Primo pov:MALIWANAG NA NG makarating kami ng isla kung saan ko iniwan si Angeline. Hindi na ako tumutol nang magpumilit si Amor na sumama. Ngayong alam ko na ang mga bagay-bagay sa kanila ni Angeline ay hindi na ako mag-aalangan palapitin ito sa asawa ko. Parang lulukso palabas ang puso ko na sa wakas ay nakarating din kami ng pampang. Napatalon akong napangiti na tumakbo sa bahay nila Anton! "Angeline!!? Baby!? Angeline!?" pagtawag ko dito. Unti-unting napalis ang ngiti ko na makitang sarado ang bahay. Napagala ako ng paningin sa paligid. Pero hindi ko mahagilap kahit ang anino nito. Napapalapat ako ng labing napapahawi ng buhok kong tinatangay ng malamig na hangin! Hindi na maganda ang nagpaparamdam sa akin sa mga sandaling ito. "Nasaan si Angeline bigboss?" ani Amor na napapalinga din."Hindi ko alam. Dito ko siya iniwan kasama ang mag-asawang tumulong sa amin" bulalas ko na naituro ang saradong bahay sa harapan namin."Sir Primo?" napalingon ako sa boses na tumawag sa akin.P
5 years later Angeline pov:NANGINGITI AKONG pinagmamasdan si Eivo na abala sa kanyang laruang kotse na bagong bili ko mula sa sobrang bayad ng kakanin na tinda ko sa simbahan kanina. Makita ko lang ang matamis na ngiti nito, ang malutong niyang paghalakhak, at ang mga nagniningning niyang mga mata ay masayang-masaya na ako. Bawing-bawi na ang pagod ko sa maghapon kong pagtitinda ng kakanin at mga bibingka sa labas ng simbahan na pwesto naming mga tindera doon ng kakanin. Napatitig ako dito. Ang bilis ng panahon. Limang taon na. Limang taon na rin pala kaming mag-ina dito sa isla Del Monte. Isang liblib na isla na pangingisda ang pangunahing hanapbuhay ng mga tao. Pero dahil hindi ko naman alam at hindi ko kaya ang trabahong pangingisda ay ibinenta ko na lamang ang naiwang pamana sa akin nila nanay at tatay na bangka at itong bahay na tinutuluyan naming mag-ina. Magmula nang magising ako noon sa isang hospital limang taon na ang nakakalipas ay napagpasyahan kong manatili na lamang d
Primo pov:NAGHAHANDA KAMI NG mga tauhan ko sa paglusob namin sa isang warehouse ni Havier kung saan gaganapin ang palitan ng armas at pera sa mga kliyente nitong banyaga mula pa sa Ukraine. Illegal ang bentahan ng mga ito kaya sa pribadong lugar sila magpapalitan kung saan secured nila ang paligid. Limang taon na rin ang nakakalipas magmula ng mamatay si Angeline. Ayon sa nadakip naming mga tauhan ni Havier limang taon na ang nakakalipas ay sila nga ang sumundo kay Angeline sa isla kasama ang amo nila. Pero mas pinili ni Angeline ang magpakamatay na tumalon sa nanggagalaiting dagat kaysa maging asawa ang matandang si Havier. Hindi na rin kami magtataka pa ni Amor sa mas pinili ni Angeline. At kita namang nagsasabi sila ng totoo dahil hanggang ngayon ay wala na ngang Angeline ang lumitaw o nagparamdam pa sa amin. Masakit. Mahirap. Pero kailangan kong tanggapin at magpatuloy sa buhay. Habang nasa kahabaan ng byahe ay tahimik lang akong nakapikit. Iniisip ang asawa ko. Oo, para sa aki
