Kiara's POVWhen I woke up the next morning, ang unang nahagip ng mga mata ko ay ang lalaking natutulog sa couch. My eyes widened in shock because of that. Napakurap pa ako ng ilang beses para siguraduhin ang nakita bago ako dahan-dahan na umupo. Umingay ang kama sa ginawa ko at kita ko ang kaagad niyang paggising dahil doon.My lips parted.Mabilis na nagtama ang mga mata namin. Medyo pula ang mga mata niya at magulo ang buhok niya. Pero ang mas nagpagulat sa akin ay ang katotohanan na naka boxer shorts lang siya ngayon.Hindi siya umuwi?"H-Hi," wala sa sariling sambit ko. Dahan-dahan siyang bumangon. I saw how his brows slightly met before he get up. Mabilis akong nag-iwas ng tingin.Hindi ko akalain na dito talaga siya matutulog."May masakit?" he asked so I shook my head while looking at my hands.Naramdaman kong tumayo siya pero hindi ko man lang siya tinapunan ng tingin. I won't look at him if he won't wear something decent. After a while his phone rang for a call. Nanatili la
Kiara's POVWhen we entered his condo I immediately roamed my eyes around. The dark theme of his condo gave me chills. Dahan-dahan niya akong nilapag sa leather na couch."Stay here," sabi niya saka naglakad siya bigla papasok sa isang kwarto.Muli kong nilibot ang mata ko sa malawak sa living room. And I suddenly gasped when I saw a lot of knives in the wall. Iba't-ibang klase ng mga kutsilyo na palaging nakikita sa mga palabas na ginagamit ng japanese ninjas. I even saw a long sword.Napalunok ako saka dahan-dahan na tumayo para lapitan ang mga 'yon. Dahan-dahan kong hinawakan ang matatalim na kutsilyo.Bakit meron siyang mga ganito?Lumipat ang mga mata ko sa espada. Mas kakaibang guhit ang espada na hindi ko maintindihan. Hindi ko na napigilan pa ang sarili kong hawakan iyon. Don't tell me he collects these things?"What are you doing?"Bigla akong napatalon sa gulat nang marinig ang malamig niyang boses sa likuran ko. My heart beats wildly. Dahan-dahan akong tumingin sa kanya. I
Kiara's POVNanigas ako nang bigla niyang pinutok ang baril. I waited for the pain but I felt nothing. Mabilis akong tumingin sa mukha niyang nakangisi bago ko dinungaw ang baril na ngayon ay nasa sahig na.Napalunok ako.Inalis niya ang braso niya sa leeg ko saka pinaharap niya ako sa kanya. He getly touched my cheeks. Mabilis kong iniwas ang mukha ko sa pagkakahawak niya.I can't understand.Nasasaktan ako.Dahan-dahan niyang pinunasan ang mga luha sa pisngi ko. Muli kong iniwas ang mukha ko pero mabilis niyang nahanap ang mga mata ko. I glared at him. Gusto kong ipakita na galit ako pero alam kong hindi galit ang nasa mukha ko ngayon."What are these for?" He asked. Muli akong nag-iwas ng tingin saka malakas ko siyang tinulak na hindi man lang nakaapekto sa kanya."Bitawan mo ako," madiin na sabi ko. Pero imbes na bitawan ay hinigit niya lang ako palapit sa kanya."Not today, not tomorrow, no way," he said while looking straight into my eyes.Napaawang ang mga labi ko. I was about t
Kiara's POV"Are you listening? We have a lead now. I tried to search for the leader's data but I found nothing. I'm just waiting for my spy to add some more information."Natulala ako at halos walang pumapasok sa isipan ko.We are currently sitting in my living room. Nakabihis na ako at kasalukuyang pinipigilan ang sariling umiyak. I can't believe it. Hindi ko rin matanggap. Ayaq kong tanggapin. He is my enemy. Siya ang pinuno ang organisasyon na pilit kong tinatapos. And he manage to get inside my system. Nadala ako. Nadala ako sa paglalaro niya. "Kiara," Captain called me so I blinked a lot of times before looking at him."Ha?" wala sa sariling sambit ko kaya bahagyang nangunot ang noo niya. Mahina siyang umiling saka napa buntong hininga kalaunan."You need to rest. Babalik muna akong opisina. I will call you if I got some informations," sabi niya pero wala pa rin ako sa sarili ko. Nakaalis na siya pero nanatili akong nakaupo sa couch habang tulala.Unti-unting tumulo ang masagan
