ng anak nito na si Mark sa pangunguna ni Yvonne. Hindi niya pa ‘rin maitatanggi na ina niya si Grace kung kaya dinalaw nila ito. “Mommy, kung ano man ang ginawa niyo saamin ay sana maisip mo na mali ang lahat ng iyon. Hindi ko masasabi kung mapapatawad ka namin pero sigurado naman kami na si God na ang bahala doon. Time will heal our wounds mommy.” Hinagod ni Richard ang balikat ng asawa dahil naiiyak nanaman ito. Kasama nila ngayon sina Ryc at Isabella, Dexter at Nicole, Leandro at Glaiza, si Parker at ang magulang ni Isabella na hawak si Issa. Maayos na nag lagay ni Vienna ngayon hindi katulad noong isang buwan na halos hindi siya makatayo dahil sa pag-opera sa kaniya. Isang buwan na ‘din nag lumipas magmula ng matapos ang gulo sa pagitan nila ng lola ni Ryc ay bumalik na sa ayos ang lahat. Napatunayan na si Grace at Mark ang may kagagawan ng illegal business ni Parker na matagal na ni
Natahimik ang buong paligid dahil sa eksenang nasa harapan. “M-Mama! Mark! Ano ito?!” kunwaring natatakot na tanong ni Isabella habang hawak ang balikan ng lalaki. Napuno na ‘din ng bulungan ang paligid dahil sa pag-aresto ng mga ito. “Sumama nalang kayo para wala ng gulo.” Hinawakan na sila ng mga pulis sa kanilang braso ngunit nagpumiglas si Mark. “H-Hindi! Hindi niyo kami pwedeng kunin!” “’Wag na po kayong lumaban para walang gulo.” Kalmadong sabi ng mga pulis. “Mommy ngayon na!” ngunit nagulat sila ng kalabanin sila ng mag-ina at sinuntok sa muka ang dalawang pulis. Agad na naglabas ng baril ang mga pulis na ikinatili ng mga tao sa paligid habang si Mark at Grace ay mabilis na kinuha si Isabella at May. “Kyahh!” tili ng mga tao sa paligid at nagsimula ng tumakbo palabas. “Subukan niyong sumunod papatayin namin ang dalawang babaeng ‘to!” mayroon ng baril na nakatutok sa ulo ni Isabella at May kung kaya walang nagawa ang mga pulis kundi ang hayaan ang mga ito. “Isabella!” sig
NGAYON ang araw kung kailan ipakikilala ako ni Mark bilang asawa niya. Nasa loob kami ngayon ni ate May at inaayusan ng kung sino. Parang bumalik tuloy saakin ang araw na ibebenta kami ni ate May lalo na at pula ang suot ko habang si ate May ay naka-itim na dress kung saan kitang-kita ang malaki niyang tiyan. Panaka-nakang tingin ang binibigay namin sa isa’t-isa dahil alam namin na iyon na ang araw para kumawala kay Mark. Maayos ang plano namin ni ate May at sana lang ay gumana iyon mamaya. Maayos na nakapune ang buhok ko na pa-bun habang si ate May naman ay nakalugay ang mahaba nitong buhok na kinulot. Bagay na bagay sa kaniya, feeling ko tuloy babae ang baby ni ate May dahil sa pagkablooming niya. Ganoon kasi ang sabi nila, kapag blooming ang nagbubuntis ay babae ‘daw. Ako naman ay wala pa atang dalawang buwan ang tiyan ko, hindi ko ‘din alam dahil wala pa akong check-up. “Wow! Ang gaganda niyo namang dalawa!” napalingon kami sa nagdalita at pumasok si Grace, ang lola ni Ryc. No
ISABELLA “ATE May wala na si Mark. Pwede na tayong tumakas!” Yugyog na tawag ko kay ate May nang makapasok ako sa kwarto nila ni Mark. Ilang araw na ang nakaraan magmula nang magpanggap kami na gumana ang tinurok saamin ni Mark. Ang totoo kasi niyan ay simpleg tubig lamang ang inilagay ni ate May sa syringe na mabuti nalang dahil maging siya ay tinurukan ni Mark. Nalaman ko na aware siya sa gagawin ni Mark at wala siyang magagawa kundi sundin ang lalaki dahil mahal niya ito. Marami na siyang na kwento saakin, kung anong nangyari sa kaniya matapos naming mapag benta hanggang sa mapunta siya sa puder ni Mark at sa batang nasa sinapupunan niya. Sa kaniya talaga ako nag-aalala dahil mukang mababa ang kaniyang tiyan ibig sabihin maaaring may mangyaring masama sa anak niya. Hindi ko siya masisisi, sobrang dami niyang stress kay Mark. Samahan mo pa na nagdadala ng babae si Mark, kanina nga lang ay nakita ko siya na may ka-make out sa sala. Doon ko ‘din narinig ang pakikipag-usap nito
“KANINA pa kita hinihintay Mark, nasaan ka na ba?” Naiiritang sabi ni Grace sa telepono habang kausap ang kaniyang anak. Matapos niyang mahuli si Parker ay itinali niya ang kamay nito sa habang nasa-upuan at agad na sinabihan ang anak na sunduin sila doon upang magtago. Alam niya kasi na hahanapin ito ng apo niya si Ryc kaya kailangan niyang gamitin ito laban sa kanila. “Mommy, wait, okay? May inaasikaso pa ako dito.” “Ano bang inaasikaso mo?! Babae?! Punatahan mo na ako dito ngayon ‘din!” pagkasabi niya niyon ay ibinaba na niya ang tawag at inis na nilingon si Parker na nakapikit habang nakasandal sa kinauupuan nito. “Bakit kalamado ka lang?! Anong pinaplano mo?!” Napadilit ang lalaki dahil sa sigaw ng kaniyang asawa. Nang makita niya ang muka ni Grace ay hindi niya akalain na ang babaeng lagi niyang kasama ay magagawa iyon sa kaniya. Bumabalik sa kaniyang isipan na parang isinugal niya ang sariling mahal na si Tiffany para lang makasama niya ang isang sinungaling na si Grace.
