"What you did was wrong!" sermon ni Caleb kay Jasmine.Pinapagalitan sya ngayon ng kanyang manager. Iyon ang napala nya sa pakikipag-away sa customer. Kahit ilang ulit pa nyang ipaliwanag na hindi siya ang nauna, ayaw pa rin siyang tigilan ng binata.Alam ni Jasmine na pwede siyang mawalan ng trabaho. Pwede siyang sisantihin ng lalaki, ngunit tulad nga ng sabi nya kanina na wala siyang pakialam. Hindi siya natatakot dito. Ang dapat na matakot ay ang babae kanina. Dapat siyang matakot kay Jasmine."You know that you are not allowed to fight with the customer. It's a shame. Nagdadala ng kahihiyan sa shop. Sa kompanya!" dismayadong sabi ni Caleb.Nanatiling tahimik si Jasmine. Hindi niya kinakausap ang binata. Hinahayaan nya lamang na magsalita ito hanggang sa matapos. Pagod na siyang magpaliwanag at sumagot-sagot. Hindi rin naman sya pinapakinggan ng manager."You know I can dismiss you right now," pagpapatuloy ni Caleb.Nanatiling nakatayo si Jasmine at parang walang naririnig."I don'
At dahil walang pasok ngayon sa kanilang trabaho si Marissa, at half day naman si Tristan, napagpasyahan ni Brandon na ihatid ang mag-ina sa kanilang apartment. Nawalan din kasi ng mood ang binata ng makita niya si Mikayla.Saktong nasa parking lot na sila Brandon nang biglang may puting kotse na nag-park sa tabi nya. Napakunot-noo siya dahil sa bilis ng pagmamaneho ng driver. Mukhang nagmamadali ang driver.Bumukas ang pinto ng driver ng kotse at lumabas doon ang isang babaeng galit na galit ang mukha. Tama nga si Brandon, nagmamadali ang taong lulan ng kotseng iyon. Patakbo siyang lumapit sa elevator.Namukhaan agad ni Marissa ang driver ng kotse kaya mabilis nyang binuksan ang pinto ng sasakyan ni Brandon. Hinabol niya ang babaeng tumakbo papuntang elevator."DIANA!" sigaw ni Marissa habang hinahabol ang kaibigan. "Wait!"Buti na lang hindi pa nakakapasok si Diana sa elevator. Lumingon sya sa kaibigan niyang hinihingal sa paghabol sa kanya."Anong ginagawa mo rito?" hinihingal na t
Naiwang nakanganga si Marissa pagkatapos siyang babaan ng telepono ni Brandon. Sa sobrang pagkabigla ni Marissa sa invitation ng binata, nagmistula na syang estatwa. Tila ba binuhusan sya ng semento at nanigas na lang sa kinatatayoan nya.She didn't expect this day would come. She didn't know what to do. Her mind was freaking out. It wasn't the right time to panic. She needs to think. Think properly.Pero paano siya makakaisip ng maayos kung dinadaldal siya ng kaibigan nya. Kanina pa si Diana sa apartment na pinahiram nya kay Marissa. Wala namang problema kung gusto niyang magtagal doon. After all it was her apartment. Ang problema lang ay kanina pa siya tinatawagan ng mga magulang niya."Hoy! Kanina ka pa nakatulala dyan? What's wrong?" nagtatakang tanong ni Diana sa kanyang kaibigan.Lumapit siya kay Marissa. Parang walang nakikita ang kanyang kaibigan dahil nakatulala lang ito sa kawalan. Winagayway ni Diana ang kanyang kamay sa harap ng nakatulalang dalaga.Napakunot noo sya nang