Kiara's POVMabilis na dumating ang ambulansya saka kinuha ang lalaki. Ako naman ay nanatiling tahimik. Hindi ako makapaniwala sa mga nangyari. I am confused. "It's better that he's dead now," sambut ni Captain nang makuha na ang katawan ng lalaki.It's not me who killed him. But I can't say that."Balik na tayo sa office."Napabuntong hininga na lang ako saka naikuyom ko ang kamao ko bago ako sumunod kay captain. Hindi matanggal sa isipan ko ang mga nangyari kaya hindi ko namalayan ang mabilis na pagtakbo ng oras.I went home at exactly seven in the evening. Bumili ako ng beers at pulutan at kaagad na ininom ang lahat ng iyon matapos kong magbihis. I am drinking my beers while watching a tv when I suddenly heard a weird sound outside of my apartment. Parang may nahulog na kung ano.Dahan-dahan kong hininaan ang volume ng tv saka binaba ko rin ang hawak na beer. Nagsalubong ang kilay ko nang makarinig ulit ng kalabog sa kusina ng apartment ko. Kalimitan na maingay dito sa lugar na 't
Kiara's POVI did not slept that night. Punong-puno ng maraming bagay ang utak ko na hindi ko na matukoy kung ano-ano. Hindi ko alam kung ano ang una kong iisipin.I am confused, so confused. Ngayon ko lang naisip ng tuluyan.I saw Xavier topless how many times when I was still in the hospital. At sa mga panahong iyon ay wala siyang tattoo sa dibdib na sumisimbolo ng Tushkin Mafia. Sa araw lang na iyon ko nakita. The day we had sex.How?Paanong nangyari iyon?He hid his tattoo?Kinaumagahan ay pumasok ako sa trabaho ng walang kahit isang minuto na tulog. Sinundo ako ng isang police car at noong makarating ako sa opisina at kaagad akong nakaramdam ng hilo dahil siguro sa kawalan ng tukog at gutom kasi hindi pa ako kumakain ng agahan.Nang makita ko na walang trabahong naghihintay sa akin ay mabilis akong lumapit at dumiretso sa isang convenience store wearing my complete uniform. Walking distance lang ang convenience store kaya madali akong nakarating doon.I immediately went inside t
Kiara's POVOnce I kill the leader the organization will immediately fall. Kaya ang dapat kong gawin ang patayin ang ugat para kusa ng mawala ang lahat. But how?"Hey, you're spacing out," napakurap ako ng bahagya saka lumingon kay Captain Gonzaga sa tabi ko."I'm sorry, what is it again?" wala sa sariling nasabi ko.Bahagyang tumikhim si captain saka umayos ng upo kaya napaayos rin ako ng upo. Nasa opisina kami ngayon at parehong walang trabaho. Nagulat na lang ako kanina nang tumabi siya sa akin pero hindi ko na rin naman nasundan ang mga sinabi niya kasi nawala na ako sa sarili ko. Lumilipad na ang utak ko sa kung saan-saan.Umiling aiya ng dahan-dahan saka mahinang naglaro ang kamay niya sa ibabaw ng lamesa ko. Napatingin ako doon at napatitig na lang sa mahaba niyang mga daliri."May lead ka na ba tungkol sa Tushkin Mafia?" mahinang tanong ko saka mabilis na nag-iwas ng tingin sa kamay niya.He shook his head lightly."No, hindi ko na ma-contact and asset ko. I don't know what ha
Kiara's POVIka-ika akong naglakad hanggang sa may nakita akong taxi. Kaagad kong pinarahan iyon kaya ilang sandali lang ay nakarating ako sa apartment ko. I kicked the door so I could enter. Nanghihiha kaagad akong napaupo sa couch habang hawak ang tiyan kong sumasakit.Napadaing ako nang bahagya akong sumandal. Kumirot ng husto ang likod ko saka naramdaman ko rin ang hapdi ng maliliit kong sugat sa katawan."Sh*t," Napamura ako sa sobrang sakit. I looked at my arms. Puno ito ng mga maliliit na sugat.Who the f*ck are they? Sino ang gustong pumatay sa akin? At sino iyong gustong tumulong sa akin?Dahan-dahan akong tumayo para kunin ang mga gamot. Pahirapan kong ginamot ang sarili ko habang kinokontrol ang sarili na huwag sumigaw sa sobrang sakit. Mukhang nabali pa ang likod ko. Matapos kong gamutin ang sarili ko ay unti-unti akong dinalaw ng antok kaya hinayaan ko ang sarili kong umidlip.Nang magising ako ay gabi na. Medyo hindi na humahapdi ang mga natamo kong sugat kaya mabilis a
Kiara's POV"Mommy! Mommy!"Kaagad kong nilingon si Xyra na tumatakbo papunta sa akin."Daddy!" Nangunot ang noo ko nang makita si Xavier na kasunos niya kasama si Xymon na busangot ang mukha."Where have you been, baby?" I asked my girl.Nandito kami sa mansyon ngayon at pagkagising ko kanina ay wala na sila. It seems like they shopped."Mall," Xyra answered before pointing to her Dad and brother.Tinaasan ko ng kilay si Xavier pero nginisian niya lang ako."Really, Xavier?" I asked but his smirk even got wider before kissing me on my forehead.He brought our two years old son and daughter to the mall without me knowing?"You were tired and very asleep," he said so I rolled my eyes before looking at Xymon and Xyra who's now walking towards the main door. Ang laki na nila at parang kailan ko lang silang pinanganak. Sobrang bilis ng panahon.Xymon's growing up like his Dad. They look the same and they act the same. Xyra look like the girl version of Xavier. But she acts different. Hind
