Brenda “Hi, T-tita Cole. Ahm…kumusta po kayo?” nauutal kong bati rito. Seryoso kasi ni Tita Cole, nakaka kaba kaya naman bahagya akong napayuko dahil ayaw nitong ngumiti. Buti sana kung hindi ito nakahalukipkip habang pinapasadahan ako ng matiim niyang tingin. Nakataas kilay ni Tita Marycole ng tumingin sa damit ko. Shitty, hindi ko nakuha ang blazer na balak ko sapaw sa jumpsuit ko kasi nga niyaya na kami ng anak ko na atat umalis kanina. Buti itong katabi kong si Mattheus. Naka move on na sa kapapansin sa suot ko wala naman siyang nagawa ito ang gusto kong isuot ngayon. “Tita Marycole, sorry po kung hindi kita sinagot ni isang beses kahapon. Sorry Tita Cole, naging Bastos ako hindi na kita ginalang bilang ina ni Mattheus. Hindi ko naisip na para na kitang Ina. Sorry po talaga,” wika ko hanggang ngayon sa palad ko nakatingin. I gulped na kurot ko pa ang palad ko sa labis na kaba. Ano ba itong nagawa ko. Kasalanan ko naman talaga dahil ko naging rude ako sa Ina ni Mattheus. Nag
Brenda “Mattheus tama na ang dami na nitong ulam at kanin,” bulong ko sa kaniya nang matapos n'yang lagyan ng pagkain ang plato ko. “Ubusin mo ‘yan kaunti pa nga ‘yan, hon. Mamaya ulit kapag naubos mo na,” tugon lang nito sa akin wala akong nagawa kaya hinayaan ko na. Maya-maya ng nag-u-umpisa ng kumain ang lahat. Pasimple akong tumingin sa mga kasama namin. Hindi naman nakatingin kaya naman nagpasya kong binawasan ang nilagay ni Mattheus sa plato ko inilipat sa plato niya. “Ayan! Hati tayo kasi almusal pa ito Mattheus baka nakakalimutan mo,” “Thank you hon, ang sweet mo talaga,” anang nito pagkatapos nag-umpisang ng kumain. Pagpasok namin kasi kanina agad din nagyaya si Chairman Rowan na kumain. Kami lang pala ang inaantay nila para sa almusal. Mabuti na lang wala pang alas-diyes ng umaga. Okay pa para sa breakfast. Si Atlas sa tabi ko nakaupo. Pinagitnaan namin siya ni Tita Marycole. Gusto kasi nito katabi si Atlas. Ako lang ang nag-aalala kasi nga kasama rin namin ang
Brenda “Wala naman problema diba, Brenda? Single kayong pareho ni Mattheus. Isa pa itong guwapo kong apo maguguluhan ito kapag hindi kayo nakatira sa iisang bubong. Mahirap din hiraman kayo upang makasama lang si, Atlas.” “Sa akin dad, kahit ngayon din na araw, gusto ko ikasal. Si Brenda lang ang po ang inaalala ko. Ayaw ko po siyang i-pressure sa ngayon kasi bago lang naman kami ulit nagkita.” Tumango-tanong si chairman. “Well nasa inyo pa rin naman ang pagpapasya,” anang nito pareho kaming tinitigan ni Mattheus. Alanganin ang aking naging ngiti. “Ahm…chairman ano po kasi pag-iisipan ko po,” tugon ko rito hirap basahin ng nasa loob nito kahit hindi naman ito galit pero seryoso naman. Inabot ni Tita Marycole ang palad ko at pinisil iyon. Ngumiti ako rito. “Kahit anong desisyon mo igagalang namin. H’wag mo na lang pakinggan ang Tito Rowan, mmm,” pagpapagaan ng loob ni Tita Marycole sa ‘kin. “Salamat po Tita,” tugon ko rito nakangiti naman itong tumango. “No worries, hija.