Primo:MATAPOS ANG SUCCESSFUL na operation namin na pabagsakin ang grupo ni Havier ay nag-lie-low muna kami ng mga tao ko. Lahat sila ay may nakuhang malaking bonus sa mga properties at pera ni Havier na nakuha namin ng buong-buo. Hindi naman kasi mahalaga sa akin ang pera dahil umaapaw na ako nun, at wala naman akong pamilyang pinaglalaanan. Hindi tulad ng mga tauhan ko na karamihan sa kanila ay may mga pamilyang binubuhay. Nagbakasyon ako sa isla. Gusto ko munang mapag-isa. Kung sakali at may kalabang sumunod sa akin dito ay hindi naman nila ako basta-basta mapapatumba. Kaya kampante akong magpagala-gala ng mag-isa sa isla ko. Isang umaga. Sakay ng speedboat ko ay naglibot-libot ako sa mga kalapit na isla. Matagal na ako sa islang ito pero tanging sa boundary ko lang ako naglalalagi. Hindi lumalagpas sa mga kalapit na isla. Parang may kung anong nang-eengganyo sa aking mamasyal ngayon na sinunod ko. May mga bario din pala dito na hindi ko alam. Mga kabahayan na magkakalayo-layo an
Angeline pov:NANGUNOTNOO AKO na mapansin si Eivo sa may pampang na kalong ng isang binata at nakayakap pa ang anak ko dito. Naningkit ang mga mata ko na inaaninag ang mukha ng lalakeng may kalong sa anak ko pero masyadong malayo ang kinaroroonan nila para mamukhaan ko. Pero kung sa tindig at pananamit ay masasabi kong hindi ito taga dito sa amin dahil halos kakilala ko na ang lahat ng kapit-bahay namin. Kumabog ang dibdib ko na napatitig sa pigura ng lalake. Para kasing, magkasingtangkad at katawan sila ni Primo. Nangatog ang mga tuhod ko. "Imposible" anas ko na tumulo ang luha. Pero kahit kinukumbinsi ko ang sarili ay iba ang nararamdaman ko. Maya pa'y ibinaba na nito si Eivo na may hinugot sa bulsa at may kinausap sa cellphone na itinapat sa tainga. Nakatingala naman dito ang anak ko na matamang nakikinig. Mapait akong napangiti. Ganto kasi si Eivo sa lahat ng mga kalalakihan. Naghahanap siya ng kalinga ng isang ama. Pero dahil wala na akong planong mag-asawa pa ay hindi ko maibi
Angeline pov:MATAPOS NAMING kumain ni Eivo sa Jollibee ay lumabas din kami nito at dinala sa kalapit na mall dito sa bayan. Nag-iisang mall lang siya dito kaya naman dagsaan ang tao dito para mamasyal. Magkahawak-kamay kami ni Eivo na pumasok ng mall. Nangingiti ako na makitang nangingislap ang kanyang mga mata na napapagala ang paningin sa paligid at kita doon ang pagkamangha nito. "Anak, gusto mo ng icecream?" pag-aalok ko na madaanan namin ang isang icecream house dito sa mall."Opo Mama!" kaagad nitong tugon na may pairit pang nagtatatalon sa tuwa.Natatawa akong inakay itong pumasok ng icecream house. Hindi naman pasaway si Eivo katulad ng ibang bata na kapag iginala mo ay 'yong gusto ang nasusunod. Para siyang matured na marunong makinig at makiramdam sa paligid nito.Habang nasa pila kami ay nakahawak lang ako sa kamay nito. Medyo marami-rami din kasing bata dito sa loob. Mahirap nang mawala si Eivo. Pagkatapat namin ng counter ay kinarga ko ito para maituro ang gustong flav
Angeline pov:ILANG ARAW DIN nanatili si Eivo sa hospital. Mabuti na lang at hindi nga nagbibiro si Dexter na sinagot ang lahat ng bayarin at mga gamot.para sa anak ko. Malaki-laki din ang iniwan nitong pera na siyang ginagamit naming mag-ina habang nandidito sa pagamutan. Mas sumigla na rin naman si Eivo kung saan pwede na namin itong i-uwi. Bawal kasi sa anak ko ang magpagod. Humihina ang baga niya at sumisikip ang dibdib nito na ikinahihirap niyang makahinga sa tuwing inaatake siya ng hika.."Kaya mo na ba talaga anak? Magsabi ka kung may masakit pa habang nandidito pa tayo sa pagamutan" aniko habang tinutupi ang mga damit nitong nabili ko sa kalapit na ukayan dito at pina-laundry na lamang kaysa umuwi pa ako ng isla Del Monte. "Okay na ako Mama. Malakas na po ako" masigla at nakangiting sagot nito. Kita ko namang mas nakabawi-bawi na nga ang katawan nito ng lakas. Masyado kasi itong napagod noong nakaraan. Idagdag pang sobrang saya at excitement ang nadarama nitong hindi makakab
