pasensya na po sa slow update, kinailangan lang pong mag-review para sa exam namin
Chapter 53Napahilot na lamang sa kaniyang sintido si Yvonne. Kauuwi lamang niya sa kaniyang tinutuluyan at naiinis siya sapagkat wala siyang nahita sa kaniyang pinuntahan. Hindi niya inakalang ganoon pala ang naging kalagayan ni Antonio Blaciado, ang sinasabing naging nobyo ni Luna. Balak pa naman niya itong makausap para makuhaan ng impormasyon. Wala namang siyang napala. “Ano na naman problema mo? Kulang na lang ay singhutin mo na lahat ng hangin dito dahil diyan sa kaka-buntong hininga mo.” Mabilis na nabaling ang paningin ni Yvonne sa pintuan ng kaniyang kwarto. Naroon at nakasandal sa hamba ng pinto ang kaniyang kuya. “Kailan ba ’ko nawalan ng problema? Siya nga pala, bakit narito ka?” Napaismid si Mico dahil sa sinabi niya. “Bakit? Hindi ba ako welcome dito?” Pagirap lang ang isinagot ni Yvonne. Binato niya ng unan si Mico nang sandaling maupo ito sa maliit na lamesa na siyang katabi ng kama niya. “May sasabihin ka hindi ba? Why don't you tell it to me now, tutal naman a
Chapter 54“W-What are you doing here?” Paos at halata ang pagod maging ang sakit sa boses ni Tyler nang tanungin nito si Yvonne. Makikita ang pagka-alarma sa kaniyang mga mata. “I should be asking you that, what are you doing to yourself?” may inis na saad sa kaniya ni Yvonne dahilan para lumamlam ang kaniyang mga mata. Walang pagaalinlangang lumuhod si Yvonne para pantayan ang kaniyang asawa. Hindi na niya kaya pang tingnan ang punong puno ng sugat na likod ni Tyler. “Hindi naman kailangang umabot sa ganito, hindi ba’t sinabi ko sa ’yo na kukuhanin kita sumunod ka lamang sa ipinaguutos nila,” aniya at saka may inilabas na maliit na kutsilyo na kaniya namang pinindot at nagkaroon ng lagaring bakal sa dulo. “You’re not allowed in here. Umalis ka na habang hindi ka pa nila napapansin, Yvonne.” Parang naging hangin lamang ang sinabi ni Tyler sapagkat hindi nakinig si Yvonne at sa halip ay patuloy nitong nilagari ang kadena na siyang nakapulupot sa mga paa niya. “Hindi ako aalis h
Chapter 55Humugot ng baril ang babae at itinutok sa kaniya. Mabilis na nakabawi si Yvonne at nahawakan ang kamay nitong may hawak ng baril kaya naman hindi tumama sa kaniya ang bala. Kaagad niyang inikot ang kamay nito para mabitawan ang baril. Napaatras si Yvonne nang sikmuraan siya nito gamit ang tuhod. Hindi naman siya nagpatalo at gumanti ng suntok sa mukha nito. Kaagad silang nagpambuno, nagpalitan ng mga suntok at sipa sa isat-isa. “Satingin mo ba matatalo mo ’ko, Hernandez!” saad ng babae at saka siya pinaulanan ng suntok. Hinawakan ni Yvonne ang balikat ng babae, at nang makuha niya ang oportunidad ay kaniyang inikot ang sarili at saka pinuluputan ang babae. “Sabihin mo, ikaw ba si Lenida?” aniya habang mas hinigpitan ang mga brasong nakapulupot sa leeg ng babae. “H-Hindi m-mo p-pa r-rin b-ba nakukuha?” Nakangising sagot sa kaniya ng babae. Nauubusan ng pasensyang napairap si Yvonne. Hindi na siya nagatubili pa at binali ang leeg nito. “Nakuha ko na,” aniya sa sarili