“AALIS ka sweetheart?” Napalingon si Grace kay Parker ng pumasok ito sa kailang kwarto. Ngumiti siya dito at inayos ang kaniyang bag. “Oo, sweetheart. Alam mo namang matagal ko ng hindi makikita ang mga amiga ko. Nang malaman nilang nandito ako nag arrange agad sila ng schedule ngayon. Nakakahiya naman kung tatangihan ko eh.” Ngumiti si Parker at lumapit sa asawa pagkatapos ay hinalikana ng ulo nito. “Sige, basta mag-iingat ka, okay? Ilang oras ka ba doon? Iintayin kita,” napatingin si Grace sa kaniyang orasan at nagsalita. “Siguro after five hours, alam mo naman ‘yung matatandang ‘yun.” “Nagsalita ang hindi matanda,” natawa sila pareho dahil sa kanilang kakulitan at nagpaalam na si Grace. Naiwan mag-isa si Parker na napapangiwi dahil sa kaniyang pagpapanggap na ginagawa. Binuhay niya ang kaniyang laptop at nag send ng email kay Issa. “Pupunta na ako after an hour…” ***NAGHIHINTAY si Parker sa isang restaurant sa loob ng mall na kanilang napa-usapan. Ang buong akala niya ay s
“KAILANGAN mo lang pala ng pahinga sweetheart, bakit ka ba na-stress? Anong iniisip mo huh?” Hindi nakasagot si Parker sa sinabi ni Grace. Hindi naman niya magawang sabihin dito ang totoo dahil hindi pa siya handa na kumprontahin ito sa kaniyang mga nalaman. Gusto pa niya ng patunay, gusto pa niyang malaman ang totoo. “Tungkol ba ito sa pagbitaw natin sa negosyo?” napahinto si Parker sa sinabi ni Grace. “Sweetheart naman… sige ganito nalang. Papayag ako sa gusto mo basta mayroon tayong pagmamanahan ng negsyo? Hindi ako papayag na mabaliwala lahat ng efforts natin!” napalingon siya sa asawa dahil doon. ‘Ganito mo ba kagusto ang pera ko Grace?’ mapait na tanong niya sa kaniyang isipan. Ngumiti siya sa asawa at tumango. “Okay sige, papayag na ako. Gusto ko na talagang malagay sa tahimik at bumalik sa Pilipinas.” Nanalaki ang mata ni Grace sa huling sinabi ni Parker at hindi makapaniwalang nakatingin dito. “W-What?” “Bakit? May problema ba sweetheart? Gusto ko na talagang umuwi lal
“YOU did what?!” Mahina ngunit may gulat na bulalas ni Grace matapos marinig ang sinabi ng kaniyang anak na si Mark sa telepono. Tinawagan nalang siya nito bigla at alam niya na iyon na ang signal upang sabihin sa kaniya na nagawa na nito ang kaniyang pinapagawa. Pero ang hindi niya inaasahan ay ang ginawa nitong pagturok ng kanilang experiment sa dalawang babaeng kasama nito sa bahay. “Nasisiraan ka na ba ng ulo Mark?! May is pregnant with your child! Paano kung maapektuhan ang bata sa tyan nito?! Serious types of chemicals ang nakalagay doon!” napapasabunot na sabi ng ginang sa telepono at alalang-alala.Kilala niya si May. Nakilala niya ito dalawang taon na ang nakakaraan at ito na ang naging kasama ng anak niya si Mark simula niyon at hindi na ito iniwan, noong una ay akala niyang isang simpleng s*x slave lang ng anak ang babae ngunit nang makita niya ang kakaibang kilos nito gawi sa babae ay nalaman niyang hindi. Ngunit dahil na ‘rin pareho silang may sakit sa pag-iisip ay hin
“Tama si Ryc, ‘wag kayong mag-alala. Maayos na ang lagay ng asawa ko, akala ko ‘rin ay iiwan na niya ako ngunit hindi. Lumaban siya para saamin ni Isabella,” Napangiti sila sa sinabi nI Kenneth. “Speaking off, mayroon kaming magandang balita sa inyo.” Natigilan sila sa sinabi ni Eda. Napatingin ito sa kaniyang asawa na tila nagtatanong kung dapat ba niyang sabihin ngunit nakangiti lang ‘din itong tumango. “Ano po iyon tita?” “Buntis si Isabella Ryc! Magiging daddy ka na ulit!” nagulat sila sa isinawalat ni Eda habang si Leandro at Dexter ay napasuntok sa balikat ni Ryc dahil sa narinig. “Kailangan na talaga nating mahanap ang anak ko…” wala sa sariling sabi ni Kenneth na maging siya ay nabigla sa balitang iyon. “Y-Yeah, kailangan ako ni Isabella.” Ani Ryc. ***“GISING ka na pala Isabella,” Nabaling ang paningin ni Isabella sa nagsalita at doon lang bumalik s akaniya ang buong pangyayari bago pa siya tuluyang mawalan ng malay. Agad siyang napaupo sa kaniyang hinihigaan at napaya