Third Person pov:ILANG ARAW DIN NAMALAGI ang binata sa isla kung saan nahanap ng mga tauhan nito ang dalagang magiging tulay nito para makapaghiganti sa mga taong pumatay sa kanyang ama. Si Havier Marquez. Siya si Dexter Fuentabella-Marquez. Ang nag-iisang bastardo ng isang matandang bilyonaryo na ginahasa ang dalagang katulong at dahil nabuntis niya sa murang edad ang katulong nila ay tinakot niya itong pāpātayin. Kaya naman nagpakalayo-layo ang dalaga para isalba ang anak at sarili sa anak ng kanyang amo na si Havier Marquez. Lumipas ang dalawang dekada. Namuhay ng tahimik at masaya sa malayong lugar ang mag-ina. Pero dahil sa karamdaman ng ina nito ay namayapa itong hindi manlang natamasa ang karangyaang tinatamasa ngayon ng anak nitong si Dexter Fuentabella na nagmula din sa pera ng biological father nito.Pero kung kailan nakahanda na ang binata na magpasundo sa tunay na ama ay siya namang pagkamatay ng matanda. At ayon sa tauhan nitong nakaligtas na si Mattias ay ang grupo ng
KIESHA:NAPAHAGULHOL ako na niyakap si Eivo pagkapasok namin ng silid. Niyakap din naman ako nito na hinahagod-hagod ang likod ko. Para akong bata na umiiyak ngayon sa kanyang balikat dala ng sama ng loob ko. Kung hindi lang ako nahihiya kay Daddy Primo ay hindi lang 'yon ang inabot sa akin ni Kristine.Alam kong hindi siya titigil para sirain ako at nagsisimula na nga siya. Mabuti na lang at nasa panig ko ang asawa kong mas kinakampihan ako kaysa sa bruhang 'yon. Kinakabahan din ako sa pagbabanta nito dahil alam kong siya 'yong uri ng taong gagawin ang lahat makuha lang ang gusto. "Tahan na, sweetheart. Makakasama sa'yo at kay baby ang pag-iyak mo," malambing saad nito.Karga pa rin nito ang Eisha namin na nahihimbing sa kanyang balikat. Marahan nitong pinahid ang luha ko at saka humalik sa noo ko. Napapikit akong napayakap sa baywang nito na napangiti. Kahit paano ay naibsan ang inaalala ko na nasa panig ko ito. Malaking bagay sa akin ang tiwala ni Eivo na kahit sirain ako ng sirai
KIESHA:MARIIN kong nakagat ang ibabang labi habang nakamata sa asawa kong nasa paanan ko. Napakalagkit ng ginagawad nitong tingin na nagniningning ang mga matang nakatutok sa akin. Hindi ko tuloy mapigilang mag-init ng pisngi dahil nilalamutak lang naman ako nito sa aking hiyas! Kahit gabi-gabi ako nitong sinasamba ng buong-buo ay hindi pa rin ako masanay-sanay. Nahihiya, nakikiliti at naiilang pa rin ako na makipagtitigan dito habang kinakain niya ako sa aking kaselanan. Napakapilyo pa naman niya at sinasamantala ang pagiging horny ko. Nakakahiligan ko na kasi ang mag make out kaming mag-asawa. Bago matulog at kahit bagong gising ay nilalambing ko ito. Nahihiya man ako pero hindi ko naman mapigilan ang sarili kong masabik at mag-init ng katawan. Kaya madalas ay ako ang nag-aaya dito o nagpapakita ng motibo na mag make love kaming mag-asawa."Oh, gosh. . . E-Eivo," nasasarapang ungol ko na nasabunutan ito sa batok.Mas lalo naman siyang nanggigigil na sinisipsip ang clit kong ikina
