Trace's POV
-Trace
Kabado ako habang nakatingin sa salamin. Nasa room 207 ako, at ang sabi ni Russel ay nasa loob na daw si Kalie kasama si Myla na pinsan niya sa mama niya. Shit, I'm gonna see her for f*cking real. Inayos ko ang buhok ko bago ngumiti sa salamin.
"Idiot," I whispered.
Damn. Nababaliw na ata ako, sobra na akong nababaliw sa 'yo Kalie.
Nang lumabas ako ay sinalubong ako ni Russel na halata ang hindi maipinta niyang mukha. Nagsalubong ang kilay ko, bago pa ako makalapit ay nag-init agad ang ulo ko dahil sa bungad niya.
"Umalis na si Kalie," bungad niya.
Inis ko siyang tinignan. "What the fuck?!" I combed my hair with my finger
Why I didn't see her again? Bakit lagi na lang? Bakit Kalie? Kaya nga ako pumunta dito sa event na ito na si Russel ang may-idea para muli kaming mag kita, pero hindi pa rin talaga, maybe ne
Naka-two call ata ako sa number na binigay ni Irine, ang sabi niya ay kay Trave daw iyon at kung gusto ko ba siyang maka usap. Kaso ay hindi naman niya sinasagot.I took a long breath before giving up on calling him."Hello, girl." Tumabi si Myla sa akin."Hello, sorry pala nong nakaraang gabi." She just smiles.Nag-study na kami habang wala pa ang lecture teacher namin dahil may surprise quiz daw kami ngayon since malapit na yung 3rd quarter ng taon at graduating kami kaya kailangan maabot namin ang average na 98.3 na pasado bilang teacher."I'm nervous," Myla said."I'm nervous, too."Opportunity ang maabot ang average na iyon dahil ang laking tulong non para maka-apply sa isang university na mataas ang sweldo, at iyon ang kailangan ko para masuklian ang mga kabuti-han na tinulong nila tito and tita sa akin. Syempre para malibre ko si Irine 'tsaka Myla sa
I let myself fell asleep when I feel sleepy. Hindi ko nga alam kung paano ako nakalabas sa store na 'yon dahil ang utak ko ay huminto dahil sa biglaang pagkita ko sa kay Trace.Alam ko siya yun! Hindi ako marunong magkamali sa mukha niya. Taon man ang lumipas, pero wala akong ni isang nakalimutan sa mukha niya.Naramdaman kung may humiga sa tabi ko. When I opened my eye, I saw Irine."Why?" paos kung tanong.She shook her head before closing her eye. Hinayaan ko ulit na hilain ako ng antok dahil sobrang pagod ko na talaga, but everytime I closed my eye, Trace face always plastered in my mind.Gano'n naba ako kaadik sa kaniya? Na pati pagpikit ko ay siya ang nakikita ko?"Kal? Are you still awake?" I didn't answer Irine.Natahimik siya bago ulit nagsalita. "I'm just– oh shit I need to sleep," she said.Nang maramdaman kung umalis siya sa tabi ko, at marinig ang pagsara ng pinto ay dumilat ako. Anong sasabihin mo dapa
"Are you ready?" Irine asked.I took a long breath before nodded at her. Maybe, we're ready but sometimes we always asking ourselves again if we're truly ready. Para sa akin; I always ready pero lagi na lang kinakabahan tuwing mag-uumpisa na."Congrats, anak." Tita Clarret kissed me on my cheeks.I smiled. "Thank you po, for giving me a chance to chase my dream," I said.I can feel my tears. Tumingala ako para hindi 'yon tumuloy. Lumapit si tito Oscar sa 'kin, at tinapik ang balikat ko."You did your best, If I'm your father I will surely proud of you." Niyakap niya 'ko.Do'n na tumulo ang luha ko. Sana kasing bait, maarugang ama, at mapagmahal na ama ang papa ko. E 'di sana hindi 'ko nag-iisa nung dinu-durog ako ng lahat. Sana silang dalawa ni Trace ang dahilan ko para mag-stay, at harapin ang problema ko."Tahan na Kalie, alam kung proud sa 'yo ang papa mo kahit wala siya dito, okay?" Pinunasan ni tito ang luha ko.Sa k