Xavier's POV"Mr. Tushkin, Jade told me that Kiara went out," Flen suddenly said so I turned to him with my angry eyes."What?" D*mn that hardheaded woman."Tell the men inside the building not to let her out!" Dumagundong ang boses ko at hindi ko inalintana ang mga putukan sa paligid.Kaagad akong bumalik sa loob ng building. She can't go out. She's so hardheaded. I clearly told her earlier not to go out. "Do not let Kiara out," I told my men.Where is she?Kaagad akong sumakay ng elevator pabalik sa pad ko pero biglang nag-ring ang phone ko at nang makita na si Flen ang tumatawag ay kaagad ko itong sinagot."Xavier—Mr. Tushkin! Kiara's already here! I saw her running!"Umigting ang panga ko at kaagad kong pinindot ang elevator para muling bunalik sa ground floor."What are you trying to do woman?" I murmured with my gritted teeth.I clearly told her not to leave my pad. She has her own principles and it's making me crazy.Muli akong bumalik sa labas. Almost of Tanya's allies were go
Kiara's POVMy eyes widened when I heard a loud explosion from outside. Kumabog ng malakas ang dibdib ko dahil sa kaba saka napatingin sa dalawang bata na tulog pa rin."Where's Xavier? What's happening?" tarantang bulong ko sa sarili ko habang pasulyap-sulyap sa pintuang nakasara.Kaya ba niya ako sinabihan na huwag umalis? May mangyayari ba? Kaya ba siya umalis?Sa biglang pagbukas ng pinto at halos maiyak ako nang makita si xavier na pumasok. Patakbo akong lumapit sa kanya. I checked his face and I breathed calmly when I saw no wound or anything."What's happening?" I asked but he shook his head before giving me a forehead kiss."I can handle it. Huwag kang lalabas. Dito lang kayo," sabi niya pero napailing ako. Muling nanumbalik ang kaba ko nang kumuha siya ng isang baril. My mouth dropped and my body trembled."Xavier, no, what's happening? Tell me!" inis na sambit ko pero tiningnan lang niya ako ng mariin."Babalik ako kaagad," sabi niya pero umiling ako saka siya hinawakan ng ma
Kiara's POV"Ahhhhhhh!"The maximum pain made me feel so weak. Hindi ko maipaliwanag ang matinding sakit habang sinusubukan na ilabas ang mga anak ko."Ahhhhh!" sigaw ko dahik baka sakaling nawala ang sakit pero mas naging malala iyon na parang mapuputol na ang hininga ko."Push, malapit na," sabi ng Doktor kaya napaiyak ako sa sakit pero tila nakaramdam ako ng labis na saya nang marinig ko ang malakas na pag-iyak ng isang sanggol. Hindi namin sinubukang alamin ang kasarian ng kambal. We want it to be a surprise. At ngayon na namin malalaman.Sobrang lakas ng pag-iyak nito na parang nanghahamon. Parang pinapakita sa lahat na siya ang hari kaya sobrang sarap pakinggan."Your eldest is a boy! One more!"I got through the pain again until I heard the cries of my second angel. At bago ko tuluyang mawalan ng malay ay nakita ko ang dalawang malulusog na bata na walang tigil sa kakaiyak at ang mas nagpasaya sa akin ay ang berde nilang mga mata na alam ko kung kanino galing."The last one is a
Kiara's POVSix months of being pregnant isn't easy. Walang madali dahil sa pagsusuka ko tuwing umaga at sa pagbabago-bago ng mood ko. But I really appreciate how Xavier take care of me. I feel so d*mn love and it makes my heart full.Nang magising ako ay wala na akong katabi sa kama kaya dahan-dahan akong bumangon. Nagpalinga-linga ako para hanapin si Xavier pero wala siya sa loob nitong kwarto.Bahagya akong nainis kaya maingat akong tumayo saka lumabas nitong kwarto. I am sure he's downstairs so I'm going there.Habang naglalakad pababa ay namataan ko si Xavier na kausap si Flen at Parker. Naging mabagal ang paghakbang ko para marinig ng klaro ang mga pinag-uusapan nila."She's alive and she's already a member of a gang now," sambit ni Parker na nagpakabog sa dibdib ko ng malakas.Who? Sino ang tinutukoy nila?"What gang?""A new gang in underground. They are all pushers and addict. Hindi ko alam kung bakit sumali si Tanya doon. Can they protect her?" Mas lalong kumabog ang puso ko