KIESHA:TAHIMIK akong nandidito sa gilid ng pool. Nakalublob ang mga paa sa tubig na nakayuko. Matapos kaming makausap nila Mommy at Daddy na dito na muna tumira si Kristine ay dito ako sa likod ng mansion tumuloy. Pakiramdam ko ay napakasikip ng mansion na nandidito ang Kristine na 'yon. Ramdam ko ang negative vibes dito at hindi na ako magtataka na gagawa ito ng hindi maganda. Inaalala ko lang ay. . . baka ako pa ang mapasama sa mga Montemayor na nandidito ang bruhilda.Naramdaman ko naman ang mga papalapit na yabag dito sa kinauupuan ko. Pasimple akong nagpahid ng luha na nanatiling nakayuko. Aminado naman akong labag sa loob ko ang pagpayag na tumira dito si Kristine. Pero nahihiya naman ako na umangal dahil nakikitira lang kami dito.Naupo ito sa tabi ko na inilublob din ang mga paa sa tubig at saka ako inakbayan. Hinagkan pa ako sa ulo na kinabig pasandal sa kanyang balikat."Don't cry, wife. Nalulungkot din si baby sa tummy mo," malambing saad nito. Kilalang-kilala niya talaga
KIESHA:NAGISING akong mag-isa na lamang ng silid. Maging si Eisha ay wala na rin sa kuna nito. Napainat ako ng mga braso na bumangon ng kama. Inaantok pa ako pero mataas na ang sikat ng araw. Isa pa ay nandidito na si Papa. Tiyak kong naiilang pa iyon na makisalamuha sa pamilya ni Eivo. Matapos kong gawin ang morning routine ko ay bumaba na ako ng hagdanan. Natigil ang paghakbang ko na mahagip ng pandinig ko ang pamilyar na boses sa may sala. Napapalunok akong bumilis ang pagtibok ng puso. Dahan-dahan akong bumaba ng hagdanan at hindi nga nagkamali na malingunan sa sala ang babaeng nagpainit lang naman ng ulo at dugo ko. Si Kristine. Napakagiliw nitong nakikipag kwentuhan kay Mommy Angeline. May mga paper bag pa sa center table na mukhang pasalubong nito sa mga in laws ko."Kiesha! Long time no see!" bati nito na napatayo.Kimi akong ngumiti na lumapit sa mga ito. Napakahilaw ng ngiti na halatang pinaplastik lang ako dahil nakaharap si Mommy Angeline. "Hello," kiming bati ko na t
KIESHA:NANGINGITI ako habang nakamata sa paligid. Malalim na ang gabi pero hindi naman ako dalawin ng antok. Hanggang ngayon ay hindi pa rin ako makapaniwala sa mga nangyayari sa buhay ko. Kung saan, parang kamakailan lang noong itinakwil ako ni Tita sa sarili naming tahanan dahil nabuntis ako sa murang edad.Flashback two years ago:NAPATUTOP ako ng bibig ko na makita ang resulta ng pregnancy test ko. "Dalawang linya!" bulalas ko.Nagsi-alpasan ang butil-butil kong luha at nanginginig ang katawan ko na makumpirmang. . . buntis nga ako! "Anong gagawin ko? Saan ko naman hahagilapin ang ama mo?" parang hibang kong pagkausap sa tyan ko.Bagsak ang balikat na lumabas ako ng banyo, matapos kong maghilamos. Wala na akong pera at hindi ko naman maaasahan ang madrasta ko na bigyan ako. Kahit na ang winawaldas niyang pera ay galing mismo sa dugo't pawis ng ama kong nagtatrabaho sa ibang bansa.Tulala akong naglakad papasok ng silid ko. Kung ang ama naman ng anak ko ang lalapitan ko ay napak
EIVO:KABADO ako habang palihim na nakasunod kay Kiesha na nagtungo ng Japan. Hindi ko rin maipaliwanag ang sarili. Hindi naman sa wala akong tiwala sa asawa ko. Sadyang ayoko lang talagang mawalay siya sa paningin ko. Na hindi ko ito kayang hindi makita sa isang araw.Kaya naman palihim akong sumunod dito dahil ayoko namang masira ko ang moment nilang mag-ama. Gusto ko lang siyang napagmamasdan. Kaya kahit gustong-gusto ko silang lapitan ay mahigpit kong pinipigilan ang sarili dahil baka magalit si Kiesha na makita niya ako dito. Tiyak tatanungin si Eisha na iniwan ko kina Mommy. Napapangiti akong nakasunod sa mga ito na masayang nagkukwentuhan habang naglilibot-libot dito sa temple na pinuntahan. Panay ang iwas ko ng tingin at mukha sa tuwing mapapasulyap silang dalawa sa gawi ko. Kinakabahan din na hindi ko maipaliwanag. Napapayuko ako na sumunod sa mga itong pumasok sa kalapit na japanese restaurant. Sinadya kong maupo sa likurang gawi ni Kiesha para mahagip ng pandinig ang usap
