Kabanata 25
Sobrang bigat ng pakiramdam ko nang mapabalikwas ako ng gising dahil sa napanaginipan kagabi. Ewan ko kung panaginip lang ba o totoo. Sa panaginip ko kasi may nangyaring hindi maganda sa bahay. I mean sa bahay namin doon sa kanila ni mommy at daddy. Matagal-tagal na rin kasing hindi ako nakapunta roon. Sa maniwala kayo't sa hindi, simula noong pinalayas ako sa bahay ay hindi na ako nakabalik pa roon, o baka mas pinili ko na lang na hindi muna bumalik.
Dinaluhan naman ako ni Jen at Karmi nang mapansin nilang abot-tahip ang paghinga ko.
"What happened Triah?"
"Binangungot ka ba?"
Iyan ang kaagad na nagi
Kabanata 26"Where have you been Triah? Kanina pa kita pinapahanap sa kanila ni Jen at Karmi." kalmado pero alam kong seryoso na si Direk sa kanyang tanong sa akin. Tinignan ko lang si Direk at sasagot na sana ako nang biglang sumingit si Jen."Nahanap po namin siya Direk sa may duyanan sa may dalampasigan. Natutulog po." aniya kay Direk."I see, kaya pala ganyan ang mata mo. Halos hindi na makita sa labis na pagtulog mo." tanging nasabi ni Direk at bigla naman niyang pinalakpak ang kanyang kamay na tanda ng pagtawag sa aming atensyon. "O sige na, enough with this interrogations. Let's just start the day-three shoot. Jen, Karmi, kindly do the make over of Triah. Kailanga light lang ang kanyang make-up okay? Ipasuot niyo sa kanya iyong bathing
Kabanata 27Kanina pa kami rito sa iisang table nagkukwentuhan at nagbabatian kay Direk Fortes, sina Jen at Karmi pati mga kasamahan ay nagsisimula na ring kumain. Ako rin ay nakikisaya rin sa bawat biruan nila at tawanan. Lalo na no'ng si Lotlot ay nilalapitan pa niya si Ed at para bang inaakit. Tawang-tawa talaga ako sa mga kalukohan nila."Sunggaban mo na si Lotlot, Ed!" birong sigaw naman nang isa sa kasamahan namin sa trabaho."Pag-iisipan ko!" humalakhak naman ngayon sa pagtawa si Ed. Itong mga 'to talaga, parang mga sira r
Kabanata 28Sino bang hindi maliliyo kapag iinumin mo kaagad nang buo ang labing dalawang shot glass ng wiski. Kaya ito ako ngayon sa inuupuan ko at halos hindi na mawari kong ano na ang nangyayari sa iba ko pang mga kasamahan dahil sa sobra ko ng kalasingan. Ang kanilang mga boses ay mistulang mga kuliglig sa aking pandinig.May naramdaman naman akong init sa likod ko, na parang hinahaplos ako at hinihele. Padarag na lang akong napalingon sa banda kung saan nanggaling ang mismong kamay na humahaplos sa akin. Pinasingkit ko na lang ang mata ko nang diretso sa liwanag ng buwan ang aking mga mata.
Kabanata 29May kung anong kumakatal sa aking binti na dahilan na napukaw ako sa mahimbing na pagtulog. Naikusot ko na lamang ang kamay sa aking mga mata at nag-unat pa. Inunti-unti ko namang ibinubuka ang aking mata para makita ang paligid habang ibinabalik ko ang mga kamay sa paghaplos sa may binti ko at kinuha ang bagay na nanginig.Laking gulat ko naman nang sumambolat ang isang uod na nasa tangkay nitong tanim na malapit sa inuupoan ko ngayon."Uod! Uod! P*tang*nang uod!" pagsusumigaw ko na at napatayo kaagad. Hindi ko namal
Kabanata 30"Anong nangyayari rito? Triah? Bakit ka umiiyak? Naku! Jen at Karmi, anong nangyayari??" hindi mapakaling sigaw ni Direk Lau sa amin. Pero wala pang ni isang sumasagot.Patuloy pa rin ako sa paghagulgol, samantalang sina Jen at Karmi ay hinahagod ang aking likod para gumaan ang pakiramdam ko."Mga pipi na ba kayo? Ano ngang nangyayari!?" naiinis na ang boses ni Direk.Kaya si Esra na lang ang sumagot.
KABANATA 31Kanina pa ako nagising sa kaninang pagpapahinga ko, kaya naman ngayon ay nasa terasa ako ngayon nitong resthouse, sa banda rito ay may makikitang dalawang mataas na wooden chairs na pwedeng mahigahan. Kumuha rin ako kanina nitong iniinom ko ngayong lemon juice sa ref para magising ang diwa ko."You're likely too occupied Triah, are you okay?" lumapit naman si Direk Lau sa pwesto ko.I just simply nod and continue sipping my lemon juice.
Kabanata 32Ramdam ko ang mga malalagkit na tinginan nina Jen at Karmi sa akin nang kinaumagahan kanina ay si Esra ang pumukaw sa akin sa pagkatulog. Dinalhan pa ako ng agahan. Ramdam ko na gusto nilang makitsismis pero hindi nila magawa hanggang ngayon, dahil nga pati ngayon ay nakadikit pa rin sa akin si Esra. Ewan ko kung bakit siya nagkakaganito ngayon. E kung tutuosin, huling araw na namin ngayon dito sa resort. Last shoot na for this location.At higit sa lahat, I am excited to go home."Triah," agaw ni Esra sa atensyon ko habang na sa ibang bagay ang mga mata ko. Kanina pa kasi ako nakatanaw sa kanila ni Direk at sa mga kasamahan namin na naghahanda na para sa panghuling eksena.