Chapter 56Napasandal ang noo ni Yvonne sa magkasalikop niyang mga kamay. Mahina ring pumapadyak ang kaniyang kanang paa sa sahig ng kinalalagyang ospital. “Can’t I go inside?” aniya sa nagmamaka-awang tono. Napabuntong hininga lamang si Mico bago dahan-dahang umiling. “You know that you can't, they're still examining him you know?” saad nito bago tumabi ng upo sa kaniya. “Ilang linggo nang hindi mapakali iyang puwit mo, sinasabi ko na nga sa ’yong magiging ayos lang ang asawa mo,” dagdag pa nito at saka pasimpleng napairap nang ismiran lamang siya ng kapatid. Ilang minuto ang lumipas at namutawi ang katahimikan. Tanging mga hakbang lamang ng mga pasyente at mga staff ng hospital ang maririnig, mga tunog ng mga makina, iyak ng mga pamilyang minalas at hindi naisalba ang kapamilya. “What about, Luna? Ano nang nangyari sa kaniya?” pagbasag na tanong ni Yvonne sa katahimikan, kahit pa alam niyang magiging dahilan iyon ng awkward na atmosphere sa pagitan nila ng kaniyang kuya. “She’s
“You’re getting out already?” Napatayo si Tyler sa kaniyang kinauupuan habang kaniyang hawak ang telepono. Mabilis siyang nagbaba nang tingin sa mga ka-meeting niya na siya namang nagtatanong ang mga mata sa kaniya. Mabilis na bumaba ang kaniyang boses. “I’ll be there, just can you wait for a bit?” Mahinang pagtawa ang kaniyang natanggap mula sa kabilang linya. Sapat na ang tawang iyon para mapawi ang pagkakakunot nang noo niya. “Of course, silly. I’ll wait for you here.” Boses iyon ni Yvonne. Muling bumaling ang atensyon ni Tyler sa kaniyang mga board members. Sumenyas ang kaniyang daliri sa mga ito, at makita pa lamang ng mga ito ang ginawa ay kaagad itong nagsilabasan. “What? Tapos na? I thought we're taking an all nighter to get everything done?” Nagtatakang tanong ni Gabriel ang secretary ni Tyler. Kailangan na kasi nilang mag-gahol sa oras para mabawi ang malaking pera na nawala sa Montero Corporation makalipas nang maraming taon. “I need to leave earlier,” tipid na saad
“Hey! That's mine!” Inilabas ni Zyler ang kaniyang dila sa kapatid na si Yhler. Matapos ay mabilis itong nanakbo patungo sa direksyon kung saan naroon ang banyo, tangay-tangay ang tinapay na may palamang peanut na kaniya pang dinekwat mula sa kamay nang kapatid. “Hayaan mo na. Here, take mine.” Napapairap na saad naman Xyler at saka iniabot ang hawak na tinapay kay Y. Nagkibit balikat na lamang si Y. Parehas silang napalingon nang marinig ang paglagatak nang pamilyar na sapatos. “You’re both going out?” takang tanong ni X sa mga magulang nang makitang nakaayos ang mga ito at pababa mula sa second floor. “Yeah, may kailangan lang kaming puntahan nang papa niyo. Your Tito Mico will be here, along with Michelle.” Inaayos pa ni Yvonne ang suot na hikaw habang naglalakad palapit sa kanila. Hinalikan nito ang noo nang dalawa bago, bumaling kay X. “Where’s Z? Nevermind, babalik din naman kami bukas,” “Let’s go, before we get late.” Dali-daling sumunod si Yvonne kay Tyler. Kaninang um
Chapter 59Mariin ang naging pagpikit ni Yvonne nang sandaling marahas na hawakan ni Tyler ang panga niya at patingalain para mahalikan. Habang dinadama ang init ng labi nang isat-isa ay naglakbay ang mga kamay ni Tyler sa leeg ni Yvonne. Pababa nang pababa hanggang sa marating ang naka-expose niyang dibdib. “Haah!” paghahabol ni Yvonne nang hininga. Segundo pa lamang ay inangking muli ni Tyler ang mga labi niya. Dahan-dahan ang kanilang naging paglalakad hanggang sa itulak siya ni Tyler pahiga sa kama. Nakagat ni Tyler ang pangibabang labi nang kaniyang makita ang pagalon nang malamang hinaharap ng Asawa. Napatakip sa kaniyang mukha si Yvonne, matapos paghiwalayin ni Tyler ang dalawa niyang mga hita. Alam niyang kitang-kita na nito ngayon ang kaniyang lagusan.Napasinghap siya nang sadyaing ilapat ni Tyler ang pagkalalaki nito sa bukana niya, sa kabila nang suot nitong slacks. She can feel his bulge. “You’re so pretty,” komento ni Tyler. Gumapang ang kanang kamay nito sa kani