Brenda “Hon, seryoso ako sa kasal na sinabi ni Daddy at ‘wag na kayong pauwiin sa Catbalogan. Alam ko mahal mo ang trabaho mo. Dito naman maari mo iyon gawin. I will support you. Kung ayaw mong iwanan ang career mo.” Napalunok ako kasi hindi mapagkit ang titig ni Mattheus sa akin. Kay ganda sana tanggapin natatakot lang ako. Hindi kasi gano'n kadaling umuo sa kaniya dahil ilang araw pa lang naman kaming nagkikita. Wala naman problema sa trabaho ko kahit saan ko iyon dalhin makapagtratrabaho ako kasi nga online lang naman hindi ko kailangan face to face pumasok. “It's okay, hon. Naiintindihan ko mahirap ko pang makuha ang dating pagmamahal mo noon sa akin. Hindi naman kita masisi dahil ako ang nagkamali.” “Mattheus,” saad ko. “Okay nga lang,” tugon nito inabot ang ilong ko pinisil nito. Akala ko nga wala ng ibang gagawin. Yawa talaga muli itong sumobsob sa tiyan ko… “Mattheus!” hindi ko mapigilan bumungisngis dahil pabiro ako nitong kinagat sa tiyan ko. “Bukod pala sa pagi
Brenda Kinuhaan ako ni Mattheus ng t-shirt niya. Kaysa naman matulog ako ng jumpsuit ang suot ko. Maghapon ko na ito damit. Kuniha ko na lang. “Bukas magpapabili na lang ako para sa bihisan mo,” “Oo na pasok ka na ng CR magbibihis na ako.” “Ayaw mong sumabay maligo?” “Ito gusto mo?” inambahan ko siya ng suntok. “Kung may reward na kiss kukunin ko,” sabi nito talagang lakas mambuska. “Kapag hindi ka pumasok. Sa guestroom na ako matutulog.” “Papasok na nga masyadong pikon, hon? Nilalambing lang naman,” “Pasok na kasi,” “Saan…?” “Mattheus!” “Sabi ko nga Madam, pupunta na ng CR,” Nang masiguro ko nasa loob na ito ng CR. Dali-dali akong nagbihis. Sumampa ako sa kama at gumapang sa kanan bahagi. Umupo muna ako kasi tatawag pa ako sa Daddy at Tita Anaren. Inuna ko ang Tita Anaren. “Hello, Tita Anaren. Dito kasi kami matutulog sa bahay nila Mattheus.” “Okay lang hija. Maaga akong papasok bukas. Kasi magkakaroon ng board meeting baka pag-uwi niyo ni Atlas, wala ako.” “Gano'n po
Brenda “Hon, matutulog ka na ba?” maya-mayang tanong ni Mattheus sa ‘kin. Hula ko rito nasa walk-in closet na niya ito para magbihis. Kasi parang malayo ang boses nito sa kinahihigaan ko kaya ‘yan ang naisip ko. “Oo, maaga kami uuwi ni Atlas bukas. Kasi papasyal pa kami ng ACTV sa alas-dos ng hapon.” “Sasabihin ko pa sana sa hapon na kayo umuwi hangga't hindi pa ako umuuwi galing office ko,” sabi nito. “Mag-aantay ang Tita Anaren sa ‘min kung hintayin ka pa namin pag-uwi sa hapon,” tugon ko sa kaniya. “Eh, sa RMTV gusto n'yo sumama?” tanong ni Mattheus na kingitla ko. Okay sana kaso lang anong gagawin ko roon. Magugulat pa ang mga marites na employee bigla kaming doon susulpot ni Atlas. Hindi naman sa nag-e-enarte ako. Ang iba kasi magtataka bigla kong sulpot sa RMTV. Isa pa hindi noon naging maganda ang huli kong apak sa TV station. Naging trending ang eksina noon sa ‘min ni Mattheus. Mas lamang ang negative comment about sa ‘kin. Malandi raw ako. Mang-a-agaw raw ako. Tatahimik-