Kiesha pov:TAHIMIK KAMI pareho ni papa na nakaupong magkaharap sa kalapit na coffeeshop. Hindi ko rin alam kung paano siya kausapin. Kung saan magsisimula sa dami ng gusto kong sabihin dito. Ni hindi ako makatingin sa mga mata nito. Dama kong maging ito ay naiilang sa akin sa tagal naming hindi nagkita at sa mga nangyari sa pagitan namin. Malapit kami ni papa. Pero noong dumating na si tita Lolita sa buhay namin ay napalayo na ito sa akin. Dahil mas binibigyan na niya ng importansya ang madrasta ko kaysa sa akin na anak nito. Mas lalo siyang napalayo nang magtrabaho ito dito sa ibang bansa kung saan madalang ko na siyang makausap. "Ahm, k-kumusta ka na?" anito na ikinalingon ko dito. Pilit siyang ngumiti na hindi makatitig sa mga mata ko ng diretso. Ngumiti ako. Isang totoong ngiti na hinawakan siya sa kanyang kamay. Hinuli ang mailap niyang mga mata at pinakatitigan ito. "Pa. Okay lang po ako. Eto, masaya po. Pero may kulang pa rin. Kasi wala kayo eh" pagtatapat ko.Napalunok ito
Kiesha pov:LUMIPAS ANG MGA araw na naging maayos naman ang pananatili namin ni Eivo at Eisha dito sa Chateau. Napakabait nga ng pamilya nito na kasundo ko kahit ang daddy at lolo nito ay hindi sila nakakailang. Napakagaan ng loob ko sa kanila at damang-dama ko ang mainit nilang pagtanggap sa akin. Sa amin ng mga anak ko sa pamilya nila. Mas lalo pang natuwa ang mga ito na mapag-alaman nilang nagdadalang-tao ulit ako sa pangalawa namin ni Eivo. Hindi na nga kami pinapayagan na bumalik ng bansa kaya heto at nandidito pa rin kami. Gusto nilang dito kami ikasal nito sa pangalawang pagkakataon. Bagay na sinang-ayunan naman namin ni Eivo dahil gusto ko rin ang suhestyon ni mommy Angeline na garden wedding. Napangiti ako na naisandal ang sarili dito na yumapos sa baywang ko mula sa likuran ko habang nandidito ako sa veranda ng silid namin at nakatanaw sa malawak nilang vineyard. "It's getting late sweetheart. Hindi ka pa ba inaantok?" malambing bulong nito sa punong-tainga ko.Napasinghap
Kiesha pov:NANGUNOTNOO AKO na maramdaman ang pamilyar na kiliti sa aking kaselanan na basang-basa na. "Uhmm" hindi ko mapigilang mapaungol na unti-unting napadilat at nabungaran ang magaling kong asawang nasa pagitan ng mga hita ko!Namilog ang mata kong gumapang ang init sa mukha na makita itong kinakain lang naman ang pāgkababaē ko habang nahihimbing ako! Kaya naman pala ang lagkit ng pakiramdam ko!"E-Eivo!" nagrereklamong asik ko na ikinahagikhik nitong nagpatuloy sa paglantak sa pāgkababaē ko."Aaahhh! Eivo naman natutulog ang tao...oooohhh" hindi ko mapigilang mapaungol habang nagrereklamo sa ginagawa nitong paggalugad ng kanyang dila sa loob ko sabay higop na tila ikalabas ng laman ko doon!"Oooohhh Eivo...uhmmm" napabaling-baling ako ng ulo na namamaluktot na ang mga daliri ko sa paa.Napaarko ako ng likuran na nalakumos ang kobrekama na maramdaman ang pamilyar na tensyong naglulumikot sa aking puson. "Go on sweetheart, release it uhmm" anas nitong patuloy sa paghagod ng di