Chapter 60“We have found Roi’s body, he didn't make it.” Napasabunot sa kaniyang sariling buhok si Yvonne. Inis niyang pinatay ang tawag at saka marahas na ibinato ang cellphone sa sahig dahilan nang pagkabasag nito. Patay na si Roi, ang ipinagtataka niya ay ang sinabi nitong mga clown na humahabol sa kaniya. “Hindi maaari,” aniya sa sarili. Marahas siyang napatingin sa pintuan nang bumukas ito. Kaagad namang lumamlam ang kaniyang mga mata nang makita ang kaniyang panganay sa likuran nang pintuan. “Mom? What happened?” taka nitong tanong sa kaniya. Mabilis siyang lumapit dito at pilit na ngumiti. Hinawakan niya ang pisngi ni Xyler hanggang sa pumatong ang mga kamay niya sa ulo nitong may suot na toga. Graduation na nang tatlo mamaya at wala siyang planong sirain ang masayang araw ng mga anak niya. “Let’s go? Where’s your dad?” Umirap si Xyler, alam na niya kaagad ang ibig sabihin nang pagirap nito. “He’s at it again, I bet.” Tumango tango si Xyler dahil sa sinabi niya. Tinap
Hi lovely readers! This is Cats Pen. Maraming maraming salamat po sa pagbabasa ng Hiding Tyler Montero’s Triplets. Tapos na po ang kwento ni Tyler at Misha, Xyler at Asterelle, maging ang kay Yhler at Lualhati. Sa mga nagtatanong po tungkol sa kwento ni Zyler ang bunso. Balak ko pong IBUKOD ang kwento ni Zyler dahil magiging mas mahaba ito. Sana po ay masubaybayan niyo pa ang mga susunod pang kwento especially ang kwento ni ZYLER MONTERO. THANK YOU SO MUCH FOR MAKING IT THIS FAR. Look out for Zyler’s story [ BABYSITTING ZYLER MONTERO] na aking ipopost sa mga susunod na araw Sincerely, Cats Pen (✿ ♡‿♡)
Special Chapter 2.18: Y “Haah . . . ” Naging mabigat ang paghinga ni Yhler. Siya ay napatingala at mahigpit na napakapit sa balakang ni Lui matapos nitong magsimulang magtaas baba sa kaniyang kandungan. Ang isang kamay ni Lui ay pumatong sa kaniyang balikat at paminsana’y bumabaon ang kuko nito sa kaniyang balat. Bumababa tingin ni Yhler sa lalaki at kitang-kita niya kung paano mariing pumikit ang mga mata ni Lui habang patuloy pa rin sa ginagawa nito. “Ugh . . . Yhler. You feel so good,” ani Lui at matapos noon ay pinanggigilang pisilin ang sariling dibdib. Dahil doon ay tila isang gusaling gumuho ang lahat ng pasensya ni Yhler. Mas humigpit ang kaniyang kapit sa balakang ni Lui at saka tumayo at naglakad patungo sa kama. Pabalya niyang ibinagsak si Lui sa kama dahilan para tumalbog siya doon. He then made her lay on her stomach and immediately pushed his shaft inside her womb. “Mm!” daing ni Lui matapos hawakan ni Yhler ang kaniyang buhok at hilahin nito iyon. Her hair is b