Brenda May kumatok sa pinto. Bumangon si Mattheus upang tingnan kung sinong nasa labas. “Pupunta ka roon ng walang suot na short?” usisa ko sa kaniya. Yawa bumalik ito ngayon ay matindi dahil nakapaimbabaw siya sa akin. “Mattheus,” tinulak ko sa dibdib niya hindi lang nakinig at sa halip hinuli nito ang magkabila kong kamay iniyakap sa leeg nito. “Hindi naman ako naka bold ah,” laban pa nito sa 'kin. “Magbihis ka pa rin wala ka nga damit,” “Mainit kasi hon, lalo na katabi kita nag-iinit ako lalo,” sabi nito't mabilis bumaba ang labi ni Mattheus siniil ako ng halik. “Uhm…kumakatok pa rin,” suway ko sa kaniya ngunit tumigil din ako dahil gigil nitong sinipsip ang ibabang labi ko kaya napaungol ako. Tinugon ko ang halik ni Mattheus hindi na namin pinansin ang taong nasa labas basta patuloy kaming nagpapaligsahan ng palitan ng halik. Hinagod ko ang batok ni Mattheus napaungol ito't kiniskis ang kaniya sa ibabaw ko. Hinila ni Mattheus ang comporter na Hanggang sa dibdi
Brenda “Anak, gising na ba ang Lolo’t at Lola mo?” tanong ko kay Atlas pagkatapos niya akong mauto pumayag pagsama sa Daddy niya. “Opo nasa living room na po sila nagkakape si Lolo,” sagot nito pagkatapos bumaba na sa kama kaya nagtaka ako. “Anong oras kayo nagising kung gano'n? Sobrang aga pa ng oras. Saan ka rin pupunta, Atlas?” anang ko kasi bumangon ito. Buti umupo lang ito. Kasi pareho na kami nakahiga ngayon. “Mommy, bago lang din po. Pinuntahan ko kayo ni Daddy kasi na miss ko po kayo,” “Gano'n ba? Ang Tita Lorelei gising na rin ba?” “Opo kasi maaga po sila aalis. I heard po sasabay sa Tito Matthias, uuwi na raw po sila sa house nila kasi papasok si Tito Matthias sa work niya.” “Ah, okay. Kami na lang pala ang wala pa roon—” “Sabi po ni Tito Matthias. Okay lang daw po kayo late ang gising. Kasi ngayon lang daw po kayo ni Daddy magkasama sa kuwarto,” Pambihira iyang si Matthias kung anong sinasabi sa pamangkin niya. Napunta ang tingin ko kay Mattheus. Nagtungo ito sa s
Andrea “Atlas, tigilan mo mamaya tatawagin na tayo ni nanay Fidelisa para sa hapunan. Sinabi ko pa naman ihanda na at magbibihis lang tayo. Ikaw pa naman hindi papayag kapag hindi iisa pa,” suway ko sa kaniya ngunit hindi lang umalis sa likuran ko. Nanatili lamang nakayakap sa likuran ko panay pa rin halik sa leeg ko. Maya-maya pinihit niya akong paharap sa kaniya at siniil ako ng halik. “Maaga pa naman baby,” saad nito at siniil ako ng halik pagkatapos mabilis n'ya akong kinarga at pinulupot niya ang magkabila kong binti sa baywang niya. Kahit naglakakad si Atlas patungo sa kama hindi naputol ang halikan namin. Na para bang hindi niya ako palaging hinahalikan kung makahalik ngayon puno pa rin iyon ng pananabik. Maingat niya akong ibinaba ngumisi sa ‘kin. “Ayaw talaga paawat huh?” saad ko. Inalis niya agad ang suot kong blouse sinunod ang aking bra. Wala siyang kahirap-hirap n'yang inalis iyon sa ‘kin. Dahil din kanina pa tanggal ang hook sa closet ko pa lang. Tuluyan a
Andrea “Nay! Samahan mo ako bukas bumili tayo ng mga upuan at lamesa. Naisip ko sa labas na lang ganapin para malayang kumilos. Alas-sais naman ng gabi malawak naman ang hardin. Siguro naman po. Kasya tayong lahat doon. Sa tingin mo ‘nay maganda ba ang naisip ko?” hingi ko pa ng opinyon sa kaniya. Bago pa sa akin ang magaganap na pagsalo-salo. Kaya mainam din hihingi ng opinyon sa ibang nakatatanda kung mayroon ma-i-suggest naiba. Baka mas maganda ang maging suggestion ni ‘nay Fidelisa. “Maganda ang naisip mo. Pero Andeng, kung tayo lang ang bibili. Hindi natin iyon kaya. Buti sana kung isang lamesa at upuan lang ang bibilhin natin. E, alam ko malaki ang pamilya Martinez. Hindi iyon sakto sa pamilya ng asawa mo kung isang seat lang ang bibilhin mo,” aniya. “Opo. Isasama na lang natin sina ate Lucy at ate Jane. Nand'yan din si Atlas, hindi iyon papasok bukas may kasama tayo. Sakto rin po ayos na rin natin sa labas pagdating galing bumili.” “Mabuti pa nga anak. Bibili pa ba ta