Kabanata 33"Triah," may gumalaw naman sa aking kamay. "Wake up, we are here." aniya.Nag-unat naman ako atsaka nagkamot ng mata. Nang maalala kong nasa byahe pala kami ni Esra. Shocks! Ang sama kong kasama, nakatulogan ko siya.
WakasPrevious days were only taken by me as challenges to measure how brave I am. And now I could finally say that I am finally here with my collegues wearing black and with different colors in the collar part. I should celebrate after this---graduation ceremony.'Mondejaro, Triah Benizh'Bachelor of Science in Mass Communication major in Artistry.With latin honors as Magna Cum laude. And awarded as Best in Artistry.Nang marinig ko ang pangalan ko
Kabanata 50Nagliwaliw sa aking isipan ang mga katanungan na bumabagabag sa 'kin ngayon. Bakit nandito silang lahat? Bakit nandito si dad? At bakit may papel dito sa harap ni dad."D-Dad," mahinang bulong na tanong ko kay dad, pero si dad ay walang ibang ginawa kung 'di hawakan lamang ang isang itim na ballpen sa kanyang kanang kamay. Habang nakayuko at nakaharap sa mismong papel.May malakas naman na palakpak ang umalingawngaw sa buong apartamento kaya naagaw nito ang pansin ko."This is hilarious. Buo na pala ang pamilyang Mondejaro." malakas na halakhak ang pinakawalan ng lalaki, mukhang ito siguro ang daddy nila Esra at Jivo.
Kabanata 49Walang pagdadalawang-isip akong lumabas ng sasakyan ni Jiv, pero kaagad naman niya akong hablutin nang may nakitang paparating din na isang kulay itim na sasakyan. Nagpatangay na lang ako kay Jiv at pilit ding nagtatago sa loob ng sasakyan."S-Sino naman sila?" mahina't mariin ang bawat salitang pinupukol ko sa kanya."H-Hindi ko alam. Wala akong alam." iiling-iling pa niya sa'kin.Naitaas ko na lang
Kabanata 48Nagngingitngit ang panga ko, pati kamao ko ay puputok na sa higpit ng pagkakakuyom ko. Ilang sundot na lang ay balak ko nang sumugod kay Trisha. Pero nang humakbang na ako'y may pumigil sa akin.Sisigaw na sana ako nang biglang tinabunan ang bibig ko at kaagad na hinigit palayo sa silid ni dad.Nagpupumiglas na ako sa sobrang higpit ng pagkakahigit sa aking kamay at pagtabon ng kamay nitong tao sa aking bibig.
Kabanata 47Pinalipas ko muna ang gabi bago pumunta sa hospital at kukumustahin si dad. Simula pa kagabi halos hindi ako makatulog ng maayos dahil sa mga rebelasyong nalalaman ko patungkol sa kapatid---dapat ko pa ba siyang ituring na kapatid?Paano kaya nagawang gawin iyon ni mom kay dad? Minahal ba niya talaga si dad o ang pera lang nito ang kailangan niya. Alam din kaya ni dad ang tungkol dito?"Triah, don't stress up yourself at baka ikaw na naman ang magkasakit. Alalahanin mo may iniinda ka ring katawan na dapat mo ring ingatan." haplos sa akin ni Jen sa likod at inaagaw ang atensyon ko para hindi na makapag-isip pa ng kung anu-ano."Hindi ko lang kasi maiwasang alalaha
Kabanata 46Trisha's POVHindi ko na mabilang kung ilang beses na akong pabalik-balik rito sa apartment na tinutuluyan namin at doon sa bar na pinasara dahil sa nalamang illegal pala ang serbisyo nila mom.Ayaw nang mag-digest ng utak ko sa mga nangyayari ngayon sa buhay ko. Ang dami kong nalalaman, pero akala kong alam ko na lahat, akala ko hindi ako paglilihiman ni mom. Pero bakit hindi niya nasabi sa akin na illegal pala ang bar niya.
Kabanata 45Hunter's POVAlam ko maaga pa para masabi ko kung ano ang nararamdaman ko kay Benizh. Hindi naman ako ganito noon, palagi namang nabubusog ang mga mata ko sa iba't-ibang klase ng mga babae dahil nga nagtatrabaho ako sa isang bar bilang--vocalist.I don't even believed the saying---love at first sight.Pero no'ng nakita ko siya sa kanilang palaisdaan, parang nililipad ang puso ko sa sobrang ga
Kabanata 44Hindi ko alam kung bakit hindi ako komportableng makipag-usap sa dalawa nang nandito rin si Esra. May bumubulong sa akin na huwag magsalita habang nandito pa siya. Kaya mas pinagbuti ko munang manahimik."Triah? I am here para sana ipaalam kong nakatakas ang mom mo sa kulungan, pero alam mo na pala." may kung anong pagkadismaya na makikita sa kanyang mukha."Nakatakas ang mom mo Triah? Kailan lang?" gulat na baling sa akin ni Mike.
Kabanata 43'Nasa'n ako? Bakit ang liwanag ng paligid? Mom? Trisha? Manang? Greta? Nasa'n po kayo?'Nagpatuloy lang ako sa paglalakad sa malausok na sahig na hindi ko alam kung bakit parang nakalutang lang ako.'Dad?' sigaw ko pero napapansin kong parang kada sigaw ko'y hindi naman nakabukas ang aking bibig. Ano ba ang nangyayari?May nakita naman akong nakatalikod sa aking harapan.