Special Chapter 2.17: Y “Ang pangit mo, Kuya.” Iyan ang naging komento ni Zyler habang nakatingin sa kaniyang kapatid na si Yhler. Mahinang natawa si Xyler na nasa tabi lamang nilang dalawa. “I agreed,” gatong pa nito sa sinabi ng kapatid na si Z. “Should I show you the video taken at your wedding, Kuya?” rebat naman ni Yhler dahilan para matahimik si Xyler. Napaismid na lamang ang lalaki at saka inilibot ang paningin sa kabilang bahagi ng simbahan para hanapin ang kaniyang asawang si Asterelle. Hindi naman siya nahirapan sapagkat kumaway ito sa kaniya. “Ang pangit niyong dalawa,” may pait na saad ni Zyler. Sa pagkakataong iyon ay si Yhler naman ang tumawa. “Ang sabihin mo, you're just jealous cause no one wants to marry you.”Umirap si Zyler para itago ang katotohanang natamaan siya sa sinabi ng kapatid. “Don’t worry, Z. I'll make sure to get you a blind date after this,” pagbabalubag loob na may halong pangaasar na saad ni Xyler sa kanilang bunso. Napanguso na lamang siya at
Special Chapter 2.16: Y“At satingin niyo ba talaga ay papayag ako sa kasalang iyan?!” Dumagundong ang matinis at malakas na sigaw ni Uno, namumula ang mukha nito at halos pumutok na ang litid sa leeg. “Dad, you're at it again.” Kalmadong saad ni Lui at saka napabuntong hininga na para bang nauumay na siya sinasabi ng kaniyang ama. Lumapit siya dito iniayos ang suot nitong kurbata na medyo tabingi ang pagkakasuot. “Bakit ba galit na galit na naman kayo? H’wag niyong sabihin sa akin na dinatnan na naman kayo ng dalaw?” pagbibiro niya dahilan para mas lalong magsalubong ang noo ni Uno. “Ayoko! Hindi ako papayag na maikasal ka sa lalaking ’yon—” Isang malakas na batok ang tumama sa ulo ni Uno dahilan para mapatigil ito. “Talaga ba, Fortuno?” Marinig pa lamang ang pamilyar na boses na iyon kaagad na nagtaasan ang mga balahibo ni Uno. Kitang-kita ni Lui kung paano tila parang isang papel na tumiklop ang kaniyang ama at hindi nakapag-salita. “Mom!” natutuwang pagbungad ni Lui sa kani
Special Chapter 2.15: Y“Are you being serious right now? Dito talaga?” Hindi maituwid ang pagkakakunot ng noo ni Lui habang nakatitig sa kasalukuyang nasa harapan nilang dalawa ni Yhler. “Why? Isn't this what you wished for back in highschool—ouch!”Bago pa man matapos ni Yhler ang sasabihin nito ay nakatanggap na siya ng may kalakasang hampas mula sa babae. “Well, we're not in highschool anymore. Satingin mo ba talaga gusto ko pa rin ’to ngayon?” Yhler let out a laugh. “I’m sorry, okay?” Sumalikop ang dalawang kamay ni Lui sa kaniyang mga braso. Malalim siyang napabuntong hininga at napairap. “Sabihin mo nga sa akin, anong klaseng tanan ba ang narinig mo at narito tayo?” Isang ligaw na bola ang tumalbog papunta sa kinaroroonan nila. Dinampot iyon ni Yhler at tumawa lamang hindi sinasagot ang tanong ni Lui. “Isn’t the meaning of tanan is like a date? A romantic date! Z, told me that.” Marahas na napasabunot sa kaniyang buhok si Lui matapos marinig ang isinagot ni Yhler. Inis s
Special Chapter 2.14: Y[Back to Present]Namutawi ang siyang pagtunog ng lumagaslas na tubig mula sa timbang ihinagis ni Uno mula sa ikalawang palapag ng bahay pababa sa kinaroroonan nila Yhler. Kaagad na nahinto ang tugtugin at ang ginagawang pagkanta ni Yhler na siyang panliligaw kuno nito. Mabilis na tumama sa kanilang mga katawan ang malamig na tubig kasama ang timba na siyang sumaklot pa sa ulo ng katabi ni Yhler na si Thunder. “Sino may sabing mag-iingay kayo rito sa pamamahay ko?” hiyaw ni Uno mula sa itaas ng bahay. Napatakip sa kaniyang tainga si Lui matapos dumagundong ang malakas na boses ng kaniyang ama. “Dad!” aniya at tiningnan ng masama ang kaniyang ama. “What?” inosente at pabalang na tanong naman sa kaniya pabalik ni Uno. “I’m just doing what a father would do,” dagdag pa nito. Inis na nagpapadyak si Lui at saka patakbong bumaba mula sa ikalawang palapag ng bahay hanggang marating ang ground floor at ang gate kung saan naroon si Yhler at ang banda. “Bakit pati