Andrea Alas singko na ng hapon kami nakauwi ni Atlas sa bahay. Tahimik buong living room ng pumasok kami. Hmmm saan kaya sina ate Lucy at ate Jane? Ang nanay Fidelisa alam ko kapag ganitong oras. Busy iyon sa kitchen kasi siya talaga ang nagluluto ng ulam kahit noon pa. Ngayon tiyak inako pa rin nito dahil naksanayan ng nanay Fidelisa at masarap din kasi itong magluto. “Saan ka pupunta?” tanong ni Atlas ng alisin ko ang kamay n'yang nakapulupot sa baywang ko. “Sa kitchen sisilipin ko lang kung naroon si ‘nay Fidelisa,” “Kararating lang natin magpahinga ka muna baby,” “Mamaya na after natin kumain ng hapunan. Mayroon lang akong pakikiusap sa nanay Fidelisa," “Tulad ng ano?” nakakunot ang noo nito tila ba ayaw niya akong payagan. “May pag-uusapan lang kami ni Nanay Fidelisa na plano para bukas sa pagpunta ng pamilya mo,” “Anong plano?” may pagtataka n'yang tanong sa ‘kin. “Mag-aayos lang kami bukas," “Baby, ‘wag ka ng magpagod okay lang kahit ano lang ang ihanda n'yo
Andrea Naantala lang pala ang reply ni Vianca kasi nag-reply pa ulit siya kung maari kaming gumamit ng swimming pool. Gustong maligo ni Vianca. Nakikiusap sa ‘kin kung p'wede. Ako: Oo naman besh basta magdala kayo ng swimsuit alam mo naman na bawal kagaya noong una mong punta rito. Hindi tayo pinayagan kahit anong pakiusap ko kasi naka t-shirt at short tayo. Naiintindihan ko ang guwardiya ayaw n'yang gayahin ng iba. Kung pagbibigyan nga naman kami. Maaring masabihan na may favoritism ang management. “Papasyal daw sina Vianca at Maxine sa condo natin. Sinabi ko next week at sabado sila pumunta kasi wala tayo sa condo bukas. “Okay nasa condo naman ako niyan papuntahin mo na,” sagot ni Atlas. “P'wede ba kaming mag-swimming niyan?” Lahat naman ng condo owner anytime p’wedeng gumamit ng swimming pool. Para iyon sa lahat ng condo owner. Basta sumunod lang sa dress code. “Sasamahan ko kayo,” “Mahihiya sila. Silipin mo na lang kami palagi roon. Kasama mo naman si ate Lucy,”
Andrea “Dammit, baby. Hindi naman aalis si ‘nay Fidelisa nagmamadali ka,” suway ni Atlas ng nahabol niya ako bago pa makarating sa sala. Kasi iniwan ko na siya pagkababa lang namin sa hagdanan dahil sabik akong mayakap ang bagong dating na si nanay Fidelisa. “Ikaw ba naman na matagal hindi nakita ang tinuring mong pangalawang ina hindi ka ba magkaganito? Oh, sasagot ka pa talaga Martinez ang pangit mo ka-bonding." Hinayaan na lang ako ni Atlas na maunang maglakad upang puntahan ang nanay Fidelisa. “Nanay Fidelisa! Namiss kita promise,” wika ko pa umupo sa gitna nila ni ate Lucy. Kahit masikip na sila nila ate Lucy sa upuan. Dedma ko lang pinagkasya ko ang sarili ko ‘wag lang kumilos. Dahil magkakabunguan na. Kasama pa kasi nilang tatlo si Alvina, nakanganga matulog sa mahabang sofa. Sumiksik pa ako kaya naging lima na kami kasama si Alvina. “Baby sumiksik ka pa maiipit ang tiyan mo r’yan,” suway ni Atlas. Nagbingi-bingihan lang ako sa sinabi ni Atlas. Sa halip masaya akong y