"Congrats miss Vegas, you're accepted." Nanlaki ang mata ko.I didn't expect this! Tanggap ako? Masaya kung niyakap ang isa sa mga teacher na nagbalita sa akin na tanggap ako bilang isang high school sub teacher."Thankyou po." Nag bigay galang ako sa ibang mga teacher.Nang lumabas ako ng principal's office ay sinalubong ako ni Myla ng yakap, by the way, tanggap rin si Myla bilang isang subject teacher. Nauna lang siya sa akin dahil nga nagpahinga ako ng 2 months."I proud of you, Katana." She hugged me again.Tinawanan ko naman siya. Ang babaeng 'to hindi talaga nagsasawang yakap-yakapin ako. Kahit minsan ay pawisan ako, wala siyang pake alam! Kaya minsan na pagkakamalan ko siyang may gusto sa akin dahil sa asal niya e!"I'm proud of myself, too." Ngumuso ako."Why are you pouting?" she asked.Lumakad na kami paalis sa bungad ng principa
"Ma'am, I have a question." Binalingan ko ang isa sa mga studyante ko.Months had passed since the day my heart broke again. Nag pokus ako sa pagtuturo kaysa ipagluksa iyon. Ang sakit lang kasi umasa ako, umasa ako sa pangako niya. He said; he will wait me until I totally heal. Pero pinaasa niya lang 'ko. Sinaktan niya lang ako, dinurog niya lang ako ulit. Handa na akong magpatawad that time e, kaso muli akong nasaktan.Hanggang kailan ba ako masasaktan ng ganito?"Ma'am?" tawag ng studyante ko."Oh, yes what is it?" I asked.Nakakuha na rin ako ng permanent subject natuturuan. Hindi tulad no'ng una ay magulo, english, math and science ang tinuturo ko dati pero ngayon ay about sa education ang hawak ko, at ito na ang permanente kung subject."What is the reason why we should trust god?" she asked.I smiled.Since we have a time to talk abo
"R-Really?" Hindi makapaniwalang tanong ni Myla.I told her about what manang Rita said, malakas ang kutob ko na tama siya. I trust her when she said about my lolo and lola story. Pinaulit-ulit ko pa iyon para i-test siya kung talaga bang nag sasabi siya ng totoo, and I am not wrong, she is telling the truth. Hindi ko alam pero parang may tinatago si Irine sa akin."Yes, you can ask you father about that," I said.Napawi ang ngiti niya sa labi. "My father don't want to talk about her anymore, even my step-mother asking him why he didn't give my mom to explain her sides," she said.Gaano ba na-hurt si tito kaya hindi niya na ito gusto pang maka usap, o pag usapan. Sobra ba ang paninira nila sa mommy ni Myla?"But he needs to hear what your mother has to say," si Kier sa tabi niya.Myla sighed, "I don't know what to do anymore, I don't want to hurt my step-mom, but I want mom and dad to get along, Is that bad?" Her tears were already dri
"Katana are you sure about this?" Irine asked.Sure na ba ako? Well, yes ang sagot sure na sure na. May dahilan ako para bumalik. Marami akong dahilan kaya bakit ako hindi magiging sure?I looked at her and give her a small smile before I nodded. "Yes," sagot ko.It's been a years since I hid myself. Nakakatawa dahil wala akong kasalanan pero ako ang nasisi. I didn't push her, wala akong ginawa ang totoo ay niligtas ko pa siya.But,Huminga ako ng malalim dahil naramdaman ko nanaman ang sakit sa dibdib ko, umalis ako sa lugar na kinalakihan ko dahil wala namang naniniwala sa 'kin, they're all saying that I'm desperate to kill Vivian dahil nag seselos 'ko sa kan'ya. Why would I? Wala naman akong nakikitang ka selos-selos sa kan'ya."But ahmm Katana handa ka na ba?" tanong ulit ni Irine.'Di ko akalain na ang babaeng 'to ang iintindi sa 'kin at tutulongan ak
After that night I can't forget the scene inside Irine's house, halos itulak ko sila palabas dahil sa nasasaktan ako, akala ko kasi kaya ko na e! Akala ko kaya ko ng patawarin si Vivian pero hindi pa pala, masakit pa rin pala. Naramdaman ko ang pag sabog uli ng sakit sa puso ko, ang sakit-sakit.Parang sinaksak ako ng libo-libong kutsilyo.But I need to forgive them, tumango ako sa sinabi ko. Kailangan e, how can I stand and walk again, if my heart still broke and hurting. Hinawakan ko ang bracelet ko at tinitigan 'yon sa palapulsuan ko, I'll try to find the forgiveness in my heart.I smiled.Napatingin ako sa pintuan dahil narinig ko ang mahinang katok ng kung sino."Kalie?" Irine's voice.Tumayo ako at hinanda na ang ngiti ko bago buksan ang pintuan ng kwarto ko sa mans'yon nila. I smiled to her, but she just shook her head."Okay ka lang?" tanong niya.