Special Chapter 2.13: YWalang tigil ang mahinang pagtapik nang paa ni Yhler sa lupa. Makalipas ng ilang segundo ay tumayo ito mula sa pagkakasandal sa pader at naglakad itong muli pakanan, at pakaliwa. “Argh!” hiyaw ni Thunder at saka iritableng napasabunot sa kaniyang buhok. “P’wede ba! Kanina pa ’ko nahihilo sa ’yo Y!” asik nito at inis na bumunot sa mga damong pinaglalaruan niya kanina. “D-Do I look okay?” pagsasawalang bahala ni Yhler sa sinabi ni Thunder at sa halip ay pagtatanong nito. Napatunghay si Ben mula sa pagkakatuon ng mga mata nito sa gitarang itinotono. Napabuntong hininga ito. “You’ve asked that question for the fifth time Yhler, chill man. Hindi ka naman mamamatay,” komento nito at muling ibinalik ang paningin sa gitara. Iniayos pa nito ang pagkakaupo sa nakaparada nilang van. “But—” “Ayan na si Madam!” Naputol ang dapat na sasabihin ni Yhler nang sumigaw si Shawn mula sa itaas nang puno. “Hellton, help me down,” imporma nito kay Hellton na naka-amba na sa ba
Special Chapter 12: YLupaypay ang buong katawan ni Lui nang ito ay bumagsak sa kama. Kaagad na lumubog ang kaniyang mukha sa unan. “S-Stop, Yhler. I can't. . . no more,” aniya sa papahinang boses at saka pilit na inabot ang kumot. Bago pa man niya mahawakan ang kumot ay pumulupot na ang mga daliri ni Yhler sa kaniyang palapulsuhan para siya ay pigilan. Gamit ang kabilang kamay ay hinawi ni Yhler ang kaniyang buhok habang nakatalikod pa rin siya rito. Yhler then started kissing her nape, her left cheek, and her neck. “I’m sorry baby. Just one more, okay?” paghirit nito dahilan para marahas siyang humarap sa lalaki. Inis niyang hinampas ang dibdib ni Yhler. “Anong isa pa? Pang-limang isa pa mo na ’yan mula pa kanina!” asik niya at saka itinulak ang mukha ni Yhler na pilit na humahalik sa kaniya. Yhler laughed. Para sa kaniya ay napaka-cute ng naging reaksyon ni Lui, ang magkasalubong nitong mga kilay at ang nakasimangot nitong mga labi. “Alright, I won't,” pagsuko niya nang hindi m
Special Chapter 2.11: YNamutawi ang sandaling katahimikan. Nanlalaki ang mga mata ni Lui at hindi siya makapagsalita mula sa gulat dahil sa sinabi ni Yhler. On the other Yhler felt a sudden pang on his chest. Ilang sandali pa ay naramdaman niya ang pagiinit nang kaniyang buong katawan. Nang muli niyang ibalik ang paningin kay Lui ay may kung anong humahalina sa kaniya. Medyo nakaawang ang labi nito dahil sa gulat, may kung anong umaakit din sa kaniya nang kaniyang tapunan ng tingin ang mamula mula nitong pisngi dahil sa pagiyak. He’s getting the urge to make her cry more. Dali-dali siyang tumayo mula sa kama at saka lumayo kay Lualhati. “I-I should go,” aniya mahahalata ang pagpipigil. Nakakuyom na ang dalawang kamay niya at pakiramdam niya ay kapag nagtagal pa siya kasama si Lui ay hindi na niya mapipigil pa ang sarili at baka kung ano ang magawa niya. Mabibigat ang kaniyang mga hakbang. Mabibilis din iyon, nagmamadaling makaalis doon. Kinapa niya ang kaniyang bulsa habang pa