Kiara's POVWe are having a twins! I did not expect this but we are really having a twins! Hindi ako makapaniwala na may dalawang bata sa sinapupunan ko. I am six months pregnant and I can't still believe it. Hindi ko alam kung tunay ngang naging mapayapa na ang lahat o sadyang hindi ko lang ramdam dahil hindi pa ako nakakalabas ng Empire.My OB often go here for my check up. And of course, my OB is also part of this organization. Halos lahat na lang ay parte nitong organisasyon. At kaunti na lang ay magiging hospital na rin itong Empire na ito dahil lahat ng check ups ko ay dito ginagawa. Xavier made everything possible. All the equipments and machines that I needed were already here. Kaya wala na talagang rason para lumabas pa ako dito.Xavier never told me a single thing about Tanya again. I want to assume that she's dead. Pero parang ayaw kong makampante. Matagal na rin siyang hindi nagpaparamdam. Maayos na ba talaga ang lahat? O sadyang maayos lang dahil nasa loob ako ng Empire k
Xavier's POV I don't know if I can say this to her but I'll keep her safe anyways."They found a corpse in the same location where they also found Tanya. But that isn't Tanya's body. The body is burnt and unrecognizable. But that's not her so you can't leave this Empire as long as she's not yet captured," I explained and she sighed.I smirked sarcastically. I knew what Tanya wants. Pinagmukha niyang patay na siya. Wala akong pakialam kung sino man ang babaeng nakita ng mga tauhan ko. But I am surely sure that isn't Tanya.She's witty but she can't deceive me.Not when I am eager to protect this girl beside me. Not when I am obssess for her safety."Maybe she wants a peaceful life now? Baka ayaw na niya? Baka nagsisis na siya?" Kiara asked but I chuckled without humor."Baby, I won't stop until she's dead. I don't care about her d*mn reasons," I said with my gritted teeth before slightly touching her elbow so she could look at me.Tumingin sa akin ang mga mata niya na may halong takot
Kiara's POVJade's words stucked inside my head. Kahit pa nakalabas na siya ay hindi ko pa rin maiwasang isipin ang mga sinabi niya.So I am already part of them now? Bakit ko nga ba minahal si Xavier? Despite of his true identity I chose to be with him still. Oo mahal ko siya pero may choice naman akong hindi sumama sa kanya dahil mali ang ginagawa niya at alam na alam ko iyon. But here I am. Sleeping and cuddling with him every night.Dahil sa kanya lahat ng 'to. He's the reason why someone wants to kill me. But what can I do? Paano dahil ngayon ay hindi ko na alam kung paano takasan ito? Hindi ko na maiwan.I didn't talk to Xavier after that. Sobrang dami ng iniisip ko kaya pabor sa akin na maya't-maya ang labas niya ay mukhang may importante siyang inaasikaso. I don't know about those because I did not also bother to ask. Pagod na pagod ako sa kakaisip.Nag-iisa ako sa loob ng hospital room pero alam ko na may mga nakabantay sa labas kaya medyo nakampante ako. Pero hindi pa rin naa
Kiara's POVHindi ko maiwasang matakot dahil alam kong posibleng may gagawin ulit si Tanya na kabaliwan. She's a psycho and I can't really understand her. Saan siya humuhugot ng galit sa akin? She loves Xavier? At papatayin niya ako para doon?Thanks God my OB said that my baby is fully fine. Dahil hindi ko alam ang gagawin ko kung may nangyaring masama sa kanya. "Doc, can I know the gender of my baby?" tanong ko habang nakikinig kami sa heartbeat ng baby sa loob ng tiyan ko."No, we cannot know the gender of the baby yet," Marahan akong tumango doon saka napalingon kay Xavier na nakayuko habang nakatingin sa tiyan ko.Wala pa kaming maayos na usapan mula nang magising ako ilang oras na ang nakakaraan. Sobrang gulong-gulo na ang utak ko sa mga bagay-bagay. I want to run away. Gusto kong pumunta sa lugar kung saan walang gulo. Kung saan hindi ko na kailangang matakot para sa kalagayan ng anak na dinadala ko. I want to escape. I never dreamt of having this life. I am now tangled in thi