Saktong alas-sais na. Nakaayos at nakabihis na ang mag-ina. Inaantay na lamang nila si Brandon na siyang susundo sa kanilang dalawa.Hindi siya sigurado sa kung ano man ang mangyayari mamaya. Nilakasan na lamang niya ang kanyang loob at nanalangin na sana ay maganda ang kahihinatnan ng lahat.Masaya si Marissa na gustong makilala ng mga magulang ni Brandon si Tristan. Ngunit kinakabahan siya na baka itakwil nila ang bata dahil lamang sa totoong pagkatao ni Marissa.Tatanggi na sana siya sa alok ng mga Karlson ngunit nahihiya siyang tanggihan ang mga ito. Ang mga Karlson na mismo ang umimbita sa kanya. Sinong aayaw sa imbita ng isa sa pinakamayaman na pamilya sa Pilipinas?Kanina pa paikot-ikot si Marissa sa salas ng apartment nila. Nahihilo na si Tristan sa kanyang ina. Hindi nya batid kung bakit ganoon si Marissa."Mama may problema po ba?" hindi na maiwasan ng bata ang magtanong.Nag-aalala na rin kasi siya sa kanyang ina dahil namumutla ang mukha nitp. Hindi naman siya naglagay ng
Mr. and Mrs. Sandova got Marissa's eyes wide. Marissa was surprised when she saw the two familiar faces. The two familiar faces that she longed for. She didn't expect to meet them again. She stood in front of them like a solid concrete. Her eyes watered and it fell to her cheeks.Marissa wanted to hug Mr. and Mrs. Sandova. She wanted to run to them and cry while telling them how her life had been. But she wasn't sure if they wanted to see her.Ilang saglit pa ay itinaas ni Mrs. Sandova ang kanyang mga braso. Para bang inaaya ng kanyang mga bisig si Marissa."Come on here, my love," tawag sa kanya ni Mrs. Sandova.Doon na humagolgol ng iyak ang dalaga habang tumatakbo papunta sa mga bisig ni Mrs. Sandova. Para siyang bata na muling nasilayan ang ina na galing abroad."Mommy, I'm sorry," iyak ng iyak si Marissa.Nanghihina at nanginginig ang tuhod ni Marissa. Hindi nya mapigilang mapaluhod habang yakap ng ina. Parehas na napaupo ang dalawa sa sahig.Lumapit si Mr. Sandova kila Marissa a
Their supper was done. They had a nice conversation. Sobra-sobra ang kasiyahang nararamdaman ni Marissa. Nakita niyang muli ang mga taong tumuring sa kanya bilang isang tunay na anak. At hindi lang iyon, nagkabati na rin sila.It was already late. It's time for Marissa and Tristan to go home. May pasok pa kasi ang bata kinabukasan."But we want you to stay. Why don't you just stay here?" ika ni Mrs. Karlson nang magsimula ng magpalam sila Marissa."Pero may pasok pa po kasi si Tristan bukas. Nag-aalala po ako sa bata. Baka po kasi ma-late," paliwanag ni Marissa."We have cars. Sure Tristan will get there in no time. Mabilis ngunit maingat mag-drive si Mang Boyet," pamimilit ni Mrs. Karlson."Well Tita, let me ask Tristan po," magalang na sabi ni Marissa.Mrs. Karlson had been wishing to have a grandchild. Kaya tuwang-tuwa siya nang makita niya si Tristan. Kung pwede lang ay doon na maglagi ang bata. Siya na ang bahalang mag-alaga at mag-asikaso sa kanyang apo."Tristan okay lang ba sa
Kanina pa nakatulala si Marissa sa wall clock ng Iana Lux Jewelry. Kalahating oras na lamang ay pananghalian na. Iyon ang kanina pa nya inaantay. Ang pananghalian. Hindi dahil sa nagugutom na siya o gusto na nyang magpahinga. Ang rason kung bakit kanina pa nya inaantay ang pananghalian, dahil sa nami-miss na nya ang kanyang anak. Isang gabi lang na hindi sila magkatabing matulog ay parang mababaliw na siya. Hindi siya sanay na wala sa tabi nya ang kanyang anak. Nasanay na siyang kinakamot ang likod ng bata upang makatulog. Bago siya pumasok sa kanyang trabaho ay tinawagan nya si Brandon. Nakiusap siya sa binata na sabay-sabay silang kakain sa labas. Ilang saglit pa ay nakaramdam ng marahang tapik si Marissa. Lumingon siya sa dereksyong pinagmulan ng tapik. Nakita nya sa kanyang tabi si Jasmine. Hawak-hawak ng kanyang kaibigan ang kanyang lunch box at may malawak na ngiti. "Lunch Break na!" anunsyo ng dalaga. Hinawakan ni Jasmine ang braso ni Marissa tsaka hinila papunta sa staff
