The laser lights were bouncing all over and the upbeat music inside the club fuels out the wildness in me.
Iginiling-giling ko ang aking beywang at itinaas ang aking mga kamay. Sumunod ako sa indayog ng musika habang ang alak ay dahan-dahan ng nilalamon ang aking sistema.
Sa tuwing may problema ako at may hinanakit na gustong ipalabas— ang ingay at alak ng club palagi ang sagot ko. Kagaya na lamang ngayon.
Sa lahat ng tao na ikakama pa ng boyfriend ko ay iyong matalik ko pang kaibigan. That bastard!
Hindi lang relasyon namin ang sinira niya. Pati pagkakaibigan namin ni Georgina.
Hindi ko namamalayan na may luha na palang umaagos sa aking mga mata. I wiped it angrily and ran my hands through my hair.
No! I'm not going to cry. I'm here to let it all out. Nandito ako para makalimot. Hindi para magdrama. Tapos na ako sa bahag
The aroma of coffee and the scent of breakfast woke me up. Kinapa-kapa ko ang kama at napag-alamang wala na doon si Kael.Dahan-dahan akong bumangon at sunod-sunod na napamura dahil sa sakit sa buo kong katawan. Parang akong binubog.Binugbog sa sarap.Wala sa sarili akong napangiti sa aking iniisip. Ang mga erotikong imahe ng pangyayari mula kagabi at kaninang madaling araw ay sariwang-sariwa pa sa aking memorya. Parang segundo lang ang lumipas bago nangyari.Hindi ko alam kung paano ako napunta sa kama niya pero suot ko na uli ang isa sa mga T-shirt niya.Tiningnan ko ang digital clock na nasa bedside table niya. Nakahinga ako ng maluwag ng mamataang alas-nuebe palang. May flight pa ako mamayang alas-onse para sa photoshoot ko.Tumungo ako sa kusina at nadatnan si Kael na naglalapag na ng mga pagkain sa lamesa. I leaned
That liar. Akala ko iba siya. Akala ko totoo iyong mga pinapakita niya sa akin. Akala ko lang pala. Turns out it's just another show to put me in his bed, to stole my V-card just like any other guys that surrounds me.Ganito na ba talaga ang mga kalalakihan ngayon? Aaktong mga maginoo para makuha lang ang mga gusto.Para mabigyang sulosyon ang kalibugan.Napaupo ako sa sahig at napasandig sa gilid ng aking kama. Biglang nag-init at nanubig ang aking mata kaya agad akong tumingala sa kisame.Oh no. No fucking way. I am not crying for another man. He's not worth it!Sa totoo lang ay kasalanan ko din naman, kung hindi ako nagpadala sa tawag ng aking laman at sa sarili kong pangangailangan ay hindi ito mangyayari.Kung hindi sana ako agad na nagpakalunod sa mga emosyong nararamdaman ko tuwing magkasama kami ay birhen pa sana ako ngayon.&nb
Nagising ako sa mga bisig ni Kael. Tumingala ako at nakita ang kanyang mga mata ay maiging nakatitig sa akin. Hindi ako makagalaw ng ilang segundo at naistatwa sa paraan ng pagtitig niya sa akin. Napipi na naman ako at nalunod sa emosyong naroon.Imagine yourself walking in an endless darkness and you suddenly found a blazing fire. Naakit ka nito, napasunod at namangha. Ito lang ang tangi mong nakikita kaya desperada ka na hindi dapat ito mawala sa paningin mo.Dahil pag pinakawalan mo ito, babalutin at lalamunin ka na naman ng kadiliman na nasa iyong paligid.That is exactly how I feel while staring at those golden eyes. Quite dramatic, quite overrated but if I want to be honest by how I felt, then that's the truth.Mariin kong ipinikit ang aking mga mata at huminga ng malalim.It's okay, I can handle this.I opened my eyes again and
