pasensya na po sa slow update, kinailangan lang pong mag-review para sa exam namin
Chapter 53Napahilot na lamang sa kaniyang sintido si Yvonne. Kauuwi lamang niya sa kaniyang tinutuluyan at naiinis siya sapagkat wala siyang nahita sa kaniyang pinuntahan. Hindi niya inakalang ganoon pala ang naging kalagayan ni Antonio Blaciado, ang sinasabing naging nobyo ni Luna. Balak pa naman niya itong makausap para makuhaan ng impormasyon. Wala namang siyang napala. “Ano na naman problema mo? Kulang na lang ay singhutin mo na lahat ng hangin dito dahil diyan sa kaka-buntong hininga mo.” Mabilis na nabaling ang paningin ni Yvonne sa pintuan ng kaniyang kwarto. Naroon at nakasandal sa hamba ng pinto ang kaniyang kuya. “Kailan ba ’ko nawalan ng problema? Siya nga pala, bakit narito ka?” Napaismid si Mico dahil sa sinabi niya. “Bakit? Hindi ba ako welcome dito?” Pagirap lang ang isinagot ni Yvonne. Binato niya ng unan si Mico nang sandaling maupo ito sa maliit na lamesa na siyang katabi ng kama niya. “May sasabihin ka hindi ba? Why don't you tell it to me now, tutal naman a
Chapter 54“W-What are you doing here?” Paos at halata ang pagod maging ang sakit sa boses ni Tyler nang tanungin nito si Yvonne. Makikita ang pagka-alarma sa kaniyang mga mata. “I should be asking you that, what are you doing to yourself?” may inis na saad sa kaniya ni Yvonne dahilan para lumamlam ang kaniyang mga mata. Walang pagaalinlangang lumuhod si Yvonne para pantayan ang kaniyang asawa. Hindi na niya kaya pang tingnan ang punong puno ng sugat na likod ni Tyler. “Hindi naman kailangang umabot sa ganito, hindi ba’t sinabi ko sa ’yo na kukuhanin kita sumunod ka lamang sa ipinaguutos nila,” aniya at saka may inilabas na maliit na kutsilyo na kaniya namang pinindot at nagkaroon ng lagaring bakal sa dulo. “You’re not allowed in here. Umalis ka na habang hindi ka pa nila napapansin, Yvonne.” Parang naging hangin lamang ang sinabi ni Tyler sapagkat hindi nakinig si Yvonne at sa halip ay patuloy nitong nilagari ang kadena na siyang nakapulupot sa mga paa niya. “Hindi ako aalis h
Chapter 55Humugot ng baril ang babae at itinutok sa kaniya. Mabilis na nakabawi si Yvonne at nahawakan ang kamay nitong may hawak ng baril kaya naman hindi tumama sa kaniya ang bala. Kaagad niyang inikot ang kamay nito para mabitawan ang baril. Napaatras si Yvonne nang sikmuraan siya nito gamit ang tuhod. Hindi naman siya nagpatalo at gumanti ng suntok sa mukha nito. Kaagad silang nagpambuno, nagpalitan ng mga suntok at sipa sa isat-isa. “Satingin mo ba matatalo mo ’ko, Hernandez!” saad ng babae at saka siya pinaulanan ng suntok. Hinawakan ni Yvonne ang balikat ng babae, at nang makuha niya ang oportunidad ay kaniyang inikot ang sarili at saka pinuluputan ang babae. “Sabihin mo, ikaw ba si Lenida?” aniya habang mas hinigpitan ang mga brasong nakapulupot sa leeg ng babae. “H-Hindi m-mo p-pa r-rin b-ba nakukuha?” Nakangising sagot sa kaniya ng babae. Nauubusan ng pasensyang napairap si Yvonne. Hindi na siya nagatubili pa at binali ang leeg nito. “Nakuha ko na,” aniya sa sarili
Chapter 56Napasandal ang noo ni Yvonne sa magkasalikop niyang mga kamay. Mahina ring pumapadyak ang kaniyang kanang paa sa sahig ng kinalalagyang ospital. “Can’t I go inside?” aniya sa nagmamaka-awang tono. Napabuntong hininga lamang si Mico bago dahan-dahang umiling. “You know that you can't, they're still examining him you know?” saad nito bago tumabi ng upo sa kaniya. “Ilang linggo nang hindi mapakali iyang puwit mo, sinasabi ko na nga sa ’yong magiging ayos lang ang asawa mo,” dagdag pa nito at saka pasimpleng napairap nang ismiran lamang siya ng kapatid. Ilang minuto ang lumipas at namutawi ang katahimikan. Tanging mga hakbang lamang ng mga pasyente at mga staff ng hospital ang maririnig, mga tunog ng mga makina, iyak ng mga pamilyang minalas at hindi naisalba ang kapamilya. “What about, Luna? Ano nang nangyari sa kaniya?” pagbasag na tanong ni Yvonne sa katahimikan, kahit pa alam niyang magiging dahilan iyon ng awkward na atmosphere sa pagitan nila ng kaniyang kuya. “She’s