"Malapit na ang birthday mo Tristan. I haven't asked you what you want for your birthday," nakangiting sabi ni Brandon sa kanyang anak.Sunod-sunod naman ang subo ni Tristan ng kanyang pagkain. Ang mga paborito niya ang inorder ng kanyang ama. Nang hindi maantay ni Brandon ang sagot ng bata, bumaling na lamang siya kay Marissa na nakatingin na sa kanya. Napakibit balikat na lamang si Marissa tsaka sumubo ng pagkain.Excited na si Marissa sa birthday ng kanyang anak. Andami niyang pinaplano para sa araw na iyon. Ngunit ayaw niyang pangunahan ang kanyang anak. Mas maganda kung masusunod ang mga hiling ng bata kaysa sa kanya."Anak," marahang tawag ni Marissa sa kay Tristan habang hinahaplos ang buhok nito.Nakangiting lumingon sa kanyang gawi ang kanyang anak. Napangiti naman si Marissa nang magtagpo ang kanilang mga mata ng kanyang anak. Natutuwa siyang pagmasdan si Tristan."Ano daw ba ang gusto mo sa iyong birthday?" tanong ni Marissa.Tumigil muna sa pagsubo si Tristan tsaka humarap
Maagang nagising si Brandon dahil susunduin nya si Tristan mula sa mansion ng mga Sandova. He was about to enter the private driveway of Sandova when he noticed a truck parked outside Sandova's property. He couldn't see the people inside of the truck. The glass windows were tinted.Nagsimulang magtaka si Brandon dahil wala namang nakakapasok na sasakyan sa property ng mga Sandova. Maliban lamang kung meron silang bisita.At dahil hindi siya mapakali doon, huminto sya sa tapat ng gate ng mansion. Bumaba siya sa kanyang kotse at linapitan ang truck sa gilid. Kumatok sya sa pinto ng driver.Ilang saglit pa ay dahan-dahang bumaba ang bintana ng driver. It revealed an unfamiliar bearded man that looks older than him. Besides him were two men who looks younger than him. Mahahalata mo agad na hindi sila taga doon dahil hindi sila mukhang Pilipino. Mestiso at asul ang kulay ng mga mata nila.Hindi sigurado si Brandon kung nakakaintindi sila ng tagalog ngunit sinubukan niyang tanongin ang mga
Nakabihis na at handa ng pumasok sa kanyang trabaho si Marissa. May hang over pa siya ngunit kailangan nyang pumasok. Bibili na lang siya ng gamot para sa hang over nya mamaya. Hindi naman ganoon karami ang kanyang nainom na alak kagabi ngunit grabe ang hang over na nararamdaman nya ngayon. Nahihilo at sumasakit ang kanyang ulo. Hindi na sana siya babangon kanina dahil doon, ngunit naramdaman nyang naduduwal siya. Dahan-dahan syang bumaba sa hagdan. Balak nya sanang mag-almusal muna ngunit hindi na kaya ng oras nya. Male-late na siya sa kanyang trabaho. Ang pinakaayaw ni Marissa sa lahat ay ang nahuhuli siya sa kanyang trabaho. Kaltas na nga sa sahod mapapagalitan pa ng manager. Pagkababa nya mula sa kanyang kwarto ay sinalubong siya ng kanyang ina. Nag-aalala si Mrs. Sandova sa itsura ni Marissa. Pagiwang-gewang kung maglakad ang dalaga at hindi pa nya maidilat ng maayos ang kanyang ng mata. "Marissa, my dear. What are you doing? Why are you walking like that? What happened?" n