After 3 years "Bakit hindi mo ako ginising?" tanong ko kay Trace. Ngumiti lang siya. "Ayos naman na," sabi niya. Ngumuso ako. "Wala ba siyang sinabi?" I asked. Syempre nagba-baka sakali pa rin ako na maging okay kami ni mommy at Vivian. I heard about what happen to her nu'ng malaman niya na ikakasal na kami ni Trace, after that wala na akong narinig na news about Vivian's family. She was so really desperate to kill herself. Just to have Trace. Na-guilty ako that time pero naisip ko rin na kailangan sarili ko muna ngayon. Masama ba iyon? "She said she want to talk to you," he said. "Anong sabi mo?" agarang tanong ko. He laughed. "Sabi ko ayoko," sagot niya. "What!?" gulat kong tanong. "Anong what?" taas kilay rin na tanong niya. Napairap na lang ako. Kinuha ko si Krace sa kaniya tapos lumabas na kami ng kwarto. Naiinis ako sa kaniya. Bakit kasi hindi niya ako ginising? Pumunta pala si mommy dito bakit hin
I smiled when I saw my parents."Nice one," si Daddy.I laughed at him. He tapped my shoulder and my mother kissed my cheeks."Congrats, I'm proud." Hinawakan ni mama ang kamay ko.Nanlalamig ang bawat kalingkingan ng kamay ko habang nandito kami ngayon sa room. Mamaya pa daw kasi ang open ng simbahan, marami pang dapat ayosin. Bawal naman kaming maghintay du'n dahil mabo-bored lang kami."Sana all, brother." Tunawa si Tanya.Naalala ko iyong kwento sa akin ni Russel. Before she travel abroad na-broken daw ang isang ito. I never had a time to ask her nor call her para kamustahin. Sasabihin kong medyo nakalimutan kong bago ang lahat ay may prinsesa akong ubod ng kulit dati. Before Katana I have Tanya Xyrine Cardenas.I pulled her in my chest. "I miss you," sabi ko.Tumawa siya lalo. "Congrats, I wish you and Katana will be happy," she whispered.I nodded. "I wish you we'll be happy, too." Hinalikan ko ang tukt
"Irine!" I cried loud at her shoulder.She is the one who came her in Trace hotel room. Pina-book niya ito dahil kailangan niya muna magpahinga dahil sa haba ng byahe niya. I feel so guilty dahil sa nangyari. If only I told him what I'm thinking and I told him that I'm giving up with him ay baka hindi na umabot pa sa ganito. Pero hindi ko na ito pagsisisihan. Yes, I'm guilty because I saw how his eyes tired basta lang ay madala niya ako dito."Naks! Ikakasal na ang buntis," sabi ni Irine.Napangisi ako. Hindi pa nagpo-propose si Trace. Hindi ko alam kung kailan pero sinabi na niya iyon kagabi."Paano mo nalaman?" tanong ko.Natameme naman siya. May feeling talaga ako na kasabwat siya sa plano nila Trace. Nagpanggap na lang akong walang alam hanggang sa makarating kami sa place na pupuntahan namin. Irine covered my eye with her blindfold.Iba iyong kaba ng dibdib ko habang inaalalayan niya akong humakbang sa daan na hindi ko makita. Wal
I open the door for her.Halatang kinakabahan siya habang nakatingin sa akin. I just chuckled and raise my left eyebrow at her. Gusto kong ipakita sa kaniya na seryoso akong gusto ko siyang makausap-na gusto kong magusap kaming dalawa ng maayos."Come on," sabi ko.Huminga siya ng malalim. "B-bakit dito?" bulong niyang tanong.I chuckled again. "Dito ako nag-check-in kanina," I said.Napahinga naman siya ng maluwag. Gusto kong tanongin kung anong iniisip na naman niya. Pero hindi ko na iyon tinanong pa sa kaniya. I held her hand at hinila na siya papasok sa elevator. Natatawa na lang ako sa hitsura niya habang tinitignan ang mga babaeng nakatingin sa amin. Nang sumara ang pinto ng elevator ay 'tsaka ko siya hinila payakap sa akin."Ang sama mo tumingin," sabi ko.Hindi siya sumagot."Wala akong dinalang babae dito." Pagdepensa ko sa sarili."Sinasabi ko ba na may babae ka dito?" tanong niya at inangatan ako ng tingin.