“You’re getting out already?” Napatayo si Tyler sa kaniyang kinauupuan habang kaniyang hawak ang telepono. Mabilis siyang nagbaba nang tingin sa mga ka-meeting niya na siya namang nagtatanong ang mga mata sa kaniya. Mabilis na bumaba ang kaniyang boses. “I’ll be there, just can you wait for a bit?” Mahinang pagtawa ang kaniyang natanggap mula sa kabilang linya. Sapat na ang tawang iyon para mapawi ang pagkakakunot nang noo niya. “Of course, silly. I’ll wait for you here.” Boses iyon ni Yvonne. Muling bumaling ang atensyon ni Tyler sa kaniyang mga board members. Sumenyas ang kaniyang daliri sa mga ito, at makita pa lamang ng mga ito ang ginawa ay kaagad itong nagsilabasan. “What? Tapos na? I thought we're taking an all nighter to get everything done?” Nagtatakang tanong ni Gabriel ang secretary ni Tyler. Kailangan na kasi nilang mag-gahol sa oras para mabawi ang malaking pera na nawala sa Montero Corporation makalipas nang maraming taon. “I need to leave earlier,” tipid na saad
“Hey! That's mine!” Inilabas ni Zyler ang kaniyang dila sa kapatid na si Yhler. Matapos ay mabilis itong nanakbo patungo sa direksyon kung saan naroon ang banyo, tangay-tangay ang tinapay na may palamang peanut na kaniya pang dinekwat mula sa kamay nang kapatid. “Hayaan mo na. Here, take mine.” Napapairap na saad naman Xyler at saka iniabot ang hawak na tinapay kay Y. Nagkibit balikat na lamang si Y. Parehas silang napalingon nang marinig ang paglagatak nang pamilyar na sapatos. “You’re both going out?” takang tanong ni X sa mga magulang nang makitang nakaayos ang mga ito at pababa mula sa second floor. “Yeah, may kailangan lang kaming puntahan nang papa niyo. Your Tito Mico will be here, along with Michelle.” Inaayos pa ni Yvonne ang suot na hikaw habang naglalakad palapit sa kanila. Hinalikan nito ang noo nang dalawa bago, bumaling kay X. “Where’s Z? Nevermind, babalik din naman kami bukas,” “Let’s go, before we get late.” Dali-daling sumunod si Yvonne kay Tyler. Kaninang um
Chapter 59Mariin ang naging pagpikit ni Yvonne nang sandaling marahas na hawakan ni Tyler ang panga niya at patingalain para mahalikan. Habang dinadama ang init ng labi nang isat-isa ay naglakbay ang mga kamay ni Tyler sa leeg ni Yvonne. Pababa nang pababa hanggang sa marating ang naka-expose niyang dibdib. “Haah!” paghahabol ni Yvonne nang hininga. Segundo pa lamang ay inangking muli ni Tyler ang mga labi niya. Dahan-dahan ang kanilang naging paglalakad hanggang sa itulak siya ni Tyler pahiga sa kama. Nakagat ni Tyler ang pangibabang labi nang kaniyang makita ang pagalon nang malamang hinaharap ng Asawa. Napatakip sa kaniyang mukha si Yvonne, matapos paghiwalayin ni Tyler ang dalawa niyang mga hita. Alam niyang kitang-kita na nito ngayon ang kaniyang lagusan.Napasinghap siya nang sadyaing ilapat ni Tyler ang pagkalalaki nito sa bukana niya, sa kabila nang suot nitong slacks. She can feel his bulge. “You’re so pretty,” komento ni Tyler. Gumapang ang kanang kamay nito sa kani
Chapter 60“We have found Roi’s body, he didn't make it.” Napasabunot sa kaniyang sariling buhok si Yvonne. Inis niyang pinatay ang tawag at saka marahas na ibinato ang cellphone sa sahig dahilan nang pagkabasag nito. Patay na si Roi, ang ipinagtataka niya ay ang sinabi nitong mga clown na humahabol sa kaniya. “Hindi maaari,” aniya sa sarili. Marahas siyang napatingin sa pintuan nang bumukas ito. Kaagad namang lumamlam ang kaniyang mga mata nang makita ang kaniyang panganay sa likuran nang pintuan. “Mom? What happened?” taka nitong tanong sa kaniya. Mabilis siyang lumapit dito at pilit na ngumiti. Hinawakan niya ang pisngi ni Xyler hanggang sa pumatong ang mga kamay niya sa ulo nitong may suot na toga. Graduation na nang tatlo mamaya at wala siyang planong sirain ang masayang araw ng mga anak niya. “Let’s go? Where’s your dad?” Umirap si Xyler, alam na niya kaagad ang ibig sabihin nang pagirap nito. “He’s at it again, I bet.” Tumango tango si Xyler dahil sa sinabi niya. Tinap