Matapos sa aming ibigay ni Manong ang susi ng aming cabin ay napagpasyahan namin na ipasok ang mga maleta at mamayang gabi nalang ayusin ang mga iyon.Aside sa pagod na ako mula sa mga nangyari kanina, baka kasi kanina pa naghihintay ang photoshoot crew sa reception hall.Ang tagal ko na sa pagmo-modelling at alam ko na hindi dapat alam ko ng drill na hindi dapat kami na-la-late. But then I have valid reason. A near life and death experience excuse.Hindi pa man kami nakakapasok sa loob ng reception hall ay sumalubong na sa akin si Direk Edwin na nakasampok ang kilay."Aurora Leandro, where have you been? Kanina pa kami naghihintay sa iyo. Out of reach ka din pag tinatawagan kita,” sunod-sunod nitong saad. “May nangyari ba?" gumuhit ang pag-alala sa kanyang mukha.The warmth of the fingers of his concern wrapped around me like a blanket in the
Sabi ng iba natural lang na magkasala ang isang tao. Natural lang daw na makagawa ng pagkakamali ang mga ito. We are sinners only saved by His grace.But I have different beliefs.Para sa akin hindi lang 'natural sa tao ang magkamali at magkasala', kundi naniniwala ako na gawain talaga ng mga tao ang mga makasalanang bagay.We are all born bad and evil. Our evilness was only suppressed by laws, religion, society's norms, morals, values, ethics, and education for it not to completely unleash itself and take full control of our decisions in life.Kung wala ang mga ito ay tuluyan na nating hahagkan at tatanggapin ang mga masamang gawain. We will embrace all the evil things in the world like it was a normal thing to do.Without these suppressors, we would live like an animal.Sa tanang buhay ko ay iniiwasan kong makasakit ng ibang tao at p
His baritone voice was a lullaby to my ears. He sings too well for my liking. Something stirs in me. Something scary but also something that I was ready to embrace with open arms.Nang nakita ko si Kael sa sentro ng entablado, makisig, matipuno at walang-muwang sa mundo habang tumutugtog ng gitara — he was one of the beautiful things I have seen... and experienced.The small, wooden guitar feels so vulnerable in his strong arms.Nasurpresa na naman ako sa mga kayang gawin ni Kael. Magaling pala itong kumanta at ang tinig nito ay nagbibigay kalma at pagkamangha sa akin.Kael naman, ano-ano pa ba ang kaya mong gawin? Sabihin mo na para ng sa bawat pagtuklas ko ay hindi na ako mabigla at mas lalong mahumaling sayo.Gusto ko lang tumayo doon at wag ng gumalaw pa. Ang ganda na ng view ko sa kanya pero parang tanga naman ako kung para akong statwa doon na hahara
Lumipas ang tatlong araw ng photoshoot namin. Pinanatili kong propesyonal ang ugnayan namin ni Kael kahit nagpapahatid ang mga aksiyon at emosyon sa mukha nito na hindi niya gusto ang ginagawa ko.His eyes always feel like he’s asking for more of me. Hindi na din siya nag-abala na itago kung gaano siya naiirita sa pag-iiwas kong ginagawa.But, then what did he expect me to do? Hahayaan ko lang na madarang ako?As much as possible, I wanna be miles away from whatever sorcery that surrounds him that enthralls me to the core tuwing malapait siya.Ewan ko ba. Is that something he learned in the military, too?And I also started taking contraceptive pills.I consulted and checked up with Diana— one of my college friends who was now an ob-gyn, through skype nga lang. Noon ‘yun pagkatapos ng nangyari sa amin ni Kael sa
I shifted uncomfortably in my seat. "But— Pa, sabi mo may nobya s-si Kael?" halos pabulong ko ng tanong kay Papa habang namimilog ang mga mata.He laughed at me. Na parang isa pa din akong bata na uto-uto. "Ah iyon ba? Sinabi ko lang iyon para mapapayag ka," he said like it was nothing.Umawang ang labi ko at kinakabahang nilaro ang tinidor sa pinggan. Tinapunan ko si Kael ng tingin. Ang mata nito ay nasa pagkain lang pero ang labi ay may kumakawalang ngiti.It was curling into a triumphant smile.This jerk!"Mapapayag sa ano?" tanong ni Mama."Magsasama kami ni Kael sa iisang condo unit," mabilis na saba ko habang naniningkit ang mata kay Papa."That's good then,""Huh?" I was looking incredulously at my mother.Is she out of her mind? Nahihib