Malapit nang maghating gabi. Nasa bar pa lang sila Marissa. Nakakaramdam na siya ng pagkahilo dahil sa kalasingan.Bago siya pumunta sa bar nangako sya sa sarili nya na hindi siya maglalasing. Ngunit sadyang makulit ang kanang kaibigan.Malakas uminom si Diana. Iyon ang noon pa'y hindi na kayang sabayan ni Marissa.Dahil sa nakakaramdam na ng pagkahilo si Marissa, napagpasyahan nyang umupo na lamang sa gilid. Habang nakaupo doon ay pinapanood nya naman na sumayaw si Diana sa dance floor.Matagal na silang costumer ng bar na pinuntahan nila, kaya alam niyang safe sila doon. Maraming mga bouncer na nakapalibot sa paligid. Ayaw din ng may-ari sa mga taong adik, kaya hindi basta-basta nakakapasok ang mga party drugs sa loob.Ilang saglit pa lang ay napansin na ni Diana na wala na sa tabi niya ang kanyang kaibigan. Hinanap ng kanyang paningin si Marissa. And not that long she saw her friend sitting on their table.Marissa's eyes were barely opened, which was a sign of dizziness. Her head w
Tristan could only feel happiness. His eyes twinkled from the moment he saw the room full of decorations. He won't drop his smile anymore. All of Marissa's plans were successful. It turned out perfect. She was so proud of herself. She just made her son happy on his birthday. Tristan's friends were there to witness his 6th Birthday celebration. His teachers and even their neighbors from Kalye Narra attended too. They brought gifts and cards for the birthday boy. It was Tristan's happiest birthday. Hindi niya inasahang magkakaroon siya ng ganoong kaing-grandeng birthday. Ayos na sa bata ang simpleng handaan. Ang importante lang sa kanya ay andoon ang pamilya niya. He didn't expect a room full of decorations and a huge cake that can feed all the people inside the venue. Habang naglalakad papunta sa upuan na nakahanda para sa kanya, isa-isa niyang nilapitan ang kanyang mga kaibigan. Nakangiti sila habang inaawitan ng "Happy Birthday" si Tristan. Ang iba ay nag-abot ng regalo at card
Isang linggo na lamang ay kaarawan na ni Tristan. Habang nagpaplano si Marissa ay abala din ang mga Lolo at Lola ng bata sa pagpaplano. Hindi para sa kaarawan ng bata kundi sa ibang bagay.Napag-usapan ng mga Karlson at Sandova na magkita-kita sila mamayang haponan sa isang restaurant. Napagpasyahan nila na wag ng isama sila Brandon at Marissa doon. Sila kasi ang pag-uusapan ng mga magulang ito.May isang linggo nang umuuwi si Marissa sa bahay na nakasanayan at kinalikahan niya, sa mansyon ng mga Sandova. Wala ng galit at halong pagkadismaya na nararamdaman ang mga Sandova kay Marissa. Bumalik na sa dati ang lahat na para bang walang nangyari.At dahil si Marissa ang ina ni Tristan, madalas na nasa mansyon ng mga Sandova ang bata. Minsan ay hinihiram siya ng kanyang ama dahil gustong-gusto ni Mr. and Mrs. Karlson na inaalagaan ang bata. Matagal na kasi na walang bata sa mansyon nila.Iyon na ang naging set-up nila magmula nang malaman ng mga magulang nila Marissa at Brandon na may ana
"Malapit na ang birthday mo Tristan. I haven't asked you what you want for your birthday," nakangiting sabi ni Brandon sa kanyang anak.Sunod-sunod naman ang subo ni Tristan ng kanyang pagkain. Ang mga paborito niya ang inorder ng kanyang ama. Nang hindi maantay ni Brandon ang sagot ng bata, bumaling na lamang siya kay Marissa na nakatingin na sa kanya. Napakibit balikat na lamang si Marissa tsaka sumubo ng pagkain.Excited na si Marissa sa birthday ng kanyang anak. Andami niyang pinaplano para sa araw na iyon. Ngunit ayaw niyang pangunahan ang kanyang anak. Mas maganda kung masusunod ang mga hiling ng bata kaysa sa kanya."Anak," marahang tawag ni Marissa sa kay Tristan habang hinahaplos ang buhok nito.Nakangiting lumingon sa kanyang gawi ang kanyang anak. Napangiti naman si Marissa nang magtagpo ang kanilang mga mata ng kanyang anak. Natutuwa siyang pagmasdan si Tristan."Ano daw ba ang gusto mo sa iyong birthday?" tanong ni Marissa.Tumigil muna sa pagsubo si Tristan tsaka humarap