My eyebrows met."What?" I asked ate Belen."Umalis po kasi siya kanina," sabi nito."Saan?" I asked again.Damn! Where are you again baby? Nababaliw na ako habang iniisip kung saan siya pweding magpunta. Gabi na pero hindi pa rin namin siya mahanap."Kanina po kapag alis niyo ay nagmadali naman po siyang umalis," sabi nito.I didn't speak. Iniisip kung ano na naman ang dahilan ni Katana at iniwan na naman niya ako. She always running. Damn it!"Tapos po umuwi na namn po siya, namumula po ang mata tapos ilong niya.""Then?" I asked."Ang paalam niya po ay sa bahay niyo siya mag-stay po," sagot nito.Lalong nagsalubong ang kilay ko. Kung do'n siya mag-stay ay nakita ko siya do'n! Pero kahit anino niya ay hindi ko nakita. Potangna!I picked my phone and dialed her number again. But it's can't be reached. I called Irine to inform her na nawawala si Kalie. Alam kong may problema na naman siya kaya n
She is pregnant.Sa tuwing naiisip ko iyon. Gusto ko na lang umuwi agad at yakapin siya. I want us to get married as soon as possible. Pero kailangan ko muna na unahin ang kompanya. Kung wala ang kompanya hindi ko mabibigyan ng magandang buhay ang anak at asawa ko.Damn... I never thought in my life na mababaliw ako ng ganito.She was my first love, my baby, the mother of my child. All I want, God fulfill it. I need to always thank to him for that.Bagsak ang katawan ko nang mahiga ako sa kama ng suit na tinutuloyan ko dito sa State. I receive Katana's message. Hindi ko nabasa ang una niyang text dahil tumuon ang tingin ko sa bagong mensahe niya. That I hate you makes my heartbeat fast. Shit! What did I do?Tinawagan ko siya ng makailang uliti pero hindi niya sinasagot. Nang matapos ang walong call ay inulit ko pa hanggang sa ma-can't reach na ang phone niya. Damn! She's mad, I know. Nang sumunod na araw ay gusto ko ng umuwi at tanongin
Nagmadali akong lumapit sa kaniya ang kaso nang makarating sa pwesto niya ay wala na siya. What the hell? Na saan na siya? Nilibot ko ang paningin ko pa sa loob ng court, sa mga kumpol na manunuod. Damn... I lost her again."Saan ka galing?" tanong ni Russel."Umihi lang," sagot ko."Baka nakita nila putotoy mo," sabi niya.Hindi ako tumawa sa joke niya, seryoso ako. Nakita ko talaga si Katana. Hindi naman nagbago ang mukha niya pero mas tumangkad nga lang siya. I wish I can find her here.Lumipas na naman ang taon na hindi ko na talaga siya nahanap. Hanggang sa mag-grade 7 na kami ni Russel. Kabado ang luko habang na sa likod ko siya. Nag-enroll na kami ngayon, pwedi naman daw kasi kahit kami na. Hindi na kailangan ng parents."Maraming magaganda, p're." Siniko ako ni Russel.Hindi ko siya pinansin. Nagpatuloy ako sa sinasagutan ko. At nang matapos ako ay iniwan ko na siya. Daldal siya nang daldal hindi siya tuloy nakagay
"Blade?" tanong ko sa bata. She is wearing a cute dresss and pulang-pula na ang balat niya dahil kanina pa ata siyang naglalaro dito. Gusto kong punasan ang pawis niya dahil parang naliligo na siya sa pawis. But I can't smell that she's maasim. Naamoy ko ang baby cologne na gamit niya at para akong naaadik do'n. Hindi ko rin maalis ang tingin ko siya at naiinis ako kapag ang bagal niyang sumagot. Busy siya sa kakapisay ng paa, balikat at ulo ng barbie na hawak niya habang kinakausap ko siya. "Yes!" bibong sagot niya sa akin. Tapos nagpatuloy ulit sa ginagawa niya. Kalaunan naman ay binalik niya ang paa at kamay nito kaso ay baligtad na iyon. Nasa likod na nakaharap ang mga paa nito tapos ang ulo naman ay tabingi na. Cute. "Why Blade?" I asked again. Blade, sandata ito sa pagkakaalam ko. Bakit naman Blade ang name niya? Babae siya dapat naman ay ginandahan nila ang pangalan niya tulad ng gandang meron siya. Napakagat
"Hmm?"We're now in my room. Hindi ko alam pero bakit ang bilis naming nakarating dito? May lahi ba siyang the flash? Napakabilis niya kasi. Hindi man lang natakot na makita siya ng mga kasambahay. Porket nakuha na niya ang mga permiso nila tita and tito ang kapal na ng mukha niya."B-busy nga kasi ako," bulong kong sabi."Busy." Ulit niya sa sinabi ko.Umirap ako. Magkayakap kami ngayon sa kama ko. I expecting na may mangyayari pero nagpigil siya dahil nga daw baka magalaw si baby. Hindi pa naman malaki ang t'yan ko ah!"Hindi ako makatulog sa tuwing nakaka-receive ako ng text galing sa'yo," he whispered in my ear.Nakikiliti ako pero patuloy pa rin siya sa ginagawa niya. He is kissing my ear and neck. MOMOL lang daw muna, pupunta pa daw muna kami ng OB para ipa-check up if we can still do it.Arte naman."You scared me," he said, mapungay na rin ang mga mata niya nang tumitig siya sa akin.Napalunok ako. Hindi ko naman