Andrea “Okay naman po mommy. Mabuti nga po walang malala na nasaktan. Si dad okay lang po siya,” tugon ko sa kaniya ang daming kinumusta ni mommy Brenda tungkol sa nangyaring pagbawi kay Alvina. “Gusto mo bang magdala kami ng buko pandan diyan sa sabado, hija?” malambing n'yang tanong sa 'kin. Ang sweet talaga ng biyenan ko napaka swerte ko sila ang magulang ng asawa ko. Bigla akong natakam sa buko pandan. Akala ko tapos na akong mag-crave noon kasi hindi na ako nag-aaya kay ate Lucy gumawa sa condo. Pagkarinig ko lang natakam agad ako. Bukas na pala sila pupunta rito sa bahay para pag-usapan ang church wedding namin ni Atlas. Na-excite ako sa magaganap na kasal. This time dadalo ng kompleto ang pamilya ni Atlas at akin. Kahit si daddy, Alvina, ate Jane at Nanay Fidelisa lang ang pamilyang mayroon ako. Buo ang sayang nararamdaman ko. “Sabi nga ng asawa mo may pagkain na siyang order sa restaurant ng daddy mo. Kahit mayroon na, may dala pa rin kami. Ayaw kong mapahiya sa balae
Andrea “Okay na ma'am. Bilhin n'yo lang po ng kompleto ang reseta ni Sir, Galiga. Maari na po kayong umuwi,” bilin ni doktora nag-assist kay Daddy sa emergency room pagdating namin sa loob ng ospital. Emergency room kasi ang available dahil nga hating-gabi na kami sumugod walang ibang doktor. Mabuti nga inasikaso kaagad si Daddy kaya kami'y nakalabas din agad. “Ako na ang bibili ng gamot ni Sir Galiga, ma'am Andrea,” presenta ng kuya Sonny ng magpaalam ako sa kanila mauna sila sa van. Ako naman ay tatawid pa para bumili ng mga gamot ni daddy. Sa harapan lang kasi ng ospital ang bukas na pharmacy. Sa ospital ay sarado kaya ako'y tatawid doon para bumili ng gamot. "Sigurado ka po ba kuya Sonny?” “Oo ma'am Andrea. Magagalit din si Sir Atlas, kapag kami ni sir Galiga lang ang magkasamang bumalik sa sasakyan. Kayo na lang po ang mauna at ako na ang bahalang bumili.” “Sige po kuya Sonny at salamat po,” tugon ko at inabot ko sa kaniya ang reseta at kumuha ako ng pera sa bag ko.
Andrea Nang tuluyang mawala sa paningin ko si Erica. Sa mommy niya kami lumapit ni Atlas. Ganun pa rin tulala pa rin si Olivia. Bumuntonghininga ako sana lang hindi lang siya umaarte. Sa kabilang banda gusto kong gumaling agad si Olivia para sa mga anak niya. Nakita ko si Erica, nasasaktan sa nangyari sa mama niya kahit wala itong banggitin nagsasabi ang malungkot nitong mata. Nang tumingin ito sa mama niya bago sumakay sa taxi naluha si Erica. Dumating din pala ang kaibigan ni Atlas na head director ng rehabilitation center. Sinundo si Olivia. Si Atlas siguro ang tumawag kanina kasi marami naman tinawagan bago kami pumunta rito. May kasamang anim na mga nurse. Dalawang babae at apat na lalaki. Van ang dala naisakay na sa loob si Olivia ngunit nakasarado naman ang pinto at napalibutan siya ng apat na lalaking nurse. Kausap pa ni Atlas ang kaibigan n'yang head director. Maraming bilin si Atlas. Soon dadalaw kami. Baka kailangan din kasama si Erica sa pagdalaw para hindi maramda
Andrea Kanina pa ako nakatingin sa apartment ni Erica. Pinasok na nila Atlas. Marami na rin taong nakiusyuso dahil naging maingay si Olivia ayaw sumuko. Hindi nga noong una nakapasok sina Atlas maging ang mga pulis. Maingay rin ang kapatid kong si Alvina. Ngunit pagkatapos tumahimik kaya ako'y kabado sobra. Shit wala akong balita sa kanila. Ano na kaya ang nangyari? “Ma'am Andrea saan ka pupunta?” maagap na tanong ni Kuya Neil ng buksan ko ang pinto sa tagiliran ko. “Kuya sisilipin ko lang sila—” “Hindi pu-pwede ma'am. Kami ang mananagot kay Sir Atlas, kapag pinayagan kita. Ayaw namin mawalan ng trabaho. Dito ka na lang muna ma'am Andrea. Tingin ko po nagtagumpay naman sila kaya wala kang dapat ipag-alala.” “Hindi ako lalapit—” “Hindi pa rin pu-puwede ma'am Andrea. Dito na lang tayo mag-antay mamaya darating na rin ‘yan si sir Atlas,” pakiusap ni kuya Neil. “Kuya Neil hindi naman malalaman ni Atlas.” Bang! Bang! Shit! Dalawang putok sinong tinamaan. Nanlaki ang