Kanina pa nakatulala si Marissa sa wall clock ng Iana Lux Jewelry. Kalahating oras na lamang ay pananghalian na. Iyon ang kanina pa nya inaantay. Ang pananghalian. Hindi dahil sa nagugutom na siya o gusto na nyang magpahinga. Ang rason kung bakit kanina pa nya inaantay ang pananghalian, dahil sa nami-miss na nya ang kanyang anak. Isang gabi lang na hindi sila magkatabing matulog ay parang mababaliw na siya. Hindi siya sanay na wala sa tabi nya ang kanyang anak. Nasanay na siyang kinakamot ang likod ng bata upang makatulog. Bago siya pumasok sa kanyang trabaho ay tinawagan nya si Brandon. Nakiusap siya sa binata na sabay-sabay silang kakain sa labas. Ilang saglit pa ay nakaramdam ng marahang tapik si Marissa. Lumingon siya sa dereksyong pinagmulan ng tapik. Nakita nya sa kanyang tabi si Jasmine. Hawak-hawak ng kanyang kaibigan ang kanyang lunch box at may malawak na ngiti. "Lunch Break na!" anunsyo ng dalaga. Hinawakan ni Jasmine ang braso ni Marissa tsaka hinila papunta sa staff
Their supper was done. They had a nice conversation. Sobra-sobra ang kasiyahang nararamdaman ni Marissa. Nakita niyang muli ang mga taong tumuring sa kanya bilang isang tunay na anak. At hindi lang iyon, nagkabati na rin sila.It was already late. It's time for Marissa and Tristan to go home. May pasok pa kasi ang bata kinabukasan."But we want you to stay. Why don't you just stay here?" ika ni Mrs. Karlson nang magsimula ng magpalam sila Marissa."Pero may pasok pa po kasi si Tristan bukas. Nag-aalala po ako sa bata. Baka po kasi ma-late," paliwanag ni Marissa."We have cars. Sure Tristan will get there in no time. Mabilis ngunit maingat mag-drive si Mang Boyet," pamimilit ni Mrs. Karlson."Well Tita, let me ask Tristan po," magalang na sabi ni Marissa.Mrs. Karlson had been wishing to have a grandchild. Kaya tuwang-tuwa siya nang makita niya si Tristan. Kung pwede lang ay doon na maglagi ang bata. Siya na ang bahalang mag-alaga at mag-asikaso sa kanyang apo."Tristan okay lang ba sa
Mr. and Mrs. Sandova got Marissa's eyes wide. Marissa was surprised when she saw the two familiar faces. The two familiar faces that she longed for. She didn't expect to meet them again. She stood in front of them like a solid concrete. Her eyes watered and it fell to her cheeks.Marissa wanted to hug Mr. and Mrs. Sandova. She wanted to run to them and cry while telling them how her life had been. But she wasn't sure if they wanted to see her.Ilang saglit pa ay itinaas ni Mrs. Sandova ang kanyang mga braso. Para bang inaaya ng kanyang mga bisig si Marissa."Come on here, my love," tawag sa kanya ni Mrs. Sandova.Doon na humagolgol ng iyak ang dalaga habang tumatakbo papunta sa mga bisig ni Mrs. Sandova. Para siyang bata na muling nasilayan ang ina na galing abroad."Mommy, I'm sorry," iyak ng iyak si Marissa.Nanghihina at nanginginig ang tuhod ni Marissa. Hindi nya mapigilang mapaluhod habang yakap ng ina. Parehas na napaupo ang dalawa sa sahig.Lumapit si Mr. Sandova kila Marissa a